1995 - 2007 - 2023 : Μια παρουσίαση της δεκαπενταετούς κατάρρευσης των ακαθαρίστων επενδύσεων παγίων κεφαλαίων, στην ελληνική οικονομία, από τα 58 δισεκ. €, το 2008, στα 28 δισεκ. €, το 2023, Με τις επενδύσεις να υπολείπονται των αποσβέσεων κατά 100 δισεκ. €. Το αποτέλεσμα είναι η χώρα να πηγαίνει από το κακό, στο χειρότερο.

 

Για τον ακαθάριστο σχηματισμό παγίων κεφαλαίων, στην ελληνική οικονομία, ο οποίος έχει σαρωθεί, κατά την διάρκεια των τελευταίων 15 ετών, είναι αφιερωμένο το παρόν δημοσίευμα, όπως και το, παραπάνω, βίντεο, το οποίο, το τράβηξα, χθες 12 Δεκεμβρίου 2024 και στο οποίο προβαίνω, σε μια αναλυτική παρουσίαση των δεδομένων, που έχουν δημιουργηθεί, σε αυτόν το κρίσιμο τομέα της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος συνδέεται, άμεσα και στηρίζει την όποια αναπτυξιακή πορεία έχει οποιαδήποτε εξεταζόμενη οικονομία. 

Ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά στην ελληνική οικονομία εδώ και 15 χρόνια είναι σαφές, από τους δύο αρχικούς πίνακες, που παρουσιάζω σε συνδυασμό, με το αρχικό βίντεο, το οποίο αξίζει να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες, προκειμένου να σχηματίσουν μια σαφή ιδέα, για την δεδομένη κατάσταση, στην ελληνική οικονομία, η οποία επαναλαμβάνω ότι δεν είναι καθόλου καλή. 

Αλλά ας αρχίσω, από τον ορισμό, δηλαδή, από το τί σημαίνει ο σχηματισμός των παγίων κεφαλαίων, σε μια οικονομία.

Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου (ΑΕΠΚ) είναι η απόκτηση πάγιων στοιχείων ενεργητικού, από παραγωγούς μόνιμους κατοίκους, μείον τις πωλήσεις, κατά τη διάρκεια μιας δεδομένης περιόδου (συνήθως, το έτος), συν ορισμένες προσθήκες, στην αξία των μη παραχθέντων περιουσιακών στοιχείων (ήτοι, σε αυτά, που, ήδη υπάρχουν, σε μια οικονομική/παραγωγική μονάδα), που πραγματοποιούνται, από την παραγωγική δραστηριότητα παραγωγών ή θεσμικών μονάδων.

Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, όσο μπορεί να τα εμπιστευτεί κάποιος, δείχνουν ότι, μετά από μια 8ετία (2012-2019), που οι ακαθάριστες επενδύσεις παγίων κεφαλαίων είχαν καταβαραθρωθεί και βρίσκοταν, κατά μέσον όρο, στο 11,1% του ονομαστικού ΑΕΠ, το 2023 διαμορφώθηκαν στο 13,9%. Το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί σε 28,5 δισεκ. ευρώ, σε τρέχουσες τιμές και σε 26,7 δισεκ. ευρώ, σε σταθερές τιμές (13,9% του πραγματικού ΑΕΠ), όταν το 2007 έφθαναν, στα 58 δισεκ. ευρώ και για να καλυφθεί η ετήσια απόσβεση, απαιτούνται 30 δισεκ. ευρώ.

Αυτά είναι τα πραγματικά χάλια της ελληνικής οικονομίας, η οποία, ειρήσθω, εν παρόδω, το 2024, παρουσιάζει, στον τομέα των ακαθαρίστων επενδύσεων παγίων κεφαλαίων, μια υστέρηση η οποία, ακόμη, δεν έχει καταμετρηθεί και για την οποία θα έχουμε μια εικόνα, κατά τους πρώτους μήνες του 2025. 

Σημασία έχει το πόσο χάλια είναι η κατάσταση, στον κρίσιμο αυτόν τομέα, σε σύγκριση πάντα και με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, όπως προκύπτει από τους δύο αρχικούς πίνακες. Πραγματικά, η ελληνική οικονομία έχει γκρεμοτσακιστεί, εξαιτίας των πολιτικών  που ακολουθούνται όλα αυτά τα 15 χρόνια, από την εποχή της ελληνικής χρεοκοπίας του 2010.

Επί του συγκεκριμένου και ως προς το πού βρισκόμαστε, τώρα, πρέπει να αναφέρω ότι, για 14ο, κατά σειρά, έτος οι επενδύσεις ήσαν πολύ μικρότερες, από τις συνολικές αποσβέσεις παγίων κεφαλαίων. Σε αυτήν την περίοδο (2010-2023), οι συνολικές επενδύσεις, σε πάγια κεφάλαια, ήσαν, κατά 100 δισεκ. ευρώ,  μικρότερες, από τις συνολικές αποσβέσεις.

Αυτό σημαίνει ότι οι παραγωγική μηχανή της ελληνικής οικονομίας δεν καταφέρνει να συντηρεί τον μηχανολογικό εξοπλισμό κλπ και έτσι, προκύπτει η σκληρή αλήθεια, που είναι η πραγματική μείωση του κεφαλαιακού αποθέματος της οικονομίας, με αποτέλεσμα  να δημιουργείται ένα τεράστιο κενό, στην παραγωγική υποδομή της χώρας, καθώς η φθορά και η παλαίωσή της, θα έπρεπε να υπερκαλύπτονται, για να υπάρχει πραγματική βιώσιμη ανάπτυξη. Και «φυσικά», αυτό δεν συμβαίνει.

Ένα άλλο φαινόμενο το οποίο απαξιώνει την ελληνική παραγωγή και την ελληνική οικονομία είναι ότι κατά, τα τέσσερα τελευταία χρόνια, καταγράφηκε και μεγάλη συσσώρευση αποθεμάτων: Από 1,7% του ΑΕΠ  (3,2 δισ. ευρώ) που ήταν η αξία τους σε τρέχουσες τιμές το 2019, εκτινάχθηκε στα 18 δισεκ. ευρώ, το 2022 και ανήλθε σε 7,7% του ΑΕΠ, ήτοι  ποσοστό, που υπερβαίνει, κατά πολύ, τον μέσο όρο (1,2% του ΑΕΠ).

Νομίζω ότι γίνεται σαφές πως η χώρα πηγαίνει από το κακό, στο χειρότερο. Έχει ένα τεράστιο έλλειμμα επενδύσεων, το οποίο πλησιάζει τα 100 δισεκατομμύρια €, όπως περιέγραψα, παραπάνω, ενώ τείνει να αυξάνεται αυτό το έλλειμμα επενδύσεων, όσο περνούν τα χρόνια και φυσικά, αυτό οδηγεί στην, περαιτέρω, απαξίωση του παραγωγικού μηχανισμού της χώρας, η οποία με τη σειρά της, οδηγεί την ελληνική παραγωγή να λειτουργεί, με μειωμένη παραγωγική ικανότητα, εξαιτίας της απαξίωσης του εξοπλισμού της, που, τελικά, υποχρεώνει και τις επιχειρήσεις, στην υπολειτουργία, όταν αυτές δεν φθάνουν, στο σημείο να κλείσουν. 

Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, για την ελληνική οικονομία, σήμερα και όλα τα άλλα όσα λέγονται είναι προπαγανδιστικά ψεύδη, τα οποία λέγονται, από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και τα ΜΜΕ και την εντόπια “ευρωπαϊστική” ελίτ. Έτσι, η ελληνική κοινωνία αποπροσανατολίζεται, προκειμένου να μην αντιληφθεί τις αιτίες αυτής της κακής κατάστασης, στην οποία βρίσκεται η χώρα. 

Δεν θα συνεχίσω περισσότερο το κείμενο του παρόντος δημοσιεύματος, διότι νομίζω ότι οι αναγνώστες έχουν, πλέον, τα κατάλληλα στοιχεία και την επεξεργασία τους, ούτως ώστε να σχηματίσουν σαφή εικόνα, για την αρνητική - μπορώ να πω, μάλιστα - καταστροφική πορεία, που ακολουθεί η ελληνική κοινωνία. 

Θα επαναλάβω, απλώς, την αναγκαιότητα  να παρακολουθηθεί, από τους αναγνώστες, το αρχικό βίντεο, σε συνδυασμό με τα παρουσιαζόμενα στοιχεία και την γραπτή ανάλυση, στην οποία προλαβαίνω. Μπορεί το θέμα αυτό να είναι εξειδικευμένο, αλλά νομίζω ότι, όταν παρουσιάζονται, κατάλληλα, ακόμη και αυτά τα θέματα, που είναι εξειδικευμένα, ακριβώς, επειδή είναι κρίσιμα, πρέπει να σχολιάζονται και αναδεικνύονται, διότι αυτά είναι, που καθορίζουν, τελικά, την ζωή της ελληνικής κοινωνίας.

Αυτά προς το παρόν.