3-2024 Ουκρανία : Ο Βλαντιμίρ Πούτιν συνεχίζει τον πόλεμο, ακάθεκτος, ενώ θέτει την Δύση, υπό την άμεση απειλή πυρηνικού κτυπήματος, εάν σταλούν Δυτικά στρατεύματα, στο μέτωπο και επαναλαμβανει τους όρους του ήπιου ρωσικού τελεσιγράφου της 17-12-2021, ενώ η Washington τρέμει το “Αβανγκάρντ”.

 

1945 : Αφίσα των “Σοβιετικών”, στην ουκρανική διάλεκτο, κατά των σημαντικών υπολειμμάτων των φιλοναζιστικών δυνάμεων του Στεπάν Μπαντέρα, που υπήρξαν ο δυναμικός εντόπιος στρατιωτικός βραχίονας του γερμανικού ναζισμού, όταν η Γερμανία εισέβαλε, στην “Ε.Σ.Σ.Δ.” και κατέλαβε τα ουκρανικά εδάφη. Τότε, οι μπανταριστείς κατέφυγαν, στα δάση και διεξηγαγαν ανταρτοπόλεμο, στους “Σοβιετικούς”, έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1950. Τώρα, ενώ ο πόλεμος, στην Ουκρανία, μαίνεται, για περισσότερο, από 2 χρόνια και με άγνωστη την μέλλουσα χρονική του διάρκεια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που, από αύριο 17/3/2024 και για τρεις ημέρες, έχει προεδρικές εκλογές και αναμένει την άνετη επανεκλογή του, για μια νέα εξαετή θητεία, εμμένει, στους όρους, που έθεσε, στην Δύση, με το ήπιο τελεσίγραφο της 17/12/2021.

Οι ρωσικές προεδρικές εκλογές του επόμενου τριημέρου δεν πρόκειται να επηρεασθούν, από την διεξαγωγή του πολέμου, στην Ουκρανία, παρά τις αναμενόμενες δολιοφθορές και τα ουκρανικά κτυπήματα, στο ρωσικό έδαφος και στις, υπό ρωσική κατοχή, περιοχές της νότιας Ουκρανίας, τις οποίες η Μόσχα έχει ενσωματώσει, στην ρωσική επικράτεια. Η επανεκλογή του Βλαντιμίρ Πούτιν, στην ρωσική προεδρία, μέχρι το 2030, δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα και ευκαιρίας δοθείσης, από τις απειλές του προέδρου της Γαλλίας Emmanuel Macron, για αποστολή κάποιων στρατιωτικών δυνάμεων των Δυτικών χωρών, ή του ΝΑΤΟ, σύμφωνα, με τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ Lloyd Austin, ο Ρώσος πρόεδρος, σε συνέντευξή του, στις 13/3/2024, ξεκαθάρισε, χωρίς περιστροφές ότι «δεν έχει υπάρξει ακόμη καμία ανάγκη χρήσης τακτικών πυρηνικών όπλων στο πλαίσιο της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Ρωσία είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει πυρηνικά όπλα, εάν απειληθεί η ύπαρξη του ρωσικού κράτους και η πυρηνική τριάδα της Ρωσίας είναι περισσότερο προηγμένη, από οποιασδήποτε άλλης χώρας. Από στρατιωτική και τεχνική άποψη, είμαστε, φυσικά, έτοιμοι. Σε περίπτωση απότομης επιδείνωσης, ή ακόμη και απειλής της κυριαρχίας, δεν θα διστάσουμε να χρησιμοποιήσουμε πυρηνικά όπλα».

Κατά την γνώμη μου αυτή η, έστω και προεκλογική, παρέμβαση του Βλαντιμίρ Πούτιν, μπορεί να χαρακτηρισθεί και ιστορική, αφού, πέραν της ξεκάθαρης και απροσχημάτιστης απειλής, για την χρήση πυρηνικών όπλων, η Μόσχα, εκ νέου, έθεσε τους όρους, για μία μόνιμη ειρήνη στην Ουκρανία και πέραν αυτής.

Η συλλογική Δύση, οφείλει να λάβει σοβαρά  υπόψη τα μηνύματα Putin, αφού πρώτα τα επεξεργαστεί, επειδή η Ρωσία δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει. 

Οι τρεις άμεσοι ρωσικοί όροι αφορούν τις διαπραγματεύσεις, για την επόμενη μέρα, στην Ουκρανία, που έχουν αποδέκτη την Δύση είναι οι εξής : 

Α) Δεν θα υπάρξουν μυστικές προσωρινές συμφωνίες, με κανέναν. Η Ρωσία ήταν, είναι και θα είναι ανοικτή, σε διαπραγματεύσεις, για μια διευθέτηση της κρίσης στην Ουκρανία, αλλά θα συνεχίσει την “ειδική στρατιωτική επιχείρηση”, μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι της, τους οποίους αποφεύγει να διευκρινίσει.

Β) Οποιεσδήποτε διαπραγματεύσεις θα πρέπει να οδηγήσουν στην εδραίωση μιας διαρκούς ειρήνης και δεν μπορούν να αποτελέσουν όχημα προσωρινής εκεχειρίας, στο μέτωπο, προκειμένου να συνεχισθεί ο επανεξοπλισμός της Ουκρανίας, όπως συνέβη, κατά την χρονική περίοδο 2014 - 2022, με την επισημη άρνηση της Δύσης να προμηθεύσει όπλα, σε ό,τι απομείνει - εάν απομείνει (που δεν νομίζω ότι θα απομείνει) -. από την σημερινή Ουκρανία.

Γ) Οι διαπραγματεύσεις πρέπει να διεξαχθούν, με διαφάνεια και πρέπει να εδραιωθούν, σε δημόσιες συμφωνίες σε πολιτικό επίπεδο, με εγγυήσεις, οι οποίες μπορούν να δοθούν, μόνον, από υπεύθυνες πολιτικές προσωπικότητες, που εκπροσωπούν σταθερές κυβερνήσεις δυτικών χωρών και πρέπει να αποτυπωθούν, σε υπογεγραμμένα και απολύτως, δεσμευτικά έγγραφα.

Αλλά αυτό, που κάνει την αμερικανική ελίτ να τρέμει είναι κάτι άλλο. Είναι τα “Αβανγκάρντ”.

«Υπολογίστε πόσο κοστίζουν, στις ΗΠΑ, οι γνωστές πυραυλικές άμυνες και ένα, από τα κύρια συστατικά, που έχουμε, για να τις διασπάσουμε είναι το “Αβανγκάρντ”, ένας διηπειρωτικός πύραυλος με μονάδα ολίσθησης διηπειρωτικού βεληνεκούς. Ουσιαστικά, ακυρώσαμε ό,τι έχουν κάνει, ό,τι έχουν επενδύσει, σε αυτά τα συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας. Η εμπειρία, από την ανάπτυξη του “Αβανγκάρντ”, δείχνει την πορεία, στην οποία θα πρέπει να συνεχίσει η Ρωσία, στον τομέα των στρατηγικών εξοπλισμών» είπε Βλαντιμίρ Πούτιν.

Δεν είναι κάτι καινούργιο το “Αβανγκάρντ”. Παρουσιάστηκε, από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, το 2018 και τότε, οι Δυτικοί δεν τον πίστεψαν - ή έκαναν ότι δεν τον πίστεψαν - και τέθηκε, σε υπηρεσία, το 2019. 

Το “Αβανγκάρντ” είναι ένα ευέλικτο, υπερηχητικό όχημα ολίσθησης με πυρηνικά, σχεδιασμένο να διαπερνά όλες τις υπάρχουσες αλλά και μελλοντικές αντιπυραυλικές άμυνες, φθάνουν σε, τροχιά, με τους βαρείς διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους R-36 και RS-28 Σαρμάτ και αναπτύσσονται, ως μέρος του ωφέλιμου φορτίου των πυραύλων πολλαπλών οχημάτων επανεισόδου, με μέγιστη ταχύτητα 28 Mach, ήτοι, περίπου, 7,5 km το δευτερόλεπτο και διαθέτει την ικανότητα να πραγματοποιεί ελιγμούς, κατά την διάρκεια μιας απρόβλεπτης τροχιάς, που ακολουθεί, η οποία καθιστά την αναχαίτισή του αδύνατη, από οποιοδήποτε αντιπυραυλικό σύστημα, με την ικανότητα των όπλων να αντέχουν σε θερμοκρασίες έως 2.000 βαθμούς Κελσίου είναι ένας άλλος παράγοντας που καθιστά ουσιαστικά αδύνατη την άμυνα, με τους πυραύλους, που το φέρουν. 

Το “Αβανγκάρντ” καλύπτεται, κατά την πτήση του, με πλάσμα, το οποίο απορροφά τις ηλεκτρομαγνητικές ακτίνες, καθιστώντας το υπερηχητικό όχημα αόρατο, στα ραντάρ και έχουν εμβέλεια πτήσης, μεταξύ 15.200 - 18.000 km, γεγονός, που σημαίνει ότι μπορεί να χτυπήσει οποιοδήποτε σημείο, στον πλανήτη και μπορούν να ενσωματωθούν, σε έναν, μόνο, Σαρμάτ της παραπάνω, φωτογραφίας.

Μπορούν, λοιπόν, οι Δυτικοί να λένε όποια ανοησία τους έλθει, στα μυαλά τους.

Η πραγματικότητα είναι ότι φοβούνται. Κυριολεκτικά, τρέμουν, όχι, για την Ουκρανία, την οποία έχουν, ήδη, αποδεχθεί ότι την έχουν χάσει.

Και αυτό, που προξενεί τον μεγάλο θυμικό παροξυσμό των Δυτικών, ο οποίος φθάνει, στα όρια της απελπισίας, είναι αυτό, που πρόκειται να ακολουθήσει, μετά το τέλος του ουκρανικού δράματος.

Δηλαδή οι απαιτήσεις του ήπιου ρωσικού τελεσιγράφου της 17/12/2021, τις οποίες οι αναγνώστες, μπορούν να διαβάσουν, το άρθρο μου, της 22/12/2021, σε αυτό, εδώ, το μπλογκ, με τίτλο : 17/12/2021 Ένα soft "τελεσίγραφο" της Μόσχας προς το ΝΑΤΟ : Θα κάνουν αποδεκτές οι ΗΠΑ και η Δύση, τις μετριοπαθείς προτάσεις της ρωσικής ηγεσίας; Προφανώς, όχι. Και φυσικά, η συνέχεια πρόκειται να είναι κακή. Πολύ κακή... Η ανάγνωσή του είναι, πολλαπλώς, χρήσιμη.

Αυτή η ωμή και η σκληρή πραγματικότητα είναι, που παραλύει τους Δυτικούς, οι οποίοι - και πολύ περισσότερο οι δυτικοευρωπαϊκές ελίτ -, απλώς, δεν έχουν τα κότσια να συγκρουστούν, πολεμικά, με την Ρωσία. 

Ας πρόσεχαν και ας προσέξουν.