26-10-2024 και ώρα 21:42, έως 22:00 και 28-10-2024 (ώρα 19:00, έως 21:15) : Περιπέτεια, κατά τον έλεγχο για την πτήση μου, προς την Αθήνα. Ο έλεγχος του αεροδρομίου, με την συνδρομή της ΕΛ.ΑΣ, με εμπόδισαν να πετάξω προς Αθήνα, για γελοίους λόγους. Για ένα μπουκάλι νερό και έναν αφρό ξυρίσματος! Βέβαια, διέπραξαν παράβαση καθήκοντος διότι δεν δέχτηκαν να μου στείλουν τα «απαγορευμένα» πράγματά μου, στο σπίτι μου (με χρέωση μου, φυσικά), αλλά και πρόκειται, περί απατεώνων! (Ως εκ τούτου, οι ΕΛ.ΑΣιτες να μην παρεξηγούνται, όταν τους αποκαλούν μπάτσους).

 

26/10/2024 και ώρα 20:12 στο Αεροδρόμιο Χανίων, αναμένοντας για το check in της πτήσης μου, για Αθήνα, στις 22:00, με την Sky Express.

Όσο και αν φαίνεται απίστευτο - τουλάχιστον, σε μένα φαίνεται και είναι απίστευτο - αργά το βράδυ της 26ης Οκτωβρίου 2024, στο αεροδρόμιο των Χανίων, με εμπόδισαν να πάρω την προγραμματισμένη πτήση της Sky Express, στις 22:00, για το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» των Αθηνών, όχι επειδή δεν είχε γίνει το check in, σε ό,τι με αφορά.

Όπως προκύπτει, από την, παραπάνω, φωτογραφία, το check in είχε γίνει, κανονικά, και η κυρία, στον γκισέ, δεν κράτησε την αποσκευή μου, την οποία της έδωσα, λέγοντάς μου να την πάω, στην επιβίβαση.

Όντως, το έπραξα, έγινε και ο έλεγχος της επιβίβασης, ακολούθησε το πέρασμα της, παραπάνω, εικονιζόμενης βαλίτσας, από μηχανικό έλεγχο και στην συνέχεια, ο ένας εκ των τριών κυρίων, που ενεπλάκησαν, στον έλεγχο, μου ζήτησε να ανοίξω την βαλίτσα, κάτι που έπραξα.

Ο νεαρός κύριος, που έψαξε την βαλίτσα, βρήκε τα δυο, παραπάνω, αντικείμενα (το μπουκάλι, με το νερό και τον αφρό ξυρίσματος - ο αφρός ξυρίσματος, όταν πέταξα, στα Χανιά, στις 21/10/2024 ήταν μέσα, στην τροχήλατη βαλίτσα μου, χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα - και μου είπε ότι δεν μπορώ να πάρω αυτά τα δυο αντικείμενα, μαζί μου, στην πτήση, για την Αθήνα. 

Τον ρώτησα, γιατί συμβαίνει αυτό και μου είπε ότι απαγορεύεται, από τους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και ότι πρέπει να τα πετάξω. 

Έκανε, μάλιστα, μια κίνηση να τα πετάξει αυτός, στα σκουπίδια, αλλά του είπα ότι, αν το πράξει, θα πρέπει, επειδή αυτά τα αντικείμενα αποτελούν στοιχεία της προσωπικής μου περιουσίας, να μου δώσει βεβαίωση καταστροφής, ή κατάσχεσης αυτών των δυο αντικειμένων, με αποτέλεσμα να αρνηθεί να πράξει κάτι τέτοιο, ενώ, προς ενίσχυσή του, ήλθαν άλλοι δυο, ακόμη, νεαροί κύριοι, οι οποίοι ηρνούντο, επιμόνως, να μου δώσουν τα ονοματεπώνυμά τους.

Τους πρότεινα, επίσης, το προφανές, ήτοι να κρατήσουν το μπουκάλι, με το νερό και τον αφρό ξυρίσματος και να μου τα αποστείλουν, στην διεύθυνση κατοικίας μου, με δική μου χρέωση, φυσικά. Δυστυχώς και πάλι, αρνήθηκαν κατηγορηματικά, παραβαίνοντας το καθήκον τους.  

Στην συνέχεια, φώναξαν την αστυνομία του αεροδρομίου, για να με συλλάβει, επειδή το «ποιηματάκι», που τους έχουν μάθει οι εντολείς τους (προφανώς, η Υπηρεσία του αεροδρομίου) είναι ότι, σε τέτοιες περιπτώσεις, να επικαλούνται την δημιουργία, εκ μέρους των διαμαρτυρομένων, φαινομένων πανικού, στους υπόλοιπους επιβάτες. Τους ζήτησαν να μου δείξουν, έστω και έναν επιβάτη, που πανικοβλήθηκε, από την διαμαρτυρία μου και φυσικά, επειδή ουδείς επιβάτης πανικοβλήθηκε, σιώπησαν.

Ζήτησα, από τους αστυνομικούς, να συλλάβουν τους κυρίους, για παράβαση καθήκοντος, κάτι, που εκείνοι δεν έπραξαν και με κάλεσαν, στο αστυνομικό τμήμα, προκειμένου να με πείσουν να συμμορφωθώ, με τις απαιτήσεις των κυρίων του ελέγχου αποσκευών και επιβατών της Υπηρεσίας του αεροδρομίου Χανίων, ο/η επικεφαλής της οποίας δεν ενεφανίσθη, παρά το γεγονός ότι ζήτησα να εμφανισθεί.

Η ώρα περνούσε, έφθασε η ώρα της πτήσης στις 20:00, για Αθήνα και ένας κύριος, μάλλον, απο την εταιρεία του αεροπλάνου, ζήτησε να μεταβώ στο αεροπλάνο, με τα πράγματα, που έχω και τότε, μου έθεσαν όλοι μαζί το ωμό και εκβιαστικό δίλημμα, αν θα πάω, στην πτήση, ή όχι. 

Τους είπα ότι εγώ θα πάω, στην πτήση, με τα πράγματά μου και με την βεβαίωση, που ζήτησα, ή με την διασφάλιση της επιστροφής, με άλλον τρόπο, στην οικία μου, στην Αθήνα των πραγμάτων, που δεν μου επέτρεπαν να μεταφέρω, στο αεροπλάνο (φυσικά, με δική μου χρέωση), όμως οι κύριοι του ελέγχου του αεροδρομίου, με την συνδρομή των αστυνομικών οργάνων, με εμπόδισαν και μου απαγόρευσαν να πετάξω, για Αθήνα, δεν δέχθηκαν τις εναλλακτικές λύσεις, που τους πρότεινα και έτσι, έχασα την πτήση.

Είναι προφανές, κατά την γνώμη μου, ότι δεν έπραξαν, ορθά, όλοι αυτοί οι κύριοι και παρέβησαν τα καθήκοντά τους, διότι δεν μπορούν να αποστερούν την περιουσία του άλλου, με το έτσι θέλω, ενώ είναι σαφές ότι τα αντικείμενα αυτά δεν αποτελούν κίνδυνο, για την πτήση και εν πάσει περιπτώσει, εάν τα θεωρούν επικίνδυνα, για την πτήση, να αρνούνται, να ακολουθήσουν τον πρέποντα, οφειλόμενο, κατάλληλο και εξυπηρετικό τρόπο, που, εν τέλει, τους πρότεινα, να μου επιστρέψουν τα πράγματα, που μου απαγορεύουν να πάρω μαζί μου, στο αεροπλάνο και να μην μου δίδουν τα ονοματεπώνυμά τους, σαν να εκτελούν μυστική αποστολή, ή Υπηρεσία.

Πέραν τούτων, βρήκα νέα πτήση, πάλι, με την Sky Express, προς την Αθήνα, για χθες, Δευτέρα 28/10/2024 και ώρα 21:00 το βράδυ. “Έφαγα”, δηλαδή, σχεδόν, δυο ημέρες, στα Χανιά,  όπου κράτησα το δωμάτιο 106, στο ξενοδοχείο «ΑΡΚΑΔΙ”.

Αυτό, που με προβλημάτιζε είναι το τι θα συμβεί, με την τροχήλατη βαλίτσα μου και τον αφρό ξυρίσματος, που περιείχε, στην πτήση της 28/10/2024.

Τελικά, δεν υπήρξε πρόβλημα, η κυρία, έκανε το check in, στις 19:00. Επίσης, πήρε την βαλίτσα, για να την στείλει, στις αποσκευές του αεροπλάνου, όπως προκύπτει και, από τα, παραπάνω, έγγραφα.

Κατόπιν, ανέβηκα, στον πρώτο όροφο, όπου έγινε ο έλεγχος της κάρτας επιβίβασης, στο αεροπλάνο, όπως και ο έλεγχος εμού, στις 19:03, δίχως κανένα πρόβλημα.

28/10/2024 (ώρα 19:49). Περιμένοντας, στην Πύλη 3 του αεροδρομίου Χανίων, το αεροπλάνο της Sky Express, για την πτήση, για το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» των Αθηνών, στις 21:00.

Υπάρχει, πέραν τούτων και το γελοίο, τραγικό, ελεεινό και τρισάθλιο γεγονός, που διαπίστωσα, στην χθεσινή πτήση μου, για την Αθήνα. 

Όπως άκουσα και είδα, περιμένοντας, στην Πύλη 3 του αεροδρομίου Χανίων, μετά τον έλεγχο επιβατών και αποσκευών, επιτρέπεται η αγορά και η μεταφορά φιαλών νερού και άλλων υγρών, δίχως κανέναν έλεγχο και χωρίς καμμία απαγόρευση!

Οι άνθρωποι αυτοί, στον έλεγχο επιβατών και αποσκευών και οι υπεύθυνοι ιθύνοντες, στο αεροδρόμιο των Χανίων, με ενέπαιξαν και με κορόιδεψαν, κανονικά, ως κοινοί απατεώνες, με δεδομένο το γεγονός ότι γνωρίζουν, πολύ καλά, το τί συμβαίνει, στον πρώτο όροφο του αεροδρομίου Χανίων, όπου διεξάγεται ο έλεγχος και ακολουθεί η αναμονή των επιβατών, στον επομενο χώρο, όπου είναι οι πύλες επιβίβασης, στα αεροπλάνα και το κατάστημα, που πουλάει το «απαγορευμένο νερό», σαν να είναι χρυσάφι!

Για τον λόγο αυτόν, πήγα, στον χώρο πώλησης φιαλών νερού, που υπάρχουν στις Πύλες του πρώτου ορόφου του αεροδρομίου, αμέσως, μετά τον έλεγχο των επιβατών και των αποσκευών - κάτι που δεν γνώριζα το βράδυ της 26/10/2024 και έτσι, με “δούλεψαν”, τότε, όλοι αυτοί οι τύποι - και αγόρασα ένα μπουκάλι νερό ενός λίτρου, όπως φαίνεται, από τις δυο, ανωτέρω, φωτογραφίες.

Εν τω μεταξύ, επειδή ο χώρος λειτουργεί, ως, οιονεί, μονοπώλιο, οι τιμές του νερού είναι ληστρικές (6,50 €, το μπουκάλι του νερού ενός λίτρου!), όπως, προκύπτει, από την, παραπάνω, φωτογραφία και αυτήν την κατάσταση φαίνεται ότι εξυπηρετούν οι κύριοι του ελέγχου επιβατών, με την συμπεριφορά τους και δυστυχώς και οι ΕΛ.ΑΣιτες του αεροδρομίου Χανίων.

Και φυσικά, με αυτές τις καταπιεστικές, προς τους πολίτες, που ψάχνουν να βρουν το δίκιο τους και οι αστυνομικοί τους κοροϊδεύουν, οι ΕΛ.ΑΣιτες δεν δικαιούνται να διαμαρτύρονται, για το γεγονός ότι τους αποκαλούν μπάτσους.

Τελικά η επιβίβαση, στο αεροπλάνο έγινε κανονικά, με το νερό του ενός λίτρου, που αγόρασα.

Ως εκ τούτου, όσα κωμικοτραγικά συνέβησαν, το βράδυ της 26/10/2024, στην διαδικασία του ελέγχου της βαλίτσας ήσαν, χωρίς ουσιαστικό λόγο, με ευθύνη όλων όσων πολιτικών υπαλλήλων του αεροδρομίου, όπως και αστυνομικών υπαλλήλων, ενεπλάκησαν, στον εμπαιγμό, που υπέστην.

Τα υπόλοιπα θα τα δούμε, με τον δικηγόρο μου.