Οι σορτάκηδες, τα τοκογλυφικά spreads και η καταστροφική πολιτική του ΓΑΠ των ευρωτραπεζιτών και των γερμανικών ελίτ.

23/9/2009 - 23/3/2010 : Η εξέλιξη των διαφορικών επιτοκίων (spreads). Ο ΓΑΠ κατάφερε να πνιγεί σε μια γουλιά νερό...

"Ό,τι έγινε τότε, αγαπητέ Κώστα, έγινε. Η χώρα εισήλθε στην ΕΟΚ και κέρδισε από αυτήν.


Το θέμα είναι το τι γίνεται τώρα.


Και αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ένα σκέτο δράμα. Οι σορτάκηδες πήραν χαμπάρι τα χάλια μας και δεν έχουν σκοπό να αφήσουν το ελληνικό δημόσιο σε χλωρό κλαρί. Θα του αποσπάσουν το όσο μεγαλύτερο επιτόκιο μπορούν, τώρα, που έχει ανάγκη και ακριβώς την στιγμή, που το δανειακό πρόγραμμα της χώρας είναι τόσο επιβαρυμένο, αφού τον Μάϊο ο Παπακωνσταντίνου θα βγει να δανειστεί 12.000.000.000 €. Οι σορτάκηδες το ξέρουν και περιμένουν στην γωνία, για το «κατάλληλο» γι’ αυτούς επιτόκιο και γι’ αυτό και καλλιεργούν το συμφέρον για τους δανειστές κλίμα, έτσι ώστε όταν η Ελλάδα βγει να δανειστεί, να έχουν διαμορφωθεί σε υψηλά επίπεδα τα επιτόκια.


Και οι μεν σορτάκηδες κάνουν την δουλειά τους, αφού τους αφήνουν να την κάνουν.


Το θέμα είναι το τι κάνουν οι «δικοί» μας, δηλαδή ο ΓΑΠ (όταν δεν μας δείχνει τις ικανότητές του στην κωπηλασία) και η παρέα του, οι οποίοι κάνουν, συνεχώς, δηλώσεις, οι οποίες σπεκουλάρονται από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές και φυσικά τροφοδοτούν το κλίμα που επιδιώκουν να δημιουργήσουν οι σορτάκηδες (σε τέτοιον βαθμό που είναι να αναρωτιέται κάποιος, αν υπάρχει συγκεκριμένο συμφέρον από αυτό το παιχνίδι, καθώς και το που και σε ποιόν, ή σε ποιούς, εντοπίζεται αυτό το συγκεκριμένο συμφέρον).


Βέβαια, οι σορτάκηδες θα έκαναν την δουλειά τους, που είναι να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού των όποιων ελληνικών ενεχύρων και χρεωγράφων στα ύψη, εν όψει του ελληνικού δανεισμού του Μαΐου και δεν περιμένουν τους κυβερνητικούς παράγοντες για να τους βοηθήσουν σε αυτήν την προσπάθεια. Αλλά, παρ’ όλ’ αυτά και οι Έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι δεν τηρούν την πρέπουσα «σιγήν ασυρμάτου», που χρειάζεται σε αυτές τις δουλειές και σε αυτές τις περιστάσεις, λες και διαχειρίζονται την περιουσία ξένων (αν και δεν αποκλείεται να επικρατεί και αυτή η λογική).


Τα διαφορικά επιτόκια των (υπό έκδοση) ελληνικών ομολόγων έφθασαν σήμερα (7/4/2010) στις 412 μονάδες βάσης, ενώ χθές είχαν φθάσει στις 411! Και αυτό είναι απότοκο των δηλώσεων ότι θα πάνε να δανειστούν, σε δολλάρια, στις αμερικανικές ή στις ασιατικές αγορές και ότι δεν τους αρέσει (τώρα – αν και προηγουμένως το χρησιμοποιούσαν ως … διαπραγματευτικό ατού, με όλα τα καραγκιοζιλίκια, που αποκαλύφθηκαν στην Σύνοδο της 25/3/2010, όταν η Μέρκελ τους είπε να στραφούν σε αυτό και το επέβαλε, ως συμμετόχο, στον γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό μηχανισμό στήριξης) το Δ.Ν.Τ. και ότι θέλουν να αλλάξουν την απόφαση των 27 ηγετών της Ε.Ε., απομακρύνοντας το Δ.Ν.Τ. από τον εν λόγω μηχανισμό.


Για να κάνουν σήμερα, πάλι, πίσω, βλέποντας τα διαφορικά επιτόκια να εκτοξεύονται στις 412 μ.β. και να πουν, δια του ΓΑΠ, ότι δεν συζητούν τώρα αλλαγή του μηχανισμού στήριξης, αλλά αυτή η συζήτηση γίνεται για το μέλλον!


Μάλλον, ο ΓΑΠ, μετά τον τσακωμό του με τον Τρισέ και τους ευρωτραπεζίτες τον περασμένο Νοέμβριο, έναν τσακωμό που έφθασε τα πράγματα σε αυτά τα χάλια, που βρίσκονται σήμερα, έχει συμμαχήσει μαζύ τους, κατά της γερμανικής πολιτικής ελίτ και των δορυφόρων της, με κύριο σημείο συμφωνίας την απομάκρυνση του Δ.Ν.Τ. από τον μηχανισμό στήριξης και την επαναδιαπραγμάτευση ενός νέου μηχανισμού, περισσότερο αποτελεσματικού και κυρίως ευρωπαϊκού - οι ευρωτραπεζίτες, προφανώς θεωρούν ότι ο υποκατάστατος μηχανισμός στήριξης της ελληνικής οικονομίας (και αύριο άλλης ή άλλων οικονομιών της ευρωζώνης), αυτός δηλαδή που πρόσφερε ο Τρισέ, με την ανακοίνωσή του, λίγο πριν από την γερμανικής εμπνεύσεως απόφαση των ηγετών της Ε.Ε. στις 25/3/2010, με την οποία ανακοίνωση αποδέχτηκε τα ελληνικά ομόλογα, ως αποδεκτά μέσα πληρωμών από την Ε.Κ.Τ., ανεξαρτήτως αξιολόγησής τους -, είναι κοστοβόρος για την ευρωτράπεζα, αφού οι σορτάκηδες συνεχίζουν να σπεκουλάρουν πάνω στα ελληνικά ομόλογα και να αφαιρούν έτσι χρήμα από την Ε.Κ.Τ., αυξάνοντας το κόστος τους).


Δεν πρέπει να έχουν άδικο σε αυτό οι ευρωτραπεζίτες, αλλά και οι σορτάκηδες δεν είναι βλάκες, διότι έχουν αντιληφθεί ότι ο μηχανισμός στήριξης είναι ετοιμοθάνατος από τα γεννοφάσκια του και ότι οι συζητήσεις για την αλλαγή του είναι υπαρκτές, όπως, άλλωστε, είπε σήμερα και ο ΓΑΠ, παρά τις όποιες διαψεύσεις, οι οποίες ουσιαστικά μεταθέτουν χρονικά στο μέλλον το πρόβλημα και αυτό είναι ακόμα χειρότερο, διότι το καθιστά πρόβλημα με απροσδιόριστη λύση!


Ως εκ τούτου, λοιπόν, οι κερδοακοπικές κινήσεις γίνονται πάνω σε ένα πολύ υπαρκτό έδαφος και διευκολύνονται τα μάλλα από τις όποιες κινήσεις και δηλώσεις, που συντηρούν το θέμα. Και όλοι μαζύ (κυρίως ο ΓΑΠ και δευτερευόντως, οι ευρωτραπεζίτες) ενεργούν έτσι ώστε τα διαφορικά επιτόκια να αυξάνουν και να γίνονται ολοένα και περισσότερο ακριβά για την ελληνική οικονομία και την Ε.Κ.Τ., η οποία θα κληθεί γρήγορα να τα αποπληρώσει.


Και φυσικά το πράγμα θα κυλίσει έτσι, μέχρι να υλοποιήσει το ελληνικό δημόσιο το δανειακό του πρόγραμμα για τον Μάϊο, ύψους 12 δισ. ευρώ.


Οπότε αναφύεται το ερώτημα (το οποίο κρίνει και τις όποιες κινήσεις της κυβέρνησης του ΓΑΠ από τον Οκτώβριο του 2009, μέχρι σήμερα) :

ΠΟΙΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ, ΤΩΝ ΤΑΞΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΓΑΠ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΩΤΙΚΟ;

Όχι μόνον όφελος δεν υπήρξε, αλλά υπήρξε πλήρης καταστροφή, αφού τα διαφορικά επιτόκια δανεισμού του ελληνικού δημοσίου εκτοξεύτηκαν σε δυσθεώρητα επίπεδα το εξάμηνο από τις 23/9/2009 έως τις 23/3/2010 και όπως βλέπουμε αυτή η ανηφόρα συνεχίζεται ακάθεκτη και σήμερα.

Στο μπλογκ μου και στο θέμα : «Ελληνική στάση πληρωμών : Σημασία έχει η ουσία των λεγομένων και όχι οι εντυπώσεις. (Μια ανταπάντηση σε σχόλιο του κ. Στέφανου Αθανασιάδη)» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/stashpliromon2stephanosathanassiadis.html , έχω αναδημοσιεύσει έναν πίνακα του Υπουργείου Οικονομικών, που δείχνει την εξέλιξη των διαφορικών επιτοκίων.


Από τις 23/9/2009 μέχρι τις 1/11/2009 ήσαν πολύ κάτω από τις 150 μ.β. από τις 2/11/2009 μέχρι τις 7/12/2009 ήσαν κάτω από τις 200 μ.β., και γύρω στις 10/12/2009 ξεπέρασαν τις 250 μ.β., όταν ο Τρισέ ανακοίνωσε ότι τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου μπορεί να μην γίνονταν δεκτά το 2011 και από εκεί και πέρα, τα διαφορικά επιτόκια πήραν την ανηφόρα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, όταν μπήκε στην μέση η ευρωζώνη με τα όργανά της, φθάνοντας πολύ πάνω από τις 300 και έως τις 405 μ.β. τον Ιανουάριο 2010, για να μείνουν σε επίπεδα πολύ πάνω από τις 300 μ.β. τον Φεβρουάριο και Μάρτιο του 2010 και να φθάσουμε στα τωρινά ρεκόρ των 412 μ.β.


Με λίγα λόγια ο ΓΑΠ έφερε την πλήρη καταστροφή, δημοσιοποιώντας και μεγαλώνοντας την έκταση του ελληνικού δημοσιονομικού προβλήματος, μετατρέποντάς το σε χρόνιο πιστωτικό πρόβλημα, με την βλακώδη βοήθεια των ευρωτραπεζιτών και των λοιπών γραφειοκρατών της ευρωζώνης, που βρήκαν μια ευκαιρία να τιμωρήσουν την Ελλάδα και να ανοίξουν, ανοήτως, τους ασκούς του Αιόλου για όλη την ευρωζώνη.


Και αυτό, από εδώ και πέρα, δεν αντιμετωπίζεται εύκολα, αφού με την κατάρρευση και του τελευταίου ίχνους αξιοπιστίας της ελληνικής οικονομίας, συνεπικουρούντος και του γερμανικού δογματισμού, το πρόβλημα έχει καταστεί δυσκολοδιαχειρίσιμο.


Και όλα αυτά, χάρη στις απίθανες «ικανότητες» του ΓΑΠ και του επιτελείου του.


Πνίγηκαν, κυριολεκτικά, σε μια γουλιά νερό!!!"



(Σημερινό - 7/4/2010 - σχόλιό μου http://e-rooster.gr/03/2010/2316#comment-130351 , στο e-rooster.gr στο θέμα που άνοιξε ο κ. Στέφανος Αθανασιάδης, με τίτλο : "Πριν από την χρεωκοπία : Τα παράδοξα, το ΔΝΤ και η λύση της υποτίμησης" http://e-rooster.gr/03/2010/2316 ).