6/2022 Jean-Luc Mélenchon : Μπορεί να καταφέρει να αποσπάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, στις γαλλικές βουλευτικές εκλογές; Ναι, μπορεί. Όμως, το τί θα συμβεί και το τί θα κάνει, μένει να το δούμε.

 

Καθώς πλησιάζουν οι μέρες για την διεξαγωγή του πρώτου γύρου των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, οι οποίες διεξάγονται την ερχόμενη Κυριακή 12 Ιουνίου 2022, αυτό που βλέπουμε, μετά βεβαιότητας, είναι ότι και ο φιλοκυβερνητικός συνασπισμός, στον οποίον στηρίζεται ο επανεκλεγείς Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron, κυριολεκτικά, αγκομαχεί, παρά το γεγονός ότι ο Macron, μόλις, τον περασμένο Απρίλιο, έχει κερδίσει τις προεδρικές εκλογές και κατά παράδοση, οι βουλευτικές, εκλογές, που ακολουθούν, μετά την εκλογή του, εκάστοτε, προέδρου της Γαλλίας, κερδίζονται από τα κόμματα, που τον έχουν υποστηρίξει και τα οποία ο ίδιος υποστηρίζει. 

Στην παρούσα φάση και για πρώτη φορά, φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Ο φιλοκυβερνητικός συνασπισμός δεν πάει καλά, ενώ, αντίθετα, πηγαίνει πολύ καλά ο συνασπισμός των κομμάτων της αριστεράς, που έχει σχηματιστεί από τον Jean-Luc Mélenchon, ο οποίος, καθαρά, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις προηγείται του φιλοκυβερνητικού συνασπισμού, με ποσοστά τα οποία φτάνουν στο 31% και τα οποία, στον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών θα δώσουν στον συνασπισμό της αριστεράς την σχετική πλειοψηφία, στην γαλλική εθνοσυνέλευση και δεν αποκλείεται να δώσουν και την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών, στην αριστερά, κάτι που αν συμβεί, θα υποχρεώσει τον επανεκλεγέντα πρόεδρο Emmanuel Macron να δώσει την εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως, στον Jean-Luc Mélenchon. 

Δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι τα πράγματα παίρνουν μια τέτοια τροπή. Ήδη, πριν από τις γαλλικές προεδρικές εκλογές του περασμένου Απριλίου, αλλά και κατά τη διεξαγωγή τους, προέκυψε ότι το κόμμα του Emmanuel Macron και ο ίδιος ο πρόεδρος αποτελούν μια, σχετικά, περιορισμένη μειοψηφία, μέσα στο γαλλικό εκλογικό σώμα και στην γαλλική κοινωνία. 

Το γεγονός ότι ο Emmanuel Macron επανεξελέγη πρόεδρος της Γαλλίας οφείλεται, στην διάσπαση της γαλλικής κοινωνίας, σε μία ακροδεξιά και σε μία αριστερή παράταξη, κάτι που επέτρεψε, στον Γάλλο πρόεδρο, να εκμεταλλευθεί την συγκυρία και να επανεκλεγεί, βασιζόμενος στην αντιφασιστική ψήφο της γαλλικής αριστεράς. ο υποψήφιος της οποίας, ο Jean-Luc Mélenchon, για έναν μικρό αριθμό ψήφων, δεν κατάφερε να εισέλθει στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, με αποτέλεσμα αντίπαλος του Emmanuel Macron, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, να μην είναι ο υποψήφιος της France Insoumise αλλά η ακροδεξιά υποψήφια Marine Le Pen, γεγονός το οποίο οδήγησε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων του Jean-Luc Mélenchon να ψηφίσει, στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών, τον Emmanuel Macron, προκειμένου να μην εκλεγεί η Marine Le Pen, ως πρόεδρος της Γαλλίας.

Αλλά όλα αυτά είναι, πλέον, ένα κοντινό παρελθόν, το οποίο, όμως, όπως προκύπτει, δεν άλλαξε τον πολιτικό προσανατολισμό της μεγάλης πλειοψηφίας του γαλλικού εκλογικού σώματος και της γαλλικής κοινωνίας, η οποία παραμένει, σφοδρότατα, αντίθετη, στον Γάλλο πρόεδρο και στις πολιτικές, που αυτός άσκησε, κατά την προηγούμενη πενταετία και τις οποίες πολιτικές φιλοδοξεί να συνεχίσει και στο μέλλον. 

Η γαλλική κοινωνία χωρίς να εισέλθει, σε ένα επίσημο μνημονιακό καθεστώς, όπως συνέβη με την Ελλάδα και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, τελικά, συνεθλίβη, από τις άτυπες, αλλά και πολύ πραγματικές μνημονιακές πολιτικές, που ακολούθησε ο Γάλλος πρόεδρος και η γαλλική ολιγαρχία, όλα αυτά τα χρόνια, από την εποχή του Nicolas Sarkozy και του Francois Hollande, των οποίων μια προχωρημένη, κεντρώας απόχρωσης, συνέχεια είναι η πολιτική που ακολούθησε ο Emmanuel Macron. 

Αυτή η πολιτική είναι, που καταψηφίστηκε, σε μεγάλο βαθμό και με μεγάλη πλειοψηφία, στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και όπως φαίνεται, η καταψήφισή της επίκειται και στις τωρινές βουλευτικές εκλογές του πρώτου γύρου, όπου η γαλλική αριστερά, αν και μειοψηφία, φαίνεται ότι θα κερδίσει την πρώτη θέση και θα διεκδικήσει, στον δεύτερο γύρο, ακόμη και την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτικών εδρών, χάρη στο καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα, που δημιούργησε ο στρατηγός Charles De Gaulle, προκειμένου ο, εκάστοτε, Γάλλος πρόεδρος να ελέγχει τα πολιτικά πράγματα της χώρας και να μπορεί, τουλάχιστον, για μία πενταετία, ή και περισσότερο, να σχηματίζει κυβερνήσεις της αρεσκείας του.

Αξιοσημείωτες είναι οι δύο πρόσφατες έρευνες, των δημοσκοπικών εταιριών Cluster17 και Harris. 

Στην πρώτη, η συμμαχία των NUPES, που περιλαμβάνει όλες τις φυλές της γαλλικής αριστεράς (Κομμουνιστές, Ανυποτάκτη Γαλλία, Σοσιαλιστές, Πράσινους, Génération.s) προηγείται του φίλο προεδρικού συνασπισμού Ensemble, με τέσσερεις μονάδες. Στην δεύτερη, η διαφορά ανέρχεται σε τρείς ποσοστιαίες μονάδες. 

Ακόμη, πρέπει να παρατηρηθεί ότι υπάρχει μια δημογραφική πόλωση, αφού τον 70χρονο Jean-Luc Mélenchon εμπιστεύονται, στην μεγάλη τους πλειοψηφία, οι νεότερες ηλικίες, ενώ τον 44χρονο Emmanuel Macron οι ψηφοφόροι, άνω των 60.

Ακόμη, πρέπει να αναφέρω ότι πρώτη σε ψήφους αλλά δεύτερη σε έδρες (στον β’ γύρο) εμφανίζει τον αριστερό συνασπισμό του Jean-Luc Mélenchon η κυλιόμενη δημοσκόπηση Ifop-Fiducial που δημοσιοποίησε, χθες, ο γαλλικός τηλεοπτικός σταθμός LCI. και με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης, στον πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών, η σύμπραξη των κομμάτων της Αριστεράς εμφανίζεται να συγκεντρώνει το 26% των ψήφων, έναντι 25% που εμφανίζεται να συγκεντρώνει η σύμπραξη των κομμάτων, που υποστηρίζουν τον Emmanuel Macron. 

Στον β’ γύρο, αν και είναι παρακινδυνευμένη η όποια εκτίμηση, ο συνασπισμός της αριστεράς φαίνεται να κερδίζει, το πολύ, 230 έδρες, ενώ τα κόμματα που πρόσκεινται στον Γάλλο πρόεδρο φαίνεται να λαμβάνουν, τουλάχιστον, 250 και το πολύ, 290 έδρες, ενώ, στην γαλλική εθνοσυνέλευση, για την συγκέντρωση απόλυτης πλειοψηφίας, απαιτούνται 289 έδρες. 

Ως προς τα άλλα κόμματα, η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν βλέπει τρίτη θέση με 21%, αλλά στον δεύτερο γύρο εκτιμάται πως θα κερδίσει το λιγότερο 20 και το πολύ 45 έδρες, ενώ το Ρεπουμπλικανικό κεντροδεξιό κόμμα φθάνει, στο 11% στον α’ γύρο και υπολογίζεται να κερδίσει, στον β’ γύρο, από 35, έως 55 έδρες. 

Με βάση τα αποτελέσματα αυτής της δημοσκόπησης, τα φίλο προεδρικά κόμματα δεν φαίνεται να αποκτήσουν την αυτοδυναμία και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και  ενδέχεται να ζητήσουν την συμμετοχή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, ενώ ο συνασπισμός της αριστεράς μπορεί να μην έχει την απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών και ο Jean-Luc Mélenchon μπορεί να μην καταφέρει να υποχρεώσει τον Γάλλο πρόεδρο, στην τοποθέτησή του, στον πρωθυπουργία, όπως επιδιώκει.

Αλλά όλα αυτά είναι σενάρια, ενώ, στην πραγματικότητα, τα νέα, που έρχονται, δεν είναι καλά, για τον Emmanuel Macron. 

Το τι θα συμβεί και το τι μπορεί να κάνει ο Jean-Luc Mélenchon, είναι κάτι που πρέπει να περιμένουμε να το δούμε. Άλλωστε, οι ημέρες πλησιάζουν, η ώρα της κρίσεως έρχεται και μέσα στον Ιούνιο, μετά τον δεύτερο γύρο των βουλευτικών εκλογών, που θα γίνει, στις 19 του μηνός, θα γνωρίζουμε τα πάντα, γύρω από το μέλλον της Γαλλίας, το οποίο πρέπει να πούμε ότι, σε κάθε περίπτωση, δεν φαίνεται να είναι λαμπρό. 

Προς το παρόν, ας μην προδικάσουμε τίποτα. Και φυσικά, καλόν είναι να περιμένουμε.