Από το άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην Τρίπολη, όπου είναι και τα κόκαλά του, στο αρχαιοελληνικό σανδάλι των Συρακουσών του 3ου αιώνα πΧ και από την πανοραμική θέα της Αθήνας του 1860, στην αιματηρή Πρωτομαγιά του 1886, στο Ζάππειο του 1880 και μετέπειτα : Η μεταμόρφωση της Αθήνας και του Λεκανοπεδίου της Αττικής, μέσα από το φωτογραφικό υλικό του 19ου και του 20ου αιώνα. (19).

 

30/4/2024. Το υψωμένο βάθρο, με το άγαλμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όπου, από το 1931, έχουν μεταφερθεί τα κόκαλά του, από το πρώτο νεκροταφείο Αθηνών, όπου είχε ενταφιαστεί το 1843.

3ος αιώνας πΧ. Συρακούσες (Σικελία) : Αρχαίο ελληνικό σανδάλι. 

1/5/1707. Η ίδρυση του Βασίλειου της Μεγάλης Βρετανίας.

Πρώτη μονάρχης της Μεγάλης Βρετανίας, του κράτους που ήθελε ο Ιάκωβος Α΄ και ΣΤ’, ήταν η κόρη του καθολικού Ιάκωβου Β΄, Άννα, προτεστάντισσα, η οποία είχε διαδεχτεί, το 1702, τον κουνιάδο της, Ουίλιαμ Γ΄της Οράγγης. Καθώς η ίδια δεν κατάφερε να αφήσει απογόνους, το 1714, την διαδέχτηκε ο μακρινός εξάδελφός της, Γεώργιος Α΄ του Αννόβερου, εγκαινιάζοντας την αρχή μιας νέας δυναστείας στην χώρα. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα των Πράξεων της Ένωσης, που εγκρίθηκαν, από τα κοινοβούλια της Αγγλίας και της Σκωτίας, για να επικυρωθεί η Συνθήκη της Ένωσης του 1706 και έτσι, να ενωθούν τα δύο βασίλεια.

1860. Η Αθήνα, από την Ακρόπολη. 

Αριστερά, διακρίνεται το τζαμί Τζισταράκη και η εκκλησία της Παναγίας Παντάνασσας, στο Μοναστηράκι. Ο φαρδύς δρόμος, αριστερά, είναι η οδός Αθηνάς και στο βάθος, καταλήγει, στον ανοικτό χώρο, όπου θα δημιουργηθεί η πλατεία Ομονοίας. Επίσης, διακρίνεται και το Ρολόι του Έλγιν. Ο δρόμος, δεξιά, είναι η οδός Αιόλου και στην συνέχεια, η οδός Πατησίων. Στο βάθος, η βορειοδυτική Αθήνα, με χωραφόδρομους, ελαιώνες, αγροκτήματα και το βουνό Πάρνηθα.

1/5/1886. Σικάγο.

1880. Ζάππειο. Βασιλίσσης Όλγας.

Χωμάτινη, ακόμη, η λεωφόρος του Ζαππείου και χωρίς ιππήλατα τραμ ακόμη, με διερχόμενους καβάλα, σε γαιδουράκια.
Τα ιππήλατα τραμ ξεκίνησαν να λειτουργούν, το 1882 και παρέμειναν, στους αθηναϊκούς δρόμους, μέχρι το 1908 καο έπειτα αντικαταστάθηκαν, από τα ηλεκτρικά τραμ.
Αριστερά, το Ολυμπιείο και στο βάθος, η Ακρόπολη.

1892. Πλάκα.

Η οδός Αιόλου χωματόδρομος, με κόσμο και αρκετά εμπορικά μαγαζιά.

Δεξιά, οι κολόνες είναι το πίσω, μέρος της Βιβλιοθήκης του Αδριανού.

Το διώροφο κτίριο, που είναι, μετά τις κολόνες, είναι το Ξενοδοχείον "Αίολος" (του 1835 - 1837), Αιόλου και Αδριανού!και υπάρχει και σήμερα.

Στο βάθος, βλέπουμε το Ωρολόγιον του Ανδρόνικου Κυρρήστου (Αέρηδες), και τα τείχη της Ακρόπολης.

1952. Πλάκα.

1915. Παλαιό Φάληρο. Η λεωφόρος Απόλλωνος, (παραλιακή Ποσειδώνος), λίγο πριν τον Φλοίσβο, χωματόδρομος με ράγες του τραμ. 

Αριστερά, το ξενοδοχείο ''Απολλώνιο''.

1917. Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία.Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επιβιβάζεται, σε αμάξι, μπροστά στην είσοδο του ξενοδοχείου, επί της οδού Βασιλέως Γεωργίου Α’.

Στο βάθος, η συνέχεια του δρόμου είναι η Καραγιώργη Σερβίας.

Το ξενοδοχείο ιδρύθηκε, το 1866, από τον Σάββα Κέντρο, που είχε καταγωγή, από την Ήπειρο και αρχικά, εγκαταστάθηκε, σε κτίριο, επί των οδών Σταδίου και Καραγιώργη Σερβίας. 

Πρώτος του πελάτης θεωρείται ότι ήταν ο Μπενιζέλος Ρούφος. 

Το 1874, η ξενοδοχειακή επιχείρηση μετεγκαταστάθηκε, στο μέγαρο Αντώνη Δημητρίου, που είχε ανεγερθεί, το 1842 και στο οποίο στεγάζεται, μέχρι και σήμερα. Το 1878 εισήλθε, στο μετοχικό σχήμα, ο Ευστάθιος Λάμψας.

Κατά το 1888, το ξενοδοχείο ήταν ένα από τα πρώτα κτίρια της Αθήνας, που ηλεκτροδοτήθηκε.

Κατά τις πρώτες ημέρες των Δεκεμβριανών, το ξενοδοχείο χρησίμευσε, ως αρχηγείο του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου, του Υπουργικού Συμβουλίου και του Bρετανού στρατηγού Ρόναλντ Σκόμπι. Αργότερα, για λόγους ασφαλείας, το Υπουργικό Συμβούλιο μεταφέρθηκε, στην ιστορική βίλα του Παπανδρέου, στο Καστρί, μαζί με τον Αρχηγό της Αστυνομίας Πόλεων Άγγελο Έβερτ. 

Στα τέλη του 1944, το ΕΑΜ τοποθέτησε εκρηκτικά, στα θεμέλια του ξενοδοχείου του, με σκοπό να το ανατινάξει, δολοφονώντας ταυτόχρονα και τον Τσόρτσιλ, που, εσφαλμένα, θεωρείτο ότι θα κατέλυε, εκεί. Η επιχείρηση ματαιώθηκε, λόγω της επέμβασης μιας βρετανικής περιπόλου. 

Το 1956, έγινε ολική κατεδάφιση και ανακατασκευή του κτιρίου, από τον αρχιτέκτονα Κώστα Βουτσινά.

Το 2006, το ξενοδοχείο έκλεισε, για ένα χρόνο και υπέστη ολοκληρωτική ανακαίνιση (κόστους 112 εκατομμυρίων ευρώ), ώστε να επανέλθει, στην παλαιά του δόξα. Το εκσυγχρονισμένο, πλέον, κτίριο έχει 384 δωμάτια (79 σουίτες), συμπεριλαμβανομένων 2 βασιλικών σουιτών, εμβαδού 550 τετραγωνικών μέτρων, των οποίων η διανυκτέρευση κοστίζει, έως και 32.000 ευρώ.

1920. Η Ακρόπολη. Από τον σημερινό πεζόδρομο του Αγίου Δημητρίου Λουμπαρδιάρη, (η συνέχεια της Διονυσίου Αρεοπαγίτου). 

Από αριστερά, βλέπουμε τον βραχώδη λόφο Άρειο Πάγο, την Πεντέλη, τον Λυκαβηττό, και δεξιά, τον Υμηττό.

1920 (δεκαετία). Μαρία Πολυδούρη.

1920 (δεκαετία). Δυο ρακένδυτα παιδιά.

1923. Οδός Αθηνάς.

Η Βαρβάκειος αγορά γεμάτη, από κόσμο, διακρίνονται οι γραμμές του τραμ. Το κτίριο της αγοράς, αλλά και το διπλανό. δεξιά, υπάρχουν και σήμερα. Στο βάθος, η Ακρόπολη. Η Βαρβάκειος Αγορά είναι δημοτική αγορά, στην 1η δημοτική ενότητα της πόλης των Αθηνών, η οποία οφείλει την ονομασία της, στον ευεργέτη Ιωάννη Βαρβάκη. Ξεκίνησε να κατασκευάζεται, το 1878, και ολοκληρώθηκε, με καθυστέρηση το 1886, αφού μεσολάβησε, μια πυρκαγιά, στις 8 και 9 Αυγούστου του 1884. Έκτοτε, λειτουργεί, αδιάκοπα. Αποτελεί μοναδικό κτίσμα οργανωμένης συνοικιακής αγοράς, στο οποίο συστεγάζονται πολλοί έμποροι προϊόντων διατροφής, όπως κρέας, πουλερικά, θαλασσινά, αγροτικά προϊόντα και άλλα. Βρίσκεται, στο κέντρο της οδού Αθηνάς, στο νούμερο 42, εντός της παλαιάς πόλης και σε κοντινή απόσταση, από το Δημαρχιακό Μέγαρο και την κεντρική Πλατεία Κοτζιά. Συνιστά νεότερο μνημείο ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής, εξυπηρετώντας τις βασικές ανάγκες των κατοίκων, αλλά και επισκεπτών. Πλέον, θεωρείται και ως σημείο τουριστικού ενδιαφέροντος.

1924. Φάληρο. Λεωφόρος Συγγρού. 

Στο βάθος αριστερά, της λεωφόρου, διακρίνεται ο Λυκαβηττός και η Ακρόπολη και στην ευθεία, αχνοφαίνεται η Πεντέλη.

1930. Πλατεία Συντάγματος.

Από την πλευρά της Βασιλέως Γεωργίου Α’, βλέπουμε την πλατεία κατάμεστη, από κόσμο.
Απέναντι, είναι η οδός Όθωνος.
Το αριστερό κτίριο είναι το «Μέγαρο Νεγρεπόντη» Ανέγερση το 1880, από τον Γάλλο αρχιτέκτονα Eugène Troump, αργότερα, προστέθηκε ένας, επιπλέον, όροφος, κατεδάφιση το 1957. Περίπου, την ίδια περίοδο, κατεδαφίστηκαν και τα διπλανά κτίρια.

1940. Κυψέλη, Βελβενδού και Πύθωνος. 

Ένα στενό, πάνω από την πλατεία Κυψέλης, η οδός Βελβενδού ακόμη, χωματόδρομος. Η πολυκατοικία υπάρχει και σήμερα.

30/4/1944. Πραγματοποιούνται, από το ΕΑΜ, εκλογές, για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου της Ελεύθερης Ελλάδας. 

Οι διοργανωτές κάνουν λόγο, για την συμμετοχή 1.800.000 ψηφοφόρων, μεταξύ των οποίων, για πρώτη φορά και οι γυναίκες.

1944. Γκάζι. Δεκεμβριανά.

Βρετανοί στρατιώτες, στην οδό Βουτάδων, δίπλα από το εργοστάσιο φωταερίου «Γκάζι», που έπαψε να λειτουργεί το 1984, από το οποίο πήρε και το όνομα η περιοχή.

1950.

1960.

Καλλιθέα. Πλατεία Δαβάκη.

Πλάνο, από την οδό Σιβιτανίδου, μπροστά, η σημερινή οδός Δαβάκη, αριστερά, η Θησέως, προς Αθήνα, δεξιά, η Θησέως, προς Τζιτζιφιές.

Πλάνο, από την κάτω πλευρά της λεωφόρου Θησέως, στην διασταύρωση, με την οδό Σιβιτανίδου, η οποία, αριστερά, βγαίνει, στον ηλεκτρικό σταθμό της περιοχής. Στο βάθος, διακρίνεται ο λόφος του Φιλοπάππου.

1952. Πλατεία Βάθης. Το Ξενοδοχείο «Sans Rival».

Το πλάνο είναι, από την οδό Μάγιερ, μπροστά είναι η οδός Λιοσίων και απέναντι, η οδός Κων. Παλαιολόγου.
Το ξενοδοχείο (50 δωματίων) υπάρχει, από τις αρχές του περασμένου αιώνα, έως και σήμερα.
Είναι κλειστό, πολλά χρόνια τώρα και βρίσκεται, στην πλατεία Βάθης, στην Λιοσίων 11, και Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, απέναντι από το Δημαρχείο.
Οι πρώτοι ιδιοκτήτες ήσαν οι αδελφοί Νικ. Πολίτη.

1952. Επιθεώρηση πληρώματος.

1953. Οδός Σταδίου.

Από την οδό Κοραή, όταν ήταν, ακόμη, διπλής κατεύθυνσης και οι δύο δρόμοι, (όπως και η Πανεπιστημίου, τότε) και πριν γίνει ο σημερινός γνωστός πεζόδρομος της οδού Κοραή.
Δεξιά. είναι η πλατεία Κλαυθμώνος.
Πίσω από το περίπτερο, είναι το ανθοπωλείο του Βιντζιλαίου, εκεί, που, σήμερα, είναι το κατάστημα ZARA.

1954. Νίκος Καζαντζάκης και Ελένη Σαμίου, στην Γαλλία.

1956. Ο Σταθμός Κάτω Πατήσια.

Ο Σταθμός Κάτω Πατήσια είναι σταθμός του μετρό της Αθήνας, επί της γραμμής 1, στην χιλιομετρική θέση 13.722, από τον σταθμό του Πειραιά. Βρίσκεται, στην Αθήνα και πήρε το όνομά του, από την συνοικία των Κάτω Πατησίων, την οποία εξυπηρετεί. Εκτός από αυτήν, εξυπηρετεί και την διπλανή συνοικία των Τριών Γεφυρών. Οριοθετείται, στον κόμβο των Λεωφόρων Αχαρνών και Στρατηγού Καλάρη και Ιωνίας. Εγκαινιάστηκε, στις 12 Φεβρουαρίου 1956 (την ίδια ημέρα, με τους σταθμούς Άγιος Νικόλαος και Άνω Πατήσια) και η σημερινή του μορφή εγκαινιάστηκε, στις 22 Ιουλίου 2004, καθώς, τότε, ανακαινίστηκαν (σταδιακά, το 2003 - 2004) όλοι οι σταθμοί της γραμμής 1, εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Είναι υπόγειος (μετά την επικάλυψή του το 2004, ενώ, μέχρι τότε, ήταν επίγειος χαμηλού επιπέδου, τύπου ανοικτού ορύγματος) και διαθέτει δύο πλευρικές αποβάθρες. Επειδή είναι, μόνον, ενός υπόγειου επιπέδου, οι σκάλες οδηγούν, απευθείας, στα πεζοδρόμια.

1956. Βασίλης Αυλωνίτης - Ορέστης Μάκρης, στο θέατρο “ΑΚΡΟΠΟΛ”.

1950 (δεκαετία). Αεροφωτογραφία. Λεωφόρος Κηφισίας, στην συμβολή, με την οδό Εθνικής Αντιστάσεως. 

Από την πάνω πλευρά της Κηφισίας, είναι το Παλαιό Ψυχικό, ενώ, στην κάτω πλευρά, είναι τα όρια του Χαλανδρίου. Ο δρόμος, κάθετα, στην Κηφισίας, είναι η Εθνικής Αντιστάσεως, προς Χαλάνδρι.

1950 (δεκαετία). Κολωνάκι. Σκουφά και Δημοκρίτου. Γανωτζής και ακονιστής, ή τροχιστής. 

Γανωτζής (γανωτής η καλαϊτζής), όπως το φώναζε τότε και τροχατζής (ακονιστής η τροχιστής), επί της πλατείας, στην εκκλησία του Άγιου Διονυσίου (από την πλευρά της Δημοκρίτου).  Ο γανωτής επισκεύαζει χάλκινα μαγειρικά σκεύη, όπως κατσαρόλες, κουτάλια, ταψιά, πιρούνια κλπ, επικαλύπτει χάλκινα σκεύη, με κασσίτερο. Περπατούσε, στους δρόμους, με τα εργαλεία, στην πλάτη, φωνάζοντας να φέρουν τα χάλκινα σκεύη, που χρειάζονται γάνωμα.  Το γάνωμα έπρεπε να γίνεται, συχνά, για λόγους υγείας. Τα σύνεργα του τροχατζή ήσαν ο τροχός και οι ακονόπετρες. Ακόνιζε μαχαίρια, ψαλίδια και άλλα κοπτικά εργαλεία. Γύριζε, στις γειτονιές και φώναζε : “Τροχός, τροχιστής, εδώ ο καλός τροχιστής”!

1960. Πλατεία Ομονοίας. 

Παγοπώλης, σε διανομή.
Ο δρόμος, απέναντι, είναι η 3ης Σεπτεμβρίου.

Το αριστερό κτίριο είναι το ξενοδοχείο «ΜΕΓΑ» είναι το σημείο, που θα ανεγερθεί, αργότερα, το ξενοδοχείο «Ομόνοια» και μετέπειτα το σημερινό «Hondos Center».
Το γωνιακό κτίριο, δεξιά, υπάρχει και σήμερα.

1960 (δεκαετία). Κέντρο. Οδός Αθηνάς και Ευριπίδου.

Το κτίριο αυτό και το διπλανό, υπάρχουν και σήμερα.

1961 Απρίλιος. Ακαδημίας και Κανάρη.

Το κτίριο αυτό, πριν λίγα χρόνια, στέγαζε  την Ταινιοθήκη της Ελλάδος. Σήμερα, υπάρχει, σε άριστη κατάσταση.