20/8/2022 : Η “έξοδος” της Ελλάδας, από την ενισχυμένη εποπτεία, συνοδεύεται από την συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών, με κεντρικό εργαλείο την ΕΚΤ, μέσω της συνέχισης της διαρκούς συρρίκνωσης της κατανάλωσης και την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων, στους κρατικούς προϋπολογισμούς. (Υπαρκτός ο κίνδυνος ανοικτής χρεωκοπίας, μεσα στην χρεωκοπία).

Και ενώ υποτίθεται ότι, σε δυο ημέρες, στις 20 Αυγούστου 2022, η Ελλάδα βγαίνει, από το καθεστώς της ενισχυμένης εποπτείας, στην πραγματικότητα αυτό, που έρχεται, είναι κάτι το πολύ χειρότερο, αφού ανοίγεται, μπροστά μας, μια “νεωτεριστική” μνημονιακή περίοδος, με δεδομένο το γεγονός ότι αυτό που συμφώνησαν το Βερολίνο και οι λοιπές πρωτεύουσες των χωρών της ευρωζώνης, όπως και η ΕΚΤ, είναι ότι, σύμφωνα με την γερμανική λογική, δεν υπάρχει λόγος για την δημιουργία ενός ειδικού ταμείου στήριξης από την ευρωζώνη και ως εκ τούτου, η άνοδος των ελληνικών διαφορικών επιτοκίων, από το 1%, που ήσαν τον περασμένο Δεκέμβριο, τώρα, τα ελληνικά spreads έχουν φθάσει στο 3,32% και προφανώς, έπεται συνέχεια. 

Η λογική, που υπαγορεύει αυτή την πολιτική, είναι, ουσιαστικά, η μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και της κατανάλωσης, αδιαφορώντας για τις οικονομικές συνθήκες, οι οποίες προφανώς, επιβάλλουν το αντίθετο. 

Αυτό, που πέτυχαν οι Γερμανοί, είναι πολύ απλό : διπλασιάστηκε η αύξηση του επιτοκίου και από τον αρχικό σχεδιασμό, για αύξηση 0,25%, φθάσαμε, τελικά (και με επιφυλάξεις, ως προς την μέλλουσα άνοδό του), στο 0,50%, γεγονός το οποίο αυξάνει την πίεση, στα νοικοκυριά, στις επιχειρήσεις και στις ευάλωτες, δημοσιονομικά, χώρες, όπερ σημαίνει, για να γίνουν τα πράγματα κατανοητά, ότι, συνολικά, η επιβάρυνση, για τους δανειολήπτες, στην χώρα μας, υπολογίζεται, σε 500.000.000 ευρώ, τα οποία θα αλλάξουν χέρια (από τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, που υφίστανται δυσχερείς οικονομικές συνθήκες και συνολικά, από τον πληθωρισμό) και τα χρήματα αυτά θα μεταφερθούν, στις τράπεζες, αυξάνοντας την πίεση, στις ευάλωτες χώρες, στις επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά. 

Αυτό, που, επίσης, πέτυχαν οι Γερμανοί, είναι ότι επέβαλαν όρους και προϋποθέσεις, για να παρέμβει η ΕΚΤ και να στηρίξει τα ομόλογα της χώρας, σύμφωνα με τις οποίες δεσμεύσεις η κυβέρνηση θα πρέπει να έχει προσηλωθεί, στην συνέχεια των μνημονιακών πολιτικών· δηλαδή, ουσιαστικά, στην εποπτεία, από την ΕΚΤ, προκειμένου να επιτευχθούν τα μέτρα και οι στόχοι, κυρίως, στον δημοσιονομικό τομέα (δηλαδή την επίτευξη συνεχών πρωτογενών πλεονασμάτων, στους κρατικούς προϋπολογισμούς), αλλά και όσον αφορά την συμπίεση της κατανάλωσης, στο όνομα της καταπολέμησης του πληθωρισμού.  

Κάπως έτσι, την θέση της παλαιάς γνώριμης τρόικας θα πάρει η ΕΚΤ και φυσικά, η όποια “βοήθεια” δεν πρόκειται να είναι δωρεάν. Για να παρέμβει η ΕΚΤ, υπέρ των ομολόγων της χώρας, θα πρέπει να εφαρμόζεται  μια οικονομική π τολιτική, η οποία θα κινείται, εντός των δεσμεύσεων του “Συμφώνου Σταθερότητας”. Στην ουσία, η Ελλάδα και οι χώρες, που υποτίθεται ότι θα “ωφεληθούν”, θα αποδεχθούν τους όρους και τις προϋποθέσεις, μέσα από τυπικά, ή άτυπα Μνημόνια, εκ των προτέρων, με την εφαρμογή του προγράμματος μέτρων, που θα έχουν υποβάλλει. 

Η ΕΚΤ αναλαμβάνει, με τον τρόπο αυτόν, την επιτήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας και των θεμελιωδών οικονομικών μεγεθών, παρακάμπτοντας την κυβέρνηση, με τις υπερεξουσίες, που της παραχωρούνται, ενώ η “στήριξη” της Φραγκφούρτης δεν θα είναι μόνιμη, ή βέβαιη, διότι θα πραγματοποιείται, ανάλογα με τις συνθήκες και θα μπορεί να τερματίζεται, εάν η ΕΚΤ θεωρήσει ότι δεν πρόκειται να έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. 

Θεωρητικά, λοιπόν, αλλά, πιθανώς και στην πράξη, η Φραγκφούρτη θα μπορεί να εγκαταλείψει την χώρα και να την οδηγήσει, σε μια νέα χρεωκοπία, μέσα στην, ήδη, υπάρχουσα χρεωκοπία, αφήνοντάς την, στις κερδοσκοπικές διαθέσεις και πρακτικές των λεγομένων χρηματοπιστωτικών αγορών. Συνέπεια όλων αυτών, φυσικά, θα είναι η διαιώνιση της λιτότητας και η ολοένα και μεγαλύτερη συμπίεση των επιπέδων διαβίωσης του πληθυσμού της χώρας. Και αυτο θα συμβεί, εαν η ΕΚΤ παύσει, εν όλω, ή εν μέρει, να στηρίζει τα ελληνικά κρατικά ομόλογα. 

(Βέβαια, καθώς η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού δημοσίου χρέους ειναι οφειλές προς τους ευρωθεσμούς, τυχουσα απειλή ελληνικής χρεωκοπίας θα οδηγουσε τους ευρωθεσμούς να δανείσουν το ελληνικό κράτος, για να πληρώσει τα δανεικά, από τον ESM. Είναι και αυτό, κομμάτι του παραλογισμού του συστήματος, αλλά έτσι δομήθηκε η όλη κατάσταση). 

Αυτή είναι η μοίρα οποιασδήποτε κυβέρνησης και αν εκλεγεί, ή σχηματισθεί, στο προσεχές μέλλον, αφού οι βουλευτικές εκλογές δεν πρόκειται να αργήσουν πολύ. 

Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει και φυσικά, οι συνέπειες όλων αυτών πρόκειται να είναι καταστροφικές.