Ο Βαγγέλης Βενιζέλος στον ρόλο του καλύτερου υπερασπιστή της τρόϊκας των εκπροσώπων των τοκογλυφικών δανειστών και στην πορεία προς την επιστημονική απαξίωση και την πολιτική σκουπιδοποίηση.



Ο Βαγγέλης Βενιζέλος έχει γίνει ο καλύτερος υπερασπιστής των εκπροσώπων των δανειστών και της πολιτικής τους. Το γεγονός αυτό ήταν πλήρως αναμενόμενο, μετά την νομοτεχνική επεξεργασία που είχε κάνει ο κύριος καθηγητής - μαζί με τον έτερο "Καππαδόκη" (τον Ανδρέα Λοβέρδο) - στο κείμενο του Μνημονίου της ντροπής και της μεταναζιστικής Κατοχής, την πρωτομαγιά του 2010. Εδώ στην παραπάνω photo απεικονίζεται με τον ΓΑΠ, μέσα στο πνιγηρό ντεκόρ των σκουπιδιών, που έχουν πνίξει την Αθήνα, εκφράζοντας, με έναν χαρακτηριστικό τρόπο την προϊούσα απαξίωση του αγαπητού Βαγγέλη και την εξελισσόμενη πορεία του, προς την πολιτική του σκουπιδοποίηση, η οποία λαμβάνει, πλέον χώρα, με την αντίστοιχη σκουπιδοποίηση του μοιραίου και εντελώς ανίκανου "κυβερνήτη" του βυθιζόμενου πλοίου της Ελλάδας. Η εξέλιξη αυτή ήταν προδιαγεγραμμένη από την στιγμή που ανέλαβε τον ρόλο του "υπάρχου", όπως ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά, στην Βουλή. Από εκεί και πέρα, είναι άξιος της τύχης του, η οποία τον οδηγεί στον έσχατο επιστημονικό (αλήθεια, πως θα μπορέσει, όταν και αν επιστρέψει στις πανεπιστημιακές αίθουσες, να σταθεί ως συνταγματολόγος; Τι θα έχει να πει και πως θα απολογείται στους φοιτητές του - αν έχει τα μούτρα να πάει να τους διδάξει και αν αυτοί του το επιτρέψουν;) και πολιτικό αυτοεξευτελισμό. Δυστυχώς...



"Είπαμε, αγαπητέ κύριε Χαρίδημε: Ο Βαγγέλης είναι ακατάσχετος βερμπαλιστής. Είναι λογάς. Πάντοτε ήταν. Έτσι έζησε, μέχρι τώρα. Και έτσι θα παραμείνει μέχρι το τέλος του βίου του.



Ασχολείσαι πολύ περισσότερο από ό,τι πρέπει, με τα λεγόμενα του, αγαπητού Βαγγέλη, τα οποία στερούνται κάποιου επιστημονικού ή διανοουμενιστικού νοήματος, διότι δεν είναι ο επιστήμονας συνταγματολόγος, ή ο διανοούμενος Βαγγέλης Βενιζέλος, που μιλάει, αλλά ο πολιτικός Βαγγέλης Βενιζέλος.


Ως εκ τούτου, η ενασχόληση με το περιεχόμενο των λεγομένων του δεν βοηθάει σε κάτι και δεν μας δίδει κάτι το νέο, που να μην το ξέραμε. Και ο ίδιος, άλλωστε, δεν παίρνει τόσο σοβαρά τα εκάστοτε λεγόμενά του. Μόνον εσύ, αγαπητέ κύριε Χαρίδημε, το κάνεις αυτό! (Και αυτό είναι κάπως παρεξηγήσιμο, όπως έχω ξαναγράψει).


Συγκρίνεις π.χ. τον Βαγγέλη με τον Τσώρτσιλλ. Ο Βαγγέλης ... Winston Churchill! Αν είναι δυνατόν. Ούτε που το έχει διανοηθεί κάτι τέτοιο. Και αυτή η αναφορά δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια διανοητική/λεκτική πιρουέτα του αγαπητού καθηγητή μου και τίποτε περισσότερο.


Η ουσία του πράγματος βρίσκεται σε αυτό που έχω γράψει ευθύς εξ αρχής, από τότε που έγινε αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του ΓΑΠ : Ο Βαγγέλης έθαψε κυριολεκτικά κάθε ηγετική του φιλοδοξία και την πολιτική του καριέρα, με αυτή του την πράξη. Αυτό το έχει αντιληφθεί και πριν από λίγο καιρό, το ομολόγησε δημοσίως. Μπήκε και αυτός (όπως και ο ΓΑΠ τον Μάϊο του 2010, αν και η αλήθεια είναι ότι ο Βαγγέλης την έκανε και τότε την κουτσουκέλα του, αφού φιλοτέχνησε νομοτεχνικά το κείμενο του Μνημονίου, αλλά τότε αυτό δεν φάνηκε, δημοσίως, και μπόρεσε να μην το χρεωθεί πολιτικά) στην διαδικασία των υπογραφών, οι οποίες δεν έχουν γυρισμό. Αυτό έπαθε με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα, το οποίο υπέγραψε και στήριξε, κοινοβουλευτικά, σώζοντας την καταρρέουσα κυβέρνηση του ΓΑΠ.


Από εδώ και πέρα, το μοτίβο των τοποθετήσεών του θα είναι το ίδιο και μπορούμε να το προδιαγράψουμε όλοι εμείς που τον ξέρουμε από παλιά : Θα ακολουθήσει τον δρόμο του Ανδρέα Λοβέρδου και θα γίνει ο καλύτερος υμνητής της κατοχικής τρόϊκας των τοκογλυφικών δανειστών και του αβαθούς και δολοφονικού, για τις πραγματικές οικονομίες των χωρών της ευρωζώνης, ευρώ. Ήδη, μας είπε χθες (στις 21/9/2011) αυτό που και οι ΓΑΠ, Πάγκαλος και Λοβέρδος μας είπαν στο παρελθόν : Ότι είναι ευτύχημα που ήλθε εδώ η τρόϊκα των δανειστών!


(Σε αυτό, άλλωστε, δεν διαφωνείς, αγαπητέ κύριε Χαρίδημε. Μας το έχεις πει και εσύ αυτό και ως εκ τούτου πρέπει να χαίρεσαι που βρήκες, έναν ακόμα ομοϊδεάτη).


Κατά τα άλλα, φταίει ο Φωτόπουλος, που λέει ότι θα μπλοκάρει την είσπραξη του νέου φόρου στα ακίνητα, ή ο Αντώνης Σαμαράς που δεν παραδίδει (πλήρως) τα όπλα στην τροϊκανή junta που εκπροσωπεί και υλοποιεί την ωμή και άμεση δικτατορία της διεθνούς μπατιροτραπεζοκρατίας του χρηματιστικού κεφαλαίου στην Ελλάδα.


Όταν ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο, είχα γράψει, σχολιάζοντας το κείμενο του κ. Πιστοφίδη, που είχε δημοσιεθεί σε αυτό εδώ το μπλογκ, ότι με την ψήφισή του "Wellcome to hell".


Τα ψέμματα τελείωσαν, για όλους : Η κόλαση είναι, ήδη, παρούσα. Και ο σώζων εαυτόν, σωθήτω..."





(Σχόλιό μου http://htsoukas.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html?showComment=1316640512373#c3565949946027083767 της 22/9/2011, στο άρθρο που δημοσίευσε ο κ. Χαρίδημος Τσούκας στο μπλογκ του "ΕΝΑΡΘΡΗ ΚΡΑΥΓΗ", με τίτλο : "Τσόρτσιλ γιαλαντζί!" http://htsoukas.blogspot.com/2011/09/blog-post_21.html ).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).