Η ευρωμπατιροτραπεζοκρατία και η πολιτική ελίτ της ευρωζώνης ενώπιον του αδιεξόδου της κατάρρευσης των ευρωπαϊκών τραπεζών. (Η Ευρωζώνη μπροστά στο σταυροδρόμι : Ομοσπονδιοποίηση, ή διάλυση;)

Η εξωφρενικών διαστάσεων φούσκα της ευρωπαϊκής μπατιροτραπεζοκρατίας σε όλο της το "μεγαλείο"! Η φούσκα αυτή άρχισε να διαρρηγνύεται και ήδη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, μετά την κωμικοτραγική απόφαση των ευρωζωνιτών της 21/7/2011 και εξ αιτίας αυτής της απόφασης. Και λέω ότι η τραπεζική φούσκα στην Ευρώπη άρχισε να διαρρυγνύεται, εξ αιτίας αυτής της απόφασης, επειδή η απόφαση αυτή αποδόμησε την Ιταλία και την Ισπανία, αφού φυσικά έριξε στα τάρταρα την Ελλάδα, η οποία στραγγαλίζεται οικονομικά και ο πληθυσμός της εξαθλιώνεται, χρησιμοποιούμενη, από την Αγγέλα Μέρκελ και την γερμανική πολιτκοοικονομική ελίτ, ως παράδειγμα προς αποφυγήν, για τις άλλες υποψήφιες - προς κούρεμα του δημόσιου χρέους τους - χώρες της ευρωζώνης. Την σειρά της Ελλάδας θα ακολουθήσουν, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, προκειμένου να φοβηθούν η Ιταλία και η Ισπανία, στις οποίες η κατάσταση είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπισθεί και τα προβλήματα είναι αδύνατο να καταστούν - έστω και λίγο - διαχειρίσιμα, μέσα στο παρόν εντελώς χαοτικό θεσμικό πλαίσιο της ευρωζώνης, η οποία θα καταρρεύσει, όσα ποσά και αν διατεθούν. Και τούτο διότι, παρά το γεγονός ότι η ύφεση ξεκίνησε το 2008 από το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, αυτό φαίνεται και είναι, ως προς την αντιστοιχία των στοιχείων, που συναπαρτίζουν το ενεργητικό του, με το ΑΕΠ των ΗΠΑ, πολύ περισσότερο ισορροπημένο από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό, του οποίου το μέγεθος της φούσκας είναι δυσθεώρητο. (Για την πλήρη αποτυχία της απόφασης, που πήραν οι ηγέτες της ευρωζώνης στις 21/7/2011 και την, υπό συνθήκες πανικού, κατάργησή της, πριν καν εφαρμοσθεί, μπορείτε να δείτε στο μπλογκ μου και το δημοσίευμά μου, με τίτλο : "21/7/2011 : Η ανακοίνωση της πρώτης επίσημης κρατικής χρεωκοπίας, εντός ευρωζώνης, με την ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας, ανοίγει τον δρόμο για την χρεωκοπία και των υπόλοιπων χωρών της ζώνης του ευρώ" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2011/07/2172011-official-greek-default.html ).

Στο μπλογκ Press.gr και με τίτλο : "Γιατί χρειάζονται 3 τρις ευρώ για να σωθεί η Ευρώπη..." http://press-gr.blogspot.com/2011/10/3.html αναδημοσιεύτηκε ένα άρθρο από το μπλογκ http://banksnews.gr/ ( http://www.banksnews.gr/portal/home-page/124-top-story/3790--32- ) , το οποίο μου θύμησε ένα παλαιό δημοσίευμά μου στο μπλογκ μου, γύρω από την σαθρότητα του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο είχε τίτλο : "Το σαθρό ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι φόβοι των τραπεζικών ελίτ, για επερχόμενο "κανόνι" και για πληθωρισμό (που έφερε στην επιφάνεια ο ΓΑΠ τον Οκτώβριο του 2009) και οι αντιφατικές επιδιώξεις τους" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/07/gap-2009.html και το οποίο αναιρεί, προκαταβολικά, τις παραδοχές των συντακτών του εν λόγω αναδημοσιευμένου στο Press.gr άρθρου, στο οποίο γίνεται αναφορά σε ένα σχέδιο συντακτών του Bloomberg και τις προϋποθέσεις διάσωσης της ευρωζώνης, που αυτό το σχέδιο περιλαμβάνει. 

Και το ίδιο το παρουσιαζόμενο σχέδιο και οι τιθέμενες προϋποθέσεις είναι εξωπραγματικές και αναποτελεσματικές. Δεν αρκούν όχι μόνον τα 3 τρισ. €, στα οποία αναφέρονται οι συντάκτες του Bloomberg, αλλά ούτε καν 33 τρισ. €, για την αντιμετώπιση της σοβούσας ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής κρίσης!!! Την σύντομη και περιεκτική απάντησή μου στο άρθρο αυτό (που δόθηκε με τα σχόλιά μου http://press-gr.blogspot.com/2011/10/3.html#comment-1440728987800464192 και http://press-gr.blogspot.com/2011/10/3.html#comment-3250813426312085528 και http://press-gr.blogspot.com/2011/10/3.html#comment-402839244347877399 της 19/10/2011) μπορείτε να την διαβάσετε παρακάτω :



"Ούτε τα 3 τρισ. € φθάνουν, ούτε το πρόβλημα εντοπίζεται στα κρατικά χρέη προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες.


Ο συγγραφέας (ή οι συγγραφείς) του άρθρου σφάλλει (σφάλλουν). Το άρθρο στηρίζεται σε μη ρεαλιστικές βάσεις και σε εσφαλμένες παραδοχές. (Π.χ. το ελληνικό κούρεμα πρέπει να είναι της τάξης του 90% στο σύνολο του χρέους - και όχι μόνον προς τους ιδιώτες δανειστές, για να είναι αποτελεσματικό. Οι υπολογισμοί, που γίνονται στο άρθρο, είναι εσφαλμένοι).


Γι' αυτό και το προσεχές ευρωπαϊκό συμβούλιο της 23/10/2011 θα αποτελέσει, κατά πάσαν πιθανότητα, μια τρύπα στο νερό.


Οι απαιτήσεις της ευρωπαϊκής μπατιροτραπεζοκρατίας είναι τέτοιες που είναι αδύνατον να υλοποιηθούν, λαμβανομένων υπόψη και των ιδιωτικών χρεών στα οποία αυτή έχει εκθέσει τον εαυτό της.

Π.χ. η γαλλική τράπεζα BNR Paribas εμφανίζει ενεργητικό ίσο με το 110% του ΑΕΠ της Γαλλίας (στοιχεία του 2009). Η ολλανδική ING Group εμφανίζει ενεργητικό ίσο με το 209,8% του ΑΕΠ της Ολλανδίας. Η προσφάτως καταρρεύσασα βελγική Dexia εμφάνιζε ενεργητικό ίσο με το 176% του ΑΕΠ του Βελγίου.


Και για να μιλήσουμε, έχοντας όλη την εικόνα της ευρωπαϊκής μπατιροτραπεζοκρατίας, ας δούμε τα συνολικά στοιχεία :

Στην Γερμανία 5 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 117,5% του γερμανικού ΑΕΠ.


Στην Γαλλία 5 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 290,3% του γαλλικού ΑΕΠ.


Στην Ολλανδία 2 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 233% του ολλανδικού ΑΕΠ.


Στην Αυστρία 3 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 123,2% του αυστριακού ΑΕΠ.


Στην Ιταλία 7 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 145,3% του ιταλικού ΑΕΠ.
Στην Ισπανία 6 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 183,7% του ισπανικού ΑΕΠ.


Στην Ελλάδα 5 τράπεζες έχουν ενεργητικό ίσο με το 157% του ελληνικού ΑΕΠ.


Στην Πορτογαλία 1 τράπεζα έχει ενεργητικό ίσο με το 59,8% του πορτογαλικού ΑΕΠ.


Ακόμα και στο Λουξεμβούργο 1 τράπεζα έχει ενεργητικό ίσο με το 209,1% του λουξεμβουργιανού ΑΕΠ.


(Και όλα αυτά την στιγμή που οι 7 μεγαλύτερες τράπεζες των ΗΠΑ έχουν ενεργητικό μόλις το 50% του ΑΕΠ της χώρας τους).


Την ευρωπαϊκή μπατιροτραπεζοκρατία δεν την σώζει τίποτε άλλο, εκτός από την δημοσιοποίηση / κρατικοποίησή της, σε επίπεδο ευρωζώνης, (αν επιβιώσει το ευρώ).


Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει η ευρωζώνη να μετασχηματισθεί σε ομοσπονδιακό κράτος με μια κεντρική κυβέρνηση, η οποία θα μπορέσει να θέσει υπό τον έλεγχό της την αδέσποτη Ε.Κ.Τ. και να ασκήσει νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, σε επίπεδο Ομοσπονδίας.


Διαφορετικά, η κρατικοποίηση της ευρωπαϊκής μπατιροτραπεζοκρατίας θα πρέπει να γίνει από τα κράτη της ευρωζώνης (αφού αυτά εξέλθουν από αυτήν και επιστρέψουν στα εθνικά τους νομίσματα).


Βέβαια, αυτή η κρατικοποίηση/δημοσιοποίηση της ευρωμπατιροτραπεζοκρατίας θα μπορεί να είναι προσωρινή. Χρήσιμο, όμως, θα ήταν να γίνει και σε μια μονιμότερη βάση...

(Δείτε στο μπλογκ μου ένα παλαιό - γράφτηκε πέρυσι δημοσίευμά μου, με τίτλο : "Το σαθρό ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, οι φόβοι των τραπεζικών ελίτ, για επερχόμενο "κανόνι" και για πληθωρισμό (που έφερε στην επιφάνεια ο ΓΑΠ τον Οκτώβριο του 2009) και οι αντιφατικές επιδιώξεις τους" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/07/gap-2009.html )''.