Θύελλες θα δρέψει η ελληνική κοινωνικοπολιτική και οικονομική ελίτ.
"Αγαπητέ μου Σπυρίδωνα, αυτά τα περιστατικά, που, δι’ αντιγραφής, περιγράφεις ( http://e-rooster.gr/05/2010/2538#comment-132958 ), είναι μόνον η αρχή και δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτά που, πιθανότατα, θα επακολουθήσουν.
Μακριά από εμένα κάθε επιδοκιμασία της ωμής βίας και της αναπολόγητης δίκης (εντός ή εκτός εισαγωγικών) του οποιουδήποτε. Δυστυχώς, όμως, η ελληνική κοινωνικοπολιτική και οικονομική ελίτ, με την πλήρη ανευθυνότητα και την ακραία στενή συμφεροντολογική συμπεριφορά, που επέδειξε, κατά την περίοδο των «παχειών αγελάδων», μια συμπεριφορά, που επιβράβευσε τον ασύδοτο κλεπτοκρατικό πλουτισμό και την πλήρη διάχυσή του στην κοινωνία (και η περίπτωση της πρώην διευθύντριας Σταματίνας Μαντέλη, παλιάς νεοδημοκράτισσας και όλος ο οχετός που αυτή καταγγέλλει, δείχνει – έστω και αχνά – το μέγεθος αυτού το φαινομένου), θα δρέψει θύελλες, όχι μόνον λόγω των ανέμων, που έσπειρε, κατά το παρελθόν, αλλά και για την πείσμονα προσπάθειά της να περισώσει όσο περισσότερα μπορεί από την λεία των κλοπιμαίων, που έχει περιέλθει στην κατοχή των επιμέρους μελών της.
Γι’ αυτό και μπορεί, μεν, να μην εγκρίνουμε την άνευ απολογίας «δίκη» και την άσκηση φυσικής, ή ψυχολογικής βίας, απέναντι στους όποιους εκπροσώπους (λιγότερο ή περισσότερο υπεύθυνους) αυτής της δυσώδους ολιγαρχίας, αλλά αυτή η στάση, δεν μας οδηγεί και στο να μην κατανοούμε την αυθόρμητη αντίδραση ενός μεγάλου τμήματος των μελών της ελληνικής κοινωνίας, που βρίσκεται αντιμέτωπο και πρόσωπο με πρόσωπο, με τους υπαίτιους των δεινών, που υφίσταται η χώρα και οι κάτοικοί της, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτούς, δηλαδή, που το έπαιζαν – και πολλοί εξακολουθούν, ακόμα, να το παίζουν – «μεγαλοσχήμονες», «ειδικοί», «επαΐοντες», «προφέσσορες» και «ταγοί».
Για όλους αυτούς, – μαζύ με τα δημοσιογραφικά τους παπαγαλάκια – έρχονται δύσκολες ημέρες…
Ας ελπίσουμε, μόνον, να μην συμβούν τα χειρότερα…"
(Σχόλιό μου http://e-rooster.gr/05/2010/2538#comment-132969 της 24/5/2010 στο άρθρο του κ. Τάσου Αβραντίνη, με τίτλο : "Ζητείται ελπίς" http://e-rooster.gr/05/2010/2538 ).
Μακριά από εμένα κάθε επιδοκιμασία της ωμής βίας και της αναπολόγητης δίκης (εντός ή εκτός εισαγωγικών) του οποιουδήποτε. Δυστυχώς, όμως, η ελληνική κοινωνικοπολιτική και οικονομική ελίτ, με την πλήρη ανευθυνότητα και την ακραία στενή συμφεροντολογική συμπεριφορά, που επέδειξε, κατά την περίοδο των «παχειών αγελάδων», μια συμπεριφορά, που επιβράβευσε τον ασύδοτο κλεπτοκρατικό πλουτισμό και την πλήρη διάχυσή του στην κοινωνία (και η περίπτωση της πρώην διευθύντριας Σταματίνας Μαντέλη, παλιάς νεοδημοκράτισσας και όλος ο οχετός που αυτή καταγγέλλει, δείχνει – έστω και αχνά – το μέγεθος αυτού το φαινομένου), θα δρέψει θύελλες, όχι μόνον λόγω των ανέμων, που έσπειρε, κατά το παρελθόν, αλλά και για την πείσμονα προσπάθειά της να περισώσει όσο περισσότερα μπορεί από την λεία των κλοπιμαίων, που έχει περιέλθει στην κατοχή των επιμέρους μελών της.
Γι’ αυτό και μπορεί, μεν, να μην εγκρίνουμε την άνευ απολογίας «δίκη» και την άσκηση φυσικής, ή ψυχολογικής βίας, απέναντι στους όποιους εκπροσώπους (λιγότερο ή περισσότερο υπεύθυνους) αυτής της δυσώδους ολιγαρχίας, αλλά αυτή η στάση, δεν μας οδηγεί και στο να μην κατανοούμε την αυθόρμητη αντίδραση ενός μεγάλου τμήματος των μελών της ελληνικής κοινωνίας, που βρίσκεται αντιμέτωπο και πρόσωπο με πρόσωπο, με τους υπαίτιους των δεινών, που υφίσταται η χώρα και οι κάτοικοί της, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, αυτούς, δηλαδή, που το έπαιζαν – και πολλοί εξακολουθούν, ακόμα, να το παίζουν – «μεγαλοσχήμονες», «ειδικοί», «επαΐοντες», «προφέσσορες» και «ταγοί».
Για όλους αυτούς, – μαζύ με τα δημοσιογραφικά τους παπαγαλάκια – έρχονται δύσκολες ημέρες…
Ας ελπίσουμε, μόνον, να μην συμβούν τα χειρότερα…"
(Σχόλιό μου http://e-rooster.gr/05/2010/2538#comment-132969 της 24/5/2010 στο άρθρο του κ. Τάσου Αβραντίνη, με τίτλο : "Ζητείται ελπίς" http://e-rooster.gr/05/2010/2538 ).
Σχόλια