11/2025. Μαρία Ζαχάροβα : «Η Ελλάδα θα λάβει αυτό, που της αξίζει». Οι ελληνορωσικές σχέσεις οδηγούνται, στο χείριστο δυνατό επίπεδο και αυτό είναι, εξαιρετικά, επικίνδυνο, λόγω των ανοησιών της κυβέρνησης, που, με την ενεργό και διαρκή υποστήριξη του καθεστώτος του Κιέβου, ανέτρεψε τις ισορροπίες, στις ελληνορωσικές σχέσεις, “έχοντας χάσει την μπάλα”, στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής.

 

Με τις ελληνορωσικές σχέσεις ασχολείται το παρόν δημοσίευμα, επισημαίνοντας ότι η, εντελώς, ανισόρροπη στάση απέναντι στην σύγκρουση της στην πολεμική σύγκρουση της Ουκρανίας με την Ρωσία, η οποία στάση έχει οδηγήσει την ελληνική εξωτερική πολιτική, σε ενεργό και δραστήρια κατεύθυνση, εις βάρος της Ρωσίας και υπέρ του ουκρανικού καθεστώτος. 

Σε αυτή την, άκρως, επικίνδυνη πραγματικότητα αναφέρεται το, παραπάνω, βίντεο που τράβηξα, χθες, Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2025, το οποίο αξίζει το αναγνωστικό κοινό να παρακολουθήσει, διότι περιέχει μια εκτενή ανάλυση της, άκρως, εσφαλμένης στάσης της ελληνικής κυβέρνησης, απέναντι, στην Ρωσία, με την διεκδίκηση από την πλευρά των Αθηνών, της πρωτοπορίας στην άσκηση της αντιρωσικής πολιτικής, Χωρίς καμία επιφύλαξη και χωρίς την τήρηση του απαραίτητου μέτρου και των αναγκαίων ισορροπιών στην στις ελληνορωσικές σχέσεις.

 

Με την τελευταία συμφωνία της Ελλάδας, για την συμπαράγωγη θαλάσσιων δρόνων (drones),  με την Ουκρανία, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, στην Αθήνα, η Μόσχα αισθανόμενη ότι απειλείται, από την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας, στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, αφού τα drones, που πρόκειται να κατασκευαστούν, θα χρησιμοποιηθούν, από την Ουκρανία και μάλιστα, θα έχουν άμεση χρήση, στο πεδίο των μαχών και ιδίως, στην Μαύρη Θάλασσα, ξεχείλισε το ποτήρι, με αποτέλεσμα το Κρεμλίνο να αντιδράσει, με μια πολύ σκληρή ανακοίνωση της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Μαρίας Ζαχάροβα, η οποία δήλωση καταλήγει, στην απειλητική φράση ότι «η Ελλάδα θα λάβει αυτό που της αξίζει». 

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η απειλή, η οποία ανοίγει μια βεντάλια ενεργειών, από την πλευρά της Μόσχας, η οποία είναι πολυσήμαντη και εκτεταμένη, σε όλα τα πεδία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, αλλά και της άμυνας και πρόκειται να βλάψει την χώρα μας, καθιστώντας σαφή και επικίνδυνο αντίπαλο την Ρωσία, με την ανατροπή των πάγιων ρωσικών θέσεων, απέναντι, σε μία σειρά, από προβλήματα, που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, στο Κυπριακό, αλλά και σε άλλα ζωτικά ζητήματα, που αφορούν και την γεωπολιτική θέση της χώρας μας, στην περιοχή, στην οποία βρίσκεται, δηλαδή, στην νοτιοανατολική Μεσόγειο, αλλά και τις επιρροές, που μπορεί να ασκεί και ασκεί η Μόσχα και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως και σε μια σειρά, από χώρες, που εκτείνονται, από την περιοχή του Καυκάσου έως την Λιβύη. 

Από την άλλη πλευρά, αυτή γενική έκφραση, που εξέφρασε η Μαρία Ζαχάροβα (η οποία είναι σαφές ότι εκφράζει, επίσημα, τις θέσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Σεργκέι Λαβρώφ) και η οποία έχει σαφή απειλητικό χαρακτήρα, απέναντι, στην Αθήνα, καθιστά την Ελλάδα, ως ένα πεδίο άσκησης ενός υβριδικού πολέμου, από την πλευρά της Μόσχας, κάτι, το οποίο είναι, εντελώς, επικίνδυνο και η αλήθεια είναι ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών όπως και το υπουργείο Άμυνας της χώρας, όπως και σε ευρύτερα ζητήματα, που αφορούν την ασφάλεια, στρέφουν την προσοχή τους, προσπαθώντας να ανιχνεύσουν το πώς μπορεί, με ποιους τρόπους, όπως επίσης και με ποια πιθανή συχνότητα εκτείνονται οι ρωσικές απειλές. 

Δυστυχώς ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τήρησε την πρέπουσα στάση, απέναντι, στην Μόσχα και στο ουκρανικό πρόβλημα και εδώ, πρέπει να θυμίσω ότι, όταν, με την ιδιότητα του πρωθυπουργού, συναντήθηκε, στο Σότσι της Ρωσίας, με τον πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, εξέφρασε την θέση ότι η Ελλάδα υποστηρίζει, πλήρως, τις συμφωνίες του Μινσκ, τις οποίες, φυσικά, είδηση η Δύση χρησιμοποίησε, παραπλανητικά  και τις έγραψε, στα παλαιότερα των υποδημάτων της, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αρνήθηκε να επιμείνει, σε εκείνη την σωστή θέση, που εξέφρασε, τότε, επιλέγοντας να συμπεριφερθεί, ως πρωτοπαλίκαρο της Δύσης, απέναντι, στην Ρωσία και να καταστήσει την χώρα μας έναν σημαίνοντα εχθρικό στόχο του Κρεμλίνου.

Πρέπει, ακόμη, να επισημάνω, εδώ, ότι, το 2018, όταν ο, τότε, πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, μετά το τέλος της συνάντησης, ο Ρώσος πρόεδρος είπε, στο Έλληνα πρωθυπουργό την χαρακτηριστική φράση : «Αλέξη κοίταξε να πεις, στους συνεταίρους σου, στην Δύση, ότι την επόμενη φορά δεν πρόκειται να μείνω αδρανής», αναφερόμενος, φυσικά, στο ουκρανικό ζήτημα και είναι σαφές ότι ο Αλέξης Τσίπρας μετέφερε, στους Δυτικούς, αυτό το μήνυμα, που θέλησε να περάσει και μέσα, από τον Ελληνα πρωθυπουργό, ο Βλαντιμίρ Πούτιν. 

Επαναλαμβάνω και πάλι, ότι η Αθήνα έχασε το μετρό των απαραίτητων ισορροπιών, που έπρεπε και πρέπει να κρατήσει, στις σχέσεις της, με την Μόσχα και αυτό είναι, εξαιρετικά, επικίνδυνο. 

Αυτή την γκάμα των απειλών παρουσιάζω, στο αρχικό βίντεο, που έχω αναρτήσει, από το κανάλι μου, στο YouTube, στο σημερινό δημοσίευμα και φυσικά, προτρέπω, για μία ακόμη φορά, τους αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, με προσοχή.

Προς το παρόν, αρκεί αυτή η γενική περιγραφή, η οποία επισημαίνει τους κινδύνους και τις δυσάρεστες εκπλήξεις, που θεωρώ ότι είναι σίγουρο ότι θα προκύψουν, από την ετεροβαρή ελληνική εξωτερική πολιτική, απέναντι, στην Μόσχα και στον ρωσοουκρανικό πόλεμο, που, έτσι κι αλλιώς, είναι εσφαλμένη, διότι, παρά τα όσα μας έλεγε η κυβέρνηση η χώρα δεν βρίσκεται, στην σωστή πλευρά της Ιστορίας η οποία περνάει, σε μία νέα και άκρως, επικίνδυνη περίοδο, με δεδομένη την ήττα του καθεστώτος του Κιέβου και της ευρύτερης Δύσης στον πόλεμο αυτόν, ενώ την διαχείριση, αυτής της ήττας έχει αναλάβει η κυβέρνηση του Donald Τrump να την διεκπεραίωσει και αυτό προσπαθεί, σε εξαιρετικά, δυσχερείς συνθήκες να το πράξει. 

Το δυστύχημα είναι ότι η Δύση αρνήθηκε να λάβει υπόψη της και αυτό το μήνυμα, όπως και όλα τα άλλα αντίστοιχα μηνύματα, τα οποία έστειλε, στους παραλήπτες τους, ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Γι’ αυτό, φθάσαμε, εδώ, που φθάσαμε.

Είναι δεδομένο ότι, σε μακροπρόθεσμο επίπεδο, η ελληνική εξωτερική πολιτική υφίσταται και θα υποστεί, περαιτέρω, μια μεγάλη βλάβη, εξαιτίας αυτής της αντιρωσικής στάσης, που εφάρμοσε και συνεχίζει να εφαρμόζει η κυβέρνηση, ενεργώντας αφρόνως. Στην παρούσα φάση όλα αυτά αρκούν και πρέπει να δούμε το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση.

Επισημαίνοντας, λοιπόν, τους κινδύνους, οι οποίοι είναι πολυποίκιλοι και μεγάλοι, σταματώ, εδώ, το παρόν κείμενο και παραπέμπω τους αναγνώστες, στην παρακολούθηση του αρχικού βίντεο, η οποία είναι πολύ χρήσιμη.