Mind the GAP - Δεν φταίει ο Ανδρέας Παπανδρέου, ή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, για τα τωρινά χάλια της Ελλάδας. Η τωρινή άρχουσα ελίτ δεν θα καταφέρει να μεταθέσει τις ευθύνες, που είναι όλες δικές της.

Mind the gap, αγαπητοί μου φίλοι! Mind the GAP...

"Αγαπητέ Πέτρο, περιττό να πω ότι δεν συμφωνώ με την πολιτική τρομοκρατία. Δεν χρειαζόμαστε την σήμερον ημέρα έναν Ροβεσπιέρο, ή έναν Τζερτζίνσκυ, για να μας λύσει το πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε και τούτο επειδή αυτού του είδους οι πρακτικές δεν θα λύσουν το ουσιαστικό πρόβλημα της χώρας, που έχει να κάνει με την διακοπή των πιστωτικών ροών προς αυτήν και την επιβολή της μοντέρνας μεταναζιστικής Κατοχής στον τόπο μας. (Για την εμβάθυνση της Ε.Ε. δεν υπάρχει καμμία αντίρρηση. Αυτή είναι μια αδήριτη αναγκαιότητα).



Από εκεί και πέρα, προφανώς τα εγκλήματα δεν άρχισαν το τελευταίο 15μηνο, αλλά δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στο μακρυνό παρελθόν, για να βρούμε τις αιτίες των σημερινών μας προβλημάτων, τα οποία είναι πολύ διαφορετικά από εκείνα του παρελθόντος και όσο και αν υπάρχει σύνδεση μεταξύ των τωρινών προβλημάτων, με τα παλιά, αυτή η σύνδεση δεν σημαίνει ότι η τωρινή εξέλιξη ήταν απαραίτητη να υπάρξει και φυσικά η εξέλιξη αυτή δεν είναι αναπόφευκτο αποτέλεσμα των παλαιών προβλημάτων της χώρας.

Ανδρέας Παπανδρέου

Ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου, π.χ. δεν φταίει για τα τωρινά μας χάλια (ούτε και ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής), όσο και αν η τρέχουσα προπαγάνδα της τωρινής ολιγαρχίας του τόπου, που επιθυμεί να διαχύσει τις ευθύνες σε όλη την μεταπολιτευτική περίοδο, θέλει να τους αποδώσει ευθύνες, για να τις συμψηφίσει με τις σημερινές που είναι αποκλειστικά δικές της και στις οποίες ευθύνες βρίσκονται οι αιτίες των τωρινών δεινών της χώρας.

Κωνσταντίνος Καραμανλής

Μην ξεχνάμε ότι ο μεν Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν πολύ λιτός κυβερνήτης και κράτησε το δημόσιο χρέος σε, σχετικά, χαμηλά επίπεδα (τόσο όσο δεν έπρεπε και έσφαλε σε αυτό), ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ήταν ένας χουβαρδάς κυβερνήτης, αύξησε το δημόσιο χρέος (τόσο όσο δεν έπρεπε και έσφαλε όχι τόσο για το μέγεθος της χρέωσης της χώρας, αλλά για την ποιότητα αυτής της χρέωσης), αλλά, παράλληλα, το καλοκαίρι του 1995, δηλαδή λίγο πριν πεθάνει και μάλιστα σε καιρούς ανυποψίαστους και ανέφελους, είχε προειδοποιήσει τους επερχόμενους διαδόχους του, με την περίφημη φράση του : «Ή η χώρα θα αφανίσει το χρέος, ή το χρέος θα αφανίσει την χώρα».

Δυστυχώς, οι επελθόντες, μετά τον αείμνηστο Ανδρέα και πρώτος από όλους ο υιός του, που δεν του έμοιασε σε τίποτε, δεν έλαβαν υπόψη τους αυτήν την προειδοποίηση.


(Και οι δύο τεθνεώτες πολιτικοί ευθύνονται για άλλα πράγματα, τα οποία, όσο και αν συνδέονται με τα σημερινά προβλήματα, δεν έχουν αιτιώδη συνάφεια με τις σημερινές καταστροφικές εξελίξεις, την δρομολόγηση των οποίων ξεκίνησαν όσοι κυβέρνησαν τον τόπο, λίγο πριν από την εποχή της καταστροφικής, για τον τόπο, ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη και ειδικότερα από την εποχή της ανάληψης των ολυμπιακών αγώνων του 2004, με πρώτον από όλους τον κ. καθηγητή – περί του Κ. Σημίτη ο λόγος).


Παρά ταύτα, όμως και παρά τα χρονίζοντα προβλήματα της χώρας, αυτό που συμβαίνει τώρα είναι προϊόν των χειρισμών του τελευταίου 15μηνου και φυσικά, εάν είχαν υπάρξει άλλοι χειρισμοί, μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, δεν θα είχαμε φθάσει εδώ που τώρα έχουμε φθάσει.


Όπως, επίσης, ακόμα και κατά το τελευταίο επτάμηνο, εάν είχαν υπάρξει διαφορετικοί χειρισμοί, δεν θα φθάναμε εδώ που είμαστε τώρα.


Ένα συνοπτικό περίγραμμα των χειρισμών αυτών, που θα μπορούσαν να γίνουν, έχω ήδη κάνει στο προηγούμενο σημείωμά μου , αλλά και στο : «Η διεθνής χρηματοπιστωτική φούσκα, το ελληνικό bailout και οι ανεπάρκειες του ΓΑΠ, που έφεραν την νέα Κατοχή» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/04/bailout-gap.html .

Συμπέρασμά μου είναι ότι, αν η χώρα είχε έναν οποιονδήποτε άλλον πρωθυπουργό στην θέση του ΓΑΠ, δεν θα φθάναμε σε αυτό το χάλι, που φθάσαμε σήμερα (δηλαδή την άνευ αποχρώντος λόγου διακοπή των ροών των πιστώσεων προς την χώρα, με την στοχοποίησή της από τα hedge funds και ευρύτερα από τις διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικές αγορές, λόγω των αψυχολόγητα αψήφιστων ενεργειών του ΓΑΠ και της glamorous παρέας του – Παπακωνσταντίνου, Παμπούκης, Κατσέλη, Δρούτσας, Μπιρμπίλη, Μπατζελή κλπ ) το οποίο είναι αποκλειστικό προϊόν της ανερμάτιστης πολιτικής του ΓΑΠ και δεν έχει γίνει αντιληπτό, ως προς το τεράστια καταστροφικό του μέγεθος, από την ελληνική κοινωνία – ακόμα και από το εγγράμματο τμήμα της, αφού η κυβέρνηση έχει καταφέρει να παρουσιάσει το επίτευγμά της αυτό, ως κάτι το μοιραίο και αναπόφευκτο, ή έστω ως κάτι που ξέφευγε από τις δυνάμεις της.

Δεν πρόκειται, αγαπητέ Πέτρο, οι κατηγορούμενοι να πεισθούν να δεχθούν μια δίκη χωρίς την παραγραφή. Ήδη, χθες ο Αλέξανδρος Κοντός, πρώην υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης – όπως διάβασα στον σημερινό τύπο – αρνήθηκε μετά βδελυγμίας, μια τέτοια πρόταση…"





(Σχόλιό μου http://e-rooster.gr/05/2010/2538#comment-133055 της 25/5/2010 στο άρθρο του κ. Τάσου Αβραντίνη, με τίτλο : "Ζητείται ελπίς" http://e-rooster.gr/05/2010/2538 ).