Από την εποχή, που ο Πειραιάς, ήταν … νησί (4800 πΧ-3400 πΧ), στο νεολιθικό πήλινο ειδώλιο, στην Σλαβομακεδονία (δεύτερο μισό της 6ης χιλιετίας πΧ), στο ειδώλιο ξυλουργού, εν ώρα εργασίας, στον αμφορέα του Εξηκία, στο τετράδραχμο της Μένδης, στις δικαστικές ψήφους (5ος αιώνας πΧ), στο μεγαλύτερο ψηφιδωτό, στον κόσμο των 1050 τμ στην Αντιόχεια, τον 3ο αιώνα πΧ, στις κέλτικες ασπίδες, στην Αγγλία (400 πΧ-50 πΧ), στο φρούριο-παλάτι του Ηρώδη (23 πΧ-15 πΧ), στον Βίκινγκ Χάλφνταν, στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, το 900 μΧ, στην Απαγορευμένη Πόλη, στο Πεκίνο (1406-1420), στο Μεξικό του 1794, στην Θεσσαλονίκη (1863-1970), στην Αθήνα (1900-1986), στους Bonnie και Clyde, το 1933, στον Donald Trump και τον Γκορμπατσώφ, το 1987, στην κοπέλα από την Μογγολία και τον τάρανδο, στην Καππαδοκία, το 2024, στον Elon Musk, το DOGE και τα 9.000.000 $, στο Πρακτορείο Ειδήσεων Reuters, στην φημολογούμενη Προανακριτική, για την Ουκρανία, τον 2/2025 και μετέπειτα (133).
4800 πΧ - 3400 πΧ Πειραιάς. Και όμως, ο Πειραιάς ήταν νησί. Το περιγράφει και ο αρχαίος γεωγράφος Στράβων, που επισκέφτηκε και εξέτασε την περιοχή, 2500 χρόνια, αργότερα. Η ετυμολογία του ονόματος Πειραιάς ανατρέχει, στην «πέραν της ακτής γη», από την, εκεί, Αττική παραλία.
6η χιλιετία πΧ (δεύτερο μισό). Τούμπα Μαντζάρι, Σλαβομακεδονία (Βόρεια Μακεδονία). Νεολιθικό πήλινο ειδώλιο βωμού μητέρας θεάς. Η Τούμπα Μαντζάρι (λόφος του τάφου) είναι ένας νεολιθικός οικισμός (6000 πΧ - 4300 πΧ). Βρίσκεται βορειοανατολικά των Σκοπίων και είναι ένας, από τους πολυάριθμους προϊστορικούς χώρους, που είναι διάσπαρτοι, στην Βόρεια Μακεδονία.
Εκεί, έχουν ανακαλυφθεί άφθονα στοιχεία των αγροτικών κοινοτήτων της πρώιμης ανατολικής Ευρώπης, όπου οι χωρικοί κατοικούν, επίμονα, δίπλα, στα χωράφια τους.
490 πΧ Δελφοί (αφιέρωμα). Κύλικας λευκού βάθους, που αναπαριστά τον καθήμενο δαφνοστεφανωμένο Απόλλωνα και ένα μαύρο κόρακα.
5ος αιώνας πΧ (αρχές). Βοιωτία. Ειδώλιο, με παράσταση ξυλουργού, εν ώρα εργασίας. Εθνικό Μουσείο Κοπεγχάγης.
5ος αιώνας πΧ. Αθήνα. Αμφορέας 0,61 μ. του μεγαλύτερου Αθηναίου αγγειογράφου Εξηκία. Αναπαριστά, λεπτομερώς, τον Αχιλλέα και τον Αίαντα, να παίζουν ζάρια (πεσσούς). Πάνω, η υπογραφή του καλλιτέχνη, στα έργα του,
5ος - 4ος αιώνας πΧ. Τετράδραχμο της Μένδης, στην Χαλκιδική, που ιδρύθηκε τον 8ο πΧ αιώνα, από Ερετριείς αποίκους. Το όνομα η πόλη το πήρε από το φυτό μίνθη (ένα είδος μέντας), από την θρακική λέξη mendi, που σημαίνει γάιδαρος, ή άλογο Το μίνθη (ή mendi) έγινε μίνδη και από εκεί, βγήκε το Μένδη. Βασικά προϊόντα της πόλης ήσαν ο Μενδαίος οίνος και Μένδιος όνος. Είχε εύφορο έδαφος και μεταλλεία χρυσού, ενώ, τον 6ο πΧ αιώνα, έκοψα και νομίσματα, που κυκλοφόρησαν και στην νότια Ελλάδα και στην Θράκη, κάποια, με απεικόνιση αμφορέα, ενώ τα περισσότερα απεικόνιζαν τον Μένδιο όνο. Αρχικό, το γαϊδουράκι ήταν μόνο του και στη συνέχεια κουβαλούσε τον μεθυσμένο Διόνυσο. Το σύγχρονο όνομα «Μέντιος», που αναφέρεται, ως όνομα των γαϊδουριών είναι απόηχος αυτής της αρχαίας ιστορίας.
5ος αιώνας πΧ Αθήνα. Τέσσερεις δικαστικοί ψήφοι, με την επιγραφή “ΨΗΦΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑ”.
4ος αιώνας πΧ. Κολχίδα (σημερινή Γεωργία). Χρύσα δακτυλίδια ναού, με μενταγιόν αλόγων, από τον τάφο αρχόντισσας.
51 πΧ - 30 πΧ αρχαία Αίγυπτος. Το βυθισμένο, 5 μέτρα, κάτω από την θάλασσα, παλάτι της Κλεοπάτρας Ζ’ της Φιλοπάτορος και η, επίσης, βυθισμένη νήσος Αντίροδος. Βυθίστηκαν το 365 μΧ, από έναν ισχυρότατο καταστροφικό σεισμό, που δημιούργησε ένα τσουνάμι, που έφθασε, μέχρι τις ακτές της Ισπανίας.
23 πΧ - 15 πΧ (κατασκευή). Βηθλεέμ, Γαλιλαία (ρωμαϊκή Παλαιστίνη). Το παλάτι φρούριο του υποτακτικού, στους Ρωμαίους, βασιλιά των Ιουδαίων Ηρώδη Α’ (γέννηση 72 πΧ, θάνατος 4 μΧ). Είναι αυτός, που διέταξε, κατά την χριστιανική καινή διαθήκη, την σφαγή των νηπίων της Βηθλεέμ, για να εξοντώσει τον Ιησού. Βασίλευσε, από το 37 πΧ, μέχρι τον θάνατό του, που ήταν φρικτός, αφού παρέλυσε και σάπισε το κορμί του, από την μέση και κάτω (προφανής γάγγραινα).
900 Κωνσταντινούπολη, Αγία Σοφία. «Ο Χάλφνταν ήταν εδώ», ή «Ο Χάλφνταν έγραψε αυτούς τους ρούνους». Τα γράμματα που χάραξε, ωστόσο, δεν ήταν ελληνικά, ή λατινικά καθώς επρόκειτο για έναν Βαράγγο πολεμιστή, έναν μισθοφόρο Βίκινγκ, από τις σκανδιναβικές χώρες του βορρά.
Οι Βίκινγκς που ήρθαν στην Κωνσταντινούπολη για να αναζητήσουν δόξα και μεγάλο πλούτο, ήσαν γνωστοί, ως Βαράγγοι Φρουροί. Η θητεία τους χρονολογείται, από τον 9ο αιώνα, όταν το Ρωσικό Κράτος του Κιέβου και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπέγραψαν μια συνθήκη ειρήνης, που επέτρεψε, σε ορισμένους πολεμιστές των Ρως να ενταχθούν, ως μισθοφόροι, στον στρατό της αυτοκρατορίας.
1371-1374 Σφακιά, Κρήτη. Το Φραγκοκάστελο. Κτίστηκε, από τους Ενετούς, είχε φρουρά και ήταν προστατευμένη καστροπολιτεία της ενετικής αριστοκρατίας, από τοὺς επαναστατημένους Σφακιανούς,
1890 Σφακιά, Κρήτη.
1406 - 1420 (κατασκευή). Πεκίνο. Η Απαγορευμένη Πόλη, το βασιλικό παλάτι της Δυναστείας Μινγκ και Τσινγκ. Ιδρύθηκε, το 1925, μετά την έξωση του τελευταίου αυτοκράτορα της Κίνας Που Γι και άνοιξε τις πόρτες του, στο κοινό. Αποτελείται, από 800 κτήρια και 8.706 αίθουσες, με έκταση 0,700 τ. χλμ. Εκεί, ζούσαν 9.000 παλακίδες και 100.000 ευνούχοι.
1863 Οθωμανική Θεσσαλονίκη.
1910 (δεκαετία). Οθωμανική Θεσσαλονίκη. Η αγορά, στην οδό Σαμπρί πασά (την, μετέπειτα, οδό Βενιζέλου), σε καρτ ποστάλ, πριν την απελευθέρωση.
1927 Θεσσαλονίκη. Η αψίδα του Γαλέριου (η Καμάρα).
1898 Καισάρεια, Μικρά Ασία. Δάσκαλοι και τελειόφοιτοι του ελληνικού σχολείου.
1923
Νέα Ιωνία (νεοϊδρυθείσα). Η οδός Σπάρτης (Μικράς Ασίας).
1935 Καλαμαριά, Νέα Κρήνη. Παραλία.
1939 Φιλανδία. Αφίσα της εποχής του πολέμου “Ε.Σ.Σ.Δ.” και Φιλανδίας.
1937 Αθήνα, οδός Πανεπιστημίου. Η ανέγερση του κτιρίου της Τράπεζας της Ελλάδος είναι έτοιμο να τελειώσει. Εγκαινιάστηκε, στις 4/4/1938. Τότε η Τράπεζα της Ελλάδος ήταν, όντως, Τράπεζα της Ελλάδος. Τώρα, δεν είναι.
1941-1944 Αλεξανδρούπολη. Βουλγαρική Κατοχή.
1947 Ισπανία. Νόμισμα 1 πεσέτας. Εποχή δικτατορίας Francisco Franco.
1966 Ισπανία. Νόμισμα 100 πεσετών. Εποχή δικτατορίας Francisco Franco.
1950 (πρώτο μισό της δεκαετίας). Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας και η Άννα Καλουτά. Εκεινη την εποχή είχαν ερωτική σχέση.
1958 Αθήνα. Ο Μάριος Νικολινάκος και η Άννα Συνοδινού, στην ταινία «Ο άνθρωπος του τραίνου», σε σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου.
1960 (αρχές δεκαετίας). Η Μαρία Καλογεροπούλου (Κάλλας), με την αδελφή της Τζάκυ.
Παρά τα φαινόμενα, οι σχέσεις τους ήσαν κακές, όπως και με όλη την οικογένειά της. Όταν η Μαρία πέθανε η Τζάκυ έγραψε ένα βιβλίο, με τον τίτλο «Sisters», όπου περιγράφει την Μαρία, ως τσιγκούνα, κακή και εχθρική, απέναντι, στην οικογένεια. Χαρακτηριστικά, ο Νίκος Γκατζογιάννης (Nicholas Gage) - που, παραπάνω, είναι με τον butler της Κάλλας Ferruccio Mezzadri, o οποίος είναι βασική πηγή των πληροφοριών του συγγραφέα -, στο βιβλίο του «Greek Fire», το 2000, αναφέρει ότι, όταν, λίγο μετά την ηλικία των 40 ετών της, η Τζάκυ είπε, στην Μαρία, ότι θέλει να ασχοληθεί, με το τραγούδι, η Μαρία της απάντησε ότι «You are not a singer, you are a γριά»! Πάντως, οι πληροφορίες του Γκατζογιάννη είναι αμφισβητούμενες και κάποιες, από αυτές, ελέγχονται, ως μύθοι.
1960 (δεκαετία). Αθήνα. Η Λεωφόρος Αλεξα, τέρμα Αμπελοκήπων.
1960 (τέλη δεκαετίας). Αθήνα. Ο Γιώργος Κωνσταντίνου και η Έλενα Ναθαναήλ, όταν είχαν ερωτική σχέση.
12/8/1967 Έγγραφο απολύσεων κοινοτικών συμβούλων, από τον Νομάρχη Ηρακλείου, στην εποχή της δικτατορίας των συνταγματαρχών, Αναστάσιο Τασούλα, πατέρα του φαφλατά Κωνσταντίνου Τασούλα.
29/2/1984 Ο νεαρός, τότε, Κωνσταντίνος Τασούλας, στην ταυτότητα του συνεργάτη βουλευτή (του Ευάγγελου Αβέρωφ).
1970 (δεκαετία). Αθήνα. Η Ομόνοια, από ψηλά.
1970 (δεκαετία). Θεσσαλονίκη. Στέφανος Σαράφης, Χρήστος Τερζανίδης, Γιώργος Κούδας, Κώστας Ιωσηφίδης. Τέσσερεις ποδοσφαιριστές, από την μεγάλη ομάδα του ΠΑΟΚ εκείνης της εποχής.
1982 Αθήνα, Θέατρο «Αθήναιον» (σήμερα, «Τζένη Καρέζη»). Ο σκηνοθέτης Jules Dassin, ο Γρηγόρης Βαλτινός, η Τζένη Καρέζη, η Όλια Λαζαρίδου και ο Κώστας Καζάκος, όταν παιζόταν το θεατρικό έργο “Ποιός φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ”.
1986. Αθήνα. Οδός Πανεπιστημίου.
1987 Μόσχα, “Ε.Σ.Σ.Δ.”. O Donald Trump, με τον Μιχαήλ Γκορμπατσώφ.
2010 “Ισορροπία”. Γλυπτό του Ισπανού Roberto Manzano Hernandez.
2020 Υεμένη. Το τοπίο του αρχαίου ηφαιστείου Χαράς Νταμάρ.
2024 Μογγολία. Η νεαρή γυναίκα της φυλής Τσαατάν, καβάλα, σε τάρανδο. Ανήκει, στους, περίπου, 500 ανθρώπους (50 οικογένειες, που ζουν έτσι και θεωρούνται, ως οι τελευταίοι εκτροφείς τάρανδων, στην χώρα αυτή.
2024 Μετέωρα.
2024 Rio Grande (Rio Bravo), Νέο Μεξικό. Το μεγάλο ηφαιστειογενές ρήγμα, που καλύπτεται, από το ομώνυμο ποτάμι.
2024 Αλάσκα, ΗΠΑ. Καλοκαίρι, με ημέρες 24 ωρών και χειμώνας, με νύκτες 24 ωρών, μέσα σε μια ατμόσφαιρα σουρεαλιστική και απόκοσμη, που είναι κατάλληλη, για να παρατηρηθεί το βόρειο σέλας.
2024 Μαλαισία. Η χώρα της νοτιοανατολικής Ασίας, που είναι διαμελισμένη, εδαφικά, σε δύο τμήματα, που απέχουν, μεταξύ τους 800 χλμ.
Σχόλια