Η Συμφωνία της 25/3/2010, για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας : Μια αργή και γραφειοκρατική ανταπόκριση μπροστά σε πιεστικές ανάγκες.
"Τα ελληνικά χρέη, όπως και των άλλων κρατών – μελών της ευρωζώνης, φαίνεται ότι, με την πάροδο του χρόνου, θα τα πληρώνει η Ε.Κ.Τ., αγαπητέ κ. Στάϊκε, με την διαρκή έκδοση νέων κρατικών ομολόγων, που θα αποπληρώνουν τα παλαιότερα.
Η δήλωση του Ζαν Κλωντ Τρισέ, για την αναγνωρισιμότητα από την Ε.Κ.Τ. των ομολόγων των κρατών της ευρωζώνης, ανεξαρτήτως της όποιας αξιολόγησής τους από τους διεθνείς οίκους και ουσιαστικά ο παραγκωνισμός από την Ε.Κ.Τ. των διεθνών γραφειοκρατικών χρηματοπιστωτικών αγορών, στην διαδικασία που αφορά την αναγνώριση από την ευρωτράπεζα των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης, ως μέσων πληρωμών, οδηγεί στην κατεύθυνση αυτήν, αφού μακροπρόθεσμα (και ίσως μάλιστα πολύ νωρίτερα) οι δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών της ευρωζώνης απελευθερώνονται από τον νομισματικό κορσέ του σκληρού ευρώ.
Ουσιαστικά, με αυτόν τον τρόπο, οι ευρωζωνίτες λύνουν και όλην αυτήν την σύγκρουση, που είχε ξεσπάσει, γύρω από την έκδοση ευρωομολόγων, διότι, με την δήλωση Τρισέ, τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης καθίστανται οιονεί ευρωομόλογα, κάτι που έχω προτείνει εδώ και καιρό, σε άλλες συζητήσεις, όπως προφανώς θυμάστε και εσείς και οι λοιποί αξιότιμοι συνομιλητές.
Ακόμα περισσότερο, η ιστορικής σημασίας ανακοίνωση Τρισέ σημαίνει ότι τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης ανακτούν, αντισταθμιστικά, μέρος από την οικονομική τους κυριαρχία, την οποία, ανοήτως, είχαν εκχωρήσει στην Ε.Κ.Τ. και στις γερμανικές ελίτ, με την καθιέρωση του ευρώ, πιστεύοντας στην μυθοπλασία της «αειφόρας ανάπτυξης». Και αυτή η καθυστερημένη αντισταθμιστική μερική ανάκτηση της οικονομικής και νομισματικής κυριαρχίας των κρατών – μελών της ευρωζώνης υπήρξε προϊόν της έλευσης της παρατεταμένης και εγκλωβισμένης ύφεσης στην ευρωζώνη, αφού, μέσω της έκδοσης των ομολόγων τους, που θα γίνονται δεκτά από την Ε.Κ.Τ., χωρίς αξιολογικές προϋποθέσεις, τα κράτη θα μπορέσουν να αυξήσουν την νομισματική κυκλοφορία στην ευρωζώνη κατά βούληση και να τροφοδοτήσουν τις δημοσιονομικές τους πολιτικές.
Όλα αυτά δεν θα γίνουν, βέβαια, διά μιάς. Αλλά έχουν πάρει τον δρόμο τους και η όλη ιστορία θα καταλήξει εκεί.
Το ευρώ οδηγείται – αργά, βασανιστικά, τσιγγούνικα και με πολλήν αιδώ – προς την διαδικασία δολλαριοποιήσεώς του. Δηλαδή προς μια διαδικασία «πληθωρισμού» του, όπως έκανε και κάνει το FED από τον Σεπτέμβριο του 2008 και μετά.
(Η αλήθεια είναι ότι και η ευρωτράπεζα δεν μείωσε το 2009 την νομισματική κυκλοφορία. Την αύξησε κατά 14% περίπου, αλλά προσπάθησε να «συνετίσει» την απείθαρχη Ελλάδα και αυτό έφερε αναστάτωση – συν το γεγονός ότι δεν διαχειρίστηκαν σωστά οι ευρωζωνίτες αυτήν την αύξηση της νομισματικής κυκλοφορίας, η οποία στην πραγματικότητα χάθηκε, διότι δεν έγινε οργανωμένα, συστηματικοποιημένα και στοχευμένα, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της να μην χρησιμοποιηθεί -, με αποτέλεσμα όλοι να ψάχνουν ένα φύλλο συκής για να κρύψουν αυτό που ήθελαν να κάνουν. Τελικά το βρήκαν. Και δεν είναι ο μηχανισμός που ανακοίνωσαν πριν από λίγο οι ηγέτες της Ε.Ε., αλλά η ιστορικής σημασίας δήλωση Τρισέ, για τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης).
Οι εξελίξεις προχωρούν ραγδαία και έχουν, ακόμα, πολλά να δουν τα μάτια μας.
Υπομονή, διότι, όπως έχω γράψει, οι ευρωζωνίτες θα επαναλάβουν στην σημερινή εποχή όλη την νομισματική ιστορία των Η.Π.Α. Θα το κάνουν, αργά, βασανιστικά, επίπονα και θα ταλαιπωρήσουν πολύν κόσμο, αλλά θα το κάνουν, διότι γνωρίζουν ότι αλλιώς ευρωζώνη τέλος. Και αυτό δεν το επιθυμούν.
Θα μας κουράσουν, αλλά τι να κάνουμε; Οι ευρωζωνίτες ήσαν πάντοτε αργοί.
Και όπως φαίνεται, δεν σκοπεύουν τώρα να παύσουν να είναι αργοί…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129951 (26/3/2010).
"Καθόλου. Δεν ανακαλύψαμε κανένα αεικίνητο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι ευρωζωνίτες ανακαλύπτουν, σιγά – σιγά, την νομισματική ιστορία των Η.Π.Α.
Απλά, η Ε.Κ.Τ. οδηγείται στο να γίνει πραγματική Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα υπάγεται στα κράτη μέλη της ευρωζώνης (αφού δεν υπάρχει κεντρική κυβέρνηση) και θα εγγυάται για τα χρέη τους καταβάλλοντας το αντίτιμο των κρατικών ομολόγων, οψέποτε αυτό ζητείται από τους ομολογιούχους.
Φυσικά, σε αυτήν την διαδικασία – που θα πάρει καιρό και θα βρει και αντιστάσεις – θα πρέπει να βάλουν μια τάξη (κατακευάζοντας μια κεντρική κυβέρνηση, κατά κάποιον τρόπο).
Το πως θα βάλουν τάξη, θα το βρουν. Η νομισματική ιστορία των Η.Π.Α. έχει τις λύσεις…
Υπομονή. (Αρχίζει να αχνοφαίνεται ένα κάποιο φως στο βάθος της σήραγγας)…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129956 (26/3/2010).
"Αυτοί έχουν, αγαπητέ κ. Γεωργάνα, πολύ διάβασμα μπροστά τους (αν και η κ. Αγκέλα μας έλεγε ότι «η Ελλάδα πρέπει να μάθει μόνη της τα μαθήματά της») .
Και εμείς έχουμε απεριόριστη (γαϊδουρινή, που λέει ο λόγος) υπομονή…
(Θέλω να δω, όμως και το τι θα κάνει ο ΓΑΠ. Και αυτό, επίσης, είναι πολύ ενδιαφέρον, διότι έτσι όπως άκουσα χθες το βράδυ τον Τρισέ, είδα ότι η δήλωσή του για τα ελληνικά ομόλογα ήταν «ότι αυτά θα γίνονται δεκτά από την Ε.Κ.Τ. χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αξιολογήσεις των Οίκων, "beyond 2010″, και όχι till 2011. Και αυτό είναι σημαντικά διαφορετικό από αυτό που είπαν οι δημοσιογράφοι στα ρεπορτάζ τους. Βέβαια, δεν είδα όλη την δήλωση του κεντροτραπεζίτη της Ε.Κ.Τ., διότι αυτό που μας έδειξαν ήταν ένα απόσπασμά της. Ως εκ τούτου, επιφυλάσσομαι, αλλά, ούτως ή άλλως, η δήλωση αυτή είναι, όπως έχω γράψει, ιστορική)."
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129970 (26/3/2010).
"Πάντως, όπως φαίνεται, αγαπητέ κ. Γεωργάνα, θέλουν να το κρατήσουν το μαγαζί, παρά τις εμφανιζόμενες αμφισημίες.
Γι’ αυτό και ξεχειλώνουν το θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης, έτσι ώστε και τα προσχήματα να κρατούν (η Μέρκελ φαίνεται ότι βγήκε νικήτρια και αυτό θα είναι ένα από τα όπλα της στην δύσκολη εκλογική αναμέτρηση που έρχεται στην Βεστφαλία) και την ουσιαστική δουλειά τους να κάνουν (αφού έβαλαν τον Τρισέ να βγάλει το φίδι από την τρύπα, το οποίο φίδι τον είχαν βάλει να το …. τοποθετήσει μέσα στην τρύπα τον Νοέμβριο του 2009, με την μη αναγνωρισιμότητα των ελληνικών ομολόγων, ως μέσων πληρωμών από την Ε.Κ.Τ., ανατρέποντας τον πολιτικό και οικονομικό σχεδιασμό του ΓΑΠ και απειλώντας την ελληνική οικονομία, με θάνατο από άμεση πιστωτική ασφυξία, την οποία έφερε στο προσκήνιο αυτή η υπόθεση, με την μη αναγνωρισιμότητα των ελληνικών κρατικών ομολόγων, μετά το 2010).
Αλλά το ξήλωμα της νομισματικής κάλτσας δεν πρόκειται να μείνει εδώ. Οι ευρωζωνίτες έχουν πολύν δρόμο μπροστά τους, διότι, όπως, ορθότατα, είπε προχθες (25/3/2010) ο υποδιοικητής της «Λαϊκής» Τράπεζας της Κίνας Ζου Μιν, «η ελληνική κρίση είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, όσον αφορά τις ανησυχίες για την πιστοληπτική ικανότητα των χωρών της ευρωζώνης».
Η αλήθεια είναι ότι οι ευρωζωνίτες εξέπεμψαν αντιφατικά μηνύματα, με τις χθεσινές τους αποφάσεις. Η απόφαση των «27» είναι άκρως γραφειοκρατική, τσιγγούνικη και μπορεί να αποδειχθεί στην πράξη αναποτελεσματική, ενώ η απόφαση του Τρισέ είναι άμεσα αποτελεσματική και λύνει στην πράξη τον γόρδιο δεσμό, όσον αφορά την απελευθέρωση των δημοσιονομικών πολιτικών των κρατών της ευρωζώνης από τον πιστωτικό και νομισματικό βραχνά του σκληρού ευρώ.
Το πως θα αντιδράσουν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές είναι κάτι που θα το δούμε, αφού στο θεσμικό οπλοστάσιο του ευρώ μένουν ακόμα πολλά, μα πάρα πολλά, κενά.
Και είναι προφανές ότι οι ραντιέρηδες θα ξαναδοκιμάσουν τις αντοχές του ευρωνομίσματος.
Πάντως, πρέπει να ομολογήσουμε, ότι, μέσα στο δοσμένο και εντελώς ανορθολογικό θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης, οι ευρωζωνίτες αντέδρασαν λογικά, αφήνοντας να τους καθοδηγήσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Αν και έχουν πολλά ακόμα να κάνουν, διότι παραμένουν σταθερά αργοί και βυζαντινολογούντες…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129985 (27/3/2010).
"Και κάτι ακόμα :
Όσον αφορά τα κρατικά ομόλογα και τον όγκο τους, διεθνώς, τα στοιχεία που έχω για το 2006 – ένα έτος κατά το οποίο δεν είχε εμφανισθεί η σύγχρονη οικονομική ύφεση, η οποία, από το 2008 και μετά, επιδείνωσε, προφανώς, σε υπερθετικό βαθμό, την κατάσταση -, αναφέρουν ότι, με παγκόσμιο ΑΕΠ στα 47 τρισ. δολλάρια, είχαμε παγκόσμιο όγκο κρατικών ομολόγων αξίας 68 τρισ. δολλαρίων!
Προφανώς, οι ευρωζωνίτες έχουν ένα μεγάλο μέρος – ίσως και το μεγαλύτερο, αν και αυτό το τελευταίο είναι αμφισβητούμενο, διότι οι Η.Π.Α. δεν πάνε πίσω – από αυτήν την φούσκα της διεθνούς αγοράς των κρατικών ομολόγων, που (υποτίθεται ότι) πρέπει να αποπληρωθούν κάποια στιγμή, έστω και σταδιακά.
Ο Κινέζος κεντροτραπεζίτης, λοιπόν, δεν μιλάει στον βρόντο, ούτε κενολογεί. Κάτι ξέρει και το ξέρει καλά, αφού η Κινεζική Κεντρική Τράπεζα έχει φλομώσει από αμερικανικά κρατικά ομόλογα – γεγονός, που ό,τι και να λέγεται, δεν είναι καλό για τους Κινέζους, αφού αυτοί λειτούργησαν σαν ραντιέρηδες και κινδυνεύουν, ανά πάσα στιγμή, να «πληθωριστούν» από τους Αμερικανούς, κατά τις συμβουλές (κοπής 1923) του μακαρίτη του Κέϋνς…
Ούτε και οι διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικές αγορές ανησυχούν χωρίς αιτία. Ο κίνδυνος να πληθωρισθούν τα εισοδήματα που εκπροσωπούν και κατέχουν, είναι παρών περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Γι’ αυτό και κρατούν με νύχια και με δόντια την Angela και την κάθε Angela στην εξουσία….
Οψόμεθα, λοιπόν. Και το παιχνίδι έχει αποκτήσει πολύ ενδιαφέρον…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129986 (27/3/2010).
(Σχόλιά μου στο e-rooster.gr, της περιόδου 26-27/3/2010, στο θέμα που άνοιξε εκεί ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, με τίτλο : "Οι «κακοί» ξένοι" http://e-rooster.gr/03/2010/2322 , λίγο μετά την ανακοίνωση της Συμφωνίας των Βρυξελλών από τους 27 ηγέτες της Ε.Ε., για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας. Δείτε στο μπλογκ μου και το θέμα : "25/3/2010 : Ο Τρισέ στηρίζει τα κρατικά ελληνικά ομόλογα, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος, που πρέπει ακόμα να διανυθεί στην ευρωζώνη" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/2532010.html ).
Η δήλωση του Ζαν Κλωντ Τρισέ, για την αναγνωρισιμότητα από την Ε.Κ.Τ. των ομολόγων των κρατών της ευρωζώνης, ανεξαρτήτως της όποιας αξιολόγησής τους από τους διεθνείς οίκους και ουσιαστικά ο παραγκωνισμός από την Ε.Κ.Τ. των διεθνών γραφειοκρατικών χρηματοπιστωτικών αγορών, στην διαδικασία που αφορά την αναγνώριση από την ευρωτράπεζα των κρατικών ομολόγων της ευρωζώνης, ως μέσων πληρωμών, οδηγεί στην κατεύθυνση αυτήν, αφού μακροπρόθεσμα (και ίσως μάλιστα πολύ νωρίτερα) οι δημοσιονομικές πολιτικές των κρατών της ευρωζώνης απελευθερώνονται από τον νομισματικό κορσέ του σκληρού ευρώ.
Ουσιαστικά, με αυτόν τον τρόπο, οι ευρωζωνίτες λύνουν και όλην αυτήν την σύγκρουση, που είχε ξεσπάσει, γύρω από την έκδοση ευρωομολόγων, διότι, με την δήλωση Τρισέ, τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης καθίστανται οιονεί ευρωομόλογα, κάτι που έχω προτείνει εδώ και καιρό, σε άλλες συζητήσεις, όπως προφανώς θυμάστε και εσείς και οι λοιποί αξιότιμοι συνομιλητές.
Ακόμα περισσότερο, η ιστορικής σημασίας ανακοίνωση Τρισέ σημαίνει ότι τα κράτη – μέλη της ευρωζώνης ανακτούν, αντισταθμιστικά, μέρος από την οικονομική τους κυριαρχία, την οποία, ανοήτως, είχαν εκχωρήσει στην Ε.Κ.Τ. και στις γερμανικές ελίτ, με την καθιέρωση του ευρώ, πιστεύοντας στην μυθοπλασία της «αειφόρας ανάπτυξης». Και αυτή η καθυστερημένη αντισταθμιστική μερική ανάκτηση της οικονομικής και νομισματικής κυριαρχίας των κρατών – μελών της ευρωζώνης υπήρξε προϊόν της έλευσης της παρατεταμένης και εγκλωβισμένης ύφεσης στην ευρωζώνη, αφού, μέσω της έκδοσης των ομολόγων τους, που θα γίνονται δεκτά από την Ε.Κ.Τ., χωρίς αξιολογικές προϋποθέσεις, τα κράτη θα μπορέσουν να αυξήσουν την νομισματική κυκλοφορία στην ευρωζώνη κατά βούληση και να τροφοδοτήσουν τις δημοσιονομικές τους πολιτικές.
Όλα αυτά δεν θα γίνουν, βέβαια, διά μιάς. Αλλά έχουν πάρει τον δρόμο τους και η όλη ιστορία θα καταλήξει εκεί.
Το ευρώ οδηγείται – αργά, βασανιστικά, τσιγγούνικα και με πολλήν αιδώ – προς την διαδικασία δολλαριοποιήσεώς του. Δηλαδή προς μια διαδικασία «πληθωρισμού» του, όπως έκανε και κάνει το FED από τον Σεπτέμβριο του 2008 και μετά.
(Η αλήθεια είναι ότι και η ευρωτράπεζα δεν μείωσε το 2009 την νομισματική κυκλοφορία. Την αύξησε κατά 14% περίπου, αλλά προσπάθησε να «συνετίσει» την απείθαρχη Ελλάδα και αυτό έφερε αναστάτωση – συν το γεγονός ότι δεν διαχειρίστηκαν σωστά οι ευρωζωνίτες αυτήν την αύξηση της νομισματικής κυκλοφορίας, η οποία στην πραγματικότητα χάθηκε, διότι δεν έγινε οργανωμένα, συστηματικοποιημένα και στοχευμένα, με αποτέλεσμα ένα μεγάλο μέρος της να μην χρησιμοποιηθεί -, με αποτέλεσμα όλοι να ψάχνουν ένα φύλλο συκής για να κρύψουν αυτό που ήθελαν να κάνουν. Τελικά το βρήκαν. Και δεν είναι ο μηχανισμός που ανακοίνωσαν πριν από λίγο οι ηγέτες της Ε.Ε., αλλά η ιστορικής σημασίας δήλωση Τρισέ, για τα ομόλογα των κρατών της ευρωζώνης).
Οι εξελίξεις προχωρούν ραγδαία και έχουν, ακόμα, πολλά να δουν τα μάτια μας.
Υπομονή, διότι, όπως έχω γράψει, οι ευρωζωνίτες θα επαναλάβουν στην σημερινή εποχή όλη την νομισματική ιστορία των Η.Π.Α. Θα το κάνουν, αργά, βασανιστικά, επίπονα και θα ταλαιπωρήσουν πολύν κόσμο, αλλά θα το κάνουν, διότι γνωρίζουν ότι αλλιώς ευρωζώνη τέλος. Και αυτό δεν το επιθυμούν.
Θα μας κουράσουν, αλλά τι να κάνουμε; Οι ευρωζωνίτες ήσαν πάντοτε αργοί.
Και όπως φαίνεται, δεν σκοπεύουν τώρα να παύσουν να είναι αργοί…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129951 (26/3/2010).
"Καθόλου. Δεν ανακαλύψαμε κανένα αεικίνητο. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι ευρωζωνίτες ανακαλύπτουν, σιγά – σιγά, την νομισματική ιστορία των Η.Π.Α.
Απλά, η Ε.Κ.Τ. οδηγείται στο να γίνει πραγματική Κεντρική Τράπεζα, η οποία θα υπάγεται στα κράτη μέλη της ευρωζώνης (αφού δεν υπάρχει κεντρική κυβέρνηση) και θα εγγυάται για τα χρέη τους καταβάλλοντας το αντίτιμο των κρατικών ομολόγων, οψέποτε αυτό ζητείται από τους ομολογιούχους.
Φυσικά, σε αυτήν την διαδικασία – που θα πάρει καιρό και θα βρει και αντιστάσεις – θα πρέπει να βάλουν μια τάξη (κατακευάζοντας μια κεντρική κυβέρνηση, κατά κάποιον τρόπο).
Το πως θα βάλουν τάξη, θα το βρουν. Η νομισματική ιστορία των Η.Π.Α. έχει τις λύσεις…
Υπομονή. (Αρχίζει να αχνοφαίνεται ένα κάποιο φως στο βάθος της σήραγγας)…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129956 (26/3/2010).
"Αυτοί έχουν, αγαπητέ κ. Γεωργάνα, πολύ διάβασμα μπροστά τους (αν και η κ. Αγκέλα μας έλεγε ότι «η Ελλάδα πρέπει να μάθει μόνη της τα μαθήματά της») .
Και εμείς έχουμε απεριόριστη (γαϊδουρινή, που λέει ο λόγος) υπομονή…
(Θέλω να δω, όμως και το τι θα κάνει ο ΓΑΠ. Και αυτό, επίσης, είναι πολύ ενδιαφέρον, διότι έτσι όπως άκουσα χθες το βράδυ τον Τρισέ, είδα ότι η δήλωσή του για τα ελληνικά ομόλογα ήταν «ότι αυτά θα γίνονται δεκτά από την Ε.Κ.Τ. χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αξιολογήσεις των Οίκων, "beyond 2010″, και όχι till 2011. Και αυτό είναι σημαντικά διαφορετικό από αυτό που είπαν οι δημοσιογράφοι στα ρεπορτάζ τους. Βέβαια, δεν είδα όλη την δήλωση του κεντροτραπεζίτη της Ε.Κ.Τ., διότι αυτό που μας έδειξαν ήταν ένα απόσπασμά της. Ως εκ τούτου, επιφυλάσσομαι, αλλά, ούτως ή άλλως, η δήλωση αυτή είναι, όπως έχω γράψει, ιστορική)."
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129970 (26/3/2010).
"Πάντως, όπως φαίνεται, αγαπητέ κ. Γεωργάνα, θέλουν να το κρατήσουν το μαγαζί, παρά τις εμφανιζόμενες αμφισημίες.
Γι’ αυτό και ξεχειλώνουν το θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης, έτσι ώστε και τα προσχήματα να κρατούν (η Μέρκελ φαίνεται ότι βγήκε νικήτρια και αυτό θα είναι ένα από τα όπλα της στην δύσκολη εκλογική αναμέτρηση που έρχεται στην Βεστφαλία) και την ουσιαστική δουλειά τους να κάνουν (αφού έβαλαν τον Τρισέ να βγάλει το φίδι από την τρύπα, το οποίο φίδι τον είχαν βάλει να το …. τοποθετήσει μέσα στην τρύπα τον Νοέμβριο του 2009, με την μη αναγνωρισιμότητα των ελληνικών ομολόγων, ως μέσων πληρωμών από την Ε.Κ.Τ., ανατρέποντας τον πολιτικό και οικονομικό σχεδιασμό του ΓΑΠ και απειλώντας την ελληνική οικονομία, με θάνατο από άμεση πιστωτική ασφυξία, την οποία έφερε στο προσκήνιο αυτή η υπόθεση, με την μη αναγνωρισιμότητα των ελληνικών κρατικών ομολόγων, μετά το 2010).
Αλλά το ξήλωμα της νομισματικής κάλτσας δεν πρόκειται να μείνει εδώ. Οι ευρωζωνίτες έχουν πολύν δρόμο μπροστά τους, διότι, όπως, ορθότατα, είπε προχθες (25/3/2010) ο υποδιοικητής της «Λαϊκής» Τράπεζας της Κίνας Ζου Μιν, «η ελληνική κρίση είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου, όσον αφορά τις ανησυχίες για την πιστοληπτική ικανότητα των χωρών της ευρωζώνης».
Η αλήθεια είναι ότι οι ευρωζωνίτες εξέπεμψαν αντιφατικά μηνύματα, με τις χθεσινές τους αποφάσεις. Η απόφαση των «27» είναι άκρως γραφειοκρατική, τσιγγούνικη και μπορεί να αποδειχθεί στην πράξη αναποτελεσματική, ενώ η απόφαση του Τρισέ είναι άμεσα αποτελεσματική και λύνει στην πράξη τον γόρδιο δεσμό, όσον αφορά την απελευθέρωση των δημοσιονομικών πολιτικών των κρατών της ευρωζώνης από τον πιστωτικό και νομισματικό βραχνά του σκληρού ευρώ.
Το πως θα αντιδράσουν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές είναι κάτι που θα το δούμε, αφού στο θεσμικό οπλοστάσιο του ευρώ μένουν ακόμα πολλά, μα πάρα πολλά, κενά.
Και είναι προφανές ότι οι ραντιέρηδες θα ξαναδοκιμάσουν τις αντοχές του ευρωνομίσματος.
Πάντως, πρέπει να ομολογήσουμε, ότι, μέσα στο δοσμένο και εντελώς ανορθολογικό θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης, οι ευρωζωνίτες αντέδρασαν λογικά, αφήνοντας να τους καθοδηγήσει το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Αν και έχουν πολλά ακόμα να κάνουν, διότι παραμένουν σταθερά αργοί και βυζαντινολογούντες…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129985 (27/3/2010).
"Και κάτι ακόμα :
Όσον αφορά τα κρατικά ομόλογα και τον όγκο τους, διεθνώς, τα στοιχεία που έχω για το 2006 – ένα έτος κατά το οποίο δεν είχε εμφανισθεί η σύγχρονη οικονομική ύφεση, η οποία, από το 2008 και μετά, επιδείνωσε, προφανώς, σε υπερθετικό βαθμό, την κατάσταση -, αναφέρουν ότι, με παγκόσμιο ΑΕΠ στα 47 τρισ. δολλάρια, είχαμε παγκόσμιο όγκο κρατικών ομολόγων αξίας 68 τρισ. δολλαρίων!
Προφανώς, οι ευρωζωνίτες έχουν ένα μεγάλο μέρος – ίσως και το μεγαλύτερο, αν και αυτό το τελευταίο είναι αμφισβητούμενο, διότι οι Η.Π.Α. δεν πάνε πίσω – από αυτήν την φούσκα της διεθνούς αγοράς των κρατικών ομολόγων, που (υποτίθεται ότι) πρέπει να αποπληρωθούν κάποια στιγμή, έστω και σταδιακά.
Ο Κινέζος κεντροτραπεζίτης, λοιπόν, δεν μιλάει στον βρόντο, ούτε κενολογεί. Κάτι ξέρει και το ξέρει καλά, αφού η Κινεζική Κεντρική Τράπεζα έχει φλομώσει από αμερικανικά κρατικά ομόλογα – γεγονός, που ό,τι και να λέγεται, δεν είναι καλό για τους Κινέζους, αφού αυτοί λειτούργησαν σαν ραντιέρηδες και κινδυνεύουν, ανά πάσα στιγμή, να «πληθωριστούν» από τους Αμερικανούς, κατά τις συμβουλές (κοπής 1923) του μακαρίτη του Κέϋνς…
Ούτε και οι διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικές αγορές ανησυχούν χωρίς αιτία. Ο κίνδυνος να πληθωρισθούν τα εισοδήματα που εκπροσωπούν και κατέχουν, είναι παρών περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Γι’ αυτό και κρατούν με νύχια και με δόντια την Angela και την κάθε Angela στην εξουσία….
Οψόμεθα, λοιπόν. Και το παιχνίδι έχει αποκτήσει πολύ ενδιαφέρον…"
http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129986 (27/3/2010).
(Σχόλιά μου στο e-rooster.gr, της περιόδου 26-27/3/2010, στο θέμα που άνοιξε εκεί ο κ. Ανδρέας Ανδριανόπουλος, με τίτλο : "Οι «κακοί» ξένοι" http://e-rooster.gr/03/2010/2322 , λίγο μετά την ανακοίνωση της Συμφωνίας των Βρυξελλών από τους 27 ηγέτες της Ε.Ε., για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας. Δείτε στο μπλογκ μου και το θέμα : "25/3/2010 : Ο Τρισέ στηρίζει τα κρατικά ελληνικά ομόλογα, αλλά υπάρχει πολύς δρόμος, που πρέπει ακόμα να διανυθεί στην ευρωζώνη" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/2532010.html ).
Σχόλια