31-12-2025. Η Μόσχα ανακοίνωσε τον τερματισμό της παρούσας φάσης των όσων απαιτεί, μέσω των επαφών της, με την Ουάσινγκτων, όσον αφορά τον πόλεμο, στην Ουκρανία και πρόκειται να παρουσιάσει το επόμενο στάδιο των επιδιώξεών της, που θα οδηγήσουν, στην επιβολή των στόχων της, οι οποίοι θα ολοκληρωθούν, με την πλήρη ένταξη, του μεταπολεμικού ουκρανικού κράτους, στην ρωσική σφαίρα επιρροής.

 



Δυστυχώς, ο πόλεμος, στην Ουκρανία καλά κρατεί, καθώς η Ρωσία δεν είναι διατεθειμένη να κάνει εκπτώσεις, στους αρχικούς στόχους της, για την επίτευξη των οποίων ξεκίνησε την εισβολή, στις 24 Φεβρουαρίου 2022 και οι οποίοι στόχοι της, παραμένουν, εν πολλοίς, αδιευκρίνιστοι, όλα αυτά τα χρόνια και στην πραγματικότητα, παρουσιάζονται, σταδιακά, καθώς ο πόλεμος εξελίσσεται.

Σε ένα τέτοιο κρίσιμο σημείο καμπής βρισκόμαστε σήμερα, καθώς η ρωσική ηγεσία (Σεργκέι Λαβρώφ, Γιούρι Ουσάκωφ και άλλοι) ανακοίνωσαν τον πλήρη ανασχεδιασμό των ρωσικών θέσεων, στην διαδικασία των επαφών του Κρεμλίνου, με την Ουάσινγκτων, με αφορμή την άγνωστης εκτάσεως, επίθεσης, στην κρατική κατοικία του Ρώσου προέδρου, στο Νοβγκορόντ, τα ξημερώματα της 29ης Δεκεμβρίου 2025, με 91 ουκρανικά drones, κάτι, που αποδέχτηκε ο πρόεδρος των ΗΠΑ Donald Trump, δηλώνοντας ότι σοκαρίστηκε, από αυτήν την επίθεση, την ύπαρξη της οποίας αρνείται ο Βολοντιμίρ Ζελένσκι και αμφισβητούν οι νατοϊκές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις.

Σε κάθε περίπτωση, αυτό το περιστατικό, είτε υπήρξε, είτε όχι, είναι σαφές ότι χρησιμοποιείται, από την ρωσική ηγεσία, προκειμένου να παρουσιάσει, στην πράξη, το επόμενο στάδιο των στόχων της, όπως περιγράφω και στο αρχικό βίντεο της παρούσας δημοσίευσης, το οποίο είναι χρήσιμο, για το αναγνωστικό κοινό, να το παρακολουθήσει. 



Οι τσεκιστές του Κρεμλίνου θεωρούν ότι έκλεισε ο κύκλος, όσον αφορά τους, έως τώρα, ανακοινωθέντων, ως επίσημων στόχων τους, στον πόλεμο, στην Ουκρανία και πρόκειται να παρουσιάσουν, την επόμενη φάση των στόχων τους, που θα εμφανισθούν, ως νέοι στόχοι και ως απόρροια των ενεργειών του καθεστώτος του Κιέβου, κάτι που, ουδόλως, είναι πρωτοφανές, καθώς, εξ αρχής, αυτό, που κάνουν, είναι η τμηματική και ανάλογα, με τις συνθήκες, που υπάρχουν, στο τεράστιας έκτασης μέτωπο του πολέμου, στα ουκρανικά εδάφη, εμφάνιση των, εξ αρχής, στόχων τους.

Έναντι αυτής της σκληρής πραγματικότητας, ο Αμερικανός πρόεδρος Donald Trump, που προσπαθεί να περισώσει ό,τι είναι δυνατόν να περισωθεί, για την Δύση, από την σημερινή Ουκρανία, καθίσταται σαφές και φυσικά και ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν είναι δυνατόν να περισωθεί, τίποτε το ουσιαστικό και προσαρμόζεται, σε αυτήν την πραγματικότητα, ενώ η νατοϊκή Ευρώπη αρνείται, πεισματικά, να αποδεχθεί την ουσιαστική ήττα της Δύσης, στην Ουκρανία και με αυτόν τον τρόπο, διευκολύνει την Μόσχα, στην συνέχιση του πολέμου, μέχρι την τελική πτώση του καθεστώτος του Κιέβου, που αποτελεί τον τελικό και κύριο στόχο του Βλαντιμίρ Πούτιν και της πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας του Κρεμλίνου.




Το τί επιδιώκει ηγεσία της Μόσχας, αν και επίσημα, δεν έχει προσδιορισθεί, είναι σαφές και αφορά την, περαιτέρω, κατάκτηση ουκρανικών εδαφών, την πτώση του καθεστώτος του Κιέβου, καθώς και την μεταπολεμική δορυφοροποίηση, από την Ρωσία, του όποιου ουκρανικού κράτους διασωθεί. 

Όσον αφορά αυτούς τους στόχους του Κρεμλίνου, η Δύση αδυνατεί να πράξει οτιδήποτε, καθώς, ειδικά, για την νατοϊκή Ευρώπη, επικρέμαται η ρωσική πυρηνική απειλή, η οποία τρομάζει, κυριολεκτικά και αποτελεί έναν πραγματικό εφιάλτη για την  συλλογική νατοϊκή ευρωπαϊκή ηγεσία.




Στην παρούσα φάση, αυτό, που θεωρώ, ως δεδομένο, είναι ότι η Μόσχα πρόκειται να καταστήσει, το μεταπολεμικό ουκρανικό κράτος, χωρίς δίοδο, στον Εύξεινο Πόντο, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας, για την μεταπολεμική Ουκρανία, καθώς είναι σαφές ότι η διεθνής ουκρανική εμπορική και οικονομική δραστηριότητα θα υποβαθμισθεί, δραματικά και θα οδηγήσει, στην πλήρη εξάρτηση, από την Ρωσία.



Αυτή είναι η χρονική διαδικασία, που πρόκειται να ακολουθήσει και με τον ένα, ή τον άλλο τρόπο, πρόκειται να έλθει το τέλος του ρωουκρανικού πολέμου, ο οποίος θυμίζω ότι είναι ένας ιδιότυπος ρωσικός εμφύλιος πόλεμος, όσον χρόνο και αν χρειασθεί, προκειμένου να να φθάσουμε, σε αυτόν τον τερματισμό, που θα συνοδεύεται, από μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση της Ουκρανίας και την εξάλειψη της σημερινής εθνικιστικής ηγεσίας του ουκρανικού κράτους και της ουκρανικής ελίτ, τα μέλη των οποίων θα εξαφανισθούν, καταφεύγοντας, στην Δύση, όσοι, εξ αυτών, μπορέσουν να προλάβουν να φύγουν, διότι, για όσους μείνουν, το μέλλον τους πρόκειται να είναι ζοφερό, ενώ και εκατομμύρια πολίτες της Ουκρανίας, με ουκρανική εθνική συνείδηση, θα απομακρυνθούν, από την χώρα, ή θα υποσθούν ένα καθεστώς ρωσικής κατοχής, όποια μορφή, πάρει αυτή.

Έτσι έχουν τα πράγματα και στην παρούσα φάση δε χρειάζεται να επεκτείνω αυτό το κείμενο. Απλώς παραπέμπω τους αναγνώστες στο να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, που ανάρτησα, στο κανάλι μου, στο YouTube και, το προσάρτησα, σημερινό άρθρο.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η Ουκρανία βαδίζει, σε πολιτικοστρατιωτικό αδιέξοδο, καθώς ηττάται, από ένα μικρό και ανεπαρκές ρωσικό εκστρατευτικό σώμα. (Μάιος - Ιούνιος 2022 : Η συνθηκολόγηση είναι η μόνη λύση, αλλά)…

Ουκρανία : Ο, επί σειρά ετών, εμφανιζόμενος, ως “πολέμαρχος”, κατά του Κρεμλίνου και συμπεριφερόμενος, ως «ποντίκι, που βρυχάται», Emmanuel Macron τηλεφώνησε, ξαφνικά, στις 30-6-2025, στον Βλαντιμίρ Πούτιν αποδεχόμενος, εν τοις πράγμασι, την στρατηγική ήττα της Δύσης.

Από την γενετική μινωικομυκηναϊκή καταγωγή των Φιλισταίων (1200 πΧ - 604 πΧ), στην σλαβική/βουλγαρική καταγωγή των Σλαβομακεδόνων (6ος-7ος αιώνας μΧ), στην ελληνική γενετική καταγωγή των νεοελλήνων, στο Stonehedge, του 3000 πΧ, στις κατακόμβες της οδού Φιλελλήνων των Αθηνών (5ος αιώνας πΧ, έως σήμερα), η αρχαία πλάκα της Γαλιλαίας, το 304 μΧ, στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3-2-1830 και την διεθνή υπόσταση του επαναστατικού ελληνικού κράτους, στην Ακρόπολη του 1860, στην Θεσσαλονίκη (1860-1960), στην Αθήνα (1860-2025), στον James Joyce και τον “Οδυσσέα”, το 1922, στο Παρίσι (1900-2025), στον παγωμένο ποταμό Χάντσον, στην Νέα Υόρκη, στις 28-1-1935, στο Сталинград και την συντριβή της Wehrmacht, στις 2-2-1943, στον σεισμό της Θήρας, το 1613 πΧ και μετέπειτα. (130)