Ο σύγχρονος γραφειοκρατικός καπιταλισμός και η διφυής ιστορική του υπόσταση, εξέλιξη και διαμόρφωση. Ακροβατώντας, ανάμεσα, στην αστική γραφειοκρατική και στην εργατιστική/κομμουνιστική γραφειοκρατική μορφή του σύγχρονου υβριδικού γραφειοκρατικού κρατικοκαπιταλιστικού μοντέλου (3).



Με το σημερινό δημοσίευμα και με το, παραπάνω, τρίτο, στην σειρά, χθεσινό (6/12/2024) βίντεο, το οποίο το αναγνωστικό κοινό είναι χρήσιμο και απαραίτητο να παρακολουθήσει, για να λάβει γνώση την εκτεταμένη και λεπτομερειακή ανάλυση και παρουσίαση, στις οποίες προβαίνω, όσον αφορά την χρονική κοινωνιολογική και την ταξική εξελικτική πορεία της γραφειοκρατικοποίησης της παραγωγικής διαδικασίας και των κοινωνικών διαστρωματώσεων, κλείνει ο κύκλος των τριών συνολικά δημοσιευμάτων, σε αυτό εδώ το μπλογκ, που αφορούν την πορεία και την ιστορική εξέλιξη του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού. 





Έτσι, πραγματοποιείται, σήμερα, μια συγκριτική παρουσίαση των δύο παράλληλων σύγχρονων εκδοχών του γραφειοκρατικού καπιταλισμού, όπως παρουσιάζονται στην Δύση και στην Ανατολή, με την γραφειοκρατικοποίηση της αστικής τάξης, που, ιστορικά, συμβαδίζει, με την αντίστοιχη γραφειοκρατικοποίηση του εργατικού κινήματος και της εργατικής τάξης, μέσα από την διόγκωση των γραφειοκρατικών στρωμάτων, που πήραν την μορφή μίας διογκωμένης και τεράστιας και ευρύτερης κατηγορίας των μισθωτών εργαζομένων, εντός των κόλπων της οποίας συγκροτήθηκε ένα ιδιόμορφο κοινωνικό στρώμα, συνδικαλιστικών, πολιτικών και κομματικών γραφειοκρατών, με ένα σοσιαλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο, το οποίο συγκρότησε, με την επίσημη και δυναμική εμφάνιση του, σχηματικά, μιλώντας, με την συγκρότηση της Διεθνούς των Εργαζομένων (της Α’ Διεθνούς) και την έκρηξη της Κομμούνας του Παρισιού, το 1871, με θεωρητικό εκφραστή αυτής της εργατιστικής εκδοχής του γραφειοκρατικού κρατικού καπιταλισμού, τον Karl Marx. 

Αυτή η νεοφανής κοινωνική κατηγορία ξεπέρασε την διαφορά ανάμεσα, στην χειρωνακτική και στην διανοητική εργασία και συνέκλινε, στην διαμόρφωση ιδιόμορφων γραφειοκρατικών στρωμάτων, που μέσα από μία αποκλίνουσα εξέλιξη, υποκατέστησαν, στα ζητήματα επιτελικής και εξειδικευμένης διοίκησης της παραγωγής και της οικονομίας την κλασική ιδιωτική αστική τάξη και παράλληλα, ως πολιτικοσυνδικαλιστική και κομματική γραφειοκρατία, ως ηγετική διαστρωμάτωση, στον χώρο του εργατικού κινήματος συνέκλιναν, στην διαμόρφωση των δύο εκδοχών του γραφειοκρατικού καπιταλισμού της εποχής μας.





Οι δύο αυτές σύγχρονες εκδοχές του γραφειοκρατικού καπιταλισμού που εμφανίζονται, αφ’ ενός, μεν, στην ατελώς και ανεπαρκώς, διευθυνόμενη οικονομία και με την, εμφανώς, πλέον, δυσλειτουργική μορφή του, στον παλαιό Δυτικό Κόσμο και αφ’ ετέρου, δε, στην κομμουνιστική Κίνα του κεντρικού οικονομικού σχεδιασμού, ως κρατικού καπιταλισμού, αποτελούν την συνολική συνεκδοχική μορφή του γραφειοκρατικού καπιταλιστικού συστήματος, εντός του οποίου διαβιούμε.

Αυτός είναι ο κόσμος μας, στις δύο παράλληλες εκδοχές του γραφειοκρατικού καπιταλισμού. Και αυτό είναι απαραίτητο να γίνει αντιληπτό, κατ’ αρχήν και κατόπιν, κατανοητό, αφ’ ετέρου.
 
Συγκεφαλαιώνοντας, με αυτόν τον τρόπο, την διφυή ιστορική πορεία και την εξέλιξη του ενιαίου πλέον γραφειοκρατικού καπιταλισμού της εποχής μας δεν σκοπεύω να επεκτείνω το παρόν κείμενο, υποπίπτοντας, σε μια αχρείαστη πολυλογία, η οποία, εάν το πράξω, όχι, μόνον, θα κουράσει, άνευ λόγου, τους αναγνώστες, αλλά θα λειτουργήσει και αποπροσανατολιστικά.

Έτσι, το όποιο αναγνωστικό κοινό θα μπορέσει, εφόσον το επιθυμεί , να παρακολουθήσει την λεπτομερειακή ανάλυση του φαινομένου του σύγχρονου γραφειοκρατικού καπιταλισμού και την παράλληλη διφυή ιστορική, οικονομική και κοινωνιολογική του πορεία, την οποία παρουσιάζω και στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος αλλά και στα άλλα δύο βίντεο και τα αντίστοιχα δημοσιεύματα των δύο προηγούμενων ημερών.

Κάθε τι περισσότερο, απλώς, είναι αχρείαστο και ως εκ τούτου, περιττό.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Παρουσιάζοντας, τμηματικά, το περιεχόμενο του σχεδιάσματος της μήνυσης, για τις παρανομίες, σχετικά, με την “ληστεία” των, υπερβαλλόντως, των ασφαλιστικών κατηγοριών ποσών, που κατέβαλαν οι “νέοι ασφαλισμένοι” και οι ασφαλισμένοι των λεγόμενων “νέων περιοχών” βενζινοπώλες και τις παράνομες επικουρικές συντάξεις των πρατηριούχων υγρών καυσίμων του e-ΕΦΚΑ, λόγω μη συμπλήρωσης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (1).

Άρθρο 16 Συντάγματος : Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια απαγορεύονται, χωρίς περιστροφές και “δια ροπάλου”, ενώ το άρθρο 28 του Συντάγματος, είναι άσχετο, με το θέμα. Μνήμες δικτατορίας του 1973, αστυνομοκρατία και συνταγματική εκτροπή και ανωμαλία φέρνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που κάνει τεράστια μαλακία, καταργώντας, κάθε, έστω και τυπική, έννοια της εθνικής κυριαρχίας, γι’ αυτό και τα δικαστήρια - παρά τις μπουρδολογίες του Βαγγέλη Βενιζέλου - οφείλουν να κρίνουν τις διατάξεις αυτού του νομοσχεδίου, όταν ψηφιστεί, ως αντισυνταγματικές.

Θεολογία, ή φιλοσοφία; Πόσο νόημα έχει αυτό το ερώτημα, στην σύγχρονη εποχή; Πάντως, ο Χρήστος Γιανναράς έδειξε ότι, αν και η αντιθετική διάζευξη, μεταξύ τους, είναι, αρκούντως, οριοθετημένη, δεν οδηγεί, σε αλληλοαποκλεισμό.