Αδύνατη κάθε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, που εφαρμόζει το πρόγραμμα των μοντέρνων κατακτητών.

Τμήμα του αποικιοκρατικού Μνημονίου (Ν. 3845/2010), με τους μοντέρνους κατακτητές, που αφορά το ασφαλιστικό, το οποίο υπέγραψε η πανικόβλητη "κυβέρνηση" του ΓΑΠ, την αποφράδα Πρωτομαγιά του 2010 και το οποίο αρνήθηκε να επαναδιαπραγματευθεί η "Τρόικα" των κατακτητών...




"Το να συνεργαστεί κάποιος, με αυτό το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, που είναι όργανο των μοντέρνων μεταναζιστών κατακτητών της χώρας και να εφαρμόσει το καταστροφικό πρόγραμμά τους, που είναι προϊόν του αποικιοκρατικού μνημονίου και των, επίσης, αποικιοκρατικών δανειστικών "συμβάσεων", που υπέγραψε η αλαφιασμένη κυβέρνηση του ΓΑΠ το πρώτο οκταήμερο του περασμένου Μαΐου, αποτελεί έγκλημα, κατά του τόπου και του λαού αυτής της χώρας.



Προϋπόθεση των όποιων συνεργασιών, στην παρούσα φάση, είναι η έξοδος της χώρας από το μνημόνιο και η ακύρωση των δανειστικών "συμβάσεων", που υπέγραψαν, βιαστικά και εντελώς πρόωρα, υπό καθεστώς άφατου πανικού και άνευ οιασδήποτε διαπραγμάτευσης, ο ΓΑΠ και η παρέα του, που από εκλεγμένη κυβέρνηση του τόπου, μετατράπηκαν σε διεκπεραιωτές των εντολών των κατακτητών.

Σε αυτό έχουν δίκιο ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι οι "ανανεωτές", οι οποίοι - το ξαναλέω - αντιδρούν, έτσι όπως αντιδρούν, διότι και αυτοί βλέπουν έντρομοι να κινδυνεύει με κατάρρευση, όλο το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο κινήθηκαν από την γέννηση του χώρου τους το 1968, μέχρι σήμερα (ΕΟΚ, Συνθήκη του Μάαστριχτ, ευρωζώνη, κοινό νόμισμα, κοινό ευρωπαϊκό σπίτι).

Τότε, οι ευρωκομμουνιστές αναεωτές είχαν δίκιο. Όμως τώρα, οι σημερινοί "ανανεωτές" έχουν άδικο, διότι αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση, που τώρα λαμβάνει σάρκα και οστά, αποτελεί ένα αναχρονιστικό και βαθιά αντιδραστικό κοινωνικό, πολιτικό και οικονομικό κατασκεύασμα, όντας ένα προϊόν των χρηματοπιστωτικών ελίτ, με προεξάρχουσα την αδέσποτη Ε.Κ.Τ.

Αυτό είναι πια άμεσα ορατό και ο Καλλωνιάτης δεν το αρνείται και σωστά αποδέχεται και την έξοδο από το ευρώ και την Ένωση, αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση στην ευρωζώνη, η οποία οδηγείται στην καταστροφή, εξ αιτίας αυτής της πολιτικής.

Οι "ανανεωτές" μας, όμως, αρνούνται να αποδεχτούν αυτήν την εξέλιξη, έστω και ως απλή πιθανότητα και γι' αυτό υπάρχει ο άμεσος κίνδυνος να γερμανοτσολιαδίσουν, συνεργαζόμενοι με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, προφασιζόμενοι την "κουλτούρα των συνεργασιών". Και την προφασίζονται αυτήν την κουλτούρα, διότι δεν υπάρχει κανένα πεδίο ουσιαστικής διαβούλευσης, για προγραμματική σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ.


Και δεν υπάρχει καμμία ουσιαστική δυνατότητα ουσιαστικής διαβούλευσης, για την προγραμματική σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, διότι, απλούστατα, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει δικό του πρόγραμμα. Και αυτό επειδή το πρόγραμμα, που έχει και το οποίο εφαρμόζει, είναι το πρόγραμμα των κατακτητών, το οποίο είναι και αδιαπραγμάτευτο, όπως έδειξε και ο κατεξευτελισμός του Ανδρέα Λοβέρδου, που αποπειράθηκε, δια της πλαγίας οδού, να επαναδιαπραγματευτεί κάποια στοιχεία του μνημονίου, για να ανακρούσει αμέσως πρύμναν, όταν είδε ότι αυτά που υπόγραψε η πανικόβλητη κυβέρνησή του (και ο ίδιος) είναι εντελώς αδιαπραγμάτευτα από τους κατακτητές, οι οποίοι απαιτούν την εφαρμογή του συμφωνηθέντος προγράμματος, μέχρι τελευταίας κεραίας.

Ως εκ τούτου, αν ο κ. Κουβέλης και οι "ανανεωτές" του συνεργαστούν με το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ, θα κληθούν απλώς να εφαρμόσουν το πρόγραμμα των κατακτητών και τίποτε περισσότερο, διότι δεν υπάρχει οποιοδήποτε σημείο προς διαπραγμάτευση. Και αυτό αποτελεί - μέσα στις ζοφερές συνθήκες της μοντέρνας γερμανοτραφούς μεταναζιστικής Κατοχής, που βρίσκεται η χώρα μας - γερμανοτσολιαδισμό. Και αυτόν τον όρο δεν τον χρησιμοποιώ συνθηματολογικά, αλλά του προσδίδω ουσιαστικό περιεχόμενο.

Ελπίζω, βέβαια, ότι ο κ. Κουβέλης θα αντιληφθεί αυτήν την πικρή αλήθεια και θα αποφύγει μια τέτοια συνεργασία, διότι, αν δεν την αποφύγει, θα έχει να δώσει λόγο, για τις πράξεις του στον ελληνικό λαό ευρύτερα και όχι μόνον στον κόσμο της αριστεράς.

Με τον Κώστα Καλλωνιάτη, συμφωνώ εκεί που εξήγησα ότι συμφωνώ, διότι και εγώ δεν πετάω, έτσι εύκολα την ευρωζώνη στα σκουπίδια (αν και ήμουν πάντοτε κατά της εισόδου της Ελλάδας στην ευρωζώνη, διότι ούτε η Ελλάδα ήταν έτοιμη να μπει σε αυτήν, ούτε και η ευρωζώνη ήταν έτοιμη να εγγυηθεί για την χώρα μας). Η ευρωζώνη πρέπει (και μάλιστα γρήγορα) να αλλάξει πολιτική και να αποκτήσει θεσμική, πολιτική και κρατική βαθύτητα, που θα την καταστήσουν, όχι μόνο νομισματική ενότητα, που είναι σήμερα, αλλά και οικονομική ενότητα, κάτι που, σήμερα, δεν είναι, αφού αυτές οι θεσμικές ελλείψεις την οδηγούν στην γοργή αποδιοργάνωση και στην κοινωνική και οικονομική απαξίωση.


Αυτός ο μετασχηματισμός, όμως, δεν μπορεί να περιμένει για πολύ. Την εποχή των παχειών αγελάδων μπορούσε να περιμένει. Τώρα δεν μπορεί. Και γι' αυτό η χώρα μας, πρέπει να ετοιμάζεται και για το σενάριο της εξόδου της από την ευρωζώνη, από την οποία πρέπει να βγει όσο τα πράγματα δεν οδηγούνται, εντός της ευρωζώνης, στον μετασχηματισμό της σε πολιτική και κρατική ενότητα, με μια μορφή ισχυρής και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, που θα μπορεί να ασκεί οικονομική πολιτική και πλήρη έλεγχο στην τραπεζοπιστωτική γραφειοκρατία της Ε.Κ.Τ.

Στην περίπτωση αυτή η Ελλάδα πρέπει, τάχιστα, να φύγει από την ευρωζώνη των χρηματοπιστωτικών ελίτ και να αρνηθεί την πληρωμή του χρέους της – εν μέρει, ή καθ’ ολοκληρίαν ...

(Δες και τα θέματα στο μπλογκ μου : «Επιστροφή στην δραχμή : Θα ήταν μια λύση, αν είχαμε σοβαρή πολιτικοοικονομική ελίτ» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2009/12/blog-post_12.html και «Ελληνική στάση πληρωμών : Τα μέτρα την στήριξη μιας τέτοιας πολιτικής και οι επακολουθούσες συνέπειες» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/stasiplhromon.html )."







(Σχόλιό μου http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?p=9121&mforum=pfor#9121  της 17/6/2010, στο θέμα που έχω ανοίξει στο "PETROUPOLIS FORUMS", με τίτλο : "Διάσπαση του ΣΥΝ : Η θύελλα συσπειρώνει τους καθεστωτικούς" http://www.phpbbserver.com/pfor/viewtopic.php?t=2057&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=&mforum=pfor ).