Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (2) - Συνέχεια της απάντησής μου, στο υμνητικό, για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών, άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα.

"ΣΙΩΠΑ ΓΕΩΡΓΙΕ" λέει, απευθυνόμενος στον εξόριστο Βασιλιά Γεώργιο Β', με άρθρο του στην "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" της 25/9/1941, ο κατοχικός "υπουργός Οικονομικών" Σωτήριος Γκοτζαμάνης.

Σημασία έχει εδώ η τυπολογία της "επιχειρηματολογίας" του δωσίλογου "υπουργού", η οποία "επιχειρηματολογία" δεν ήταν μόνον δική του, αλλά και όλων των οπαδών του - τότε - νεοπαγούς κατοχικού καθεστώτος.

Και τότε ήταν η διαφθορά αρχηγού του κράτους και του προηγούμενου καθεστώτος, που - υποτίθεται ότι - έφταιγε για την κακή τύχη της χώρας και για την, τότε Κατοχή, και όχι το απλούστατο γεγονός ότι ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, που είχε και σαν επακόλουθο την επίθεση του μουσσολινικού καθεστώτος, κατά της χώρας μας, μια επίθεση που αποκρούστηκε, για να έλθει στην συνέχεια, σε βοήθεια των Ιταλών, η ναζιστική Γερμανία, με αποτέλεσμα ο εχθρός να νικήσει (προσωρινά), επειδή είχε συντριπτικά υπέρτερες δυνάμεις.

Όπως και τώρα  (υποτίθεται ότι) είναι, πάλι, η διαφθορά, που φταίει για την τωρινή κατάσταση και όχι το απλούστατο γεγονός της έλευσης της διεθνούς οικονομικής ύφεσης και η πτώση της εξωτερικής ζήτησης, που ακολούθησε, μαζύ με τους ευήθεις χειρισμούς του ΓΑΠ και του επιτελείου του, που κατόρθωσαν το ακατόρθωτο : Να μετατρέψουν την οξεία δημοσιονομική κρίση, που παρέλαβαν από τον Κώστα Καραμανλή, σε μείζονα και χρονία πιστωτική κρίση (κρίση δανεισμού). 

Και τότε, όπως και τώρα, οι "κυβερνήτες" της χώρας επικαλέστηκαν την "σωτηρία της πατρίδας", για να δικαιολογήσουν την υποταγή τους στις θελήσεις των κατακτητών.

Οι καιροί και οι περιστάσεις μπορεί να αλλάζουν, αλλά κάποια πράγματα μένουν ίδια και απαράλλακτα...

"Δεν πειράζει, αγαπητή Σάρα, που έχασα το τραίνο. Θα πάω με τα πόδια.


Η συζήτηση, με τον καλό και άγνωστο φίλο μου, έγινε (και ίσως συνεχιστεί) στο δικό του μπλογκ ("ΜΗ ΜΑΔΑΣ ΤΗ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ") και όχι στο δικό μου μπλογκ, αγαπητέ Χρήστο. Και η συζήτηση αυτή αφορά το παρόν άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα και όχι κάτι άσχετο. Ως εκ τούτου, η αναδημοσίευση δεν έγινε στο κενό (άλλο πράγμα αν διαφωνείς με όσα λέω).

Εν πάση περιπτώσει, δεν έχει σημασία το τι λέει η ασημαντότητά μου, ως Τάσος Αναστασόπουλος, για τα όσα λέει ο κ. Χαρίδημος Τσούκας. Σημασία έχουν αυτά που λέει ο κ. Τσούκας, του οποίου οι θέσεις έχουν βαρύτητα και διαμορφώνουν συνειδήσεις, μέσα στο εγγράμματο τμήμα του πληθυσμού, αφού και αξιόλογος συγγραφέας είναι και οξύτητα πνεύματος διαθέτει, όντας ένα από τα επιφανή μέλη της ελληνικής πνευματικής ελίτ - όσο αποπροσανατολισμένη και πανικόβλητη κι' αν είναι, υπό τις παρούσες καταθλιπτικές συνθήκες και όσο και αν ευρίσκεται εν πλήρη συγχύσει.


Και γι' αυτό οι θέσεις αυτές καλόν είναι να αντικρούονται όταν κάποιος έχει κάτι άλλο να πει. Αυτό, άλλωστε, επιχείρησα και εγώ. Η επιτυχία, ή η αποτυχία, του εγχειρήματός μου είναι στην κρίση των αναγνωστών, ή και του ίδιου του συγγραφέα, εάν και εφ' όσον έχουν κάτι να συνεισφέρουν - πέρα από τους "δεξιούς" ή τους "αριστερούς" δογματισμούς.


Αγαπητέ Ανώνυμε, δεν πρόκειται για σατανική συνωνυμία. Ορθά αντελήφθης ότι είμαι αυτός με τα ... σεντόνια (παραληρηματικά, ή μη).

Δεν θα αποφύγω το ερώτημά σου για το πρόγραμμα της τρόϊκας.


Κατ' αρχήν, θα σου πω ότι σε όλα (πρέπει να) υπάρχει η αίσθηση του χρόνου και των προτεραιοτήτων. Αν αυτή η αίσθηση χαθεί, λόγω αποπροσανατολισμού, σύγχυσης και άκρατου δογματισμού, μπλεγμένων όλων αυτών με ισχυρές δόσεις εξυπηρέτησης αλλοτρίων συμφερόντων (και η τρόϊκα ήλθε εδώ - υπό την λεοντή των "εταίρων", που θα υποκαταστήσουν τους δανειστές, εν όλω ή εν μέρει, αυτό είναι κάτι που θα το δούμε -, για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα των δανειστών τραπεζοπιστωτικών ιδρυμάτων και την εξασφάλιση της βραχυπρόθεσμης και μεσοπρόθεσμης ομαλής πληρωμής των δόσεων των ομολογιακών δανείων τους και όχι για το συμφέρον της χώρας και του πληθυσμού της), τότε από εκεί και πέρα, όλες οι εξελίξεις κινούνται σε μια εντελώς εσφαλμένη κατεύθυνση, βλαπτική για τον τόπο και τον κατοικούντα σε αυτόν πληθυσμό.

Αλλά, ας κάνω, αγαπητέ ανώνυμε, την παραδοχή που θέλεις. Ας δεχθώ, λοιπόν, ότι όλα όσα έχει, ως πρόγραμμα, η τρόϊκα είναι αυτά που θα έπρεπε να γίνουν, εδώ και πολλά χρόνια. (Για το ότι η ελληνική πολιτική, οικονομική και κοινωνική ελίτ είναι ανίκανη να τα κάνει - όχι μόνον αυτά, αλλά και πολύ λιγότερα από αυτά - δεν το συζητώ. Αυτό είναι δεδομένο και πέρα από κάθε αμφισβήτηση).


Το να το διαπιστώνει κάποιος αυτό είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό, από το να επιχαίρει και να πανηγυρίζει, για το γεγονός ότι η χώρα βρέθηκε, με την ευθύνη της πολιτικής της ηγεσίας, κάτω από μια μοντέρνα ξενική Κατοχή αφηνιασμένων γκαουλάϊτερς, χωρίς να ερωτηθεί ο κατ' εξοχήν αρμόδιος παράγοντας. Δηλαδή το εκλογικό σώμα του τόπου.


Δεν μπορώ να δεχθώ, ούτε να δικαιολογήσω τον άφατο κυνισμό και την αμετροεπή επίδειξη αδιαφορίας, από τον κ. Χαρίδημο Τσούκα, που λέει, όταν αναφέρεται σε ζητήματα εθνικής ανεξαρτησίας (αν η λέξη "εθνική" ενοχλεί, μπορώ να την αντικαταστήσω με την λέξη "κοινωνική" και επειδή είμαι και επηρεασμένος από τον αείμνηστο Κρλ Πόππερ, μια τέτοια αντικατάσταση ουδόλως με ενοχλεί, διότι για μένα η νοηματοδότηση των λέξεων γίνεται με μια νομιναλιστική χροιά) ότι δεν το ενδιαφέρει αν η χώρα έχει χάσει τμήμα από την εθνική της κυριαρχία και αν μας κυβερνούν οι ξένοι.


Ο κ. Χαρίδημος Τσούκας, με αυτή του την επίδειξη οίησης, αποδεικνύεται φανατικός και ολοκληρωτικός αντιδημοκράτης και εντάσσει τον εαυτό του στην χορεία των καταστροφέων της θεσμικής συγκρότησης της κοινωνίας μας (την οποία συγκρότηση υποτίθεται ότι έχει υπερασπιστεί, μέχρι το πρόσφατο παρελθόν), επιζητώντας να κάνει ένα εξωθεσμικό κατοχικού τύπου bypass, προκειμένου να επιβάλει το πολιτικοοικονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα της αρεσκείας του.


Το χειρότερο είναι ότι πράττει ακριβώς το ίδιο με αυτούς τους οποίους (υποτίθεται ότι) αποστρέφεται.

Γιατί, εν τέλει, τι διαφορετικό πράττει η "Επαναστατική Σέχτα", όταν σκοτώνει κάποιον (καλόν ή κακό), επικαλούμενη όσα επικαλείται - κάποια από τα οποία μπορεί να είναι και αληθή;


Αν θέλουμε να δούμε ψύχραιμα τα πράγματα, θα ομολογήσεις, αγαπητέ ανώνυμε φίλε, ότι η ουσία δεν αλλάζει. Μπορεί να αλλάζει η όποια επιχειρηματολογία και το ιδεολογικό υπόβαθρο, αλλά η ουσία των πράξεων και των στόχων μένει η ίδια, αφού πλήττεται η ουσία των δημοκρατικών θεσμών της χώρας και η βασική τους προϋπόθεση : Η εθνική (κοινωνική) ανεξαρτησία, δια της οποίας ορίζεται ότι η νομική προσωπικότητα του λαού ενός τόπου είναι αυτή που προσδιορίζει κυρίαρχα τις εξελίξεις στην χώρα.


Λέει ο κ. Χαρίδημος Τσούκας ότι όταν χρωστάς και γίνεσαι έρμαιο των δανειστών σου, τότε καλά να πάθεις.


Άντε και να δεχθώ ότι έχει δίκιο (δεν έχει, αλλά ας το δεχθώ). Γιατί πρέπει να πανηγυρίσουμε γι' αυτό; Και γιατί πρέπει να αδιαφορούμε; Και το κυριότερο, γιατί πρέπει να υποκύψουμε και να σκύψουμε το κεφάλι στον κ. Ντερούζ και στον κάθε κύριο Ντερούζ;


Γιατί δεν πρέπει να αντισταθούμε - αφού πρώτα αναλογισθούμε τα λάθη μας, μέσα από μια βαθιά θλίψη και περισυλλογή - στους δογματικούς εκπροσώπους των δανειστών της χώρας;


Γιατί πρέπει να υποταχθούμε στις βουλήσεις των μοντέρνων Πάλμερστον, που ενεργώντας, ως εκφραστές των συμφερόντων των σύγχρονων Σάϋλωκ, καταλύουν κάθε έννοια ανεξαρτησίας της χώρας και του λαού της;


Μια και αναφέρθηκα στον Καρλ Πόππερ, πρέπει να θυμήσω ότι θεωρούσε, ως δημοκρατική αρχή, όχι την αρχή της πλειοψηφίας, αλλά την κατοχύρωση των συμφερόντων της μειοψηφίας, όμως, το μοντέρνο, μεταναζιστικό κατοχικό καθεστώς των Ευρωπαίων "εταίρων" μας και η τρόϊκα (για την ακρίβεια, η επιτροπή, η junta), με την κατάργηση της ανεξαρτησίας του τόπου μας και του πληθυσμού του, έχει καταργήσει και την έννοια της πλειοψηφίας και αυτήν της μειοψηφίας, ασκώντας κοινωνική και οικονομική τρομοκρατία στον ελληνικό πληθυσμό. Και το γεγονός ότι αυτήν την κοινωνική και οικονομική τρομοκρατία την ασκεί, φορώντας τα κοστούμια των γιάπις της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, δεν αλλάζει τα πράγματα.


Και μόνον γι' αυτούς τους λόγους, θα ήταν αρκετό να διαφωνώ με το πρόγραμμα της τρόϊκα και να χαρακτηρίσω αδικαιολόγητη και απαράδεκτη την επιχειρηματολογία του κ. Τσούκα.


Φυσικά, δεν είναι μόνον αυτοί οι λόγοι της διαφωνίας μου και στο e-rooster, στο οποίο παραπέμπεις έχω αναφέρει και κάποιους από τους άλλους λόγους, που με κάνουν να διαφωνώ με την τρόϊκα.

(Δες στο μπλογκ μου και το θέμα : “Η παραδοξολόγα ''επιχειρηματολογία'' του κ. Γιάννη Βούλγαρη, για την … μείωση του δημόσιου χρέους από 120% του ΑΕΠ σήμερα, στο … 150% του ΑΕΠ το 2015 και οι ανοησίες του ξιπασμένου Servaas Deroose” http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/giannis-voulgaris-120-150-2015-servaas.html ).

Πάντα φιλικά και καλοπροαίρετα...



Το ποια είναι η θεσμική συγκρότηση της κοινωνίας, που πρέπει να προστατευθεί, το αναφέρω αμέσως παρακάτω, από το χωρίο του κειμένου μου, που αναφέρεις αγαπητέ Χρήστο.


Και είναι η δημοκρατική αρχή του αστικού μας πολιτεύματος, δηλαδή η "λαϊκή κυριαρχία" και κυρίως η προϋπόθεσή της, δηλαδή η "εθνική κυριαρχία/ανεξαρτησία" - και αν οι όροι "λαϊκή" και "εθνική" κυριαρχία ενοχλούν, υπενθυμίζω ότι πάντοτε τους χρησιμοποιώ, με την ποππεριανή νομιναλιστική εννοημάτωση των όρων αυτών.


 Και για τους δύο αυτούς όρους, που καταπάτησαν τα φυσικά πρόσωπα, που είναι μέλη του παρόντος υπουργικού συμβουλίου, καθιστάμενα, ως συλλογικό κρατικό όργανο, μια υποτελής επιτροπή διαχείρισης, υπαγόμενη στις εντολές των εκπροσώπων των δανειστών της χώρας (όπως, "καλή ώρα", έπραξαν και τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου της κατοχικής κυβέρνησης του στρατηγού Γεωργίου Τσολάκογλου, καθιστάμενα υποχείρια και όργανα διεκπεραίωσης των εντολών των ναζί Γερμανών κατακτητών) ο κ. Τσούκας, δυστυχώς, εξέφρασε, όχι μόνο την αδιαφορία του, για την κακή τους τύχη, αλλά και την ικανοποίησή του, για το γεγονός ότι οι γκαουλάϊτερς των μοντέρνων μεταναζιστών Ευρωπαίων κατακτητών τους υποκατέστησαν, με την δική τους ουσιαστική εξουσία, ως εκπρόσωποι των δανειστών.


Και αυτό, ο κ. Χ. Τσούκας το έπραξε με την παρακάτω δικαιολογητική βάση - όπως λέει ο ίδιος :

"Οι λαϊκιστές ηγέτες χάιδεψαν το εγώ μας. Μας έπεισαν ότι μπορούμε να ικανοποιούμε όλες μας τις επιθυμίες. Καταπιεσμένοι ποικιλοτρόπως στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, δίχως ελευθερία στη χουντική επταετία, θεωρήσαμε μετά στη Μεταπολίτευση ότι η δημοκρατία είναι το πολίτευμα του κάνω-ό,τι-γουστάρω. Οι λαϊκιστές πολιτικοί, κολακεύοντας το πόπολο, εξέθρεψαν το ναρκισσισμό του, εκμαύλισαν το ήθος του, του πρόσφεραν «συμμετοχή» σε όλα, ακόμα και στη διαφθορά. Οι θεσμοί ταυτίστηκαν με τον μυθοποιημένο «λαό»: αποδυναμώθηκε η διηθητική λογική τους, χαλάρωσαν οι κανόνες τους. Έννοιες-κλειδιά ανασημασιοδοτήθηκαν: ο νόμος θεωρήθηκε αυθαίρετος περιορισμός, η νόμιμη εξουσία μεταφράστηκε σε παράλογη καταπίεση, η οικονομία εκλήφθηκε ως μια δευτερεύουσας σημασίας δραστηριότητα. Άντε τώρα να τα μαζέψεις…"

Και επειδή, λοιπόν, οι λαϊκιστές πολιτικοί αποδυνάμωσαν την διηθητική λογική των θεσμών, χαλάρωσαν τους κανόνες τους και επειδή τώρα δεν μπορείς να τα μαζέψεις, καλόν και επιθυμητόν, κατά τον κ. Τσούκα, είναι που ήλθαν οι ξένοι γκαουλάϊτερς, για να αφαιρέσουν και το όποιο εναπομείναν περιεχόμενο των θεσμών, καταλύοντάς τους καθ' ολοκληρίαν και αναλαμβάνοντας οι ίδιοι την ουσιαστική διακυβέρνηση της χώρας, ερήμην του πληθυσμού της.

Θα μου επιτρέψεις, αγαπητέ Χρήστο, να διαφωνήσω, πλήρως, με αυτήν την λογική. Και όσο και αν προσπαθήσουμε να βρούμε κάποια καλλωπιστικά στοιχεία, για να την καλλωπίσουμε, αυτή δεν καλλωπίζεται με τίποτε.


Δυστυχώς..."



(Σχόλιά μου http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html?showComment=1280940853567#c2169207533068973731 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html?showComment=1280940945371#c5978611521001499854 της 4/8/2010 και http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html?showComment=1281019031466#c593706067893891582 της 5/8/2010, στο άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα στο μπλογκ του "ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ", με τίτλο : " Φον Φούφουτοι ή κατσαπλιάδες;" http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html . Δείτε στο μπλογκ μου και το άρθρο μου : "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες. (Μια απάντηση σε ένα υμνητικό - για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών - άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/haridimos-tsoukas.html ).