Από την αρχαία Τίο, στον Εύξεινο Πόντο (7ος αιώνας πΧ-5ος αιώνας μΧ), στις ανασκαφές, στην Δήλο (1908-1913), στο πρώτο ελληνικό σοσιαλιστικό συνέδριο και την ίδρυση του ΣΕΚΕ (ΚΚΕ), το 1918, στην ύστερη αναρχοσοσιαλιστική φάση του Ίωνα Δραγούμη (1917-1919), στον Λαμπρό Κωνσταντάρα, στο αλβανικό μέτωπο, το 1941, στα ελληνικά film noir (1959-1960), στην Μύκονο, το 1974, στα παράνομα παρκαρισμένα οχήματα (4/8/2024), στην Πετρούπολη και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (68).


4/8/2024 Φουλ τα παράνομα παρκαρισμένα οχήματα, στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη.

Φυσικά έγινε η πρέπουσα καταγγελία :

« Κυρίες και κύριοι

Δυστυχώς, Η κατάσταση με τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα στη λεωφόρο 25ης Μαρτίου στην Πετρούπολη και σήμερα Κυριακή 4, Αυγούστου 2024 συνεχίζεται χωρίς σταματιμό και μάλιστα χειροτερεύει παρότι έχουμε καλοκαίρι και παρότι σήμερα ως Κυριακή είναι ημέρα ραστώνης.

Αυτό το γεγονός, όμως, ουδόλως εμποδίζει τους παρανομούντες ιδιοκτήτες Ι.Χ. αυτοκινήτων να παρκάρουν, επί της Λεωφόρου, τα αυτοκίνητα τους, τα οποία είναι πάμπολλα και ουδείς φαίνεται ότι ασχολείται, με αυτή την παρανομία. 

Σας στέλνω το σημερινό βίντεο : https://youtu.be/2QtXdUYyQY8?si=703b7s8J2SYn51EJ , για να διαπιστώσετε το τι συμβαίνει κατά μήκος όλης της Λεωφόρου και παρακαλώ να λάβετε τα μέτρα σας, δηλαδή να στείλετε συγκροτημένα συνεργεία υπαλλήλων εξοπλισμένα, με τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου να απομακρύνουν τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα και να αποκατασταθεί η ευνομία, στην πόλη.

Αυτή η άθλια κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο και πρέπει και το τοπικό αστυνομικό τμήμα αλλά και ευρύτερα εσείς ως κεντρική αστυνομικοί διοίκηση και ως υπουργείο αλλά και άλλα κομμάτια τμήματα του κρατικού μηχανισμού (υπουργείο συγκοινωνιών δημοσίων έργων και τα λοιπά) να παρεμβείτε, για να λήξει αυτό το θλιβερό παράνομο φαινόμενο».


1974 Μύκονος.

Η γριά κοιτάζει, γεμάτη, με απορίες, την νεαρή τουρίστρια. Απολύτως, λογικό. Πέραν του χάσματος γενεών, υπήρχε και χάσμα πολιτισμών.



7ος αιώνας πΧ - 5ος αιώνας μΧ : Η αρχαία ελληνική πόλη Τίος, σήμερα γνωστή, ως Filyos, από το αρχαίο όνομα του ποταμού.

Η πόλη βρίσκεται κοντά στις εκβολές του Βιλαίου (ή Φιλείου) ποταμού, στην δυτική άκρη των νότιων ακτών του Εύξεινου Πόντου, στον ποταμό Zongulak της σημερινής Τουρκίας. 

Ως πρώτοι κάτοικοί της, θεωρούνται οι Καύκωνες. Τα αρχαϊκά χρόνια, στην Τίο, ήλθαν νέοι άποικοι και ιδρυτής της νέας πόλης, θεωρείται ότι ήταν ο ιερέας Τίος ο Μιλήσιος, τον 7ο αιώνα πΧ. Η Τίος ήταν κτισμένη, σε ιδανικό σημείο, για κατοίκηση, σε ένα από τα λιγοστά φυσικά λιμάνια, στις νότιες ακτές του Εύξεινου Πόντου, με πρόσβαση, μέσω ποταμού, στην ενδοχώρα. Το έδαφος της πεδιάδας, είναι πολύ εύφορο. Οι τριετείς ανασκαφές, που αποσκοπούν, στην αναβίωση της πόλης, στην ελληνορωμαϊκή νεκρόπολη της αρχαίας Τίου, έφτασαν στο αποκορύφωμά τους. Στην περιοχή, στην πόλη Çaycuma της βόρειας Τουρκίας, διεξάγονται ανασκαφές, με επικεφαλής τον καθηγητή Δρ. Şahin Yıldırım, και πρόεδρο του τμήματος ιστορίας της τέχνης του πανεπιστημίου του Bartin. Η ομάδα του Yıldırım απαρτίζεται, από 44 άτομα, τα οποία συμμετέχουν, ενεργά, στην διαδικασία της ανασκαφής. Ο Yıldırım επισημαίνει την μοναδικότητα της νεκρόπολης, η οποία δεν συγκρίνεται, με καμία άλλη αρχαία πόλη της περιοχήςΕνδεικτικά, ανέφερε, στην εφημερίδα Daily Sabah:

«Στις πρώτες ανασκαφές, στην περιοχή, την οποία ονομάζουμε και ανατολική νεκρόπολη της Τίου, ανακαλύψαμε μία απέραντη νεκρόπολη, η οποία καλύπτει την μεγάλη περίοδο, που ξεκινά από τα τέλη του 5ου αιώνα πΧ και φθάνει, έως τον 5ο αιώνα μΧ. Η αρχική ταυτότητα της νεκρόπολης, ανάγεται στον 1ο και τον 3ο αιώνα μΧ, δηλαδή, την Ρωμαϊκή Περίοδο. Διαπιστώθηκε ότι, η περιοχή κατασκευάστηκε, ως ένα οργανωμένο κοιμητήριο, το οποίο σχεδιάστηκε, με δρόμους, στενάκια και αναβαθμίδες, δηλαδή σύμφωνα, με τις προδιαγραφές μίας κανονικής πόλης….. 

Μέχρι σήμερα, δεν έχουν βρεθεί παρόμοιες νεκροπόλεις αυτής της έκτασης, σε καμία αρχαία πόλη της Μαύρης Θάλασσας. Η περιοχή αυτή, κατέχει σπουδαία θέση, στην αρχαιολογία της Τουρκίας και της Μαύρης Θάλασσας…..

Η αρχαία πόλη της Τίου, ιδρύθηκε, από Έλληνες άποικους. Η αρχαία ελληνική πόλη της Τίου, σήμερα γνωστή, ως Filyos, από το αρχαίο όνομα του ποταμού, θεωρείται ότι ιδρύθηκε, από τον ιερέα Τίο τον Μιλήσιο, κατά τον 7ο αιώνα πΧ. Η ιστορία της ίδρυσής της, είναι συνυφασμένη, με το χρονικό του ελληνικού αποικισμού, κατά την διάρκεια του οποίου ιδρύθηκαν σημαντικά κέντρα του εμπορίου και του πολιτισμού, κατά μήκος των ακτών της Μεσογείου και της Μαύρης Θάλασσας. Σύμφωνα με ιστορικές περιγραφές, η Τίος πήρε το όνομά της, από τον Τίο τον Μιλήσιο, γιο της Κυβέλης, ο οποίος θεωρείται ότι ίδρυσε την πρώτη αποικία. Η στρατηγική θέση της πόλης, στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, την ανέδειξε σε σημαντικό κέντρο ναυτιλίας και εμπορίου. Συν τω χρόνω, η Τίος αναπτύχθηκε και ευδοκίμησε, αποκτώντας σημαντικό ρόλο, στις οικονομικές και πολιτισμικές ανταλλαγές της περιοχής. Την πλούσια ιστορία της Τίου αφηγούνται τα αρχαιολογικά της ευρήματα, τα οποία αποκαλύπτουν ένα συνδυασμό, από ελληνικές, ρωμαϊκές και ύστερες βυζαντινές επιρροές». 

Η Τίος ξεχωρίζει, για τα στοιχεία του αρχιτεκτονικού και αστικού της σχεδιασμού, όπως, χαρακτηριστικά, είναι η απουσία οχυρωματικού περιβόλου, κατά την διάρκεια της Ρωμαϊκής Εποχής, η οποία την έκανε εύκολο στόχο εισβολών και ληστρικών επιδρομών, ιδιαίτερα από τους Γότθους. Η πόλη επιβίωσε, παρά τις προκλήσεις, ενώ, αργότερα, οι Ρωμαίοι αποκατέστησαν τις ζημιές και συνέχιζαν να χρησιμοποιούν την νεκρόπολή της. Η αντοχή της Τίου φαίνεται και στα πλούσια αρχαιολογικά της ευρήματα, τα οποία αναδεικνύουν μία κοινότητα, με ισχυρούς οικογενειακούς δεσμούς, γεγονός που υποδηλώνεται, τόσο από τις επιγραφές, όσο και από τις ανθρωπολογικές μελέτες των σκελετικών ευρημάτων.



1896. Αθήνα. Ολυμπιακοί Αγώνες.

Ο Ούγγρος κολυμβητής Alfred Hayos-Guttman, με έμβλημα των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι αγώνες κολύμβησης πραγματοποιήθηκαν, στο λιμάνι της Ζέας, στις 30/3/1896.  



Μυκονιάτες εργάτες, στις πρώτες ανασκαφές, στο Βουλευτήριον.

Εργάτης, δίπλα, σε ανορθωμένο λέοντα.

1908. Δήλος.



1913. Δήλος.

Ανάσυρση λιθοπλίνθου, από την δεξαμενή.



4-10/11/1918 Πειραιάς. Το πρώτο ελληνικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο. 

Καρπός αυτού του Συνεδρίου, μια εβδομάδα, αργότερα, είναι η ίδρυση του ΣΕΚΕ, (που, το 1924 μετονομάστηκε, σε ΚΚΕ). 



Ίων Δραγούμης (2/9/1878 - 31/7/1920). Εκ των σφοδρότατων πολιτικών και κυρίως, θεωρητικών αντιπάλων και εχθρών του Ελευθέριου Βενιζέλου και του βενιζελισμού.

Όμως, ο Ίων Δραγούμης, κατά την τελευταία του περίοδο φαίνεται ότι προσανατολίστηκε, σε αναρχικές και πρώιμες φιλομπολσεβικικές θέσεις και άρχισε να στρέφεται, προς τον σοσιαλισμό (όχι τον εθνικοσοσιαλισμό, όπως, κακώς, αναφέρεται) : «Τώρα μπαίνω σε μια σοσιαλιστική και ανθρωπιστική περίοδο. Αρχίζω να λαβαίνω συνείδηση του αναρχισμού μου (1917-1919) και προχωρώ».



1941, Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, στο αλβανικό μέτωπο.



1952. Αθήνα. Το σπίτι με τις Καρυάτιδες.

Ζωγραφικό έργο (υδατογραφία) του Γιάννη Τσαρούχη.



1956 Δελφοί. Ένα κορίτσι, στην βρύση.





1959. Η Μάρω Κοντού και ο Μιχάλης Νικολινάκος, σε σκηνή, στο πρώτο εκπληκτικό ελληνικό film noir «Έγκλημα, στο Κολωνάκι».




1960. Ο Αλέκος Αλεξανδράκης και ο Τίτος Βανδής, σε σκηνή του δεύτερου (χρονολογικά) εκπληκτικού ελληνικού film noir «Έγκλημα στα παρασκήνια».


Και οι δυο ταινίες, σε σενάρια του Γιάννη Μαρή, δεν έχουν να ζηλέψουν, από τις αντίστοιχες ξένες ταινίες.




1960. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, στα γυρίσματα της κινηματογραφικής ταινίας  της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜΣ, «Μανταλένα».



1968. Αμπελόκηποι.

Η Λεωφόρος Κηφισίας, στην συμβολή, με την οδό Πανόρμου.



1960 (τέλη δεκαετίας). Γαλάτσι. Η διασταύρωση των λεωφόρων Γαλατσίου και Βεΐκου.

Όταν το παλιό τέρμα των λεωφορείων, στο Γαλάτσι είχε αλάνες και τραπεζάκια έξω.
Η κεντρική διασταύρωση του Γαλατσίου, γνωστή και ως Παλαιό Τέρμα, γιατί, εκεί, τερμάτιζε κάποτε το λεωφορείο του Γαλατσίου.
Την εποχή της φωτογραφίας, η διαδρομή έχει επεκταθεί, μέχρι το Νέο Τέρμα, στην Τράλλεων, προς το οποίο κατευθύνεται το λεωφορείο.
Η λήψη, από την ταράτσα του ισογείου κτιρίου, με το φαρμακείο, που βρίσκεται, ακόμα και σήμερα, στην αριστερή γωνία Γαλατσίου-Βεΐκου.
Η Πρωτοπαπαδάκη δεν έχει την σημερινή της χάραξη.
Ο δρόμος, που βλέπουμε, στο άκρο δεξιά, είναι αυτός, που σήμερα, πηγαίνει, γύρω από την στενόμακρη πλατεία, με το ηρώο και καταλήγει, στην Αγίας Γλυκερίας, με την Εθνική Τράπεζα, από τότε, στην γωνία.
Ευθεία μπροστά, εκεί όπου κατεβαίνει, σήμερα, η Πρωτοπαπαδάκη βρίσκονται κάποια μαγαζάκια και μπροστά τους, αλάνες, που διαμορφώνουν μια άτυπη πλατεία, με τραπεζάκια έξω.
Πίσω τους, διακρίνεται η Πρωτοπαπαδάκη να κατηφορίζει, από τα Τουρκοβούνια.



10/1/2004. Το IC 28, για Πύργο Ηλείας, στην Κακιά Σκάλα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσιάζοντας, τμηματικά, το περιεχόμενο του σχεδιάσματος της μήνυσης, για τις παρανομίες, σχετικά, με την “ληστεία” των, υπερβαλλόντως, των ασφαλιστικών κατηγοριών ποσών, που κατέβαλαν οι “νέοι ασφαλισμένοι” και οι ασφαλισμένοι των λεγόμενων “νέων περιοχών” βενζινοπώλες και τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του e-ΕΦΚΑ, λόγω μη συμπλήρωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (1).

Οκτώβριος/Νοέμβριος 1917 : Η Οκτωβριανή εξέγερση, στην Ρωσία 106 χρόνια μετά. Έπρεπε να γίνει η αποφασισμένη, από τον Λένιν και τους Μπολσεβίκους, εξέγερση των συμβουλίων εργατών και στρατιωτών, στην επαναστατημένη χώρα; Ανεπιφύλακτα, ναι. Το μειοψηφικό, κοινωνικά, κίνημα της πλειοψηφίας της αριθμητικά, ισχνής, αλλά ισχυρής ρωσικής εργατικής τάξης, έστω και υπό γραφειοκρατική καθοδήγηση, είναι, ιστορικά, ένα γεγονός πολύτιμο και προωθητικό, που άλλαξε, αλλάζει και θα αλλάζει τον ρου της παγκόσμιας Ιστορίας.

Η σκοτεινή πλευρά της Οκτωβριανής εξέγερσης του 1917, στην Ρωσία : Ο Βλαντιμίρ Ίλιτς “Λένιν”, ο “Alexander Parvus”, ο Kaiser Wilhelm II’ και οι επωφελείς συμβιβασμοί, καθώς και οι, αμείλικτα, ωμές συνεργασίες, που απέδωσαν, μονόπλευρα, καρπούς, υπέρ του ψυχρού και ψύχραιμου ρεαλιστή ηγέτη των Μπολσεβίκων. (Και τους τα πήρε - των Γερμανών - και έκανε την δουλειά του και την πάτησαν)…