Όσο και αν οι εκφραστές του περιεχομένου της παραληρηματικής ψευδοσυνειδησιακής ακολουθίας των ιδεών, που συγκροτούν το αφήγημα της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης, προσπαθούν να το θέσουν εκτός συζήτησης και να αποφύγουν την υλοποίηση του, οι Καταλανοί, σήμερα, όπως και οι Κούρδοι, στο "ιρακινό" Κουρδιστάν, πριν λίγες ημέρες, ασκούν το αναφαίρετο δικαίωμα τους, να αποφασίσουν για την εθνική αυτοδιάθεση τους.
Οι, κάπου, 7.500.000 κάτοικοι αυτής της χώρας, που έχει έκταση 32.114 τ.χ., οι Καταλανοί, δηλαδή αυτοί που αποτελούν το εκλογικό σώμα, σε αυτόν τον τόπο, καλούνται, από την Generalidad, την τοπική κυβέρνηση, να ψηφίσουν, παρά και ενάντια, στο Σύνταγμα των κατακτητών, για το εάν η χώρα τους, η Καταλωνία, θα ανεξαρτητοποιηθεί, από το κράτος της περιοχής, που οι Έλληνες αποκαλούσαν "Ισπανία" (Ο Πλούταρχος αναφέρει, στο "Περί Ποταμών" 16: «Διόνυσος, νικήσας καί Ίβηρίαν, Πάνα κατέλιπεν έπιμελητήν. Ός τήν χώραν άπ’ αύτου Πανίαν μετωνόμασε: Ην οί μεταγενέστεροι, παραγώγως, Σπανία προσαγόρευσαν, ώς ιστορεί Σωσθένης, έν ΙΓ’ Ίβηρικών». Από, τότε, ήταν, που η περιοχή αυτή αποκλήθηκε Γη Πανός και όποιος πήγαινε εκεί, μετέβαινε, Εις Γην Πανία, δηλαδή Εις Πανία) και οι Ρωμαίοι "Hispania", την οποία οι Καστιλιάνοι βασιλείς ένωσαν, manu militari, ή εάν θα παραμείνουν στην σύγχρονη Ισπανία.
Αυτό είναι, που, παντί τρόπω, η ολιγαρχία της Μαδρίτης και το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα του ισπανικού κράτους, με πρώτους και χειρότερους, τον κωμικοτραγικό "Franco minimo", τον Marianno Rajoy και την προδοτική συμμορία, που συγκροτεί την ηγεσία του PSOE, θέλουν να αποτρέψουν, καταφεύγοντας, ακόμη και στην χρήση της ωμής βίας. Και έχουν τους λόγους τους, που πράττουν, αυτά που πράττουν.
Αν επιτρέψουν, στους Καταλανούς να αποφασίσουν, για την αυτοδιάθεσή τους, ακόμη και εάν το εκλογικό σώμα, στην Καταλωνία, αποφασίσει να παραμείνει, στην Ισπανία, τότε οι σύγχρονοι απόγονοι του καστιλιάνικου ηγεμονισμού θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά από αιτήματα διεξαγωγής αντίστοιχων δημοψηφισμάτων, στο Εουσκάντι, στην Γαλικία, στην Ανδαλουσία. Και όχι, μόνο, σε αυτές τις περιοχές. Και φυσικά, στο τέλος της διαδικασίας, η Ισπανία, ως ενιαία - έστω και ομόσπονδη - χώρα και μαζύ της το ισπανικό κράτος θα καταρρεύσουν και θα αντικατασταθούν, από μια σειρά, από χώρες και κρατίδια, που οι Καστιλιάνοι βασιλείς, με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο υπέταξαν και ένωσαν, υπό την ηγεμονία τους.
Βέβαια, μπορεί η ισπανική ολιγαρχία να επέβαλε την κυριαρχία της, στις χώρες της Ισπανίας και να απαγόρευσε την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, με το ερώτημα της απόσχισης, με το Σύνταγμα, που κατασκεύασαν οι μεταλλαγμένοι Φαλαγγίτες του Adolfo Suarez και ο βασιλιάς Juan Carlos του οίκου των Βουρβώνων, που διαδέχτηκαν τον στρατηγό Francisco Franco, μετά τον θάνατό του, αλλά η πικρή, για όλους τους, αλήθεια είναι ότι αυτά τα ερωτήματα και την διεξαγωγή των αντίστοιχων δημοψηφισμάτων, δεν ήταν δυνατόν να τα αποφύγουν.
Για πρώτη φορά, οι Καταλανοί ψήφισαν, με την διεξαγωγή ενός μη δεσμευτικού δημοψηφίσματος, για την ανεξαρτησία τους, στις 9 Νοεμβρίου 2014. Τα ερωτήματα, που τέθηκαν, σε αυτό το δημοψήφισμα, ήσαν δύο ("Θέλετε η Καταλωνία να γίνει κράτος;" και "Θέλετε αυτό το κράτος να είναι ανεξάρτητο;") και τα αποτελέσματα υπήρξαν απογοητευτικά, για τους Ισπανούς της Μαδρίτης, έτσι όπως τα ανακοίνωσε η κυβέρνηση της Βαρκελώνης :
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, η βουλή της Καταλωνίας έκδωσε ψήφισμα, για την ανεξαρτησία της χώρας αυτής. Φυσικά, οι Καστιλιάνοι δεν έμειναν άπραγοι. Κάθε άλλο. Το συνταγματικό δικαστήριο του ισπανικού κράτους ακύρωσε το ψήφισμα αυτό, μετά από προσφυγή της ισπανικής κυβέρνησης του Marianno Rajoy, κατά του ψηφίσματος και κατά της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, το οποίο χαρακτηρίστηκε, ως παράνομο.
1/10/2017 Η ισπανική δημοκρατία, ως γνήσιος διάδοχος του φασιστικού καθεστώτος του Francisco Franco, εν πλήρη δράσει. Οι ψηφοφόροι, έστω και ηλικιωμένοι, εμποδίζονται να μεταβούν στις κάλπες και προκειμένου να μην ψηφίσουν στο δημοψήφισμα, μεταφέρονται σηκωτοί...
Τώρα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, για την ισπανική κυβέρνηση και τον σκληρό πυρήνα του ισπανικού κράτους, το οποίο, από την αρχέγονη σύσταση του, έχει συγκροτηθεί, πάνω στην βάση ενός ανελαστικού δεσποτισμού και του συγκεντρωτικού αυταρχισμού, που τον συνοδεύει, εξ αιτίας του απλού γεγονότος, ότι δεν μπόρεσε, μέσα, στην διαδρομή των αιώνων, να δημιουργήσει ένα εκτεταμένο ισπανικό εθνικό συναίσθημα και την αντίστοιχη συνείδηση, εντός της οποίας να συγκερασθούν και να αφομοιωθούν, τα εθνικά συναισθήματα και οι αντίστοιχες εθνικές συνειδήσεις των λαών της Ιβηρικής.
Το σημερινό δημοψήφισμα δεν είναι, απλώς, συμβουλευτικό. Η τοπική κυβέρνηση, στην Βαρκελώνη, δεν το προκήρυξε, ως μη δεσμευτικό. Το δημοψήφισμα γίνεται, για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας και η επόμενη ημέρα θα είναι πολύ δύσκολη, για την Μαδρίτη, αφού το ζήτημα της απόσχισης της Καταλωνίας, από την Ισπανία, θα τεθεί, άμεσα, εάν οι ψηφοφόροι επιλέξουν την έξοδο, από την ισπανική ομοσπονδία.
Η ισπανική κυβέρνηση, ο ισπανικός πολιτικός κόσμος, οι Ισπανοί ολιγάρχες και ο διάδοχος του Juan Carlos, ο βασιλιάς Felipe VI και η παγκόσμια κοινότητα θα υποχρεωθούν να αντιμετωπίσουν και να διαχειρισθούν το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας, την οποία καλό για όλους είναι να την αποδεχθούν, ή να διαπραγματευθούν την επανάληψη της, μέσα σε συνθήκες, πλήρους ομαλότητας και θεσμικής κανονικότητας, με την ακύρωση της συνταγματικής διάταξης, που "νομιμοποιεί" τον σκληρό πυρήνα του ισπανικού δεσποτισμού.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ό,τι και να συμβεί, σε κάθε περίπτωση, είναι οι άνθρωποι, ως συλλογικότητες, τα κοινωνικά σύνολα, οι λαοί, αυτοί που πρέπει να αποφασίζουν, για τις τύχες τους και για το, εάν θα παραμείνουν, ή όχι, μέσα στα πλαίσια ευρύτερων κοινωνικών σχηματισμών.
Ως εκ τούτου, οι Καταλανοί, ως ένα συγκροτημένο και σαφέστατα, διακριτό, μέσα από την μακραίωνη διαδρομή του ιστορικού χρόνου, εθνικό και κοινωνικό σύνολο, έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν την εθνική και την κοινωνική τους αυτοδιάθεση και να αποφασίσουν, εάν το μέλλον τους, ως εθνικής και κοινωνικής ομάδας, θα εξακολουθήσει να εντάσσεται, μέσα στα πλαίσια μιας σύγχρονης ισπανικής ένωσης, ή εάν η πορεία της Καταλωνίας θα συνεχιστεί, χωριστά, από την Ισπανία.
Με αυτά τα δεδομένα, οι εξελίξεις δεν θα είναι καθόλου βαρετές. Κάθε άλλο.
Viva Catalunya libre, λοιπόν...
Αν επιτρέψουν, στους Καταλανούς να αποφασίσουν, για την αυτοδιάθεσή τους, ακόμη και εάν το εκλογικό σώμα, στην Καταλωνία, αποφασίσει να παραμείνει, στην Ισπανία, τότε οι σύγχρονοι απόγονοι του καστιλιάνικου ηγεμονισμού θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια σειρά από αιτήματα διεξαγωγής αντίστοιχων δημοψηφισμάτων, στο Εουσκάντι, στην Γαλικία, στην Ανδαλουσία. Και όχι, μόνο, σε αυτές τις περιοχές. Και φυσικά, στο τέλος της διαδικασίας, η Ισπανία, ως ενιαία - έστω και ομόσπονδη - χώρα και μαζύ της το ισπανικό κράτος θα καταρρεύσουν και θα αντικατασταθούν, από μια σειρά, από χώρες και κρατίδια, που οι Καστιλιάνοι βασιλείς, με τον έναν, ή τον άλλο τρόπο υπέταξαν και ένωσαν, υπό την ηγεμονία τους.
Βέβαια, μπορεί η ισπανική ολιγαρχία να επέβαλε την κυριαρχία της, στις χώρες της Ισπανίας και να απαγόρευσε την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων, με το ερώτημα της απόσχισης, με το Σύνταγμα, που κατασκεύασαν οι μεταλλαγμένοι Φαλαγγίτες του Adolfo Suarez και ο βασιλιάς Juan Carlos του οίκου των Βουρβώνων, που διαδέχτηκαν τον στρατηγό Francisco Franco, μετά τον θάνατό του, αλλά η πικρή, για όλους τους, αλήθεια είναι ότι αυτά τα ερωτήματα και την διεξαγωγή των αντίστοιχων δημοψηφισμάτων, δεν ήταν δυνατόν να τα αποφύγουν.
Για πρώτη φορά, οι Καταλανοί ψήφισαν, με την διεξαγωγή ενός μη δεσμευτικού δημοψηφίσματος, για την ανεξαρτησία τους, στις 9 Νοεμβρίου 2014. Τα ερωτήματα, που τέθηκαν, σε αυτό το δημοψήφισμα, ήσαν δύο ("Θέλετε η Καταλωνία να γίνει κράτος;" και "Θέλετε αυτό το κράτος να είναι ανεξάρτητο;") και τα αποτελέσματα υπήρξαν απογοητευτικά, για τους Ισπανούς της Μαδρίτης, έτσι όπως τα ανακοίνωσε η κυβέρνηση της Βαρκελώνης :
| Επιλογή | Ψήφοι | Ποσοστό |
|---|---|---|
| Ναι - Ναι | 1.861.753 | 80,76% |
| Ναι - Όχι | 232.182 | 10,07% |
| Ναι - λευκό | 22.466 | 0,97% |
| Όχι | 104.772 | 4,54% |
| Λευκά | 12.986 | 0,56% |
| Λοιπά | 71.131 | 3,09% |
Με βάση αυτά τα αποτελέσματα, η βουλή της Καταλωνίας έκδωσε ψήφισμα, για την ανεξαρτησία της χώρας αυτής. Φυσικά, οι Καστιλιάνοι δεν έμειναν άπραγοι. Κάθε άλλο. Το συνταγματικό δικαστήριο του ισπανικού κράτους ακύρωσε το ψήφισμα αυτό, μετά από προσφυγή της ισπανικής κυβέρνησης του Marianno Rajoy, κατά του ψηφίσματος και κατά της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος, το οποίο χαρακτηρίστηκε, ως παράνομο.
1/10/2017 Η ισπανική δημοκρατία, ως γνήσιος διάδοχος του φασιστικού καθεστώτος του Francisco Franco, εν πλήρη δράσει. Οι ψηφοφόροι, έστω και ηλικιωμένοι, εμποδίζονται να μεταβούν στις κάλπες και προκειμένου να μην ψηφίσουν στο δημοψήφισμα, μεταφέρονται σηκωτοί...
Τώρα, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, για την ισπανική κυβέρνηση και τον σκληρό πυρήνα του ισπανικού κράτους, το οποίο, από την αρχέγονη σύσταση του, έχει συγκροτηθεί, πάνω στην βάση ενός ανελαστικού δεσποτισμού και του συγκεντρωτικού αυταρχισμού, που τον συνοδεύει, εξ αιτίας του απλού γεγονότος, ότι δεν μπόρεσε, μέσα, στην διαδρομή των αιώνων, να δημιουργήσει ένα εκτεταμένο ισπανικό εθνικό συναίσθημα και την αντίστοιχη συνείδηση, εντός της οποίας να συγκερασθούν και να αφομοιωθούν, τα εθνικά συναισθήματα και οι αντίστοιχες εθνικές συνειδήσεις των λαών της Ιβηρικής.
Το σημερινό δημοψήφισμα δεν είναι, απλώς, συμβουλευτικό. Η τοπική κυβέρνηση, στην Βαρκελώνη, δεν το προκήρυξε, ως μη δεσμευτικό. Το δημοψήφισμα γίνεται, για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας και η επόμενη ημέρα θα είναι πολύ δύσκολη, για την Μαδρίτη, αφού το ζήτημα της απόσχισης της Καταλωνίας, από την Ισπανία, θα τεθεί, άμεσα, εάν οι ψηφοφόροι επιλέξουν την έξοδο, από την ισπανική ομοσπονδία.
Η ισπανική κυβέρνηση, ο ισπανικός πολιτικός κόσμος, οι Ισπανοί ολιγάρχες και ο διάδοχος του Juan Carlos, ο βασιλιάς Felipe VI και η παγκόσμια κοινότητα θα υποχρεωθούν να αντιμετωπίσουν και να διαχειρισθούν το αποτέλεσμα της σημερινής ψηφοφορίας, την οποία καλό για όλους είναι να την αποδεχθούν, ή να διαπραγματευθούν την επανάληψη της, μέσα σε συνθήκες, πλήρους ομαλότητας και θεσμικής κανονικότητας, με την ακύρωση της συνταγματικής διάταξης, που "νομιμοποιεί" τον σκληρό πυρήνα του ισπανικού δεσποτισμού.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ό,τι και να συμβεί, σε κάθε περίπτωση, είναι οι άνθρωποι, ως συλλογικότητες, τα κοινωνικά σύνολα, οι λαοί, αυτοί που πρέπει να αποφασίζουν, για τις τύχες τους και για το, εάν θα παραμείνουν, ή όχι, μέσα στα πλαίσια ευρύτερων κοινωνικών σχηματισμών.
Ως εκ τούτου, οι Καταλανοί, ως ένα συγκροτημένο και σαφέστατα, διακριτό, μέσα από την μακραίωνη διαδρομή του ιστορικού χρόνου, εθνικό και κοινωνικό σύνολο, έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν την εθνική και την κοινωνική τους αυτοδιάθεση και να αποφασίσουν, εάν το μέλλον τους, ως εθνικής και κοινωνικής ομάδας, θα εξακολουθήσει να εντάσσεται, μέσα στα πλαίσια μιας σύγχρονης ισπανικής ένωσης, ή εάν η πορεία της Καταλωνίας θα συνεχιστεί, χωριστά, από την Ισπανία.
Με αυτά τα δεδομένα, οι εξελίξεις δεν θα είναι καθόλου βαρετές. Κάθε άλλο.
Viva Catalunya libre, λοιπόν...
