ΤΑΣΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

Τριάντα χρόνια μετά την (ανοήτως, οικειοθελή) "αιχμαλωσία" μου, από το κράτος, το οποίο βρίσκεται, σε πολύ χειρότερη κατάσταση, από εκείνη την εποχή, μπορώ να πω ότι ανάσανα.  Πάω για σύνταξη. Αν και φυσικά, αυτό σημαίνει μιαν, άλλου τύπου, εξάρτηση, από το κράτος. Αλλά αυτή η εξάρτηση είναι πολύ πιο χαλαρή.  Δεν θα πω ότι δεν κατάλαβα το πώς πέρασε ο καιρός. Το πέρασμά του το κατάλαβα και το παρακατάλαβα, όταν, μετά τον διορισμό μου - ύστερα από αντικειμενικό διαγωνισμό - , στο Ταμείο Συντάξεων Αυτοκινητιστών και την παραμονή μου, για σχεδόν 16 χρόνια, σε αυτό το ασφαλιστικό Ταμείο, μεταφέρθηκα, με την ενοποίηση των ΤΕΒΕ-ΤΑΕ-ΤΣΑ, το 2007, στον ΟΑΕΕ και ιδίως, στα τελευταία πέντε τρικυμιώδη χρόνια, από την εποχή, δηλαδή, που, από τον ΟΑΕΕ, μεταφέρθηκα (και με δική μου ευθύνη), στα ενοποιημένα επικουρικά ταμεία, δηλαδή, στο ΕΤΕΑ/ΕΤΕΑΕΠ και από εκεί, πέρυσι, στον e-ΕΦΚΑ.  Δεν μπορώ να πω ότι τα πρώτα 25 χρόνια δεν είχαν τις δυσκολίες τους. Τις είχαν. Ιδίως, όταν, από το 2010, η

  Παρατηρώντας τον παραπάνω απογοητευτικό πίνακα της οικονομικής μεγέθυνσης των χωρών της ευρωζώνης, κατά την μακρά χρονική περίοδο Μαρτίου 2008 έως τον αντίστοιχο μήνα του 2021, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε την πραγματική οπισθοδρομηση των οικονομιών της μεγίστης πλειοψηφίας των χωρών αυτών και ειδικά, την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, αλλά και την σημαντική καθίζηση των οικονομιών της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, σε όλη αυτή την μακροχρόνια περίοδο.  Οι λόγοι αυτής της μακροχρόνιας υπανάπτυξης της ευρωζώνης εντοπίζονται, στον κύριο υπεύθυνο αυτής της κατάστασης, που δεν είναι άλλος, από την ίδια την δομή και την διάρθρωση της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης και του ευρώ, το οποίο χρησιμοποιείται, ως κοινό νόμισμα, σε ένα αλλόκοτο, παράταιρο και αταίριαστο σύνολο οικονομιών, για την συντριπτική πλειοψηφία των οποίων, οι επιπτώσεις τους είναι τοξικές.  Αυτό συμβαίνει, επειδή το ευρώ, ως νόμισμα, είναι ένα ακριβό νόμισμα, αφού οι κατασκευαστές και οι διαχειριστές του,

Όπως μας λέει η ΕΛΣΤΑΤ , το ελληνικό δημόσιο χρέος, στο τέλος του α' τριμήνου του 2021, έφθασε στα 380,80 δισ. €, εκ των οποίων τα 244,31 δισ. € είναι το χρέος προς τους ευρωθεσμούς και το ΔΝΤ και τα 74,28 δισ. €, είναι ένα, εν πολλοίς, νεοδημιουργηθέν δημόσιο χρέος, από ελληνικά κρατικά ομόλογα, το 70% - και περισσότερο - των οποίων, βρίσκονται στα αποθέματα της ΕΚΤ.  Από την άλλη πλευρά, τα, διαρκώς, ανακυκλουμενα έντοκα γραμμάτια του ελληνικού κράτους φθάνουν τα 12,20 δισ. € Αυτό σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος φθάνει, πλέον, στα 229,6% του ελληνικού ΑΕΠ - χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα έντοκα γραμμάτια.  Η πανδημία είναι ένας σημαντικός λόγος, για αυτή την αύξηση του δημοσίου χρέους, που έφεραν τα αυξημένα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού, λόγω των εκδόσεων των κρατικών ομολόγων, τα οποία, μόνο, στο α' τρίμηνο του 2021, έφθασαν στα 6,79 δισ. €. Μάλιστα, για εφέτος, προβλέπεται ένα πρωτογενές έλλειμμα, στον κρατικό προϋπολογισμό, της τάξεως του 7,25%, ενώ, το 202