3/2024 “Metron Analysis” (Εκτίμηση ψήφου ευρωεκλογών) : Δραματική πτώση της ΝΔ, στο 31,4% (33,1%, τον 5/2019), ο ΣΥΡΙΖΑ, στην 2η θέση, με 15,1% (με κατάρρευση, από το 23,7%, τον 5/2019), ΠΑΣΟΚ 13% (με μεγάλη άνοδο, από το 7,7%, τον 5/2019), ΚΚΕ 10,1% (με μεγάλη άνοδο, από το 5,3%, τον 5/2019), Ελληνική Λύση 9,7% (με μεγάλη άνοδο, από 4,2%, τον 5/2019) και από εκεί και πέρα, ο χαοτικός κατακερματισμός.
Ως εκ τούτου, η σύγκριση των δημοσκοπικών και των εκλογικών επιδόσεων των κομμάτων, στις ευρωεκλογές, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές, είναι άτοπη και εσφαλμένη, επειδή αυτές είναι, εντελώς, ανόμοιες, αφορούν διαφορετικά διακυβεύματα και συγκροτούν άλλες εκλογικές συμπεριφορές, με αποτέλεσμα η ψήφος στις ευρωεκλογές να αποτελεί, απλώς, έναν δείκτη των κυριότερων τάσεων, που επικρατούν, στο εκλογικό σώμα, που, φυσικά και αυτές έχουν την σημασία τους και λαμβάνονται, σοβαρά, υπ’ όψιν, αλλά έως εκεί και όχι κάτι περισσότερο από αυτό.
Έτσι, η δημοσκόπηση του Μαρτίου του 2024, που παρουσίασε, χθες 21/3/2024, η δημοσκοπική εταιρεία “Metron Analysis” του γνωστού παλιού δημοσκόπου Στράτου Φαναρά, για τις ευρωεκλογές της 9/6/2024, φαίνεται να βρίσκεται, μέσα στα χαοτικά δεδομένα της συμπεριφοράς των εκλογέων, η οποία μπορεί να πλήττει, βάναυσα, την Νέα Δημοκρατία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, αλλά, παρά ταύτα, η κυβέρνηση μένει όρθια, επειδή, κάτω από τις δικές της κακές δημοσκοπικές επιδόσεις, συνεχίζει να επικρατεί ένας χαοτικός κατακερματισμός των δημοσκοπικών επιδόσεων του συνόλου των κομμάτων της συστημικής αντιπολίτευσης, που, συνολικά, παραπαίουν, αν και κάποια, από αυτά, εμφανίζουν μια ορισμένη δυναμική.
Ως εκ τούτων, το σταθερό σημείο σύγκρισης των δημοσκοπικών επιδόσεων των κομμάτων, στις ερχόμενες ευρωεκλογές, δεν βρίσκεται, στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές της 25/6/2023, αλλά στα δημοσκοπικά ευρήματα της εταιρείας του Στράτου Φαναρά, κατά τους προηγούμενους μήνες και οι εκλογικές επιδόσεις των κομμάτων, στις ευρωεκλογές της 26/5/2019, παρά το γεγονός ότι, από τότε, έχουν περάσει 5 χρόνια, κάτι, που, βέβαια, αδυνατίζει την σύγκριση αυτή.
Ας θυμηθούμε, όμως, τα τελικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών της 26/5/2019 :
Έτσι, ας περάσουμε, στην τωρινή δημοσκοπική κατάσταση των κομμάτων.
Η Νέα Δημοκρατία, με μέτρο σύγκρισης το 33,12% των ευρωεκλογών του 2019, μετρούμενη, τώρα, στο δημοσκοπικό ποσοστό του 31,4%, είναι σαφές ότι παρουσιάζει μια μείωση της επίδοσή της, αλλά αντέχει, αφού η επίδοση αυτή βρίσκεται, πάνω, από το φράγμα του 30%. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, βλέπουμε ότι αυτή η δημοσκοπική της επίδοση έχει υποστεί δραματική πτώση, σε σχέση με την επιδοσή της, κατά τον προηγούμενο μήνα, τον Φεβρουάριο 2024, στον οποίο βρισκόταν, στο 36,5%.
33,12
1.873.137
8
23,75
1.343.595
6
7,72
436.726
2
5,35
302.603
2
4,87
275.734
2
4,18
236.347
1
2,99
169.635
1,61
90.927
1,52
85.934
1,45
82.084
1,24
70.347
1,23
69.779
0,91
51.398
0,87
49.418
0,80
45.148
0,73
41.269
0,71
40.211
0,69
39.217
0,66
37.540
0,64
36.361
0,57
32.014
0,56
31.648
0,52
29.509
0,45
25.245
0,39
22.341
0,33
18.458
0,32
18.207
0,22
12.278
0,22
12.231
0,20
11.511
0,19
10.742
0,18
10.264
0,17
9.893
0,16
9.242
0,11
6.364
0,11
6.032
0,08
4.803
0,05
3.065
0,05
2.886
0,03
1.976
Έτσι, ας περάσουμε, στην τωρινή δημοσκοπική κατάσταση των κομμάτων.
Η Νέα Δημοκρατία, με μέτρο σύγκρισης το 33,12% των ευρωεκλογών του 2019, μετρούμενη, τώρα, στο δημοσκοπικό ποσοστό του 31,4%, είναι σαφές ότι παρουσιάζει μια μείωση της επίδοσή της, αλλά αντέχει, αφού η επίδοση αυτή βρίσκεται, πάνω, από το φράγμα του 30%. Παρά το γεγονός αυτό, όμως, βλέπουμε ότι αυτή η δημοσκοπική της επίδοση έχει υποστεί δραματική πτώση, σε σχέση με την επιδοσή της, κατά τον προηγούμενο μήνα, τον Φεβρουάριο 2024, στον οποίο βρισκόταν, στο 36,5%.
Είναι προφανές ότι η ψήφιση του γάμου των ζευγαριών του ιδίου φύλου έπληξε, δυναμικά και βάναυσα, το κυβερνητικό κόμμα και η στάση της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας υπήρξε και θα συνεχίσει να αποτελεί ένα διαρκές σοβαρό πρόβλημα, για την τελική εκλογική επίδοση της Νέας Δημοκρατίας, στις 9/6/2024, ενώ, όπως φαίνεται και η ψήφιση του νόμου, για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, έπαιξε έναν δευτερεύοντα ρόλο, σε αυτή την δραματική πτώση των 5,1 ποσοστιαίων μονάδων, μέσα σε έναν μήνα. Αυτές, όμως, ήσαν οι προσωπικές ιδεοληπτικές επιλογές του Κυριάκου Μητσοτάκη, που τις επέβαλε, στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και στο κόμμα και είναι φυσικό να υφίσταται τις επιπτώσεις αυτών των επιλογών.
Το πρόβλημα, για το κυβερνητικό κόμμα, είναι το πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση και αν είναι δυνατόν τα πράγματα, μέχρι τις ευρωεκλογές, μπορούν να πάνε χειρότερα. Ουδείς μπορεί να πει κάτι, με βεβαιότητα, διότι ο Μητσοτάκης έθιξε και αυτός, με βάναυσο τρόπο, ένα ταυτοτικό ζήτημα των ψηφοφόρων της παραδοσιακής λαϊκής δεξιάς, η οποία, βέβαια, είναι η μειοψηφία της σημερινής εκλογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας, αλλά είναι μια ισχυρή και δυναμική μειοψηφία, που συνήθως, τιμωρεί το κόμμα της, όταν θεωρεί ότι αυτό δεν συμπεριφέρεται, όπως αυτή θέλει και πολύ περισσότερο, τώρα, που ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθιξε τα λεγόμενα “ιερά και όσια” των ανθρώπων αυτών.
Ως εκ τούτου, μεγάλο είναι το πολιτικό κόστος, που πρόκειται να πληρώσει η Νέα Δημοκρατία, αλλά το θέμα είναι, η έκταση και η διάρκεια του φαινομένου αυτού. Και σε αυτό το λεπτό και ευάλωτο σημείο του κυβερνητικού κόμματος, σημαντικό ρόλο θα παίξει η τιμωρητική στάση των παπάδων και ιδίως, στην ελληνική επαρχία, αλλά και στις μητροπόλεις και τις ενορίες των μεγάλων πόλεων.
Βέβαια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί, όχι αβάσιμα, να υπολογίζει ότι αυτό το φαινόμενο θα εκτονωθεί. Θα πλήξει, μεν, το κόμμα του, αλλά, κάποια στιγμή, θα εκτονωθεί και εν πάση περιπτώσει, μπορεί να είναι αισιόδοξος, εξαιτίας της, πραγματικά, χαώδους κατάστασης, που επικρατεί, στον συστημικό αντιπολιτευτικό χώρο, όπου ο κομματικός κατακερματισμός είναι υπαρκτός και δεδομένος, με τέσσερα μικρομεσαία κόμματα, τα οποία διεκδικούν, κυριολεκτικά, την δεύτερη θέση, στην εκλογική κατάταξη των ευρωεκλογών, κυμαινόμενα, ανάμεσα στο 15% έως το 10%, περίπου. Έτσι έτσι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θεωρεί ότι η πολιτική του κυριαρχία είναι δεδομένη και δεν αμφισβητείται παρά το βαρύ χτύπημα που δέχεται από τα δεξιά του.
Και δεν έχει άδικο, σε αυτή τη διαπίστωση, τουλάχιστον, προς το παρόν.
Όμως, η παραπάνω σχεδιαστική πίτα είναι, πολύ σοβαρά, ανησυχητική, για την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, διότι αφορά την γνώμη της κοινωνίας, για την παρούσα κατάσταση και το μέλλον του τόπου και δεν αφορά, αλλά υπερβαίνει τον ορίζοντα τον ευρωεκλογών.
Αυτό το 66% του εκλογικού σώματος, που θεωρεί ότι η χώρα βαδίζει, σε εσφαλμένη κατεύθυνση, είναι πρωτοφανές και πρόκειται και μετεκλογικά, να αυξηθεί και να αποτυπωθεί.
Και αυτό δεν ευνοεί την κυβέρνηση, μακροπρόθεσμα, η οποία, μετά τις ευρωεκλογές, θα έχει έναν χρονικό ορίζοντα ζωής, για μια τριετία.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα κόμματα τα πράγματα, όπως προανέφερα είναι, άκρως, περιπεπλεγμένα. Όσον αφορά την κατάταξη των κομμάτων αυτών, ας δούμε πώς έχουν τα πράγματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από μια πολύ μεγάλη περίοδο αναταράξεων, που απείλησαν την ίδια την υπόσταση του κόμματος (ένας κίνδυνος, που δεν έχει παρέλθει), μετά την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα και την ανάληψη της προεδρίας του κόμματος από τον “αλεξιπτωτιστή” Στέφανο Κασσελάκη, που προέκυψε, κυριολεκτικά, από το πουθενά (στην πραγματικότητα, προέκυψε, από την Ουάσινγκτων, η οποία, μετά από μία παρασκηνιακή συμφωνία, με τον Αλέξη Τσίπρα, τον έστειλε, στην Ελλάδα και πέτυχε την εκλογή του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, συγκεντρώνοντας όλη την απύθμενη δυσαρέσκεια της εκλογικής βάσης του κόμματος, απέναντι στην κομματική γραφειοκρατία.
Βέβαια η εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, οδήγησε, γρήγορα, στην διάσπαση του κόμματος, με την εμφάνιση του νέου διασπαστικού κόμματος της Νέας Αριστεράς, η οποία απέσπασε 11 βουλευτές, από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και σχημάτισε δική της κοινοβουλευτική ομάδα, γεγονός, το οποίο αποσταθεροποίησε, ακόμη περισσότερο, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όμως, τώρα, τον Μάρτιο του 2024, φαίνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει σημάδια σταθεροποίησης και μιας ισχνής ανάκαμψης των, πάντα, χαμηλών ποσοστών του, ακόμη και σε σχέση, με τις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019. Αυτό, βέβαια, καθιστά αυτήν την σταθεροποίηση και την ισχνή ανάκαμψη, σημαντική και δεν μπορούμε να την αγνοήσουμε, αλλά παραμένει το ψυχρό και αμείλικτο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει, πλέον, τεθεί, στο περιθώριο, με αυτό το 15%, το οποίο, ουδόλως, μπορεί να ανησυχήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Και φυσικά, η δυναμική της ρευστότητας και η ανακοπή της σταθεροποίησης, στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, παραμένει υπαρκτή.
Στο περιθώριο, παραμένει και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο, αν και έδειξε ότι μπορεί να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ και να φθάσει, στην δεύτερη θέση, στην εκλογική κατάταξη των κομμάτων, φαίνεται Ότο αυτή η εξέλιξη ανακόπηκε, τον Μάρτιο του 2024, αφού το ΠΑΣΟΚ περιορίζεται στο 13% και είναι προφανές ότι και ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν ελκύει, ως ηγετική προσωπικότητα τους ψηφοφόρους, αλλά η αλήθεια είναι, επίσης, ότι και το ΠΑΣΟΚ, ως κομματικός φορέας, έχει τεράστιο πρόβλημα, διότι εξακολουθεί να υπερασπίζεται την βαριά αρνητική και καταστροφική κληρονομιά του πρόσφατου παρελθόντος (και παρόντος), το οποίο υπερασπίζεται και που αφορά την χρεοκοπία της χώρας, τον Απρίλιο του 2010 και τα όσα έπραξε, μετά από αυτήν την χρεοκοπία και στην περίοδο της κυβέρνησης των σαμαροβενιζέλων. Αυτό αποτελεί ένα τεράστιο στίγμα, το οποίο κρατάει, στο περιθώριο και το ΠΑΣΟΚ. όπως και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Από εκεί και πέρα, έχει αρχίσει και πρόκειται να συνεχίσει να γίνεται μια μεγάλη μάχη, με την σοβαρή εκλογική άνοδο του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης.
Το ΚΚΕ φτάνει στο 10,1%, αποσπώντας, προφανώς, ένα κομμάτι της εκλογικής βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου, με ένα πρωτοφανές ποσοστό, της τάξεως του 9,7%, το οποίο φαίνεται ότι θα έχει και ανοδική τάση, με δεδομένο ότι εκφράζει την πληγωμένη λαϊκή δεξιά βάση της Νέας Δημοκρατίας η οποία θα συνεχίσει να τιμωρεί την Νέα Δημοκρατία, για το ταυτοτικό πρόβλημα, που δημιούργησε, σε αυτόν τον εκλογικό χώρο, γεγονός, το οποίο σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα όσον αφορά την εκλογική κατάταξη αυτών των τεσσάρων κομμάτων (δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και της Ελληνικής Λύσης) με σοβαρές πιθανότητες όλων - βεβαίως, άλλων λιγότερο και άλλων περισσότερο - να φτάσουν, στην δεύτερη και στην τρίτη θέση της εκλογικής κατάταξης των κομμάτων, στις ευρωεκλογές της 9/6/2024.
Από εκεί και κάτω, ακολουθεί η κονιορτοποίηση των υπολοίπων κομμάτων, με μια τεράστια ρευστότητα, η οποία θα κρατήσει, μέχρι τις ευρωεκλογές του ερχόμενου Ιουνίου, με όλα να είναι πιθανό να συμβούν.
Σε αυτόν τον χώρο, ο Στράτος Φαναράς περιγράφει, χαρακτηριστικά, την επικρατούσα κατάσταση και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να κάνω ιδιαίτερη αναφορά, σε κάθε ένα από τα κόμματα αυτά, πέραν του γεγονότος ότι η Νέα Αριστερά φαίνεται να φυτοζωεί, στο 3%, η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου αντέχει, στο 4,3%, έκπληξη είναι η Φωνή της Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, η οποία, με ένα 2,5%, εμφανίζει μια δυναμική, την οποία δεν έχει, καθόλου, προς το παρόν, το νέο κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου “Δημοκράτες”, αν και είναι, πολύ νωρίς, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε, με σιγουριά, διότι δεν έχει κλείσει, καν, μήνας από την εξαγγελία του.
Έτσι, μέχρι τον Ιούνιο, έχουμε, ακόμη, δρόμο να διανύσουμε, μπροστά μας και πολλά μπορούν να αλλάξουν, σε όλες τις κατευθύνσεις, αφού το εκλογικό σώμα βρίσκεται, πραγματικά, σε σύγχυση.
Ίδωμεν.
Σχόλια