Από την Ιστορία της Γης τα τελευταία 1.800.000.000 χρόνια, στην πινακίδα του Δισπηλιού, το 5260 πΧ, στην σφηνοειδή γραφή, το 5000 πΧ, στον Κούρο της Σάμου, το 600 πΧ, στο καραβάνι της Νεβάδας, το 1860, στην Νέα Υόρκη, μέσα από 64 φωτογραφίες (1870-1977), στους αδελφούς Dalton νεκρούς, το 1892, στο κέτσαπ Heinz, το 1897, στην Ακρόπολη, το 1900, στην Nelly’s, το 1937-1938, στον Β’ ΠΠ (1940-1945), στα παράνομα παρκαρίσματα, στην Λ. 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη (11-9-2024) και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα (84).
Λήψη συνδέσμου
Facebook
Twitter
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
1.800.000.000 χρόνια, πίσω, έως σήμερα : Η Ιστορία της Γης.
Είναι εκπληκτικό το πώς η επιστήμη μας επιτρέπει να ανασυνθέσουμε την ιστορία του πλανήτη μας. Χάρη στις έρευνες του Xianzhi Cao, από το Ocean University της Κίνας, καταφέραμε, για πρώτη φορά, να χρησιμοποιήσουμε γεωλογικά δεδομένα, από τους βράχους της επιφάνειας της Γης, για να δημιουργήσουμε έναν χάρτη των τεκτονικών πλακών του πλανήτη, για τα τελευταία 1,8 δισεκατομμύρια χρόνια. Αυτό αντιπροσωπεύει το 40% της ιστορίας της Γης, και η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε, στο περιοδικό Geoscience Frontiers. Η διαδικασία της δημιουργίας ενός τέτοιου χάρτη είναι, σαν ένας φυσικός χορός της Γης, όπου οι ήπειροι κινούνται και αλλάζουν θέση, σχηματίζοντας υπερηπείρους, όπως η Παγγαία και η Ροδινία. Μέσα από αυτές τις κινήσεις, σχηματίζονται οροσειρές, κλίματα και νέες ευκαιρίες, για την ανάπτυξη της ζωής. Η τεκτονική των πλακών, πέρα από το ότι προκαλεί σεισμούς και ηφαίστεια, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, στην διαμόρφωση του κλίματος και στην ανάπτυξη βασικών στοιχείων, όπως ο φώσφορος και το μολυβδαίνιο, που είναι απαραίτητα, για την ζωή. Η κατανόηση αυτών των διεργασιών μας επιτρέπει να εξερευνήσουμε το παρελθόν της Γης, με μεγαλύτερη ακρίβεια και να κατανοήσουμε πώς δημιουργήθηκαν οι συνθήκες για την ανάπτυξη της ζωής. Ένας πλήρης ψηφιακός χάρτης της Γης, μέσα από την ιστορία της, θα μπορούσε να μας βοηθήσει να ερμηνεύσουμε φαινόμενα, όπως η “Snowball Earth”, ή η συσσώρευση οξυγόνου, στην ατμόσφαιρα. Αυτή η πρώτη προσπάθεια χαρτογράφησης των τελευταίων 1,8 δισεκατομμυρίων χρόνων είναι, μόνο, η αρχή. Τα επόμενα χρόνια θα φέρουν ακόμα περισσότερες βελτιώσεις, καθώς συνεχίζουμε να ανακαλύπτουμε περισσότερα, για τον πλανήτη μας και την τεκτονική των πλακών.
5260 πΧ και 5000 πΧ. Από το ευρωπαϊκό Δισπηλιό Καστοριάς, στην ασιατική Μεσοποταμία της Μέσης Ανατολής.
Οι πινακίδες, φτιαγμένες, συνήθως, από ψημένο πηλό, με την σφηνοειδή γραφή των Σουμερίων της Μεσοποταμίας, που έχει αποκωδικοποιηθεί και διαβαστεί και η ξύλινη - προφανής - πινακίδα, με εγχάρακτα στοιχεία, που ήσαν μέσα συννενόησης των κατοίκων του λημναίου προϊστορικού οικισμού του Δισπηλιού Καστοριάς και πιθανώς, να αποτελούν σύστημα γραφής, αν και αυτό αποτελεί, ακόμη, αντικείμενο έρευνας.
600 πΧ - 570 πΧ. Ο Κούρος της Σάμου, στην τωρινή (με τις φθορές) και στην αρχική μορφή του.
Μαρμάρινο άγαλμα 5,5 μέτρων, που ανακαλύφθηκε, στην Ιερά Οδό, στην Ηραίο, τον Σεπτέμβριο του 1980, σε μια ανασκαφή ρουτίνας.
1860 (δεκαετία) Νεβάδα, ΗΠΑ. Καραβάνι (“vagon train”), που διασχίζει το μονοπάτι της Καλιφόρνιας.
1870 Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Η θέση της Lager Bier, στην 131η οδό, στην 12η Λεωφόρο.
1870 Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Mulberry Street.
1870 (δεκαετία). Νέα Υόρκη. Ο Κεντρικός Σιδηροδρομικός Σταθμός.
1880 Νέα Υόρκη. Το Croton Distributing Reservoir, στην διασταύρωση της 42ης οδού και της 5ης Λεωφόρου.
1880 (δεκαετία). Νέα Υόρκη. Η γέφυρα του Brooklyn, υπό κατασκευή.
1886 Νέα Υόρκη. Το κτήριο Potter, μόλις αποπερατωθέν, στο Park Row και την οδό Beekman.
1888 Νέα Υόρκη. Το ρεστωράν “Delmonico”.
1888 Νέα Υόρκη. Το “Petit Chateau” του William K. Vanderbilt, στην γωνία της 52ης οδού και της 5ης Λεωφόρου.
1889 Νέα Υόρκη. Η 52η οδός και η 5η Λεωφόρος.
1893 Νέα Υόρκη. Το 13ώροφο “Waldorf Hotel” του πλουσιότερου Αμερικανού της εποχής William Waldorf Astor, στην γωνία της 5ης Λεωφόρου και της 33ης οδού.
1897 Νέα Υόρκη. Έφιππος αστυνομικός μπροστά στην αγροτική φάρμα και κατοικία Dyckman, στην 204η οδό και Broadway.
Η εικόνα θυμίζει το αγροτικό παρελθόν της πόλης.
1900 Νέα Υόρκη. Το “Pabst Hotel”, στην 42η οδό και Broadway.
1900 Νέα Υόρκη. Η 5η Λεωφόρος.
1900 Νέα Υόρκη. Ο «Κύκλος του Κολόμβου» (Columbus Circle), κατά την κατασκευή του υπογείου σιδηροδρόμου.
1920 ( Νέα Υόρκη. Ο Columbus Circle.
1901 Νέα Υόρκη. Η γέφυρα Williamsburg, υπό κατασκευή.
1903 Νέα Υόρκη. Το κτήριο Times, στην Times Square, υπό κατασκευή.
1903 Νέα Υόρκη. Το τελευταίο κτήριο, που έχει απομένει, λίγες ημέρες, πριν την καταστροφή του.
Στην θέση των γκρεμισμένων κτηρίων, έγινε ο Σταθμός Πενσυλβάνια.
1904 Νέα Υόρκη. Η γέφυρα Brooklyn, κοντά, στην είσοδο του λιμανιού, στην Νότια οδό.
1915 Νέα Υόρκη. Ο Σταθμός Πενσυλβάνια, μετά την ανέγερση του.
1905 Νέα Υόρκη, Broadway. To Ansonia Hotel, κτισμένο το 1899.
Υπάρχει, ακόμη.
1905 Νέα Υόρκη. Η είσοδος στον υπόγειο σιδηρόδρομο (Μετρό) IRT, στην 145η οδό.
1905 Νέα Υόρκη. Η οδός Mott. Η Chinatown της πόλης.
1907 Νέα Υόρκη. Ο πύργος του κτηρίου Singer, πλησιάζοντας, στην αποπεράτωση, στο Broadway και στη οδό της Ελευθερίας.
1908 Νέα Υόρκη. Η ομοσπονδιακή τράπεζα της Νέας Υόρκης.
1909 Νέα Υόρκη. Η γέφυρα Queensboro, στα τελειώματα των εργασιών κατασκευής της.
1909 Νέα Υόρκη. Το “Knickerbocker Hotel”, στην 42η οδό και Broadway.
1910 Νέα Υόρκη. Η έπαυλη του Charles M. Schwab, στην 73η οδό και στην Riverside Drive.
1911 Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Η 11η οδός και η Λεωφόρος A.
1911 Νέα Υόρκη. Το σημαιοστολισμένο μαγαζί “Macy’s”, στην 34η οδό και Broadway, στην πλατεία Herald.
1912 Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Η 5η Λεωφόρος, κοντά, στην 42η οδό.
1913 Νέα Υόρκη. Καθαριστές παραθύρων, στο κτήριο Wooworth, αμέσως μετά την αποπεράτωσή του.
1913 Νέα Υόρκη. Παλαιά ταβέρνα και οινοπωλείο, στην 11η οδο και την 6η Λεωφόρο.
1914 Νέα Υόρκη. Η 7η Λεωφόρος, μεταξύ της 29ης και της 30ης οδού.
1919 Νέα Υόρκη. Ο ιππικός στάβλος Demarest, στην οδό Jane 22.
1920 Νέα Υόρκη. Ο Μεγάλος Κεντρικός Σταθμός (Grand Central Terminal).
1921 Νέα Υόρκη. Η έπαυλη του Cornelius Vanderbilt II, στην 58η οδό και την 5η Λεωφόρο, λίγο πριν την καταστροφή της.
1924 Νέα Υόρκη. Η Λεωφόρος Park, κοιτάζοντας νότια, από την 56η οδο και με διάζωμα, στο μέσον, για τους πεζούς.
1926 Νέα Υόρκη. Παρέλαση, μέσω της Times Square, για την 300η επέτειο του Broadway.
1928 Νέα Υόρκη, Μανχάτταν. Η Times Square.
1929 Νέα Υόρκη. Θέα, από το Sherry Netherland, το Savoy Plaza Hotel και το Plaza Hotel, από το Central Park.
1929 Νέα Υόρκη. Η Ανατολική 36η οδός και η Λεωφόρος Park.
1929 Νέα Υόρκη. Η Δυτική 58η οδός, μεταξύ της 5ης και της 6ης Λεωφόρου.
1929 Νέα Υόρκη. Το θέατρο Sunshine”, στην οδό Houston.
1931 Νέα Υόρκη. Έτοιμη η γέφυρα “George Washington “.
1931 Νέα Υόρκη. Η Λεωφόρος Myrtle και η Λεωφόρος Flatbush.
1934 Νέα Υόρκη. Η Ανατολική πλευρά της 2ης Λεωφόρου, νότιας της 7ης οδού.
1934 Νέα Υόρκη. Η παρέλαση, για την εορτή της ημέρας των ευχαριστιών.
1934 Νέα Υόρκη, Μπρονξ. Το πάρκο Henry Hudson.
1935 Νέα Υόρκη. Η 6η Λεωφόρος El Station, στην 6η Λεωφόρο, βλέποντας, δυτικά, κάτω, στην 42η οδό.
1937 Νέα Υόρκη. Τα επίσημα εγκαίνια της σήραγγας Lincoln, στην 34η οδό και την είσοδο της 11ης Λεωφόρου.
1942. Νέα Υόρκη.
1947 Νέα Υόρκη. Γωνία Broadway και Δυτικής 204ης οδού.
1950 (δεκαετία). Νέα Υόρκη. Στο εσωτερικό βαγονιού του υπογείου σιδηροδρόμου (Μετρό).
1953 Νέα Υόρκη, Long Island City. Hunters Point, 45η Λεωφόρος και 21η οδός.
1956. Νέα Υόρκη. Η Times Square, στο Μανχάτταν.
1960 Νέα Υόρκη.
1963 Νέα Υόρκη. Η γέφυρα Verrazzano - Narrows ενώνει το νησί Staten, με το Brooklyn.
1963 Νέα Υόρκη. Γειτονιά της πόλης.
1966 Νέα Υόρκη. Οδός Bleecker.
1968 Νέα Υόρκη. Μια πολυμελής οικογένεια, στην χαμηλότερη Ανατολική πλευρά.
1969 Νέα Υόρκη, Brooklyn. H Λεωφόρος U και δυτικά, η 16η οδός.
1972 Νέα Υόρκη. Προσβάσιμη πισίνα, με κόσμο, στην οδό Eldridge.
1977 Νέα Υόρκη. Κολυμβητές, σε μια προσωρινή παραλία, κοντά στο World Trade Center.
1892. Οι αδελφοί Dalton νεκροί.
1897 Pittsburg, Pennsylvania. Εργάτρια εμφιαλώνει κέτσαπ, στο αυθεντικό εργοστάσιο Heinz.
1900. Λος Άντζελες, Καλιφόρνια, ΗΠΑ. Hollywood.
1900 Ατενίζοντας, απέναντι, από την Ακρόπολη των Αθηνών.
1964. Μαθητές επισκέπτονται την Ακρόπολη.
1900 (αρχές δεκαετίας). Λυκουριώτισσα της Βορείου Ηπείρου φωτογραφίζεται, στην Κέρκυρα.
1910 Θεσσαλονίκη. Μαθητές και καθηγητές της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής, στον αύλειο χώρο του σχολείου.
1910. Νεοχώρι Ημαθίας.
1920 Αθήνα. Απλωμένη μπουγάδα, στην Ρωμαϊκή Αγορά.
1922 Αθήνα. Πρόσφυγες, από την Μικρά Ασία.
1930 ΗΠΑ. Ένα αυτοκίνητο Ford (μοντέλο Α Ρick Up) περιμένει, στην διασταύρωση, να περάσει το τραίνο.
1930 Λονδίνο. Η γυναίκα φυσάει μπιζέλια, στα παράθυρα, για να ξυπνήσει τους ενοίκους των κατοικιών.
1930. Κάτοικοι, από τα Ριζώματα και το Πολυδένδρι Ημαθίας.
1937-1938. Η Έλλη (Νέλλη Σουγιουλτζόγλου - Χειραϊδάρη. Η γνωστή φωτογράφος Nelly’s.
1940 Κρακοβία. Γερμανός στρατιώτης των SS φυλάει σκοπιά, στο Βασιλικό Κάστρο της πόλης.
Πανοραμική άποψη της Κρακοβίας.
8/3/1941. Το «Bismarck”, φωτογραφημένο, από την γέφυρα του Rendsburg.
1942-1944. Μοτοσυκλέττα του ΕΛΑΣ, στην Ήπειρο.
Ιούνιος 1944. Αμερικανοί αιχμάλωτοι, μετά την απόβαση, στο Anzio της Ιταλίας.
2/9/1945. Ο «Δούκας της Υόρκης», στον κόλπο του Τόκιο, την ημέρα της υπογραφής της ιαπωνικής παράδοσης, στο αμερικανικό θωρηκτό Missouri.
1964. Όργωμα, κάτω από τα Κυκλώπεια Τείχη της Τύρινθας.
1966. Κάπου, στην ελληνική ύπαιθρο.
1965. Δυο μαθητές, κάπου, στην Ελλάδα.
1970 (αρχές δεκαετίας). Δυο μαθήτριες, κάπου, στην Ελλάδα· πιθανώς, Θεσσαλονίκη.
1970 (αρχές δεκαετίας). Βασιλική Παπαθανασίου (Βίκυ Λέανδρος) και Γιώργος Ζαμπέτας.
1970. Γκιζέλα Ντάλι - Κώστας Πρέκας, στην κινηματογραφική ταινία «Έρωτας δίχως σύνορα».
1972. Βόλτα, με το τραίνο, στην Χαλκίδα.
11/9/1973 Χιλή. Με το σύνθημα «Βρέχει, στο Σαντιάγκο», ξεκίνησε το αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα, υπό την καθοδήγηση του Henry Kissinger (που άργησε να ψοφήσει, κάτι που έγινε, πέρυσι, στα τέλη Νοεμβρίου), κατά της κυβέρνησης του προέδρου Salvador Allende, με ηγέτη τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων Augusto Pinochet.
Όντως, «έβρεξε» βόμβες, στο προεδρικό μέγαρο, όπου ο εκλεγμένος σοσιαλιστής πρόεδρος, με το όπλο, στο χέρι, αρνήθηκε να παραδοθεί, αυτοκτονώντας…
1960. «ΘΗΣΑΥΡΟΣ». Σκίτσο του Βασίλη Χριστοδούλου.
1965 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Κ. Βλάχου.
1974 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Σ. Πολενάκη.
1976 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Νίκου Ζήκου.
1978 «Τραστ». Σκίτσο του Νίκου Ζήκου.
1978. Σκίτσο του Αρχέλαου.
1978 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Κ. Βλάχου.
1979. Σκίτσο του Αρχέλαου.
1979 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Λ. Στάθη.
1985 «ΡΟΜΑΝΤΣΟ». Σκίτσο του Σ. Πολενάκη.
6/9/1999 Αθήνα - Αττική. Ο καταστροφικός σεισμός της Πάρνηθας.
Ερείπια και πολλοί νεκροί, στην «ΡΙΚΟΜΕΞ».
11/9/2024 Τα παράνομα παρκαρίσματα των αυτοκινήτων, στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη, συνεχίζονται, παρά τα έργα σμίκρυνσης του οδοστρώματος της Λεωφόρου.
Φυσικά, έγινε η πρέπουσα καταγγελία :
ΘΕΜΑ : 11/9/2024 Πετρούπολη: Πλήθος τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, παρά τα έργα που γίνονται.
Κυρίες και κύριοι
Εδώ και λίγες ημέρες, στην Λεωφόρο 25ης Μαρτίου, στην Πετρούπολη, γίνονται έργα σμίκρυνσής της λεωφόρου αυτής, πλην όμως, τα άλλα πολλαπλά και συνεχή παράνομα παρκαρίσματα των αυτοκινήτων συνεχίζονται, ενώ τα έργα είναι, σε εξέλιξη.
Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή ιστορία πρέπει να σταματήσει, με οποιοδήποτε μέσο έχετε, στην διάθεσή σας και κυρίως, με την συνεχή αστυνόμευση, η οποία, δυστυχώς, δεν υπάρχει, με αποτέλεσμα - όπως βλέπετε στο βίντεο, το οποίο παραθέτω για να το δείτεhttps://youtu.be/0_uTlY_x_NA?si=wT4KQznj8fAa-hih - τα παράνομα παρκαρίσματα να εντείνονται, αντί να ελαττώνονται.
Δείτε την σημερινή εικόνα, η οποία είναι, πραγματικά, δραματική και είναι και επικίνδυνη, για όσους οδηγούν αυτοκίνητα, αφού το πλάτος της λεωφόρου έχει μικρύνει και πλέον, το ένα αυτοκίνητο, από τη μία κατεύθυνση και το άλλο αυτοκίνητο, από την αντίθετη κατεύθυνση, περνούν, μετά τεράστιας δυσκολίας.
Παρακαλώ να λάβετε τα μέτρα σας και να στείλετε συνεργείο αστυνομικών οργάνων, με τα κατάλληλα μέσα, προκειμένου να απομακρύνουν τα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, από την Λεωφόρο 25ης Μαρτίου. στην Πετρούπολη.
Όπως έχω αναφέρει, σιγά-σιγά, συντάσσεται η μήνυση, που αφορά την υπόθεση της - κατ’ ουσίαν - υπεξαίρεσης των παράνομων επικουρικών συνταξιοδοτήσεων των βενζινοπωλών, στον e-ΕΦΚΑ, καθώς και των συναφών, με αυτή την υπόθεση, θεμάτων και διακλαδώσεων. Θα πάρει κάποιο χρονικό διάστημα, για να ολοκληρωθεί το τελικό κείμενο, αλλά θεωρώ ότι είναι χρήσιμο να δημοσιεύσω, μέσα από μια σειρά αναρτήσεων, σε αυτό εδώ το μπλογκ, αποσπασματικά, καθώς θα προχωρεί η επεξεργασία του τελικού κειμένου, τμήματα της, υπό σχεδιασμό, συντασσόμενης μήνυσης, το κείμενο της οποίας, φυσικά, θα ανασχεδιαστεί, καθώς θα φθάνουμε, προς το τέλος και όταν ολοκληρωθεί το τελικό κείμενο. Ας δούμε, λοιπόν, σε ποιό σημείο βρισκόμαστε, σήμερα : Προς κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αθηνών. ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ - ΕΓΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ ΠΡΩΗΝ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΟΑΕΕ - ΕΤΕΑΕΠ - e-ΕΦΚΑ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΘΗΡΑΣ 44 ΙΛΙΟΝ Τ. Κ. 131 23 ΑΦΜ Συγκοινοποιούμενη Α) ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ. Β)
6/1/2018 “The Internationale” (Whistling). Εκείνη την ημέρα, έχοντας ριζοσπαστικά και αντιεξουσιαστικά κέφια και αντίστοιχη διάθεση, βιντεοσκόπησα τον εαυτό μου να σφυρίζει αυτό το τραγουδάκι, την “Διεθνή”, που αγαπήθηκε και μισήθηκε, από δισεκατομμύρια ανθρώπους, κάτι, που θα εξακολουθήσει να συμβαίνει και στις γενιές, που θα ακολουθήσουν, τις παρούσες γενιές. Η “Διεθνής”, έχοντας μια μακρινή ιστορική διαδρομή, δημιουργημένη, με στίχους, στα γαλλικά, του Eugene Potier, που μελοποιήθηκαν, από τον Pierre De Geyter, το 1871, στα οδοφράγματα της Κομμούνας του Παρισιού, είναι το μόνο, που απέμεινε, ως στοιχείο του πολύ μακρινού και χρονικά, ελάχιστου παρελθοντικού συγχνωτισμού του αντιεξουσιαστικού χώρου, με την σοσιαλιστική και την κομμουνιστική αριστερά, στα χρόνια της Πρώτης Διεθνούς. Από το 1872, με την διάσπαση της Διεθνούς, οι δρόμοι τους χώρισαν. Πραγματικά, το παρόν δημοσίευμα δεν είναι, για ανθρώπους, οι οποίοι δεν αρέσκονται να κουράζονται, όταν διαβάζουν. Το αντίθετο μάλιστα.
Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνωφ “Λένιν” ( Владимир Ильич Ульянов Ленин 22/4/1870 - 21/1/1924). Θυμάμαι, στα μέσα της δεκαετίας του 1970, αμέσως μετά την μεταπολίτευση, να δίνουν και να παίρνουν οι συζητήσεις, για γεγονότα, που, στην γενιά μου, ήσαν, λίγο-πολύ, άγνωστα, μια και τότε, στα 16 μου χρόνια, πολλές φορές, οι συζητήσεις αυτές οδήγησαν, στο να μας προσδιορίσουν, φθάνοντας, ουδόλως, δύσκολα, μέχρι το σημείο να αμφισβητούνται το καπιταλιστικό καθεστώς, στην οικονομία και στην κοινωνία, κάτι, που, ως γεγονότα, ήσαν πρωτοφανέρωτα, μετά το βαθύ σκότος της δικτατορίας των συνταγματαρχών, την οποία εμείς ζήσαμε, ως πολιτικό καθεστώς, χωρίς άλλες εναλλακτικές επιλογές και με την βαριά εμπειρία της τουρκικής εισβολής και της έναρξης της κατοχής, στην Κύπρο, που χρεώθηκε, στο δικτατορικό καθεστώς, που εξέπεσε. Ήταν λογικό, μέσα σ’ αυτόν τον πολιτικό και ιδεολογικό χαμό και την αναζήτηση ενός συγκεκριμένου πολιτικού προσανατολισμού και αυτοπροσδιορισμού, οι κουβέντες, που γίνονταν, να φ
Σχόλια