8-9-2024. Στέφανος Κασσελάκης τέλος, αλλά η σαπουνόπερα συνεχίζεται. Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε νέες περιπέτειες. (Στην ιδανικότερη περίπτωση, το κόμμα αυτό πρόκειται να βρεθεί ενώπιον των ερωτημάτων και της κατάστασης, που έθεσε η παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα, στις 29-6-2023. Δηλαδή ενώπιον της πραγματικής κρίσης, που έχει την εκκίνησή της, στην απόρριψη της εφαρμογής του “Όχι, στο Μνημόνιο” και στα μέτρα λιτότητας, μετά το δημοψήφισμα της 5-7-2015).

 

Τελικά, χωρίς πολλά-πολλά και με, σχεδόν, συνοπτικές διαδικασίες, προβαίνοντας, σε μια επίδειξη έσχατης και ύστατης αυτοσυντήρησης, η κομματική γραφειοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ, με άνετη πλειοψηφία, στην σχετική ψηφοφορία της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος καθαίρεσε τον εκλεγμένο, πέρυσι τον Οκτώβριο, από την βάση των ψηφοφόρων του κόμματος, Στέφανο Κασσελάκη, από την θέση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, υπερψηφίζοντας την πρόταση μομφής, που κατατέθηκε, από τα 100 στελέχη του.

Εδώ που τα λέμε, η κομματική γραφειοκρατία δεν είχε πολλές άλλες επιλογές. Η δημοσκοπική καθίζηση του ΣΥΡΙΖΑ επέβαλε την απομάκρυνση του Στέφανου Κασσελάκη, από την ηγεσία του κόμματος είτε το ήθελε, είτε δεν το ήθελε ο ίδιος ο Κασελάκης.

Ο αμφισβητούμενος πρόεδρος του κόμματος, φυσικά, ουδόλως, επιθυμούσε κάτι τέτοιο και απεγνωσμένα, μέχρι την τελευταία στιγμή, προσπάθησε να αποτρέψει την διεξαγωγή ψηφοφορίας, γύρω από την πρόταση μομφής, που κατατέθηκε, εις βάρος του και κατόπιν, αναγκαστικά, αποδέχτηκε την διεξαγωγή της προβλεπόμενης διαδικασίας, ελπίζοντας ότι, έστω και οριακά, θα καταφέρει, ένα θετικό, για τον ίδιο, αποτέλεσμα. 

Δεν τα κατάφερε. Οι ελπίδες του ήσαν φρούδες. Οι περισσότεροι, από εκείνους, που τον στήριξαν, στην περυσινή εκλογή του, από την βάση των ψηφοφόρων του κόμματος, τώρα, τον εγκατέλειψαν και ως εκ τούτου και οι 120 ψήφοι, που κατάφερε να συγκεντρώσει, ήσαν πολλοί.

Αλλά η απομάκρυνση του Στέφανου Κασσελάκη, από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, που επήλθε, ως αποτέλεσμα αυτής της ψηφοφορίας, δεν πρόκειται να λύσει το υπαρξιακό πρόβλημα, που αντιμετωπίζει αυτό το κόμμα, το οποίο, ακόμη, μπορεί να λέγεται και να ονομάζεται, ως κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης· όσον καιρό μπορέσει να κρατήσει την θέση αυτή. 

Εν ολίγοις, η σαπουνόπερα, που άρχισε πέρυσι, στις 29/6/2023, με την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα και την απρόσμενη εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη, στην θέση του παραιτηθέντος, συνεχίζεται ακάθεκτη και ασταμάτητη.

Στο, παραπάνω, αρχικό βίντεο, που παρουσιάζω, στο σημερινό δημοσίευμα, εξηγώ, αναλυτικώς, τους λόγους, για τους οποίους η απελπισμένη κίνηση της αυτοσυντήρησης, στην οποία προέβη η κομματική γραφειοκρατία, δεν πρόκειται να ευοδωθεί, στο μέλλον. 

Βέβαια, στην παρούσα φάση, αυτό, που προέχει, για τους κομματικούς γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ, είναι να ανασχεθεί η τεράστια κατρακύλα του κόμματος, η οποία φάνηκε, στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024, με εκείνο το ποσοστό του 14,9% και με μια τεράστια αποχή της τάξεως του 59%, αλλά δεν ήταν το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, που οδήγησε, στην άμεση εκπαραθύρωση του Στέφανου Κασσελάκη, τώρα, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2024. 

Κακήν-κακώς, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να ξεπεράσει τον σκόπελο των ευρωεκλογών και του κακού εκλογικού αποτελέσματος, που προέκυψε, από την εκλογική διαδικασία. 

Όμως, το πρόβλημα αυτό αναζωπυρώθηκε, τώρα, στα τέλη Αυγούστου 2024 και στις πρώτες ημέρες του Σεπτεμβρίου 2024, με έναυσμα την ομοβροντία των δημοσκοπήσεων, που έδειξαν τον ΣΥΡΙΖΑ να κυμαίνεται, σε οριακά ποσοστά, της τάξεως του 10,9% και ίσως και πιο κάτω, ενώ, από την άλλη πλευρά, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να έχει εδραιωθεί, στην δεύτερη θέση της κατάταξης των κομμάτων, με ποσοστά, της τάξεως του 12%, με 13%, τουλάχιστον. 

Αυτή η κατάσταση υπήρξε μοιραία, για τον Στέφανο Κασσελάκη, διότι του στέρησε, κάθε άλλοθι και έδωσε τέρμα, σε κάθε αυτοσυγκράτηση, στην κομματική γραφειοκρατία, η οποία ένιωσε και διαπίστωσε ότι, πλέον, ο πρόεδρος του κόμματος ήταν ένα καμμένο χαρτί, ευθύς εξαρχής και πολύ περισσότερο, τώρα, που τα δημοσκοπικά ποσοστά του κόμματος, κυριολεκτικά, καταρρέουν. 

Έτσι, η μεγάλη πλειοψηφία της κομματικής γραφειοκρατίας, αποφάσισε να τελειώνει, με τον Στέφανο Κασσελάκη. Και από την δική της την πλευρά, έπραξε, σωστά. 

Όμως, η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση, στην οποία έχει περιπέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν διορθώνεται. 

Μπορεί, ίσως, τώρα, να ανασχεθεί η πλήρης καταστροφή, αλλά μέχρι εκεί και όχι παραπέρα. Έστω και έτσι, όμως, αυτό είναι αρκετό, για την γραφειοκρατία του κόμματος, στην παρούσα φάση. Άλλωστε, στην ιδανικότερη περίπτωση, για τον ΣΥΡΙΖΑ, στην τωρινή συγκυρία, είναι το να βρεθεί, στην θέση που βρισκόταν, στις 29 Ιουνίου 2023, όταν ο Αλέξης Τσίπρας, υπό το βάρος των βαρύτατων προσωπικών ευθυνών του, για την διπλή εκλογική συντριβή του Μαΐου και του Ιουνίου του 2023, υπέβαλε την παραίτησή του, από την προεδρία του κόμματος. 

Και φυσικά, αυτή η “ιδανικότερη περίπτωση” αφορά εκείνη την περίοδο, κατά την οποία ξέσπασε η τεράστια και βαθιά κρίση, στον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή αυτή η υποτιθέμενη, ως “ιδανικότερη κατάσταση”, έχει, ως αφετηρία και ταυτίζεται, με μια πολύ κακή και αρνητική πραγματικότητα, για το κόμμα αυτό.

Δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο, στο σημαντικό γεγονός ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, προς την καταστροφή, ήταν προδιαγεγραμμένη, από την ξεδιάντροπη και προδοτική, φυσικά, μετατροπή του «Όχι, σε νέο Μνημόνια και στα μέτρα λιτότητας», που ψήφισε, με το, περίπου, σταλινικό ποσοστό του 61,3%, το εκλογικό σώμα, στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015, σε ένα ΝΑΙ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ, που ψήφισε και εφάρμοσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξάρτητων Ελλήνων, γράφοντας, στα παλαιότερα των υποδημάτων της, την εκπεφρασμένη, βούληση της σαρωτικής πλειοψηφίας του ελληνικού εκλογικού σώματος. 

Αυτό είναι δεδομένο, πλην όμως, η ηγεσία και η κομματική γραφειοκρατία του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, συνολικά, αυτοί που έμειναν, στον ΣΥΡΙΖΑ, μετά την εκλογή  του Στέφανου Κασσελάκη, στην προεδρία του κόμματος, τον Οκτώβριο του 2023, όπως και αυτοί που έφυγαν, από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Νοέμβριο του 2023, επειδή είχε εκλεγεί ο Στέφανος Κασσελάκης, ως πρόεδρος του κόμματος, για να δημιουργήσουν ένα νέο κοινοβουλευτικό κόμμα - το οποίο είναι η Νέα Αριστερά, η οποία, όμως, απέτυχε, παταγωδώς, στις περασμένες ευρωεκλογές, παρά την πολύ μεγάλη πτώση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι, που, άλλωστε, συμβαίνει και τώρα -, αρνούνται, πεισματικά, να το ομολογήσουν, επίσημα και αποφεύγουν, συστηματικά, να συζητήσουν έναν τέτοιο προβληματισμό και ενεργούν, σαν το ζήτημα αυτό να μην υφίσταται.

Σταματώ εδώ και προτρέπω τους αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος να ανοίξουν το αρχικό βίντεο, με το οποίο αρχίζει το σημερινό, το τωρινό, κείμενο, προκειμένου να παρακολουθήσουν, άνετα και απρόσκοπτα, όπως, επίσης και άμεσα, την εκτεταμένη και πλούσια επιχειρηματολογία, που παραθέτω, για την σημερινή κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ, για την σύνδεση των τωρινών δραματικών εξελίξεων, με τα όσα έπραξε και με τα όσα δεν έπραξε, στο παρελθόν και συγκεκριμένα, εννέα χρόνια, πριν από σήμερα.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των αρνητικών εξελίξεων αποτελεί και η επικείμενη πλήρης κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ, που, εάν μπορέσει να επιβιώσει, αυτό θα αποτελέσει, τεράστιο, επίτευγμα.

Αλλά, πέραν τούτων, ουδέν.

Άλλωστε, από εδώ και πέρα, αρχίζει το «σκληρό rοck», για τον ΣΥΡΙΖΑ…