8/2024 Τεράστια ρευστοποίηση της εκλογικής συμπεριφοράς της ελληνικής κοινωνίας, που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης, καταγράφει η δημοσκόπηση της Interview. Καταβυθίζεται η Νέα Δημοκρατία (22,2%), ενώ διαλυτική κατάσταση επικρατεί, ως σαπουνόπερα, στον ΣΥΡΙΖΑ, που καταρρέει, στην 5η θέση και γύρω, στο 8,8%, ενώ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να εδραιώνεται, στην δεύτερη θέση. Τα υπόλοιπα κόμματα επιβιώνουν, πλην της Νέας Αριστεράς, ενώ εμφανίζεται και ένα ποσοστό 11,4%, που επιλέγει «άλλο κόμμα».

 

Ουδέποτε είχα σε εκτίμηση την δημοσκοπική εταιρεία Interview, διότι θεωρώ ότι οι δημοσκοπήσεις, που διεξάγει, βρίσκονται, μακριά από την πραγματικότητα και αυτό συμβαίνει όχι, αθελήτως.

Όμως, όλως περιέργως, η τελευταία της δημοσκόπηση, την οποία παρουσιάζω και σχολιάζω σήμερα, έχει πολλά δεδομένα τα οποία είναι αληθή και ως εκ τούτου, αξίζει να ασχοληθώ με αυτά, παρά το γεγονός ότι η εταιρεία αρκείται να παρουσιάσει, μόνο, την λεγόμενη πρόθεση ψήφου του δημοσκοπικού δείγματος, αποφεύγοντας να προσδιορίσει και την εκτίμηση τελικής ψήφου, είτε επειδή θεωρεί μια τέτοια εκτίμηση, ως δυσχερή, είτε επειδή αυτός, που πλήρωσε, για την διεξαγωγή της (πιθανότατα η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη), έκρινε ότι η δημοσιοποίηση της εκτίμησης ψήφου, στην οποία, προφανώς, θα έχει προβεί η εταιρεία, δεν είναι παραγωγική και συμφέρουσα.

Όπως και να έχει, η αλήθεια είναι ότι τα στοιχεία τα οποία εξάγονται, από την δημοσκόπηση αυτή, καθώς το καλοκαίρι βαδίζει, προς το τέλος του, είναι, άκρως, ενδιαφέροντα και δείχνουν μια νέα ανισορροπία (δηλαδή, στην πραγματικότητα, με την ψυχιατρική έννοια του όρου) των κομματικών δυνάμεων, στην ελληνική κοινωνία.

Παρά την καθολική επικράτηση της κασσελακειάδας, που έχει ξεσπάσει, από πέρυσι και πλέον, έχει εισέλθει, σε νέες τραγελαφικές φάσεις, έχοντας ξεπεράσει τα όρια της γελοιότητας, κάτι που θα έχει συνέχεια, το σημαντικότερο στοιχείο, που αναδεικνύει αυτή η δημοσκόπηση - και που αναμένω ότι θα αναδείξουν και οι επόμενες - είναι η ραγδαία φθορά και η σύστοιχη πτώση της Νέας Δημοκρατίας, της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη και του ίδιου του πρωθυπουργού, με δεδομένο το γεγονός ότι όχι μόνο, οι κυβερνώντες, στερούνται αντιπάλων, αλλά και ότι, στο ευρύτερο χώρο της συστημικής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, επικρατεί μια πρωτοφανής, για τα δεδομένα της παρούσας εποχής, ρευστοποίηση, η οποία αναμένεται να κρατήσει, επί πολύ, εκτός εάν, κατά τον ερχόμενο Νοέμβριο και λίγο μετά από αυτόν, ο Στέφανος Κασσελάκης “κουνήσει το μαντήλι” και αποχωρήσει, από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνική σκηνή.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, η Νέα Δημοκρατία έχει καταρρεύσει, στα επίπεδα του 22,2%, στην πρόθεση ψήφου, γεγονός, που υποδεικνύει ότι το εκτιμώμενο ποσοστό της βρίσκεται, αρκετά κάτω, από το 30%. Θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι αυτό το ποσοστό, στην παρούσα φάση, είναι ανεκτό, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι, αφού το 79% των ερωτηθέντων αξιολογεί, αρνητικά, το έργο της κυβέρνησης, ενώ μόλις το 19% εκφράζεται θετικά και παρά το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί την πρώτη θέση, στην δημοφιλία, αξιολογείται, αρνητικά, από το 68,3% των πολιτών, με τις θετικές γνώμες, για τον πρωθυπουργό, να περιορίζονται, στο 29,8% των ερωτηθέντων, ποσοστό, το οποίο είναι, άκρως, ασθενικό. Και φυσικά, είναι, εντυπωσιακό το γεγονός ότι καταγράφεται πως, σχεδόν, ο ένας στους δύο (48%) των ερωτώμενων δεν θεωρεί κανέναν καταλληλο, για την πρωθυπουργία, γεγονός που υπογραμμίζει την ύπαρξη μιας γενικευμένης αμφισβήτησης της παρούσας πολιτικής ηγεσίας.

Οι αιτίες της δραματικής πτώσης των δημοσκοπικών ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας και του ίδιου, πλέον, του Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ολοφάνερες, από τις απαντήσεις, που δίδονται, από τους πολίτες, στα δυο, παραπάνω, ερωτήματα, που τους θέτουν οι δημοσκοπικοί ερευνητές.

Με λίγα λόγια, γίνεται σαφές ότι, στην καθημερινότητά τους, οι πολίτες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, με την πληρωμή των λογαριασμών να αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση (23,6%), ενώ σημαντικά ποσοστά καταγράφονται επίσης για τις δυσκολίες στην αντιμετώπιση έκτακτης ιατρικής ανάγκης (19,1%), ακόμη και την αγορά τροφίμων (17,5%). Με αυτόν τον απλό και ακαταμάχητο τρόπο καταγράφεται το τραγικό γεγονός ότι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της χώρας μας αντιμετωπίζει σαφέστατο πρόβλημα διαβίωσης και αυτό ενισχύεται, από την διαπίστωση ότι, όσον αφορά τα μεγαλύτερα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η χώρα, οι πολίτες αναδεικνύουν την ακρίβεια, ως το κυριότερο, με ποσοστό 29,1%, τις τιμές της ενέργειας (17,0%) και το ύψος των μισθών και εισοδημάτων (16,4%), στοιχεία που δείχνουν, χωρίς καμμία αμφιβολία, την έντονη ανησυχία, για το κόστος ζωής και την προσωπική οικονομική κατάσταση των ερωτώμενων.

Ως εκ τούτου, το πρόβλημα, που αντιμετωπίζουν η κυβέρνηση των Κυριάκου Μητσοτάκη και η Νέα Δημοκρατία είναι τεράστιο, δεν έχει χρονικό ορίζοντα, ως προς τον τερματισμό, ή, έστω, ως προς την κάποια βελτίωση της κατάστασης, που δεν πρόκειται να έλθει και φυσικά, καθίσταται σαφές ότι η πτώση του κυβερνητικού κόμματος, της κυβέρνησης και του ίδιου του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι αναπόφευκτη και πρόκειται να έχει συνέχεια, μέσα στο βάθος του χρόνου, φθάνοντας έως και το 2027, οπότε προβλέπεται να διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές. 

Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι αντίπαλοι, για το κυβερνητικό κόμμα και τον πρωθυπουργό, δεν παίζει κανένα ρόλο, όσον αφορά την, καθαρά, αρνητική, επικριτική και αποστροφική στάση της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, απέναντι σε αυτήν την τραγική κυβέρνηση, η οποία, απλώς, έχει την τύχη, με το μέρος της, ως προς την ανυπαρξία των όποιων αντιπάλων της, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό, για να την διασώσει, από την κατρακύλα, στην οποία έχει εμπλακεί και η οποία πρόκειται να συνεχισθεί.

Από εκεί και πέρα, ο ΣΥΡΙΖΑ απολαμβάνει την τύχη, που του αξίζει. Η καταβύθιση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως πολλές φορές έχω γράψει, για μένα, ήταν δεδομένο ότι θα συνέβαινε, ούτως ή άλλως, ως αποτέλεσμα της προδοτικής στάσης της ηγεσίας του κόμματος αυτού, στο καυτό καλοκαίρι του 2015, την προδοσία της σαφέστατης εντολής του εκλογικού σώματος, που προέκυψε, από το δημοψήφισμα 5 Ιουλίου 2015, με το 61,3%, υπέρ του όχι, στην υπογραφή ενός νέου Μνημονίου, το οποίο θα προέβλεπε την εφαρμογή μέτρων λιτότητας, στην ελληνική οικονομία. 

Αυτή η καθαρή εντολή αγνοήθηκε, από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με την ψήφιση και την εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου και από εκεί και πέρα, ήταν δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επρόκειτο να οδηγηθεί σε μία διαδικασία διάλυσης, την οποία, βέβαια, περίμενα να έλθει, νωρίτερα, αλλά η κοινωνία έχει τους δικούς της ρυθμούς, με αποτέλεσμα η επικράτηση της διαλυτικής κατάστασης, στο κόμμα αυτό, να αργήσει να έλθει, διότι η κοινωνία του έδωσε κάποια περιθώρια, για να δει τί επρόκειτο να πράξει και τελικά, εξέδωσε την ακραία, αλλά δίκαιη καταδικαστική εκλογική πολιτική της απόφαση, για το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ, πέρυσι, στις δίδυμες βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023. 

Από τότε, για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει περάσει, ούτε μία ημέρα, χωρίς να συνεχίζεται και να βαθαίνει η διαλυτική κρίση, μέσα στο κόμμα αυτό, έχοντας καταστεί, πλέον, μια κρίση, που αφορά την ίδια την παρουσία του και την συγκρότησή του, με το συγκεκριμένο brand name, το οποίο έχει φθαρεί και έχει κουρελιαστεί, ανεπανόρθωτα, αποτελώντας ένα τεράστιο βαρίδι, για όσους εξακολουθούν να επιμένουν, να πιστεύουν και να προσπαθούν να κρατήσουν το κόμμα αυτό, στην ζωή. 

Ως εκ τούτου, το 8,8%, στην πρόθεση ψήφου, που δίνει αυτή η δημοσκόπηση, στον ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας το κόμμα αυτό, στην τέταρτη και στην πέμπτη θέση κατάταξης των κομμάτων, δεν είναι, καθόλου, αφύσικο, ως αποτέλεσμα. 

Η κασσελακειάδα καλά κρατεί, αλλά, επίσης, η αλήθεια είναι ότι, πέρα από τις, αμερικανικής εμπνεύσεως, ενέργειες, στις οποίες επιδίδεται ο Στέφανος Κασσελάκης, οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι δεν του έχουν επιτρέψει, ούτε μια στιγμή, να μπορέσει να δείξει, έστω και το ελάχιστο, από αυτά που μπορεί να πράξει· αν θα μπορούσε να πράξει κάτι όλο αυτό το χρονικό διάστημα, από πέρυσι, που ανέλαβε, ανέλπιστα, την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από εκείνη την εσωκομματική εκλογική διαδικασία, που τον ανέδειξε, ως πρόεδρο του κόμματος. Όλον αυτόν τον καιρό, που έχει διαρρεύσει, από τότε, αντιμετωπίζει διασπάσεις και συνεχή προβλήματα υπονόμευσης, τα οποία, τον παρόντα μήνα, δεν έχουν τελειωμό, έχουν οξυνθεί και πρόκειται να συνεχισθούν. Και όπως φαίνεται, πλέον, με τις εσωκομματικές ισορροπίες, στον ΣΥΡΙΖΑ, να παραμένουν ρευστές, έχει, επίσης, ρευστοποιηθεί και η εκλογική του βάση, κάτι, που προκύπτει, αβίαστα, από τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης και σε αυτό οφείλεται η ελεύθερη πτώση, στην οποία, πλέον, βρίσκεται το κόμμα αυτό.

Το ΠΑΣΟΚ - που έχει μπροστά του και την εσωκομματική εκλογική διαδικασία, για την εκλογή προέδρου του κόμματος αυτού -, πλέον, φαίνεται να καταλαμβάνει την δεύτερη θέση, στην δημοσκοπική σειρά κατάταξης των κομμάτων, με ανοδικές τάσεις, στο ποσοστό του (11,7%, στην πρόθεση ψήφου, με σαφέστατη διαφορά, από τον ΣΥΡΙΖΑ) και πρέπει να περιμένουμε να δούμε τις επόμενες δημοσκοπήσεις, για να φανεί η σταθερότητα αυτού του φαινομένου, το οποίο, για μένα, είναι πολύ φυσικό να συμβαίνει.

Από εκεί και πέρα, η δημοσκόπηση της Interview δείχνει μια εκλογική μάχη του ΣΥΡΙΖΑ, με την Ελληνική Λύση (8,8%) και το ΚΚΕ (8,7%), ενώ, στην, παρακάτω, δημοσκοπική κατηγορία κομμάτων, η Φωνή της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου έχει εδραιωθεί, στο 4%, ως προς την πρόθεση ψήφου, η Πλεύση Ελευθερίας, στο 3,9%, η Νίκη, στο 3,3%, γεγονός, που δείχνει ότι δεν έχουν πρόβλημα, ως προς την παρουσία τους, στην βουλή, αν και είναι νωρίς, για να κάνουμε λόγο, για το ζήτημα αυτό. Όμως, το 1,5%, που λαμβάνει, ως πρόθεση ψήφου, η Νέα Αριστερά, είναι, σαφώς, καταδικαστικό, για τις όποιες φιλοδοξίες των στελεχών της.

Πολύ σημαντικό είναι, βέβαια, το δημοσκοπικό ποσοστό του 11,4%, που αθροίζεται, στο «άλλο κόμμα», που προτιμά ένα πολύ αξιόλογο τμήμα του δημοσκοπικού δείγματος, γεγονός, που ρευστοποιεί, πολύ περισσότερο, την συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, την συγκεκριμένη χρονική περίοδο, η οποία θεωρώ ότι θα συνεχιστεί, ενώ η παρούσα εικόνα ρευστοποίησης της εκλογικής συμπεριφοράς της κοινωνίας μας ολοκληρώνεται, με την καταγραφή των λεγόμενων αναποφάσιστων, που φθάνουν, στο 16,2%.

Περιγράφοντας έτσι την παρούσα κατάσταση που επικρατεί στο εκλογικό σώμα είναι απαραίτητο βέβαια όπως σε έχω γράψει ήδη να περιμένουμε και τις σκόπησης δημοσκοπήσεις του επόμενου μήνα για να σχηματίσουμε μια σαφέστερη αντίληψη ως προς την κατεύθυνση των πραγμάτων που νομίζω ότι ορθά καταγράφονται σε αυτήν εδώ την δημοσκόπηση. 

Αλλά, ας περιμένουμε. 

Έτσι και αλλιώς, δεν υπάρχει τίποτε άλλο, από αυτήν την αναμονή.