10-12-2024 Αιγαίο : Η τουρκική κυβέρνηση δεν θέλει, σε καμμία περίπτωση, προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Επιδιώκει μια διμερή ελληνοτουρκική συζήτηση και την υπογραφή μιας συμφωνίας, υπό το βάρος της απειλής και του φόβου, που προκαλεί, στην ψοφοδεή κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η δεδομένη συντριπτική υπεροχή της ισχύος των «συμπέθερων, από την Άγκυρα».

 

Οι ελληνοτουρκικές διαφορές, στο Αιγαίο είναι που θα με απασχολήσουν, στο σημερινό δημοσίευμα, στο οποίο αναδημοσιεύω το χθεσινό (9/10/2024) βίντεο, που τράβηξα, εκθέτοντας τις απόψεις μου, για το ζήτημα αυτό και φυσικά, είναι χρήσιμο οι αναγνώστες να παρακολουθήσουν το περιεχόμενο της βιντεοσκοπημένης τοποθέτησής μου, για το ζήτημα των ελληνοτουρκικών διαφόρων, στην κοινή μας θάλασσα, το Αιγαίο, το οποίο, όμως, είναι, ανισομερώς, κατανεμημένο, ανάμεσα στις δύο γειτονικές χώρες, την Ελλάδα και η Τουρκία, εξαιτίας του απλού γεγονότος της υπεροχής της χώρας μας, στο αρχιπέλαγος αυτό, εξαιτίας του, συντριπτικά, μεγάλου πλήθους και του εύρους των ελληνικών νησιών, τα οποία εκτείνονται, από το δυτικό Αιγαίο και φθάνουν, μέχρι, κυριολεκτικά, τις παρυφές του ανατολικού Αιγαίου. 

Η ουσία των ελληνοτουρκικών διαφόρων περιγράφεται στο αρχικό βίντεο της παρούσας αναρ δημοσίευσης, όπου συγκεκριμενοποιούνται οι πραγματικές επιδιώξεις της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία, απλούστατα, παρά τα όσα λέγονται, στην χώρα μας και απευθύνονται, στην ελληνική κοινή γνώμη, η ωμή αλήθεια είναι ότι η Άγκυρα δεν επιθυμεί, δεν θέλει, δεν επιδιώκει οποιαδήποτε προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης και αντίθετα, επιθυμεί, θέλει και επιδιώκει να μην γίνει καμμία συζήτηση, για οποιαδήποτε προσφυγή, στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης και φυσικά, δεν θέλει την συζήτηση κανενός  και οποιουδήποτε κοινού συνυποσχετικού, προκειμένου να υποβληθεί μια τέτοια προσφυγή, απλούστατα, διότι το δικαστήριο αυτό, όσο και αν προσπαθήσει να βρει λύσεις, στα ακανθώδη ζητήματα, που ανακύπτουν, στον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου, στο τέλος, αυτό που θα πράξει, είναι η εφαρμογή των κανόνων του διεθνούς δικαίου, για την θάλασσα, το οποίο, έτσι κι αλλιώς, αναγνωρίζει την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας και αποκλειστικής οικονομικής ζώνης, πέραν από τις ηπειρωτικές ακτές και στα υπάρχοντα νησιά του Αιγαίου  στα οποία υπάρχει σοβαρή οικονομική δραστηριότητα. 

Αυτή η παραδοχή του διεθνούς δικαίου για την θάλασσα, είναι σαφές ότι αντίκειται, στα πραγματικά τουρκικά συμφέροντα, στην περιοχή και ως εκ τούτου, δεν πρόκειται η Άγκυρα να αποδεχθεί μια συζήτηση, που πρόκειται να καταλήξει, σε ένα συνυποσχετικό, για την προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου για την θάλασσα. 

Αυτό είναι, που περιγράφω, υποστηρίζω και αναλύω, στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, το οποίο είναι χρήσιμο να παρακολουθηθεί, από το αναγνωστικό κοινό, το οποίο προτρέπω να προβεί, σε αυτή την παρακολούθηση.

πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής μιλώντας για τα 80 χρόνια από την απελευθέρωση της Καρπάθου στο κτίριο της παλαιάς Βουλής έθεσε τις δικές του βάσεις για ένα διάλογο με την Άγκυρα γύρω από το Αιγαίο. 

Είναι προφανές ότι έχει δίκιο, ισχυριζόμενος ότι το Αιγαίο αποτελεί έναν κρίσιμο θαλάσσιο χώρο, ο οποίος καθιστά την χώρα μας κρίσιμο γεωστρατηγικό παράγοντα, στην διεθνή σκηνή και ότι αυτός ο ρόλος της Ελλάδας, πρέπει να διαφυλαχθεί, διαφορετικά, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία αξία. 

Από εκεί και πέρα, όσον αφορά τα ζητήματα του Αιγαίου είναι σαφές, όπως περιγράφω και αναλύω, στο βίντεο, με το οποίο ξεκινά το παρόν δημοσίευμα, ότι η Άγκυρα δεν επιθυμεί κανέναν διάλογο, με την Ελλάδα, ο οποίος να προσανατολίζεται και να έχει σκοπό την σύνταξη συνυποσχετικού, για την προσφυγή στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης, στο οποίο υποτίθεται ότι θα αχθούν οι ελληνοτουρκικές διαφορές, όσον αφορά τον χώρο το χώρο του Αιγαίου. 

Ο Κώστας Καραμανλής δεν επισημαίνει αυτήν την κρίσιμη διάσταση, που αφορά τις επιδιώξεις της Άγκυρας, αλλά η αλήθεια είναι ότι, περίπου, το περιγράφει και προχωράει προχωράει, σε μια ανάλυση, η οποία θεωρεί την ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, για το ζήτημα του Αιγαίου, η οποία, ακόμη και αν γίνεται, για την σύνταξη του συνυποσχετικού, για την προσφυγή, στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, στην πραγματικότητα, θα εξελιχθεί, σε μία συζήτηση, όπου οι διαπραγματευτές των δύο κρατών, θα εισέλθουν, σε μία συζήτηση, η οποία, τελικά, θα μετατραπεί, σε μια διμερή συζήτηση, που μπορεί να καταλήξει να διεξαχθεί, χωρίς να λαμβάνονται, υπόψιν, οι κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Για μένα, το πρόβλημα δεν είναι το να συζητηθούν τα πάντα, σε μια διαδικασία διαπραγματεύσεων, με την Άγκυρα. 

Το πρόβλημα, που υφίσταται, έγκειται, στο δυσμενέστατο γεγονός ότι η χώρα μας, με την παρούσα ψοφοδεή κυβέρνηση, θα οδηγηθεί, έτσι όπως έχουν τώρα τα πράγματα, σε μια διαπραγμάτευση, η οποία - δυστυχώς, παρασκηνιακά και εξωθεσμικά, μέσω του ΕΛΙΑΜΕΠ, διεξάγεται και θα διεξαχθεί, από θέση τραγικής αδυναμίας, με δεδομένο το, ακραία, ανισοβαρές ισοζύγιο ισχύος, του οποίου γέρνει, συντριπτικά, υπέρ της τουρκικής ελίτ. 

Αυτό είναι το πρόβλημα, που πρέπει, προηγουμένως, να αντιμετωπίσει η χώρα μας, εάν θέλουμε να διεξαχθεί μια διαπραγμάτευση, με την Άγκυρα, έχοντας τη δυνατότητα να αντιπαραβάλουμε την ελληνική ισοβαρή ισχύ. 

Νομίζω ότι περιέγραψα, αρκετά, το πρόβλημα αυτό, που αφορά το Αιγαίο και ως εκ τούτου, αφήνω τους αναγνώστες να καταλήξουν, στα δικά τους συμπεράσματα, με την παρακολούθηση και των θέσεων και αναλύσεων, στις οποίες προβαίνω, στο αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος.