ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

  13/1/1950 : Αφίσσα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ υπέρ της ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.     Το παρακάτω κείμενο γράφτηκε, τουλάχιστον, πριν από 25 χρόνια, από σήμερα. Είναι ένα ιστορικό κείμενο του Παναγιώτη Κονδύλη, το οποίο χρήζει μελέτης και αντιστοίχισης του, στα σημερινά δεδομένα, αφού αφορά, πέρα από το Κυπριακό, το σύνολο των ελληνοτουρκικών σχέσεων και τις διαμορφούμενες ισορροπίες ισχύος, οι οποίες, τότε, ήσαν, εν εξελίξει και σήμερα έχουν πάρει και σχήμα και μορφή, που φυσικά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Αλλά ας αφήσουμε τον συγγραφέα να αναπτύξει τις σκέψεις και την γνώμη του, για όσα έβλεπε ότι επρόκειτο να ακολουθήσουν, τα οποία σήμερα τα έχουμε μπροστά μας ως δεδομένα : «Αφότου ήλθε στο προσκήνιο το Κυπριακό ως σήμερα ­ δηλαδή επί μισόν αιώνα ­ όχι λίγες ήττες επεσώρευσε στην Ελλάδα η πανθολογούμενη άλλωστε ανυπαρξία μιας μακροπρόθεσμης εθνικής στρατηγικής αποδεκτής από τον κύριο κορμό του πολιτικού κόσμου και επεξεργασμένης χάρη στη σύμπραξη πολιτικών, διπλωματών

  «Με μια μέθοδο συνεχούς πληθωρισμού, μια κυβέρνηση μπορεί να κατάσχει, μυστικά και  απαρατήρητα, ένα σημαντικό μέρος, από τον πλούτο των πολιτών της». Τζων Μαίηναρντ Κέυνς.  Αυτό είναι, που συμβαίνει, εδώ και έναν, περίπου, χρόνο, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή των μισθών και των συντάξεων. Και φυσικά, αυτό θα συνεχιστεί, επί πολύ, λόγω και του πολέμου,  στην Ουκρανία.  Αλλά, πολύ πριν συμβεί αυτό,  έγιναν και συνεχίζουν  να γίνονται, πολύ χειρότερα πράγματα.  Ας τα δούμε : Η Ελλάδα, στις 31 Δεκεμβρίου του 2001, είχε δημόσιο χρέος 155,838 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 107,176% του ΑΕΠ, με ΑΕΠ 146,400 δισεκατομμύρια ευρώ. Από τα 155,838 δισεκατομμύρια, που ήταν το συνολικό δημόσιο χρέος της χώρας, μόλις τα 38,011 δισεκατομμύρια ευρώ ήταν εκφρασμένο, σε ξένο νόμισμα, και το ποσόν αυτό, σε ποσοστό, ως προς το ΑΕΠ, έφθανε στο 25,96%.  Το υπόλοιπο χρέος ήταν εκφρασμένο, σε δραχμές, τις οποίες εξέδιδε, μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος και έτσι εξυπηρετού

Όσο περνάει ο καιρός και φτάνουμε στο εξάμηνο, από την έναρξη του ουκρανικού πολέμου, παραμένει, επί της ουσίας, το πρόβλημα, που αφορά τους στόχους της ρωσικής ηγεσίας, στην Ουκρανία, αφού το ρωσικό εκστρατευτικό σώμα, που εστάλη, από την Μόσχα, στην γειτονική της χώρα, ήταν και εξακολουθεί να παραμένει να είναι πάρα πολύ μικρό, εάν θεωρήσουμε ότι ο στόχος του Βλαντιμίρ Πούτιν είναι η κατάκτηση ολόκληρου, ή ενός μεγάλου κομματιού του ουκρανικού εδάφους. Η αντίληψη ότι η ρωσική ηγεσία στοχεύει, στην κατάληψη ολόκληρης ή ενός μεγάλου κομματιού της Ουκρανίας, είναι βάσιμη, αν και προς το παρόν, δεν υποστηρίζεται, από τα διατιθέμενα έμψυχα και υλικά μέσα, που χρησιμοποιούνται τα οποία προσιδιάζουν περισσότερο, προς την αντίληψη ότι η Μόσχα επιδιώκει την κατάληψη της ανατολικής και της νότιας Ουκρανίας, με σκοπό να την αποκλείσει από την Αζοφική θάλασσα - κάτι το οποίο έχει καταφέρει - και από τον Εύξεινο Πόντο, κάτι το οποίο μένει να αποδειχθεί στην πράξη. Αλλά η ρωσική στόχευση που αφορά

Και ενώ υποτίθεται ότι, σε δυο ημέρες, στις 20 Αυγούστου 2022, η Ελλάδα βγαίνει, από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, στην πραγματικότητα αυτό, που έρχεται, είναι κάτι το πολύ χειρότερο, αφού ανοίγεται, μπροστά μας, μια “νεωτεριστική” μνημονιακή περίοδος, με δεδομένο το γεγονός ότι αυτό που συμφώνησαν το Βερολίνο και οι λοιπές πρωτεύουσες των χωρών της ευρωζώνης, όπως και η ΕΚΤ, είναι ότι, σύμφωνα με την γερμανική λογική, δεν υπάρχει λόγος για την δημιουργία ενός ειδικού ταμείου στήριξης από την ευρωζώνη και ως εκ τούτου, η άνοδος των ελληνικών διαφορικών επιτοκίων, από το 1%, που ήσαν τον περασμένο Δεκέμβριο, τώρα, τα ελληνικά spreads έχουν φθάσει στο 3,32% και προφανώς, έπεται συνέχεια.  Η λογική, που υπαγορεύει αυτή την πολιτική, είναι, ουσιαστικά, η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και της κατανάλωσης, αδιαφορώντας για τις οικονομικές συνθήκες, οι οποίες προφανώς, επιβάλλουν το αντίθετο.  Αυτό, που πέτυχαν οι Γερμανοί, είναι πολύ απλό : διπλασιάστηκε η αύξηση του επιτοκί

  Αν και η παραπάνω δημοσκόπηση προέρχεται, από το ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς, που πρόσκειται, στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορώ να εκτιμήσω ότι η έρευνα αυτή βρίσκεται κοντά, στην πραγματικότητα και την απεικονίζει. Ως εκ τούτου, παρά το γεγονός ότι η τελευταία μέτρηση και καταγραφή της πρόθεσης ψήφου (χωρίς αναγωγές) έγινε, στις αρχές Αυγούστου του 2022, η δημοσκόπηση αυτή έχει την δική της αξία, πολύ περισσότερο, επειδή τα στοιχεία της συγκρίνονται, με τα στοιχεία της αντίστοιχης δημοσκόπησης, που έγινε πέντε μήνες νωρίτερα, ήτοι τον περασμένο Μάρτιο, ο οποίος είναι ένας ενεργός μήνας, χωρίς την καλοκαιρινή ραστώνη και τις δυσχέρειες, που αντιμετωπίζουν οι δημοσκοπήσεις του καλοκαιριού, αν και τώρα, τα δημοσκοπικά εργαλεία είναι πιο αξιόπιστα, ιδίως εάν και όταν οι μετρήσεις αυτές έχουν κάποια εχέγγυα επιστημονικότητας, δηλαδή την απαραίτητη αντικειμενικότητα, ως προς την εξαγωγή και την παρουσίαση των δεδομένων τους. Βέβαια, αν και η πορεία των συγκρινόμενων δημοσκοπήσεων, παρουσιάζει τις επιπτώ

Χρήσιμο είναι τώρα, να ενημερώσω το αναγνωστικό κοινό ότι, στον e-ΕΦΚΑ και ιδιαίτερα, στην επικουρική του ασφάλιση και μάλιστα, συγκεκριμένα, στο πρώην επικουρικό του ΤΣΜΕΔΕ, το οποίο, από 1 Ιανουαρίου 2017, εντάχθηκε, στο ΕΤΕΑΕΠ και κατόπιν, από 1 Μαρτίου 2020, όλη η επικουρική ασφάλιση του πρώην ΕΤΕΑΕΠ μεταφέρθηκε στον e-ΕΦΚΑ, πέραν των όσων έχω καταγγείλει, [ δείτε το άρθρο μου, στις 29/7/2022, σε αυτό εδώ το μπλογκ, με τίτλο : Περίεργα πράγματα συμβαίνουν, στον e-ΕΦΚΑ. (7/2022 : Πρόχειρες σημειώσεις, από μια μαρτυρική μου κατάθεση, που δεν έχω υπογράψει, σε ΕΔΕ, για παράνομες συντάξεις, στο πρώην Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Πρατηριούχων Υγρών Καυσίμων. Μια μαρτυρική κατάθεση, που μένει εκκρεμής). ] υπάρχει και άλλη μια καταγγελία μου, για την χορήγηση παράνομων προςαυξημένων κατωτάτων ορίων συντάξεων, ειδικά τις αναπηρικές συντάξεις του πρώην επικουρικού του ΤΣΜΕΔΕ, η τύχη της οποίας καταγγελίας αγνοείται. Δείτε το περιεχόμενο της ηλεκτρονικής αναφοράς, που υπέβαλα, στις 1/2/2021,