Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες (3) - Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας δεν ήταν αναπόφευκτη. Συνέχεια της απάντησής μου, στο υμνητικό, για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών, άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα.

Οι εξελίξεις από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά, δεν ήσαν αναπόφευκτες. Απλώς, τα έκανε μαντάρα ο ΓΑΠ.

"Η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας/ανεξαρτησίας της χώρας μας και του πληθυσμού της, στην συγκεκριμένη περίπτωση της Ελλάδας, κατά την περίοδο Ιανουαρίου 2010 - Μαΐου 2010, δεν ήταν ζήτημα φυσικής επιλογής, αγαπητέ Dante.



Ήταν προϊόν των ερασιτεχνικών πολιτικών και οικονομικών επιλογών του ΓΑΠ και του άπειρου και εντελώς ακατάλληλου να χειριστεί τις περιστάσεις οικονομικού επιτελείου της νεοεκλεγείσας, τότε, κυβέρνησης.

Angela Merkel - ΓΑΠ : Το δίδυμο που κόντεψε, την περασμένη Άνοιξη, να διαλύσει την ευρωζώνη. (Και ο κίνδυνος αυτός, φυσικά, δεν έχει περάσει. Είναι, πάντα, παρών...)

Αυτοί οι χειρισμοί, οι οποίοι δεν ήσαν αναπόφευκτοι και οι οποίοι συνοδεύτηκαν από μία αναλόγου, επιπέδου, ερασιτεχνική (αλλά και δογματική, συνδυασμένη με ισχυρές δόσεις κοντόθωρου συμφέροντος) αφασία από τον Τρισέ, την γραφειοκρατία της ΕΚΤ και στην συνέχεια από τον γερμανικό κυβερνητικό συνασπισμό, έφεραν τα αποτελέσματα, που, τώρα ζούμε στην Ελλάδα, αλλά και την ευρωζώνη στα πρόθυρα της κατάρρευσης, που, προς το παρόν, μόλις απεφεύχθη στις 10/5/2010, με την δημιουργία του κακού, βλακώδους και ανεπαρκούς, πλην όμως αναγκαίου ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης των χωρών της ευρωζώνης, με το απόθεμα των 750 δισ. €, ως αντισταθμιστικού bail out, κατά παραβίαση, φυσικά, των κουρελιασμένων και χιλιομπαλωμένων Συνθηκών της ευρωζώνης.


Ο πρωθυπουργός είχε την δυνατότητα να μην φθάσει στο σημείο να βγει για "ζητιανιά" και να προλάβει τις εξελίξεις.

(Δες, ενδεικτικά, στο μπλογκ μου τα άρθρα : "Η διάλυση των αυταπατών των αγορών για την εγγύηση των χρεών της ευρωζώνης και η ανάγκη αναδιαπραγμάτευσης της ελληνικού χρέους (όχι από τον ΓΑΠ)” http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/07/without-gap.html και "Mind the GAP! Πως ο ΓΑΠ έπεσε μέσα στην παγίδα που έστησε στους άλλους, μη λαμβάνοντας υπόψη του το δόγμα, που λέει ότι : Πρώτα δανείζεσαι και μετά μιλάς" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/06/mindthegap_09.html και "Τα κρίσιμα σφάλματα του ΓΑΠ, η αναγκαιότητα απόσυρσής του και οι προτάσεις για απεγκλωβισμό από το Μνημόνιο και την αναδιαπραγμάτευση του χρέους" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/07/o-gap-prepei-na-fygei.html και "15/2//2010 – 3/3/2010 : Η Ελλάδα υπό μια μοντέρνα μεταναζιστική γερμανική κατοχή" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/03/1522010-332010-seiji-otaku-rebelwork_14.html , αλλά και "Η αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, η έμπρακτη και επιλεκτική στάση εξωτερικών πληρωμών και η μερική επαναφορά της δραχμής" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/07/joseph-stiglitz.html ).

Δυστυχώς, έπραξε τα αντίθετα και οδηγήθηκε, ακολουθώντας τα πλαίσια της επιλογής του, στο να ρίξει την χώρα, μέσα σε μια κινούμενη άμμο και στην ταχεία και συνάμα βασανιστική κατάποσή της από την άμμο αυτήν, ενώ αυτός υπέγραψε (ουσιαστικά, σε λευκές σελίδες, πάνω στις οποίες οι "εταίροι" έγραψαν το κείμενο του επαίσχυντου και αποικιοκρατικού Μνημονίου της Πρωτομαγιάς του 2010) την καταδίκη της χώρας, λόγω ευήθειας, και άκρατου πανικού, μπροστά στην απειλή των Γερμανών κυβερνητικών εταίρων και της γραφειοκρατίας της ΕΚΤ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ότι δεν επρόκειτο να του δώσουν ούτε δεκάρα τσακιστή.


Και ενώ παραχωρούσε, όπως και ο ίδιος ο εκλεγμένος πρωθυπουργός, με περισσή αφέλεια, απεδέχθη - έχοντας εκλεγεί με μια, εντελώς διαφορετικού περιεχομένου, λαϊκή εντολή, χωρίς να έχει την απαραίτητη εξουσιοδότηση του ελληνικού εκλογικού σώματος, παραβιάζοντας τις σχετικές συνταγματικές επιταγές, περί διαδικασίας κύρωσης των διεθνών Συνθηκών - τμήμα της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας, καλώντας τους μοντέρνους μεταναζιστές Ευρωπαίους κατακτητές και δίνοντας τους τα κλειδιά της διακυβέρνησης του τόπου, δεν έθεσε το ζήτημα απ' ευθείας στο εκλογικό σώμα του τόπου, είτε με διεξαγωγή δημοψηφίσματος, είτε με διενέργεια βουλευτικών εκλογών, για να μπορέσει έτσι, να νομιμοποιήσει το εγχείρημά του και να αναλάβει ο λαός τις ευθύνες που του αναλογούν, για την περαιτέρω πορεία του τόπου, έχοντας μπροστά του όλες τις δυνατές επιλογές.

Amadeo Altafaj

 Θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά υπήρξαν προϊόν, μόνον του πανικού, της απειρίας, της ευήθειας και της ανικανότητας. Διότι, αν δεν είναι μόνον έτσι τα πράγματα, τότε τίθεται και θέμα, για το αν εξυπηρετήθηκαν αλλότρια συμφέροντα, σκοποί και στόχοι. Και επειδή, εδώ, υφίστανται ζωτικά θέματα, που σχετίζονται, με την εθνική κυριαρχία, το πολίτευμα του τόπου και την συνταγματική τάξη της ελληνικής πολιτείας, πρέπει στο μέλλον η ελληνική δικαιοσύνη να ασχοληθεί, με το τι έγινε στην χώρα κατά την περίοδο Οκτωβρίου 2009 - Μαΐου 2010, αλλά και μετά από αυτήν την περίοδο, έως την λήξη αυτής της κατοχικής κατάστασης, στην οποία έχει περιέλθει η χώρα και ο πληθυσμός της. Και η ελληνική δικαιοσύνη δεν πρέπει να αγγίξει μόνον όσα αφορούν τους Έλληνες, αλλά και όσα αφορούν τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ΕΚΤ, οι οποίοι θα πρέπει να κληθούν και αυτοί να λογοδοτήσουν, διότι δεν μπορεί π.χ. ο νεαρός εκπρόσωπος του Όλι Ρεν, ο Πορτογάλος Αμαντέου Αλταφάζ (προφανώς, με εντολή του αφεντικού του), όταν του τέθηκε το ερώτημα, για την παραβίαση της ελληνικής συνταγματικής τάξης, να κομπάζει κυνικά και να λέει ότι "αυτό είναι κάτι που δεν αφορά την Επιτροπή, αλλά είναι θέμα των Ελλήνων".


Για την στάση πληρωμών, που αναφέρεις, πρέπει να πω ότι και αυτή ήταν (και παραμένει ακόμα) μια δυνατότητα. Και εγώ έχω επιφυλάξεις γι' αυτήν, οι οποίες περισσότερο σχετίζονται με την ακαταλληλότητα του ΓΑΠ και του επιτελείου του να χειριστούν μια τέτοια κατάσταση, η οποία, ομολογουμένως, δεν είναι μια εύκολη επιλογή.

Μπορεί να μην σου αρέσει, ή και να μην μου αρέσει, αλλά και γι' αυτήν την επιλογή (την απειλή, ή/και την ολοκληρωτική, ή εν μέρει εφαρμογή της), αρμόδιο να αποφασίσει ήταν - και εξακολουθεί να είναι - το εκλογικό σώμα, στο οποίο θα έπρεπε να τεθεί, ως εναλλακτική λύση, από όποιον την υποστηρίζει.


Αυτή είναι η ουσία των παραβιασθέντων θεσμών της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Όμως, με αυτούς τους θεσμούς λειτουργούν οι σύγχρονες δημοκρατίες, ο πυρήνας της θεσμικής συγκρότησης των οποίων δεν μπορεί να παρακάμπτεται από εξωθεσμικά κατοχικά bypass της αρεσκείας του κ. Τσούκα, ή οποιουδήποτε άλλου, και ένεκα των οποίων οι κυβερνώντες, επικαλούμενοι την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας και την μοντέρνα κατοχή, να θέλουν να απεκδύονται των ευθυνών τους, όπως - ανεπιτυχώς - έπραξε και πράττει ο ΓΑΠ.


Και διότι, εν κατακλείδι, αγαπητέ Dante, στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα...


Πάντα φιλικά και καλοπροαίρετα..."





(Σχόλιά μου http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html?showComment=1281164541192#c5541543777367149765  και http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html?showComment=1281164589598#c3511828758749432766  της 7/8/2010, στο άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα στο μπλογκ του "ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ", με τίτλο : " Φον Φούφουτοι ή κατσαπλιάδες;" http://htsoukas.blogspot.com/2010/08/blog-post.html . Δείτε στο μπλογκ μου και τα δύο προηγούμενα και σχετικά άρθρα μου : "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες. (Μια απάντηση σε ένα υμνητικό - για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών - άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/haridimos-tsoukas.html και "Ούτε Φον Φούφουτοι, ούτε κατσαπλιάδες. (2) - Συνέχεια της απάντησής μου στο υμνητικό, για την τρόϊκα των μοντέρνων κατακτητών, άρθρο του κ. Χαρίδημου Τσούκα" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/08/2-haridimos-tsoukas.html ).