Τα επικίνδυνα γεωπολιτικά παίγνια των ΗΠΑ και της Δύσης, στην Μέση Ανατολή, που επέτρεψαν στο Ισραήλ, να έχει την δυνατότητα, μέσω του πυρηνικού εκβιασμού, να επιχειρεί να καταφέρει την “Τελική Λύση”, με την εθνοκάθαρση των 2.400.000 Παλαιστινίων, από την Λωρίδα της Γάζας και την αντικατάστασή τους, από αμιγή εβραϊκό πληθυσμό εποίκων. (Δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Και άκρως, επικίνδυνο, διότι Ιράν, Κίνα και Ρωσία καραδοκούν, ενώ, σε κάθε περίπτωση, το Ισραήλ πρέπει να ηττηθεί).

Το υποτιθέμενο αρχαίο βασίλειο του Ισραήλ, κατά τον 11ο π.Χ. αιώνα, στην εποχή του Σαούλ και του Δαυΐδ, πρόσωπα, τα οποία μπορεί να αποτελούν μυθολογικά κατασκευάσματα, αν και η δική μου γνώμη είναι ότι πρέπει να αποτελούν υπαρξάντα πρόσωπα, των οποίων η εξιστόρηση αποτελείται, από μυθιστορίες. Αυτό το Ισραήλ - μαζί με την, τότε, “Φιλιστία” (την Παλαιστίνη) -, είναι που επιδιώκει να αναβιώσει η σύγχρονη ισραηλινή ολιγαρχία, με την εθνοκάθαρση του αραβικού παλαιστινιακού λαού. Μάλιστα, πριν από χρόνια, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου θυμήθηκε και τους Μακκαβαίους, λέγοντας ότι «Πριν από 2.200 χρόνια, οι Μακκαβαίοι έκαναν απελευθερωτικό πόλεμο, για τον εβραϊκό λαο και την εβραϊκή πίστη, ενάντια, στους αντισημίτες Ελληνες. Ήθελαν να σβήσουν την πίστη μας, να εξαλείψουν την ελευθερία μας, να μας διώξουν, από αυτήν την γη, να πουν ότι εμείς δεν έχουμε δικαίωμα υπαρξης».

Τα πράγματα στην Μέση Ανατολή γίνονται, εξαιρετικά, επικίνδυνα, με δεδομένα τα γεωπολιτικά παιχνίδια, στα οποία επιδίδεται η Ουάσινγκτων και η Δύση, υποστηρίζοντας, πάση θυσία, το Ισραήλ, στην πολεμική σύγκρουσή του, με τον παλαιστινιακό λαό· διότι, περί αυτού πρόκειται, παρά τις σειρήνες των κατεστημένων δυτικών ΜΜΕ και των δυτικών κυβερνήσεων, να αποπροσανατολίσουν, την δυτική κοινή γνώμη (χωρίς, όμως, να το καταφέρνουν), μιλώντας, για την τρομοκρατία, που ασκεί η Χαμάς, η - ισχυρότερη, αυτήν την στιγμή, από τις άλλες παλαιστινιακές οργανώσεις - εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση των Παλαιστινίων.

Τα γεγονότα, μάλιστα, που βρίσκονται, σε εξέλιξη, καθίστανται τραγικά, διότι, όπως φαίνεται, το Ισραήλ, όχι, μόνον, του Μπέντζαμιν Νετανιάχου, αλλά σύμπασα η ισραηλινή ολιγαρχία, επιχειρεί να καταφέρει την “Τελική Λύση”, στην Γάζα, με την εκδίωξη των  2.400.000 Παλαιστινίων κατοίκων της περιοχής, προχωρώντας, δηλαδή σε μια σαφή και ανοιχτή εθνική εκκαθάριση, απωθώντας τον παλαιστινιακό πληθυσμό, στην έρημο του Σίνα και στην προσφυγοποίησή του, στις διάφορες αραβικές χώρες και οπουδήποτε αλλού. 

Για τον λόγο αυτόν, η ισραηλινή ηγεσία έχει διαμορφώσει την εκτίμηση ότι θα χρειασθούν περισσότεροι, από 50.000 νεκρούς, στην Γάζα, προκειμένου ο υπόλοιπος πληθυσμός να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την περιοχή, την οποία  μετά το πέρας του πολέμου, το Ισραήλ σκοπεύει να ανορθώσει και να την εποικίσει, με αμιγή εβραϊκό πληθυσμό, απορροφώντας, στα εδάφη του, την Λωρίδα της Γάζας, γεγονός, το οποίο πρόκειται να του προσφέρει τεράστια οικονομικά οφέλη, με την υφαρπαγή όλου του φυσικου αερίου, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, που βρίσκεται, στα ανοιχτά της Γάζας.

Αυτός ο Ισραηλινός σχεδιασμος πρέπει να αποτραπεί και γι’ αυτό, το Ισραήλ πρέπει να ηττηθεί. 

Υπό τις συνθήκες αυτές, οι εξελίξεις φαίνονται και είναι, απελπιστικά, σκοτεινές, δεδομένου ότι, εδώ και πολλές δεκαετίες, η Ουάσινγκτων έχει επιτρέψει, στο Ισραήλ, την απόκτηση πυρηνικών όπλων, μέσω της ύπαρξης των οποίων και της απειλής της χρήσης τους, κέρδισε τον πόλεμο, απέναντι, στην Αίγυπτο και την Συρία, τον Οκτώβριο του 1973 και από τότε έχει επιβάλει την κυριαρχία του, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ενώ, τώρα, μέσω της σιωπηρής απειλής της χρήσης των πυρηνικών όπλων, που κατέχει, επιχειρεί την παλαιστινιακη εθνοκάθαρση, στην Γάζα, ακινητοποιώντας την Αίγυπτο και τον αραβικό κόσμο.

Βέβαια, το Ισραήλ είναι υποχρεωμένο να πολεμήσει, σε δύο μέτωπα· ένα αυτό της Γάζας και το δεύτερο, στον νότιο Λίβανο, απέναντι, στην Χεζμπολάχ. Παρά ταύτα, η ισραηλινή ηγεσία φαίνεται να είναι πεπεισμένη ότι θα τα καταφέρει και θα επικρατήσει. Δεν αποκλείεται να τα καταφέρει, αλλά αυτό που είναι προφανές είναι ότι αυτό θα της κοστίσει άφθονο αίμα, αφού δεν πρόκειται να κάνει κανέναν στρατιωτικό περίπατο. Όπως, άλλωστε, δεν έκανε στρατιωτικό περίπατο, το 2006, στον πόλεμο, που διεξήγαγε, με την Χεζμπολάχ του σεΐχη Νασράλα. 

Αλλά, από εκεί και πέρα, δεν είναι, απλώς, το Ισραήλ το πρόβλημα. Το πρόβλημα αφορά την Ουάσινγκτων και την Δύση, που προσπαθούν, μέσω της κρίσης, στην Μέση Ανατολή, να συγκαλύψουν και να ισοφαρίσουν την μεγάλη ήττα, που υφίστανται, στην Ουκρανία, με την ουσιαστική κατάρρευση της, εδώ και 5 μήνες, πολυαίμακτης και αποτυχημένης αντεπίθεσης του ουκρανικού στρατού.

Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι ο πόλεμος, στην Γάζα και η επιχειρούμενη “Τελική Λύση”, εις βάρος του παλαιστινιακού πληθυσμού,, πρόκειται να προωθήσουν και να κατευθύνουν τον πόλεμο, στον στόχο τους, ο οποίος είναι το Ιράν, που οι ΗΠΑ και δίπλα τους, αφανώς, το ΝΑΤΟ, θέλουν να εξουδετερώσουν και να καταστρέψουν, ως υπαρκτή απειλή, πλην όμως, είναι δεδομένο ότι η Κίνα και η Ρωσία (η οποία υποδέχτηκε αντιπροσωπεία της Χαμάς, στην Μόσχα, προξενώντας την οργή του Ισραήλ) είναι, εξαιρετικά, αμφίβολο ότι πρόκειται να επιτρέψουν μια αμερικανική επιχείρηση καταστροφής του Ιράν, η οποία, άλλωστε, έχει και τα δικά της τεράστια ρίσκα, αφού η Τεχεράνη μπορεί να προβεί και φυσικά, θα προβεί, σε αντίποινα, που θα στοχεύσουν, κάθε αμερικανική βάση, στο Ιράκ και στην Συρία, ενώ, στον Περσικό Κόλπο και ειδικά, στα Στενά του Ορμούζ, μέσω των οποίων διακινείται, περίπου, το 20% του παγκόσμιου πετρελαίου, ήτοι κάπου 17 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα και το 18% του υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), το οποίο ανέρχεται σε, περίπου, 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια την ημέρα, το Ιράν έχει την άμεση επιλογή και την εύκολη δυνατότητα να τα μπλόκαρα όλα αυτά, την ίδια στιγμή, που οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, στο Ιράκ και στην βόρεια Συρία, όπου σταθμεύουν 1.000 Αμερικανοί στρατιώτες θα δεχθούν, εν ριπή οφθαλμού, την ιρανική επίθεση, εάν το Ισραήλ και οι ΗΠΑ επιτεθούν, στο Ιράν. 

Είναι εύκολα όλα αυτά να συμβούν, με επιτυχία; Όχι δεν είναι. Έχουν τις επιχειρησιακές δυσκολίες τους, αλλά οι Ιρανοί, εάν δεχθούν επίθεση θα χρησιμοποιήσουν όποιο όπλο διαθέτουν. Και διαθέτουν αρκετά. 

Ο αναπληρωτής αρχηγός των “Φρουρών της Επανάστασης”, στην Τεχεράνη, ο Αλί Φανταβί Ali Fadavi, όπως έχει δημοσιευθεί, διευκρίνησε ότι “Έχουμε τεχνολογίες, στον στρατιωτικό τομέα, που κανείς δεν γνωρίζει και οι Αμερικανοί θα τις μάθουν, όταν τις χρησιμοποιήσουμε”. 

Προφανώς, εννοεί τους ιρανικούς υπερηχητικούς πυραύλους Φαττάχ - που μοιάζουν, με τους ρωσικούς Κινζάλ, που χρησιμοποιούνται, με πλήρη επιτυχία, στο ουκρανικό μέτωπο - οι οποίοι ταξιδεύουν, με ταχύτητα 15 Mach και μπορούν να φτάσουν, σε οποιονδήποτε στόχο, μέσα στο Ισραήλ, περίπου, σε 6, με 7 λεπτά, ενώ θα πρέπει να προστεθεί και ο εξελιγμένος ρωσικός ηλεκτρονικός πόλεμος (EW), μέσω της σχηματοποιημένης συνεργατικής στρατιωτικής διασύνδεσης του Ιράν, με την Ρωσία, τα αποτελέσματα της οποίας είναι, σαφέστατα και στον πόλεμο, στην Ουκρανία. (“Ό,τι χρειαστείτε, απλά ζητήστε το”, έχουν πει, στην βάση της αμοιβαιότητας, Ιρανοί και Ρώσοι, αφού ο εχθρός είναι κοινός).

Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε το όπλο του πετρελαίου, που έχουν, στα χέρια τους τα αραβικά κράτη, που έχουν το οικονομικό πλεονέκτημα να μπορούν να ανατινάξουν το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα, κόβοντας το πετρέλαιο, χωρίς να ρίξουν ούτε έναν πυροβολισμό, εάν το Ιράν και η Σαουδική Αραβία συμμαχήσουν, αφού η κρίση του 2008 χρειάστηκε 29 τρισεκατομμύρια δολάρια για να επιλυθεί, αλλά τώρα μια νέα κρίση, με όπλο το πετρέλαιο, εάν συμβεί, δεν θα μπορούσε να επιλυθεί, ούτε με 100 τρισεκατομμύρια δολάρια, ενώ θα καταρρεύσει η δομή των χρηματιστηριακών παραγώγων της Wall Street , που φθάνουν τα 618 τρισεκατομμυρία δολάρια, όπως ισχυρίζονται οι αναλυτές της Goldman Sachs και της JP Morgan, όπως και διάφοροι άλλοι έμποροι ενέργειας, στον Περσικό Κόλπο.

Πέραν όλων αυτών, το κινεζικό ναυτικό προστατεύει, το Ιράν από απόσταση. Και φυσικά, η σαφής και ωμή δήλωση του Κινέζου πρωθυπουργού Λι Τσιάνγκ ότι : “η Κίνα θα συνεχίσει να υποστηρίζει, σταθερά, το Ιράν, στην διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της εθνικής αξιοπρέπειας και θα αντιταχθεί σθεναρά, σε οποιεσδήποτε εξωτερικές δυνάμεις, που παρεμβαίνουν, στις εσωτερικές υποθέσεις του Ιράν”, ξεκαθαρίζει το τοπίο και τις αντίπαλες πλευρές, αφού η Κίνα και το Ιράν έχουν μια συνολική στρατηγική εταιρική σχέση, με δεδομένη την άμεση εξάρτηση της κινεζικής οικονομίας, από την απρόσκοπτη εισροή του άφθονου περσικού πετρελαίου.

Ως εκ τούτου, τα πράγματα έχουν καταστεί δύσκολα, για όλους του παίκτες, σε αυτό το γριφώδες γεωπολιτικό παίγνιο και τις εκατέρωθεν, επιδείξεις ισχύος των αντιπάλων, αφού και οι Αμερικανοί έχουν κατεβάσει, στην περιοχή δυο αεροπλανοφόρα και πολλά αλλά πλοία και πολεμικά μέσα, με τεράστια ισχύ.

  

Αυτά είναι τα σκληρά και ωμά πραγματικά δεδομένα, στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, καθιστώντας, τις τρέχουσες και τις, άμεσα, μελλοντικές εξελίξεις, εξαιρετικά επικίνδυνες, για όλους μας.

Το τί μέλλει γενέσθαι δεν μπορούμε να το προδιαγράψουμε. Μπορούμε, μόνο, να το καταγράψουμε και να το παρακολουθήσουμε, εκφράζοντας ο καθένας τις απόψεις του.

Και αυτό είναι, που επιχειρώ, με το παρόν δημοσίευμα.