Ενώ οι Νατοϊκοί άρχισαν τις νεκρολογίες ξαφνικών θανάτων στρατιωτικών τους, καταρρέει η, έως τώρα, στρατιωτική τακτική των Ρώσων και ο Βλαντιμίρ Πούτιν ομιλεί, για κτύπημα των F-16 και εκτός Ουκρανίας. (Άργησε. Αυτό θα έπρεπε να έχει συμβεί και στους τόπους συγκέντρωσης, στο εξωτερικό, όλων των νατοϊκών οπλικών συστημάτων, από την έναρξη του πολέμου, διότι οι 700.000 νεκροί είναι πολλοί. Πάρα πολλοί και κυρίως, νέα παιδιά).

 

Αυτή η ανθρωποφάγα ιστορία, με τον ρωσοουκρανικό πόλεμο, πρέπει να τελειώνει. 

Ήδη, μέχρι τώρα, οι νεκροί της ουκρανικής και της ρωσικής νεολαίας φθάνουν, στο απίστευτο μέγεθος των 700.000 και όσο ο πόλεμος παρατείνεται, ο αριθμός αυτός μεγεθύνεται, με ταχείς ρυθμούς.

Η κατάρρευση της Ουκρανίας είναι ορατή (το θέμα της παράνομης παραμονής του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, στην ουκρανική προεδρία, από 21 Μαΐου 2024, που λήγει η θητεία του, ίσως, κατά τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρώφ, μέχρι εκείνη την ημέρα, να μην έχει σημασία, καθώς, στον χρόνο, που απομένει, ενδέχεται να έχουν συμβεί πολλά. «Όσον αφορά τις 20 Μαΐου και τί θα συμβεί, στις 21 Μαΐου, ας περιμένουμε, μέχρι τότε. Ίσως, δεν χρειάζεται να παραδεχτούμε τίποτα», είπε ο Σεργκέι Λαβρώφ), όπως, όμως, είναι ορατή και η κατάρρευση της ρωσικής στρατιωτικής τακτικής, με την οποία, το ρωσικό στρατιωτικό επιτελείο και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, επέτρεψαν την είσοδο των νατοϊκών οπλικών συστημάτων, στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα την άσκοπη και εξόχως, αιματηρή παράταση του πολέμου, ενώ αυτός θα τελείωνε, εδώ και πολύ καιρό, πριν, εάν το πολεμικό υλικό των Δυτικών κρατών, με κατεύθυνση, την Ουκρανία, πλήττονταν, από την Ρωσία, στους χώρους συγκέντρωσής του, εκτός Ουκρανίας. 

Με δεδομένη την πολυάνθρωπη αιματοχυσία του πολέμου, η ρωσική κοινωνία θα πρέπει κάποια στιγμή, στο μέλλον, να ζητήσει την απολογία του Βλαντιμίρ Πούτιν, για αυτό το βαρύτατο κόστος αίματος, το οποίο θα αυξηθεί, όσο ο πόλεμος αυτός διαρκεί.

Αυτή η αδυσώπητη πραγματικότητα είναι, που αποδεικνύει την χαρακτηροπαθή νοσηρότητα του αυταρχικού ρωσικού καθεστώτος, το οποίο, με στυγνή ωμότητα, αδιαφορεί, για τις ανθρώπινες ζωές, οι οποίες αντιμετωπίζονται, ως αναλώσιμες και με μηδαμινή αξία. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια.

Όμως, ίσως, το ρωσικό καθεστώς αρχίσει να εγκαταλείπει αυτή την, τραγικά, αποτυχημένη 25μηνη πολεμική τακτική.

Έτσι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, μιλώντας, σε συνάντηση, με πιλότους, στην περιοχή του Τβερ, όταν ρωτήθηκε, εάν η Ρωσία θα χτυπήσει τα ουκρανικά F-16, όταν αυτά αποκτηθούν, από το καθεστώς του Κιέβου, στα αεροδρόμια του ΝΑΤΟ, εάν τα F-16 χρησιμοποιηθούν από εκεί, ο Ρώσος πρόεδρος δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε, ανατολικά, προς την Ρωσία, μετά την κατάρρευση της “Σοβιετικής Ένωσης”, το 1991 και συνέχισε λέγοντας ότι : 

«Δεν έχουμε επιθετικούς σκοπούς, προς τις χώρες αυτές. Η άποψη ότι θα επιτεθούμε, σε κάποια άλλη χώρα – την Πολωνία, τις χώρες της Βαλτικής και οι Τσέχοι φοβούνται – είναι, εντελώς, ανόητη. Είναι, απλώς, μπούρδες».

Όμως, η συνέχεια των δηλώσεων του Ρώσου προέδρου υπήρξε, πολύ πιο ενδιαφέρουσα, διότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν ξεκαθάρισε ότι :

«Φυσικά, εάν χρησιμοποιηθούν, από αεροδρόμια τρίτων χωρών, θα είναι νόμιμος στόχος, για εμάς, ανεξάρτητα, από το πού μπορεί να βρίσκονται».

Εάν αυτή η δήλωση, δεν είναι, απλώς, προπαγανδιστική και τακτικιστική, το παιχνίδι της Δύσης, με την Ρωσία, τελειώνει. 

Φαίνεται, μάλιστα, ότι οι Δυτικοί λαμβάνουν, σοβαρά, υπόψη τους, αυτή την απειλή, αφού, σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg, τα F-16 δεν μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση, στη ζώνη μάχης, αν και θα ενισχύσουν τις μαχητικές δυνατότητες της Ουκρανίας.

Μαζί με την κατάρρευση της ρωσικής πολεμικής τακτικής, συμβαδίζει και η, σε slow motion, κατάρρευση και της Ουκρανίας, που οδεύει, σε μια καταστροφική ήττα, ενώ η Δύση εξετάζει τα χειρότερα σενάρια, όπως αναφέρει και σχετικό δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας “The Times”.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η δυσμενής κατάσταση στο πεδίο της μάχης, για την Ουκρανία, αναγκάζει την Δύση να προετοιμαστεί, για μια «καταστροφική ήττα των ουκρανικών δυνάμεων», που δεν διαθέτουν όπλα και πυρομαχικά.

«Τα γεγονότα αναγκάζουν στρατιωτικούς και πολιτικούς ηγέτες, σε Λονδίνο, Ουάσινγκτων, Παρίσι και Βρυξέλλες, να αντιμετωπίσουν την καταστροφική κατάρρευση των ουκρανικών δυνάμεων, στις οποίες αρνήθηκαν τα όπλα και τα πυρομαχικά, που χρειάζονται» επισημαίνουν οι “Times”, αναφέροντας ότι (σε αντίθεση, με την υποτιθέμενη πεποίθηση ότι πρόκειται, για μια παγωμένη σύγκρουση, στην οποία καμία πλευρά δεν μπορεί να επιτύχει αποφασιστικό πλεονέκτημα) οι μάχες συνεχίζονται, στην πρώτη γραμμή και υπάρχει πραγματικός κίνδυνος οι ουκρανικές δυνάμεις να απωθηθούν. Μάλιστα, σημειώνεται ότι, πριν από έναν χρόνο, η κατάσταση, στο μέτωπο ήταν, τελείως, διαφορετική. «Η ελπίδα ήταν, τότε, για μια ουκρανική αντεπίθεση, την άνοιξη του 2023, που θα βοηθούσε, στην ανακατάληψη του χαμένου εδάφους». 

Αυτή η ελπίδα δεν λειτούργησε. 

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο ελληνικός πολεμικός εξοπλισμός και πολύ περισσότερο, ο ελληνικός στρατός δεν έχουν καμμία δουλειά να βρίσκονται, ή να βρεθούν, στην Ουκρανία. (Όπως και η αμερικανική βάση εφοδιασμού στρατιωτών και πολεμικών όπλων και συστημάτων, στην Αλεξανδρούπολη, τουλάχιστον, πρέπει να κλείσει, διότι αποτελεί κίνδυνο, για τον ελληνικό πληθυσμό. Το γράφω, για να μην ειπωθεί, αργότερα, ότι δεν το έχω γράψει, τώρα, που πρέπει).

«Οι κυβερνήσεις, που υποστηρίζουν την Ουκρανία, είναι, ξεκάθαρα, ανήσυχες και εξετάζουν τα χειρότερα σενάρια». Όπως αναφέρεται, «ένα εφιαλτικό σενάριο θα ήταν η επανάληψη των γεγονότων του πρόσφατου παρελθόντος, όταν οι Ρώσοι έσπασαν τις γραμμές, στον νότο και στα ανατολικά». 

«Σε αυτήν την περίπτωση, τα ουκρανικά στρατεύματα, που θα υποχωρούν, θα μπορούσαν, μόνο, να επιβραδύνουν την προέλαση του ρωσικού στρατού, μετά την οποία οι Ρώσοι θα πλησιάσουν το Κίεβο και ένα νέο κύμα προσφύγων θα εγκαταλείψει την Ουκρανία. Αυτή η προέλαση των ρωσικών στρατευμάτων θα ήταν καταστροφική, για το Κίεβο και θα θέσει, στην Δύση, δύσκολες προκλήσεις», επισημαίνει το δημοσίευμα, το οποίο, όμως, μη διδασκόμενο, από αυτά, που περιγράφει, υποστηρίζει την παροχή της μέγιστης στρατιωτικής υποστήριξης, για την Ουκρανία και διερωτάται πότε η Δύση θα καταλάβει ότι η ειρήνη, στην Ευρώπη, μπορεί να είναι εγγυημένη, «μόνον, με την βία».

Οι “Times” του Λονδίνου ηλιθιολογούν. Η Ουκρανία είναι τελειωμένη υπόθεση, ενώ η Ρωσία χρησιμοποιεί, επιδέξια, τις αδυναμίες των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, για να επιτύχει, στην επίθεση, που ετοιμάζει και να καταλάβει όλο και περισσότερα νέα εδάφη, μη επιτρέποντας, στους Ουκρανούς, να αποκαταστήσουν την άμυνά τους. Ήδη, ο ουκρανικός στρατός έχει χάσει περισσότερους από 71.000 στρατιώτες, από την αρχή του 2024 και 11.000 κομμάτια εξοπλισμού, ήτοι, σχεδόν, τριπλάσιες, από τις απώλειες της περιόδου Ιανουαρίου 2023 – Μαρτίου 2023.

Όμως, πέραν τούτων, οι Δυτικοί έχουν αρχίσει να δημοσιεύουν τις νεκρολογίες των νεκρών στρατιωτικών τους. 

Πριν ελάχιστες ημέρες, στις 26 Μαρτίου 2024, οι Ρώσοι διεκπεραίωσαν μια επιτυχημένη πυραυλική επίθεση, στις ουκρανικές στρατιωτικές θέσεις, στην πόλη Τσάσιβ Γιαρ, με έναν βαλλιστικό πύραυλο “Ισκαντέρ”, που κατέστρεψε ένα υπόγειο καταφύγιο, όπου ήταν κρυμμένο ένα ουκρανικό διοικητήριο και εκεί, όπως φαίνεται, βρίσκονταν αξιωματικοί και λοιπό εξειδικευμένο στρατιωτικό προσωπικό, από χώρες του ΝΑΤΟ, ιδίως, από τις ΗΠΑ και την Πολωνία, που εξοντώθηκαν, από το κτύπημα αυτό. Οι Νατοϊκοί συμμετείχαν, στον συντονισμό και στην διοίκηση της ουκρανικής άμυνας.

Πριν από την επίθεση, υπήρχαν αναφορές ότι «στρατιωτικοί σύμβουλοι» του ΝΑΤΟ πήγαν, στο Τσάσιβ Γιαρ, εν μέσω της συνεχιζόμενης ρωσικής προέλασης. Αμέσως, μετά το κτύπημα, ασθενοφόρα εντοπίστηκαν να κατευθύνονται, προς την Πολωνία και την ίδια μέρα (26/3/2024), πολωνικές πηγές ανέφεραν τον ξαφνικό θάνατο του, παραπάνω, εικονιζόμενου Πολωνού ταξίαρχου Adam Marczak. 

Η Επιχειρησιακή Διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων της Πολωνίας επιβεβαίωσε, σύντομα, τις αναφορές.
«Ο απροσδόκητος θάνατος του Στρατηγού συνέβη, από φυσικά αίτια, στον ελεύθερο χρόνο του». Οι Πολωνοί ανέφεραν ότι, «οι συγγενείς και οι φίλοι του θανόντος ειδοποιήθηκαν, για το περιστατικό και διαβεβαίωσαν την πλήρη υποστήριξή τους». Προφανώς, ο αξιωματικός δεν πέθανε, στο σπίτι του.

Ο «αιφνίδιος θάνατος» του Πολωνού ταξίαρχου προκάλεσε υποψίες ότι θα μπορούσε να σκοτώθηκε, ως αποτέλεσμα του ρωσικού χτυπήματος ακριβείας, στο Τσάσιβ Γιαρ, όπου ο Adam Marczak μπορούσε να “περάσει τον ελεύθερο χρόνο του”. (Τον πέρασε μια και καλή). 

O ταξίαρχος ήταν επικεφαλής της Διεύθυνσης Πληροφοριών και Ηλεκτρονικού Πολέμου, στην Γενική Διοίκηση, μέχρι τον Ιούλιο του 2021. Υπηρέτησε, στην 6η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία και στην συνέχεια, στο αρχηγείο της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων. Κατείχε, επίσης, θέσεις διοίκησης, σε στρατιωτικές αποστολές, στο Αφγανιστάν.

Μαζί με τον θάνατο του Adam Marczak, ο πολωνικός στρατός δημοσίευσε πολλές, ακόμη, νεκρολογίες στρατιωτικών, από τις ειδικές δυνάμεις και τα αμυντικά στρατεύματα. Η Πολωνία αναγνώρισε τον θάνατο πέντε, ακόμη, στρατιωτών, στις 26 Μαρτίου 2024.

Οι χώρες του ΝΑΤΟ αρνούνται να αναγνωρίσουν, επίσημα, την παρουσία των δυνάμεών τους, στο έδαφος της Ουκρανίας, παρά τα πολυάριθμα στοιχεία. Για να κρύψουν την αλήθεια, ο στρατός του ΝΑΤΟ, ήτοι των ΗΠΑ, του Καναδά και της Ιταλίας, δημοσίευσε αναφορές για “ξαφνικούς και φυσικούς θανάτους” αξιωματικών τους, οι οποίοι, όπως αποδείχθηκε, αργότερα, “επισκέφτηκαν την Ουκρανία”. 

Φυσικά, είναι δύσκολο να επιβεβαιωθούν, αξιόπιστα, τα αίτια του θανάτου των στρατιωτικών του ΝΑΤΟ, αλλά νομίζω ότι τα πράγματα μιλούν, από μόνα τους.

Εν πάση περιπτώσει, αυτό το τεράστιο κακό πρέπει να τελειώσει, γρήγορα. Και με την ήττα του ΝΑΤΟ, της Ουάσινγκτων και των ευρωπαϊκών πρωτευουσών.

Και να γίνει αποδεκτή η απλή πραγματικότητα, όσο και αν αυτή δεν είναι αρεστή :

Ευρώπη, χωρίς την Ρωσία, δεν μπορεί να υπάρξει.

Όπως επίσης ότι :

Η Δύση, χωρίς την Ρωσία, δεν μπορεί να σταθεί.