Ρωσία : Πως ενεργοποιείται το σύστημα “Περίμετρος”. Το πυραυλικό σύστημα “Dead Hand”, ως ένα σύστημα πυρηνικής καταστροφής των Δυτικών, μετά από επιτυχή πυρηνική επίθεση και την καταστροφή της ρωσικης πυρηνικής ομπρέλας.

Αφού στο προηγούμενο δημοσίευμα, σε αυτό εδώ το μπλογκ, με τίτλο : “Ο πόλεμος ΗΠΑ, NATO και Ρωσίας, στην Ουκρανία, μέσα από μια πρώτη παρουσίαση των ρωσικών αδυναμιών και κυρίως, της αμερικανικής ρητορικής, για την πλήρη στρατιωτική εξουδετέρωση της Ρωσίας, το ρωσικό σύστημα “Περίμετρος”, το πλήρες αδιέξοδο και η απόλυτη καταστροφή, που απειλείται να ακολουθήσει” (https://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2022/10/nato.html) αναφέρθηκα, στο ρωσικό σύστημα “Περίμετρος”, το οποίο έχει την μακάβρια προσωνυμία “Dead Hand”, το οποίο είναι ένα σύστημα μετακαταστροφικής αντεπίθεσης του ρωσικού κράτους, σε περίπτωση που θα δέχονταν πυρηνική επίθεση και δεν θα επιζούσε κανείς, για να εκκινήσει την αντεπίθεση, ήλθε η ώρα να περιγράψω το σύστημα αυτό, προκειμένου να γίνει αντιληπτό ότι δεν μπορεί να υπάρξει τελικός νικητής, σε έναν πυρηνικό πόλεμο, τουλάχιστον, λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα, που έχουμε σήμερα. 

Σύμφωνα με όσα είναι γνωστά, η Ρωσία έχει τουλάχιστον δύο πυρηνικά καταφύγια που λειτουργούν ως Κέντρα πυρηνικής Διοίκησης και Ελέγχου. Το πρώτο βρίσκεται, στο Κοζβίνσκι Καμέν, στα βόρεια Ουράλια Όρη και το δεύτερο, κάτω από το όρος Γιαμαντάου, στα νότια Ουράλια Όρη. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, στα Ουράλια, έχει την έδρα του το σύστημα “Περίμετρος”, στο όρος Κοζβίνσκι Καμέν και αν και μέχρι το 1996 η συγκεκριμένη κατασκευή δεν είχε ολοκληρωθεί, τελικά, το 2003 ολοκληρώθηκε και τώρα λειτουργεί, αποκαθιστώντας την ικανότητα της Ρωσίας να υλοποιήσει πυρηνικά αντίποινα. 

Το Κοζβίνσκι Καμέν αποτελεί το στολίδι του ρωσικού πυρηνικού συστήματος διοίκησης εν καιρώ πολέμου, επειδή μπορεί να επικοινωνήσει, μέσω του γρανιτένιου βουνού, με μακρινές ρωσικές στρατηγικές δυνάμεις, χρησιμοποιώντας ραδιοφωνικά σήματα πολύ χαμηλής συχνότητας (VLF), εν μέσω πυρηνικού πολεμικού περιβάλλοντος. Είναι δηλαδή ένα σύστημα αυτοματοποιημένης αντεπίθεσης, σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου, το οποίο υπάρχει, από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης. 

Ας σκεφθούμε το παρακάτω σενάριο. 

Οι ΗΠΑ επιτίθενται, με πυρηνικά όπλα και καταστρέφουν όλα τα κέντρα επιχειρήσεων της Ρωσίας και την πλειοψηφία του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων, και των πυρηνικών υποβρυχίων της, που μεταφέρουν πυρηνικά όπλα, για αντεπίθεση. 

Πως θα αποτραπεί κάτι τέτοιο; 

Η απάντηση είναι ότι θα αποτραπεί, όταν ο αντίπαλος γνωρίζει ότι η Ρωσία έχει ένα σύστημα, το οποίο, εάν εντοπίσει κάτι τέτοιο, θα εκτελέσει, άμεσα, μία πυρηνική αντεπίθεση, ακόμη και εάν δεν υπάρχει, ούτε ένας ζωντανός άνθρωπος. 

Αυτό προσπαθεί να κάνει η “Περίμετρος”. Η λειτουργία του συστήματος γίνεται, σε πέντε στάδια, τα οποία είναι τα ακόλουθα :

Στάδιο 1: Ενεργοποίηση 

Εάν η ανώτατη ηγεσία της Ρωσίας θεωρήσει ότι η πιθανότητα πυρηνικής επίθεσης, από τις ΗΠΑ, είναι υψηλή, τότε, μαζί με την ανώτατη στρατιωτική ηγεσία του κράτους, ενεργοποιούν το σύστημα “Περίμετρος”, από κάποια κεκαλυμμένα πυρηνικά καταφύγια των οποίων η θέση δεν είναι γνωστή, έως και σήμερα. 

Στάδιο 2: Λειτουργία ανίχνευσης 

Από την στιγμή εκκίνησης της λειτουργίας του, το σύστημα “Περίμετρος” λαμβάνει συνεχείς μετρήσεις, από όλη την επικράτεια της Ρωσίας, για εντοπισμό πυρηνικών επιθέσεων. Συγκεκριμένα, λαμβάνει δεδομένα, από κρυμμένους αισθητήρες, σε όλη την χώρα, αλλά η ακριβής θέση οποιουδήποτε, εκ των αισθητήρων, ή τα τεχνικά χαρακτηριστικά τους, είναι κάτι το άγνωστο. Αισθητήρες επιπέδου ραδιενέργειας· Σεισμικοί αισθητήρες· Αισθητήρες ατμοσφαιρικής πίεσης· Αντιπυραυλικά ραντάρ· Σάρωση, για τις ραδιοσυχνότητες ελέγχου και διοίκησης· Έλεγχος των γραμμών επικοινωνίας ελέγχου και διοίκησης 

Στάδιο 3: Εντοπισμός επιθέσεως 

Για τον εντοπισμό μίας πυρηνικής επίθεσης οι υπολογιστές της «Περιμέτρου» έχουν έναν πολύ απλό αλγόριθμο, για την αποφυγή σφαλμάτων. Ο αλγόριθμος λειτουργίας του αποτελείται από τρεις συνθήκες, οι οποίες, εάν είναι αληθείς, δίνουν εντολή ότι εντοπίστηκε πυρηνική επίθεση, εναντίον του κράτους. Οι συνθήκες είναι οι εξής. Βάσει των αισθητήρων έχει εντοπιστεί ίχνος πυρηνικής εκρήξεως και γίνεται έλεγχος, από το σύστημα, εάν υπάρχει επικοινωνία, με το κέντρο διοικήσεως και ελέγχου, σαρώνοντας τις ραδιοσυχνότητες, που χρησιμοποιούνται και την κατάσταση των επίγειων γραμμών επικοινωνίας. Αν δεν υπάρχουν επίγειες ή ασύρματες γραμμές επικοινωνίας, τότε δίνεται εντολή αντεπιθέσεως. 

Στάδιο 4: Εντολή αντεπιθέσεως 

Δεν είναι γνωστό, εάν αυτό γίνεται, πλήρως, αυτοματοποιημένα, ή εάν οι αξιωματικοί υπηρεσίας, στο καταφύγιο της “Περιμέτρου”, πρέπει να δώσουν την τελική έγκριση. Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, οι αξιωματικοί υπηρεσίας, στο καταφύγιο της “Περιμέτρου”, πρέπει να δώσουν την τελική έγκριση, αν και αυτό δεν είναι, πλέον, καθόλου σίγουρο. 

Στάδιο 5: Εκτόξευση πυραύλων ελέγχου και διοίκησης 

Εάν δοθεί η έγκριση, τότε μία σειρά από πυραύλους 15P011 εκτοξεύονται, αυτόματα και πετούν επάνω από όλη την χώρα. Οι πύραυλοι αυτοί, αντί για πολεμική κεφαλή, έχουν το σύστημα επικοινωνιών 15B99, το οποίο, καθώς πετούσαν, εκπέμπει ένα κρυπτογραφημένο σήμα, που ενεργοποιεί όλους τους πυραύλους, επάνω από τους οποίους πετά, να εκτοξευθούν στις προκαθορισμένες συντεταγμένες. 

Με αυτό το τρόπο η Ρωσία, εξασφαλίζει ότι οι αντίπαλοι θα το σκεφτούν, πολύ σοβαρά, προτού κάνουν μία πυρηνική επίθεση, διότι ακόμη και εάν ολόκληρη η στρατιωτική δομή έχει καταστραφεί, η “Περίμετρος” θα αντεπιτεθεί, με ένα χτύπημα καταστροφικής ισχύος.

Ως εκ τούτου γίνεται αντιληπτό ότι η διενέργεια ενός πυρηνικού πολέμου είναι όχι, απλώς, μια μη ορθολογική επιλογή, αλλά, στην πραγματικότητα, είναι μια επιλογή όχι μόνο καταστροφική, αλλά και εντελώς, παράλογη.

Μπορούμε λοιπόν να ελπίζουμε βάσιμα και να σχηματίσουμε την γνώμη ότι μια τέτοια επιλογή διεξαγωγής πυρηνικού πολέμου δεν πρόκειται να υπάρξει. Όμως πρέπει να ξέρουμε ότι, πάντοτε, οι μη ορθολογικές επιλογές και προσμονές παίζουν και αυτές τον ρόλο τους. 

Και αυτό είναι χρήσιμο να το έχουμε στην άκρη του μυαλού μας.