Ο ΓΑΠ και τα μέλη της κυβέρνησής του ενώπιον της κατηγορίας για εσχάτη προδοσία. (Από κοντά και ο Όλι Ρεν). Πλησιάζει η ώρα του «λόγον διδόναι».
Το αίτημα του οικονομικού εισαγγελέα κ. Γρηγόρη Πεπόνη, για παραπομπή στην Βουλή της υπόθεσης της παραποίησης των στατιστικών στοιχείων της χώρας τον Απρίλιο του 2010, με πρώτον ύποπτο τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, λόγω της εμπλοκής του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και του τότε υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, ξεκινάει την διαδικασία του "λόγον διδόναι", για τον ευήθη δολοπλόκο ΓΑΠ και τον ανίκανο, εκ Κοζάνης καταγόμενο, κηπουρό του.
Για την διαδικασία της λογοδοσίας και των δύο αυτών μοιραίων, για τον τόπο, προσώπων έκανα ήδη λόγο εδώ και πολύν καιρό στο παρόν μπλογκ (και όχι μόνο σ' αυτό). Πρώτ' απ' όλα στην θυελλώδη αρθρογραφία μου, για τους φον Φούφουτους.
[Δείτε τα σχολιαστικά άρθρα μου στο απογοητευτικό άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα, με τίτλο "Φον Φούφουτοι ή κατσαπλιάδες", με την σειρά : "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες. (Μια απάντηση σε ένα υμνητικό - για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών - άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες. (2) - Συνέχεια της απάντησής μου στο υμνητικό, για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών, άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/2-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (3) – Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας δεν ήταν αναπόφευκτη. Συνέχεια της απάντησής μου στο υμνητικό, για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών, άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/3-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (4). Η μοντέρνα μεταναζιστική Κατοχή δεν ήταν αναγκαία και το Μνημόνιο δεν ήταν αναπόφευκτο. (Μια ανταπάντηση στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/4-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (5) – Όλοι ήσαν πανικόβλητοι(και ο ΓΑΠ και οι δανειστές του). Συνέχεια της ανταπάντησης στον κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/5-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (6). - Τα συμφέροντα της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής ελίτ και της ευρωζώνης στρατεύθηκε να υπηρετήσει ο ΓΑΠ (Συνέχεια της απάντησης στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/6-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (7). Πρόβλημα εσόδων είναι το ελληνικό δημοσιονομικό πρόβλημα (Συνέχεια της απάντησης στον κ. Χαρίδημο Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/7-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (8). Στην υιοθέτηση του ευρώ βρίσκονται οι αιτίες του προβλήματος του ελληνικού δημόσιου χρέους (Συνέχεια της απάντησης στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/8-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (9) Η πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης, ή η έξοδος από αυτήν θα λύσει το ελληνικό πρόβλημα (Συνέχεια της απάντησης στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/9-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (10). Η ελληνική πολιτική και οικονομική ελίτ, με την ένταξη της Ελλάδας στην ευρωζώνη, εξαπάτησε τον πληθυσμό, διαφημίζοντάς του μια ανύπαρκτη ασφάλεια. (Συνέχεια της απάντησης στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/10-haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (11). Υπεύθυνη για όλα είναι η ελίτ του τόπου και όχι ο ελληνικός πληθυσμός. (Μια απάντηση κομμένη από την λογοκρισία του κ. Χαρίδημου Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/11-haridimos-tsoukas.html ].
Δείτε, επίσης και τα θέματα : "ΓΑΠ και Γιώργος Παπακωνσταντίνου : Το δίδυμο της καταστροφής, που θα κληθεί για το απαραίτητο «λόγον διδόναι». (Μια λογοκριμένη απάντηση στον κ. Χαρίδημο Τσούκα)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/09/logon-didonai.html και "Από την εφημερίδα "die Zeit", στο περιοδικό "Stern" : Ο ΓΑΠ ομολογεί, urbi et orbi, την προσωπική επιλογή του για την υπεράσπιση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής ελίτ" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2011/03/die-zeit-stern-urbi-et-orbi.html ].
Η ουσία της υπόθεσης βρίσκεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΓΑΠ δύο φορές παραποίησε τα στοιχεία του ελλείμματος του ελληνικού κράτους.
Την πρώτη φορά, με το φούσκωμα του ελληνικού δημόσιου ελλείμματος από το 10% στο 12,7% του ΑΕΠ. Αυτήν την διόγκωση του ελλείμματος την έκανε τον Οκτώβριο του 2009, αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία από την κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, προκειμένου να προβεί σε μια δυσφήμιση του έργου της και για να εκδικηθεί την απογραφή του Γιώργου Αλογοσκούφη το 2004, με αποτέλεσμα να οδηγήσει στην έναρξη της ελληνικής κρίσης χρέους, που μετεξελίχθηκε, μέσα σε έξι μήνες, σε ανοικτή χρεωκοπία του ελληνικού κράτους και η οποία, με την βλακώδη βοήθεια του Jean-Claude Trichet και του κυβερνητικού συνασπισμού της Angela Merkel, μετετράπη στην παρούσα και εξελισσόμενη κρίση του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους. Αυτή η ευθύνη των ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου έχει καταγραφεί επισήμως, σε πόρισμα των ευρωζωνιτών [δείτε στο μπλογκ μου το θέμα : "Laus Stultitiae. Η Comission, με έναν αφοπλιστικό "Μωρίας έπαινο", χρεώνει στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου (και στον ΓΑΠ) την καταλυτική ευθύνη για την άνοδο των spreads των ελληνικών κρατικών ομολόγων" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/12/laus-stultitiae-%CE%B7-comission-%CE%BC%CE%B5-%CE%AD%CE%BD%CE%B1%CE%BD.html ].
Την δεύτερη φορά, τον Μάρτιο του 2010, με την άνευ όρων παράδοση της χώρας στον γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό και στά όργανα της Eurostat, που εφάρμοσαν στατιστικές μεθόδους, που δεν έχουν υιοθετηθεί από άλλες χώρες και που οδήγησαν στην παραπέρα διόγκωση του ελληνικού δημόσιου ελλείμματος από το 12,7% του ΑΕΠ στο 15,6%, με προφανή σκοπό να οδηγηθεί η Ελλάδα στην πλήρη χρεωκοπία και στην ένταξή της στον μόλις σχηματισθέντα "Μηχανισμό Στήριξης της ελληνικής οικονομίας", ο οποίος στην πραγματικότητα ήταν (και είναι) Μηχανισμός Στήριξης του σαθρού χρηματοπιστωτικού συστήματος της ευρωμπατιροτραπεζοκρατίας. Στο στάδιο αυτό, όπως λέει η κ. Ζωή Γεωργαντά, η οποία αποκάλυψε αυτή την συνωμοσία κατά της χώρας, ενεπλάκη και ο διαβόητος Olli Rehn, ο οποίος διαρκώς τηλεφωνούσε για το κουκούλωμα της υπόθεσης και φυσικά θα πρέπει να κληθεί από την Δικαιοσύνη να δώσει λόγο για τις πράξεις του, μαζί με άλλους Ευρωπαίους αξιωματούχους (Angela Merkel, Wolfgang Schaueble, Nicolas Sarkozy κ.α.), οι οποίοι, σε πρώτη φάση πρέπει να κληθούν, ως μάρτυρες, παρά την ασυλία που τους καλύπτει (και για όσο τους καλύπτει).
Η προσπάθεια αυτή απέδωσε καρπούς και η χώρα οδηγήθηκε, ασμένως, στην χρεωκοπία και στην σύστοιχη αδυναμία δανεισμού. Για να έλθει τώρα και η οδυνηρή, αλλά παράλληλα απαραίτητη, διαδικασία του απολογισμού και του καταλογισμού των ευθυνών και των ποινών.
Επειδή, όμως, η τιμωρία δεν πρέπει να καταπίπτει σε ανθρωποφαγία και η μεγαλοψυχία δεν πρέπει να μετασχηματίζεται σε ατιμωρισία, ας δούμε, παρακάτω, ένα πρόσφατο κείμενό μου, γύρω από το θέμα των πολιτικών και των ποινικών ευθυνών του μοιραίου ΓΑΠ :
"Είναι προφανές ότι ο ΓΑΠ είναι για λύπηση. Ο κ. Μιχάλης Ιγνατίου έχει απόλυτο δίκιο σε αυτήν την διαπίστωση.
Επίσης, σωστό είναι ότι, αυτόν, που είναι στο πάτωμα, δεν έχει καμμία αξία το να τον ποδοπατήσεις, όπως κάνουν τώρα, με τον ΓΑΠ και την οικογένειά του, πολλοί που, επί της παντοδυναμίας του, σκίζονταν στο να του γίνουν αρεστοί.
[Μπορείτε, εφ' όσον το επιθυμείτε, να δείτε στο μπλογκ μου και το σχετικό θέμα : “Από το "Νίκο, grow up!", στο "Ρέα, grow up!" (Το ad hominem γλυκανάλατο "ψυχογράφημα" στον κ. Νίκο Παπανδρέου και μια απάντηση στην κ. Ρέα Βιτάλη)” http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2012/01/grow-up-grow-up-ad-hominem.html , για να γίνει αντιληπτό αυτό που γράφω].
Όλα αυτά, βέβαια, δεν σημαίνουν ότι δεν πρέπει να δώσει λόγο, για τα συντρίμμια, που αφήνει πίσω του.
Κάθε άλλο...
Το να δώσει λόγο ο ΓΑΠ είναι ένα, εκ των ων, ουκ άνευ.
Η γενναιότητα, απέναντι στον πεσμένο αντίπαλο, δεν σημαίνει ότι παραγράφονται τα ανομήματά του.
Αυτό που δεν είναι ωραίο, ως θέαμα, είναι η πολιτική ανθρωποφαγία, που αναπτύσσεται σε τέτοιες καταστάσεις, όπως αυτή στην οποία ευρίσκεται, τώρα ο ΓΑΠ, ο οποίος είναι, εν αποδρομή.
Και το χειρότερο είναι ότι, σε αυτήν την ανθρωποφαγία, επιδίδονται, ως επί το πολύ, οι "δικοί" του, άνθρωποι.
Όλοι μας μπορούμε να δούμε το πανάθλιο επίπεδο, στο οποίο έχουν πέσει οι πασόκοι, οι οποίοι, μέχρι την άνοιξη, που μας πέρασε, έπιναν νερό στο όνομα του ΓΑΠ και προσπαθούσαν να μας πείσουν όλους ότι ο εν λόγω κύριος πρωτοπορούσε σε ένα τεράστιο ... εκσυγχρονιστικό έργο, σε μια δέσμη ριζοσπαστικών μεταρρυθμίσεων, την ώρα που ο πρώην πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτε περισσότερο, από το μεταρρυθμίσει και να εκσυγχρονίσει το περιεχόμενο των ... πορτοφολίων του ελληνικού πληθυσμού - και κυρίως των περισσότερο αδύναμων τμημάτων αυτού του πληθυσμού (συνταξιούχων, μισθωτών, ανέργων, ημιαπασχολούμενων, νέων ηλικιακά εργαζομένων, μικρών και μεσαίων επιχειρηματιών), συμμετέχοντας αυτοί οι ίδιοι, ως στελεχιακό δυναμικό της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ, σε αυτό το καταστροφικό, για τον τόπο, έργο του πρώην πρωθυπουργού, εκτελώντας τις εντολές του (οι οποίες ήσαν εντολές των αυθεντών όλων τους, δηλαδή των τροϊκανών εκπροσώπων των τοκογλυφικών δανειστών της χώρας και της διεθνούς μπατιροτραπεζοκρατίας) και υπερβάλλοντας, πολλές φορές, ως προς τον επιδεικνυόμενο ζήλο, για την εφαρμογή των εντολών των μοντέρνων ξένων κατακτητών.
Ποιός μπορεί να τους ξεχάσει, όταν επεδείκνυαν αυτόν τον υπερβάλλοντα ζήλο; Ουδείς. Πως είναι, άλλωστε, δυνατόν να ξεχαστούν τα έργα όλων τους, τα οποία, άλλωστε, συνεχίζουν ακάθεκτοι και στην κυβέρνηση του εκπροσώπου της ευρωμπατιροτραπεζοκρατίας Λουκά Παπαδήμου;
Και δεν είναι μόνον τα πασοκικά κυβερνητικά στελέχη, δηλαδή οι Ανδρέας Λοβέρδος, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Άννα Διαμαντοπούλου, Βαγγέλης Βενιζέλος, Χρήστος Παπουτσής - αλλά και τα νεο-παλαιά φυντάνια π.χ. ο αχαρακτήριστος Τάσος Γιαννίτσης, ο πρώην νομικός σύμβουλος του ΓΑΠ Γιώργος Σταυρόπουλος (ο οποίος, παράτησε - λέει - την δικαστική έδρα του Σ.τ.Ε., για να "βοηθήσει" τον ΓΑΠ στο έργο του της συνταγματικής αναθεώρησης - κατά τις επιταγές των κατοχικών δανειστών, βεβαίως-βεβαίως, οπότε καταλαβαίνει κάποιος και το πως το Σ.τ.Ε. γνωμάτευσε ότι το κατοχικό Μνημόνιο είναι ... συνταγματικό) -, ο τροϊκανότερος των τροϊκανών Γιώργος Παγουλάτος, ο οποίος έχει συγγράψει ύμνους υπέρ του Μνημονίου - που υπέγραψαν, οδηγώντας την Ελλάδα στην διάλυση, οι ΓΑΠ και Παπακωνσταντίνου - στην (αν)επίσημη "Εφημερίδα της Κυβερνήσεως" των κατοχικών εκπροσώπων των τοκογλυφικών δανειστών της χώρας, κ. α.
Είναι και το σύνολο του στελεχειακού δυναμικού του ΠΑΣΟΚ, που πλαισίωσε τον κρατικό μηχανισμό και εφάρμοσε, με περισσό ζήλο, τις - υπαγορευόμενες και κατευθυνόμενες από τις μοντέρνες μεταναζιστικές κατοχικές δυνάμεις των τοκογλυφούντων δανειστών και της γερμανικής ελίτ - πολιτικές του μοιραίου ΓΑΠ.
Τώρα, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι λοιδωρούν τον ΓΑΠ και θέλουν την κεφαλή του, επί πίνακι, για να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό πληθυσμό και να αποφύγουν να δώσουν λόγο, για τις δικές τους βαρύτατες ευθύνες.
Ελπίζω ότι δεν θα τα καταφέρουν. Και το κλίμα στην κοινωνία είναι τέτοιο και τόσο βαρύ, για όλους τους, που φαίνεται ότι δεν θα αποφύγουν να πιούν το πικρό ποτήριο της λογοδοσίας στον ελληνικό πληθυσμό, για την ανήκεστο βλάβη, που προξένησαν στο σύνολο, σχεδόν, των κατοίκων της χώρας.
(Αν και ποτέ δεν μπορεί κάποιος να πει "ποτέ", τώρα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, για όλους τους)...
Έχει διαμορφωθεί μια εσφαλμένη αντίληψη, ότι ο οίκτος, για τον πεσμένο στο έδαφος πολιτικό αντίπαλο, ταυτίζεται με την πολιτική και την ποινική του ατιμωρησία.
Λάθος. Και μάλιστα, βαρύτατο λάθος.
Ο οίκτος, για τον, ευρισκόμενο εν αποδρομή, ΓΑΠ ουδόλως ταυτίζεται με οποιαδήποτε μορφή ατιμωρησίας του.
Όσον αφορά το σκέλος της πολιτικής τιμωρίας του, αυτή πρέπει να εξαντλείται στην πλήρη αποδοκιμασία του από το εκλογικό σώμα, το οποίο είναι αρμόδιο να τον κρίνει και να τον στείλει στο σπίτι του (όπου κι' αν ευρίσκεται αυτό - εντός ή εκτός της χώρας μας).
Από εκεί και πέρα, το να τον κτυπούν αυτοί που τον έγλυφαν, κατά την εποχή της παντοδυναμίας του, ή εκείνοι που τον αβαντάριζαν και συμμετείχαν, ως πρωτοπαλλήκαρα, σε όσα έκανε, ή αυτοί που εκμεταλλεύτηκαν την πολιτική του, για να γεμίσουν τις τσέπες τους, ή εκείνοι, οι οποίοι έκαναν το κορόϊδο και δεν έλεγαν κουβέντα, για την αφαιμακτική του πολιτική, αποτελεί μια αίσχιστη μορφή θρασύδειλης ανθρωποφαγίας, η οποία είναι όχι μόνον αποδοκιμαστέα, αλλά και εντελώς αποκρουστική.
Και απέναντι σε αυτούς τους τύπους ανθρώπων, που εμφιλοχωρούν στην εντελώς άθλια, ανίκανη και πανικόβλητη ελίτ του τόπου μας, αλλά και στις κομματικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ, ο ΓΑΠ είναι άξιος υπεράσπισης.
(Φαντάζεσθε, δηλαδή, τον Γιάννη Πρετεντέρη, ή τον Μανώλη Καψή, ή την Κάτια Μακρή να ζητούν την κεφαλή του ΓΑΠ, επί πίνακι; Πως σας φαίνεται να δείτε, εκτός από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που ήδη το έπραξε, να πράττουν το ίδιο και οι υπόλοιποι από τα στελέχη της κυβέρνησής του; Σας πληροφορώ ότι κάποιοι από αυτούς αρχίζουν να το κάνουν. Και κάποιοι άλλοι είναι στην διαδικασία, για να αρχίσουν να το κάνουν και θα το κάνουν σύντομα. Απέναντι σε αυτούς, ο ΓΑΠ είναι άξιος υπεράσπισης).
Αλλά - εάν απέναντι σε αυτόν τον εσμό των ανθρωποφάγων, ο ΓΑΠ είναι άξιος υπεράσπισης -, όμως, ουδόλως άξιος υπεράσπισης είναι, απέναντι στον απλό κόσμο, είτε αυτός τον ψήφισε στις βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009, είτε όχι, τον οποίο απλό κόσμο καταπρόδωσε και καταλήστευσε, για χάρη των συμφερόντων της μπατιροτραπεζοκρατίας, των τοκογλυφικών δανειστών της χώρας και για χάρη της σωτηρίας της, θεσμικά, χαοτικής ευρωζώνης και του δολοφονικού ευρώ, εις βάρος των συμφερόντων του ελληνικού πληθυσμού και της χώρας.
Όσον αφορά το ποινικό σκέλος των εγκλημάτων, που διέπραξε, αυτό πρέπει να διερευνηθεί σε βάθος και με άρση, αναδρομικά, κάθε παραγραφής και για τον ίδιο και για τους συνένοχους των πράξεών του, είτε αυτοί είναι πολιτικά στελέχη της κυβέρνησής του, είτε όχι.
Αυτή η άρση της ποινικής παραγραφής πρέπει να γίνει με συντακτική πράξη και να ανατρέχει αναδρομικά από το 1996 και μετά, περιλαμβάνοντας όλη την πολιτική περίοδο από την εποχή του καταστροφέα του τόπου του Κώστα Σημίτη, έως τώρα και να συμπεριλαμβάνει και όσους εντόπιους και ξένους παράγοντες της πολιτικής, ή της οικονομικής ζωής, ή σε επίπεδο διακρατικών σχέσεων, ή εντός διεθνών θεσμών, συνέπραξαν, ή καθοδήγησαν τον ΓΑΠ στο καταστροφικό του έργο και στις κολάσιμες ποινικά πράξεις του (κυριότερη των οποίων είναι εκείνη η δέσμη των πράξεών του, η οποία μπορεί να στοιχειοθετήσει την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι και οι όποιες άλλες κατηγορίες στοιχειοθετηθούν είναι ασήμαντες - κάθε άλλο), οι οποίες πρέπει να διερευνηθούν εξαντλητικά από ένα ειδικό δικαστήριο (που δεν πρέπει να σχετίζεται με την Βουλή και τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες), το οποίο πρέπει να συγκροτηθεί από τακτικούς και λαϊκούς δικαστές και αυτό να γίνει με την ίδια συντακτική πράξη, για την οποία έκανα λόγο παραπάνω και η οποία θα καταργεί τον ήδη ισχύοντα νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Και εφ' όσον, οι κατηγορίες στοιχειοθετηθούν, η όποια ποινή επιβληθεί στον ΓΑΠ και σε όσους κατηγορηθούν και καταδικασθούν, μαζύ του (αφού ληφθούν υπόψη όλες οι τυχούσες επιβρυντικές, ή ελαφρυντικές περιστάσεις), πρέπει να εκτελεσθεί, όπως αυτή η ποινή θα έχει επιβληθεί.
Μέχρι το τέλος..."
(Σχόλιά μου http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_7125.html?showComment=1326025827968#c927814535217893865 και http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_7125.html?showComment=1326052847289#c8957507290052677716 της 8/1/2012 και http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_7125.html?showComment=1326107838099#c8432120411606622286 και http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_7125.html?showComment=1326108027681#c4628466543600847086 της 9/1/2012 στο άρθρο του κ. Μιχάλη Ιγνατίου, που αναρτήθηκε στο μπλογκ «ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ», με τίτλο : «Ο Γιώργος Παπανδρέου θα φύγει από την Ελλάδα» http://infognomonpolitics.blogspot.com/2012/01/blog-post_7125.html ).
Σχόλια