Από την εφημερίδα "die Zeit", στο περιοδικό "Stern" : Ο ΓΑΠ ομολογεί, urbi et orbi, την προσωπική επιλογή του για την υπεράσπιση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής ελίτ.
Όσο περνάει ο καιρός, ξετυλίγεται το κουβάρι της κρίσης, μέσα στο οποίο ενέπλεξε την χώρα μας, την οποία και ξεπουλάει (πειθόμενος στα κελεύσματα της Angela Merkel και της γερμανικής χρηματοπιστωτικής ελίτ, η οποία θέλει πίσω "τα λεφτά της") - ενεργώντας όχι, ως εκλεγμένος πρωθυπουργός της, αλλά ως μεσίτης της κακιάς ώρας και της συμφοράς - και ο ΓΑΠ αποκαλύπτει, συνεντευξιαζόμενος και μάλιστα χωρίς περιστροφές, τους λόγους, τις αιτίες, καθώς επίσης το είδος και το περιεχόμενο των συμφερόντων που εξυπηρέτησε και εξακολουθεί να εξυπηρετεί, με την πολιτική που επέλεξε να ακολουθήσει, αμέσως μετά την βλακώδη οικονομική τακτική, που εφάρμοσε τον Οκτώβριο του 2009 (ανακοίνωση δημοσιονομικού ελλείμματος της τάξης του 12,7% του ΑΕΠ) και η οποία οδήγησε την χώρα στην ουσιαστική χρεωκοπία, αναδεικνύοντας, παράλληλα και την κρίση χρέους της ευρωζώνης, μαζί με την τεράστια θεσμική ανεπάρκειά της.
Στην τωρινή του συνέντευξη στο γερμανικό περιοδικό "Stern" ομολογεί ανερυθρίαστα, για μιά ακόμη φορά, ύστερα από την προηγούμενη συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα "die Zeit", ότι αυτό, που τον ενδιέφερε, ήταν να αποτρέψει την κατάρρευση του ευρώ και του ευρωπαϊκού - και ιδιαίτερα του γερμανικού - χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο, ψευδόμενος, ταυτίζει με τα συμφέροντα της τεχνοδομής των σύγχρονων γραφειοκρατικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών και εννοώντας, φυσικά, την αποτροπή της κατάρρευσης του παρόντος status quo της ελληνικής και της ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής ελίτ, η οποία θα βρισκόταν ενώπιον του άμεσου κινδύνου έναρξης μιας διαδικασίας μαζικής υπαγωγής της στο κράτος, μέσω της κρατικοποίησης του χρηματοπιστωτικού τομέα και σε άμεσο και ευθύ κοινωνικό και πολιτικό έλεγχο, εάν ο ΓΑΠ οδηγούσε τις εξελίξεις στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν στην οποία κινήθηκε την κρίσιμη περίοδο Απριλίου - Μαΐου 2010 και εάν δεν υπέγραφε το αποικιοκρατικό Μνημόνιο, οδηγώντας την χώρα και τον πληθυσμό της στην σύγχρονη μεταναζιστική Κατοχή.
Αυτήν την αναγκαία ευθεία κρατικοποίηση του ελληνικού και του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος (η οποία, με χίλιους δυό τρόπους και προφάσεις, καλύπτεται, παρά το γεγονός ότι το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα ζει με δανεικά και με ενέσεις από την Ε.Κ.Τ., τα κράτη και τις κεντρικές τους τράπεζες, προκειμένου η ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική ελίτ και η θεραπαινίδα της, δηλαδή το ευρωπαϊκό πολιτικό προσωπικό, να μπορούν να εμφανίζουν τον χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας, ως "ιδιωτικό" και ως μη υπαγόμενο στις ρυθμίσεις που θα πρέπει να του επιβάλλει η ουσιαστική δημόσια λειτουργία του και η άμεση εξάρτησή του από τα κράτη και την ευρωζώνη ως σύνολο) ο ΓΑΠ την παρουσιάζει ως ... κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού τομέα - ξεχνώντας, φυσικά, το θεσμό του "εγγυητή της τελευταίας καταφυγής", που από την εποχή του Franklin Delano Roosevelt, το 1933 ισχύει στις Η.Π.Α. και από τότε - τυπικά ή άτυπα - σε όλες τις χώρες του κόσμου, πλην ευρωζώνης, όπως αποδεικνύει η παρούσα κρίση χρέους, που έχει προκύψει σε αυτήν, ως απότοκο της θεσμικής της ανεπάρκειας της και της μη συγκρότησής της, ως ομοσπονδιακής κρατικής ενότητας.
Ας δούμε, όμως τις αποκαλυπτικές τοποθετήσεις του ΓΑΠ στο περιοδικό "Stern", στο οποίο ο πρωθυπουργός είναι επεξηγηματικός και αναλύει τους λόγους για τους οποίους προτίμησε, ανάμεσα στο κούρεμα των απαιτήσεων των δανειστών της χώρας και στο κούρεμα των εισοδημάτων σχεδόν του συνόλου του ελληνικού πληθυσμού, να επιλέξει την μαζική και διαρκή περικοπή των εισοδημάτων των μισθωτών, των συνταξιούχων και μεγάλων τμημάτων των υπόλοιπων εισοδηματικών κατηγοριών, που κινούνται μέσα στα πλαίσια της πραγματικής ελληνικής οικονομίας και όχι την, οποιασδήποτε μορφής και έκτασης, περικοπή των αξιώσεων και απαιτήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα, απέναντι στο ελληνικό δημόσιο, εν όψει του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας, το οποίο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, μέσα στις συνθήκες έντονης ύφεσης, στην οποία έχουν ρίξει την ελληνική οικονομία οι τροϊκανοί εκπρόσωποι των δανειστών της χώρας.
Σε αυτήν την πολιτική της ανηλεούς αφαίμαξης των εισοδημάτων του ελληνικού πληθυσμού, προκειμένου να πληρωθεί το τοκογλυφικής υφής ελληνικό δημόσιο χρέος των 345 δισ. € (που διογκώνεται αυτοτροφοδοτούμενο), μαζί με τους τόκους του, "μέχρι το τελευταίο ευρώ", ο εκλεκτός του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος (εκλεγμένος, όμως, από τον ελληνικό πληθυσμό, του οποίου τα συμφέροντα δεν υπηρετεί) ΓΑΠ επιμένει ακάθεκτος, αποκαλύπτοντας ότι συζήτησε την προοπτική της αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους, με τους Ευρωπαίους εταίρους - προφανώς εννοεί κυρίως τους Γερμανούς και τους Γάλλους, οι οποίοι είναι εκφραστές των συμφερόντων των δικών τους χρηματοπιστωτικών ελίτ -, την οποία προοπτική απέκλεισε, ακολουθώντας άλλο μονοπάτι, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε και αναλαμβάνοντας ο ίδιος την ευθύνη, για την απόφαση αυτή :
"Μία αναδιάρθρωση του χρέους θα οδηγούσε κατά πάσα πιθανότητα και σε κατάρρευση ελληνικών τραπεζών. Αλλά και γερμανικές τράπεζες θα μπορούσαν να καταρρεύσουν. Εκτός τούτου θα προκαλούνταν μια χιονοστιβάδα κερδοσκοπικών επιθέσεων σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ένα τέτοιο τίμημα δεν είμαστε σε θέση να πληρώσουμε στην Ευρώπη", είπε ο πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό "Stern".
Ο ΓΑΠ είπε επίσης στο περιοδικό ότι η Αθήνα έχει συζητήσει όλα τα σενάρια με τους Ευρωπαίους εταίρους, συμπεριλαμβανομένου του "haircut" στο χρέος, ωστόσο επέλεξε "άλλο μονοπάτι".
Απορρίπτει κατηγορηματικά και την αποχώρηση της Ελλάδας για κάποιο διάστημα από το ευρώ και την επάνοδο στη δραχμή, διότι "τα χρέη μας σε ευρώ θα υπερδιπλασιάζονταν και ο κόσμος θα έβγαζε στο εξωτερικό τα χρήματά του. Η συνέπεια θα ήταν μια διχοτομημένη Ευρώπη. Οι πλούσιοι στο Βορρά - ανάμεσά τους και η Γερμανία - και οι άλλοι στο Νότο. Θα αποτελούσε καταστροφή για την Ευρώπη και θα σήμαινε το τέλος του ευρώ", τονίζει ο κ. Παπανδρέου.
Ενόψει και του Συμβουλίου κορυφής στις Βρυξέλλες επισημαίνει ότι "η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται στην ενωμένη Ευρώπη", χωρίς την οποία στο πλαίσιο του παγκόσμιου ανταγωνισμού όλες οι χώρες, ακόμα και η Γερμανία, είναι μικρές.
Ο πρωθυπουργός δίνει τη διαβεβαίωση πως "θα επιστρέψουμε και το τελευταίο cent". "Άλλωστε δεν πήραμε δώρα, μας δόθηκαν δάνεια", σημειώνει και, απευθυνόμενος στους Γερμανούς, λέει ότι "η Γερμανία θα πάρει όλα τα λεφτά της και μάλιστα με υψηλούς τόκους. Ο Γερμανός φορολογούμενος θα πάρει περισσότερα από αυτά που δάνεισε".
Αναφορικά με το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων σημειώνει ότι :
"Θα ιδιωτικοποιήσουμε εντός των επόμενων τεσσάρων χρόνων δημόσια περιουσία αξίας 50 δισ. ευρώ". Αντικρούει τις αιτιάσεις περί πώλησης τονίζοντας "δεν πουλάμε την Ελλάδα. Αλλά πολλές από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις π.χ. παραμένουν άδειες και κανένας δεν τις χρησιμοποιεί". Σχετικά και με το παλιό αεροδρόμιο της Αθήνας διευκρινίζει ότι "δεν πρόκειται για πώληση. Πρόκειται για επενδύσεις. Το Εμιράτο του Κατάρ προτίθεται να επενδύσει εκεί 5 δισ. ευρώ, κατοικίες, καινοτόμες επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, πάρκα".
Ο κ. Παπανδρέου σημειώνει ότι η γερμανική λέξη που έμαθε αυτό το διάστημα είναι "Hausaufgaben" ("κάνω τα μαθήματά μου") και επισημαίνει ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή, "πρέπει να χτίσουμε μια άλλη, μια καινούρια Ελλάδα, πρόκειται για επώδυνη διαδικασία". Για τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται στο πρόγραμμα της κυβέρνησης εκφράζει την ελπίδα ότι τα χειρότερα έχουν περάσει. "Βρισκόμαστε στη μέση του τούνελ. Ο κόσμος δεν βλέπει ακόμα το φως στο τέρμα του τούνελ", παραδέχεται ο πρωθυπουργός. Ωστόσο προσθέτει ότι "αν όλα παραμείνουν κάπως σταθερά, θα πρέπει να έχουμε ξεπεράσει τα δύσκολα μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Εγώ πάντως θα συνεχίσω".
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο μοιραίος για την χώρα και τον πληθυσμό της ΓΑΠ διακηρύσσει την άρνησή του να προβεί στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, κατά την περίοδο που ο ίδιος οδήγησε την χώρα στο Μνημόνιο της ντροπής, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών του ελληνικού δημοσίου. Το έχει ξαναδιακηρύξει σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα "die Zeit". Μόνο που τώρα στο γερμανικό περιοδικό "Stern" είναι περισσότερο αποκαλυπτικός και φυσικά, μέσα στην αφέλειά του, καθιστά τον εαυτό του ευάλωτο στην κατηγορία για εξυπηρέτηση ξένων προς την χώρα συμφερόντων.
Ας δούμε ένα παλαιότερο κείμενό μου στο "FREE FORUMS" :
"Εντελώς συμπτωματικά, αγαπητέ Τάϋ, τις ίδιες περίπου ημέρες, που δημοσίευες εδώ τα ντοκουμέντα για την άρνηση της τότε ελληνικής κυβέρνησης να πληρώσει το δάνειο αυτό, έκανα στο μπλογκ του Χαρίδημου Τσούκα "ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ" και στο δημοσίευμά του, με τίτλο : "Ο δήμος ως όχλος" http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post_31.html μια εκτενή αναφορά στην πατριωτική στάση του Ιωάννη Μεταξά, εκείνη την εποχή, απέναντι στις απαιτήσεις της Βελγικής τράπεζας. (Δες τα σχόλιά μου της 31/12/2010 : http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post_31.html?showComment=1293809638867#c7421634675160007212 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post_31.html?showComment=1293809791783#c1930300617020751221 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post_31.html?showComment=1293829606349#c1724902908597730156 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/12/blog-post_31.html?showComment=1293829813677#c7552694895544921998 . Όλα αυτά τα συνόψισα στο μπλογκ μου στο θέμα : ''1938 - 2010 : Η διεθνής νομολογία από την άρνηση του Ιωάννη Μεταξά να πληρώσει ένα δάνειο του ελληνικού δημοσίου και η αμαχητί υποταγή του ΓΑΠ στις απαιτήσεις των δανειστών'' http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2011/01/1938-2010-ioannis-metaxas-kai-gap.html ).
Το αστείο και συνάμα τραγικό για όλους μας είναι ότι αυτό, που τόλμησε και επέτυχε η φασιστική Ελλάδα του Μεταξά το 1938, αρνείται ακόμη και να το σκεφθεί η δημοκρατική Ελλάδα του ΓΑΠ (και της ουσιαστικά απάτριδος ελληνικής ελίτ), ο οποίος διακήρυξε την, εξ αρχής, άρνησή του να προβεί σε αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, για να προστατεύσει τους ... δανειστές της χώρας και όχι τον ελληνικό πληθυσμό, λέγοντας στην γερμανική εφημερίδα "die Zeit" ότι :
"Εάν σκοπεύαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο, δηλαδή να προβούμε σε αναδιάρθρωση του χρέους, θα ήταν πιο έξυπνο να το κάνουμε όταν άρχισε η κρίση. Ακριβώς αυτό είναι που θέλουμε να αποτρέψουμε. Θέλουμε να είμαστε απόλυτα αξιόπιστοι έναντι των πιστωτών μας".
Και για να είναι "απόλυτα αξιόπιστος έναντι των πιστωτών" ο ΓΑΠ εγκατέλειψε κάθε ίχνος διαπραγμάτευσης με τους Ευρωπαίους "εταίρους" και την νεοκατοχική τρόϊκα των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας, παραδίδοντας την Ελλάδα στις διεστραμμένες ορέξεις των δανειστών της και οδηγώντας την στο απόλυτο κοινωνικό αδιέξοδο και στην καταστροφή...
Η ευθύνη του ΓΑΠ είναι πρωτίστως ποινική (εσχάτη προδοσία), διότι δεν εξελέγη για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών της χώρας, όπως έπραξε. Εξελέγη για να υπηρετήσει τα συμφέροντα των Ελλήνων που τον ψήφισαν και τον ανέδειξαν πρωθυπουργό.
Αυτός, όμως, προτίμησε, μετά από μια σειρά ανόητων ενεργειών, επί ένα εξάμηνο, που έφεραν την χώρα να έχει ουσιαστικά καταστεί αναξιόχρεη, να υπηρετήσει τα συμφέροντα των δανειστών, δηλαδή του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ελίτ της ευρωζώνης (στην οποία και ο ίδιος ανήκει).
Αυτό το γεγονός, που τεκμηριώνεται, σαφέστατα, από την αφελή του ομολογία στην "die Zeit", τον καθιστά ποινικά υπόλογο ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης.
Και τις εκλογές δεν θα τις πάρει, όποτε και αν τις αποτολμήσει. Και όταν αυτές γίνουν, θα έλθει η ώρα όπου το οπερεττικό σοσιαλνεοφιλελεύθερο κυβερνητικό επιτελείο θα υποχρεωθεί να μπει στην διαδικασία του "λόγον διδόναι".
Στην φυλακή, κατά πάσαν πιθανότητα, ο ΓΑΠ δεν θα πάει, αλλά και μόνο το γεγονός ότι θα βρεθεί σε αυτήν την θέση, έχει την αξία του (εκτός αν φύγει για τις Η.Π.Α.)."
(Σχόλιά μου http://www.freeforum-gr.net/index.php/topic,8569.msg67590.html#msg67590 και http://www.freeforum-gr.net/index.php/topic,8569.msg67594.html#msg67594 της 23/1/2011 στο θέμα που άνοιξε στο FREE FORUMS ο Ταϋγέτης, με τίτλο : "Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΩΤΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ" http://www.freeforum-gr.net/index.php/topic,8569 ).
Σχόλια