Οι βουλευτικές εκλογές της 25-1-2015, στο μικροσκόπιο. (Η μεγάλη νίκη της ελληνικής αριστεράς, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και οι πίκρες του Jeroen Dijsselbloem και των δανειστών, εν όψει μιας δύσκολης και αβέβαιης διαπραγμάτευσης).





Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 ανέτρεψαν, συθέμελα, το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, που, μόλις και μετά βίας, μπόρεσε να αποφύγει την πλήρη κατάρρευση, όταν διεξήχθησαν οι δεύτερες βουλευτικές εκλογές του 2012, αυτές δηλαδή της 17/6/2012 και αφού, προηγουμένως, αυτό το πολιτικό σκηνικό είχε αποδιοργανωθεί, πλήρως, στις, αμέσως, προηγούμενες βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, με την κατάρρευση του παλαιού δικομματισμού, ο οποίος είχε στερεωθεί, στην διάρκεια της μεταπολίτευσης και τον οποίο καταρράκωσε η έλευση της ελληνικής κρατικής χρεωκοπίας του Απριλίου του 2010 και η σαρωτική οικονομική κρίση, που ακολούθησε, ως αποτέλεσμα της μετατροπής της Ελλάδας, σε μια αποικία χρέους, της οποίας η τύχη προσδιοριζόταν και στην παραμικρή της λεπτομέρεια, από την τρόϊκα των εκπροσώπων των ξένων δανειστών, στους οποίους οι κυβερνήσεις του μοιραίου ΓΑΠ και του Λουκά Παπαδήμου, με την πλήρη συμμετοχή και συμφωνία του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας, παραχώρησαν τα κλειδιά της διακυβέρνησης της χώρας και του πληθυσμού, που την κατοικεί.

Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, στην οποία συμμετέχουν και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου, με διακηρυγμένο στόχο την εκδίωξη της τρόϊκας των εκπροσώπων των ξένων δανειστών και την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, μετά την άνετη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, μπήκε, αμέσως, στα βαθιά και ξεκίνησε την διαδικασία αντιπαράθεσης, με τους δανειστές και τις προγενέστερες συμφωνίες, που έχουν συνομολογήσει και έχουν καταστήσει, ως κρατικές μνημονιακές υποχρεώσεις και δεσμεύσεις, οι, έως τώρα, κυβερνήτες του τόπου αυτού, οι οποίοι λειτουργούσαν, ως μέλη μιας κοινοπραξίας μπράβων εισπρακτικών εταιρειών, που είχαν μισθωθεί, από τους ξένους δανειστές.

Η αντιπαράθεση της νέας κυβέρνησης, με τους δανειστές δεν είναι εύκολη. Κάθε άλλο. Ούτε είναι δεδομένο το αποτέλεσμά της. Όσο πιθανή είναι η ρήξη, στις σχέσεις των δύο πλευρών, άλλο τόσο πιθανή είναι και η υποταγή και του νέου κυβερνητικού σχήματος, στις απαιτήσεις των ξένων δανειστών. 

Η διαπραγμάτευση της νέας ελληνικής κυβέρνησης, με τους τοκογλύφους δανειστές θα είναι δύσκολη, θα έχει εντάσεις και θα παραμείνει αβέβαιη. Και μια πιθανή κατάληξή της μπορεί να είναι η επιστροφή της Ελλάδας, στην δραχμή, για την οποία το ελληνικό οικονομικό επιτελείο δείχνει ότι έναι έτοιμο. Μια τέτοια εξέλιξη, εφ' όσον υπάρξει, θα αποδείξει, περίτρανα, ότι η ένταξη στο ευρώ, δεν είναι ένα τετελεσμένο, που δεν μπορεί να ανατραπεί και ότι η διαδικασία αυτή είναι αντιστρέψιμη.

Οι πρόσφατοι διάλογοι του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και του νέου υπουργού Οικονομικών Γιάννη Βαρουφάκη, με τον πρόεδρο του Eurogroup Jeroen Dijsselbloem υπήρξαν, απολύτως, αποκαλυπτικοί των τεράστιων δυσκολιών, που, ήδη, υφίστανται, με δεδομένη την επίσημη άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης, για κάθε διαπραγμάτευση, με την τρόϊκα των εκπροσώπων των δανειστών, την νομιμότητα της οποίας ο νέος υπουργός Οικονομικών της ελληνικής κυβέρνησης αμφισβήτησε, δημοσίως, υποχρεώνοντας τον Ολλανδό πρόεδρο του Eurogroup να μην μπορεί να συγκρατήσει τις σπασμωδικές αντιδράσεις του, που ήσαν προϊόν ενός θυμού, τον οποίον, με δυσκολία, διαχειρίστηκε.

Ως εκ τούτου, καλόν είναι να περιμένουμε να ξεδιπλωθεί ο κυβερνητικός σχεδιασμός (αν υπάρχει και ο οποίος, λογικά, θα πρέπει να υπάρχει, ανεξάρτητα, από το περιεχόμενό του και την ορθότητά του), για να μπορέσουμε να κρίνουμε και τις επάρκειες, ή τις ανεπάρκειές του, έχοντας, πάντοτε, υπόψη μας ότι πολλά - τα πλείστα -, από αυτόν τον σχεδιασμό, την συνάρθρωση και την σταδιακή του εκτύλιξη, δεν μπορούν και δεν πρέπει να ειπωθούν, δημοσίως, αφού η άλλη πλευρά του τραπεζιού των διαπραγματεύσεων (δηλαδή οι αντίπαλοι, διότι, παντού και πάντοτε, οι δανειστές είναι αντίπαλοι των οφειλετών και όχι συνεργάτες τους, όπως, ανοήτως, θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, οι ίδιοι οι δανειστές και η εντόπια "ευρωπαϊστική" ελίτ), δεν πρέπει να γνωρίζει τις προθέσεις, τις επιδιώξεις και τις προτεραιότητες του ελληνικού σχεδιασμού. 

Οι αντίπαλοι, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, θα πρέπει να αφεθούν, μόνο, να υποθέτουν όλα όσα αφορούν τον ελληνικό διαπραγματευτικό σχεδιασμό και τις τελικές εναλλακτικές στοχεύσεις του. Και φυσικά, δεν πρέπει να γνωρίζουν τίποτε περισσότερο, από ό,τι η ελληνική πλευρά θέλει και τους επιτρέπει να γνωρίζουν.

Αλλά και πριν, ακόμη, από την συνάντηση του Γερούν Ντάϊσσελμπλουμ, με τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών και τις ευθείες και καθαρές αρνήσεις, που αυτός πήρε, η αλήθεια είναι ότι η νομοθέτηση των κυβερνητικών εξαγγελιών (και δεν ομιλώ, για τις προεκλογικές υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ, αυτές δεν τις λαμβάνω, καθόλου, υπόψη μου, αφού αφορούν μιαν άλλη χρονική περίοδο, η οποία πέρασε), οι οποίες, κατά ριπάς, ανακοινώνονται, από τους υπουργούς της νέας κυβέρνησης και εφ' όσον επιβεβαιωθούν, από τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα και των άλλων κυβερνητικών στελεχών, στην νέα βουλή, σημαίνει ότι τα δύο κατοχικά Μνημόνια, που υπογράφηκαν, στο παρελθόν, μαζύ με τα μεσοπρόθεσμα προγράμματα και οι εφαρμοστικοί νόμοι, που ακολούθησαν, κατ' εφαρμογή αυτών των Μνημονίων και των σχετικών δανειστικών συμβάσεων είναι νεκρά, ως ουσία, αφού οι εξαγγελίες αυτές αποτελούν έμπρακτη καταγγελία του περιεχομένου των μνημονιακών υποχρεώσεων, που δεσμεύουν την χώρα και που θεσμοθετήθηκαν, από το 2010 και μετά.






Αυτό, που, προς το παρόν, είναι άξιο προσοχής, είναι η αγχώδης, η πολύ πιεσμένη, αλλά και κατευναστική αντίδραση των ευρωζωνιτών (δεν αναφέρομαι, στους εταίρους του γερμανικού κυβερνητικού συνασπισμού, οι οποίοι είναι πολύ ενοχλημένοι - και το δείχνουν -, αφού αντιλαμβάνονται ότι αυτοί θα πληρώσουν, τελικά, την "νύφη", μιλώ, για τους υπόλοιπους), την στιγμή, που οι εντόπιοι και οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί κύκλοι έχουν πάρει φωτιά και αντιμετωπίζουν την χώρα, ως έτοιμη να κηρύξει στάση πληρωμών, αφού το εντόπιο χρηματιστήριο παραπαίει και το ελληνικό κρατικό ομόλογο δεκαετούς διάρκειας, έχει ξεπεράσει τις 1000 μονάδες βάσης.

Προφανώς, είναι πολύ νωρίς, ακόμη, για να κρίνουμε το παιχνίδι, που έχει αρχίσει, ήδη, να διεξάγεται. Πρέπει να περιμένουμε, για να δούμε, διότι,
η νέα κυβέρνηση διέβη τον Ρουβίκωνα, έμπρακτα, αναγγέλοντας την νομοθετημένη κατάργηση του περιεχομένου τους. Αυτό το έπραξε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, χωρίς επίσημες και ονομαστικές καταγγελίες των Μνημονίων, ως παράνομων, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ουσία της νέας κατάστασης, που διαμορφώνεται, ως αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών της 25/1/2015.

Η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων και η κατάληξή τους είναι, εξαιρετικά, αβέβαιες και φυσικά, είναι δυσοίωνες, αφού η γερμανική πολιτικοοικονομική ελίτ, όπως και η ελίτ της ευρωζώνης δεν είναι διατεθειμένες να συνεχίσουν την χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας, χωρίς Μνημόνιο και η ελληνική κυβέρνηση δεν φαίνεται - και λογικά, δεν μπορεί - να δέχεται την χρηματοδότηση αυτή, η οποία οδηγεί, στην πυραμιδική αύξηση του ελληνικού δημόσιου χρέους. Ως εκ τούτου, ουδόλως, πρέπει να αποκλείεται το αδιέξοδο και ένας ξαφνικός και βίαιος επαναπροσανατολισμός της ελληνικής στάσης, ο οποίος μπορεί να οδηγήσει την χώρα μας, εκτός ευρωζώνης.  

Η επάνοδος στο παλαιό εθνικό νόμισμα της χώρας είναι προ των πυλών. Και ουδόλως, αποκλείεται η Ελλάδα να οδηγηθεί, σε νέες γεωστρατηγικές συμμαχίες, με αποτέλεσμα κάποια ημέρα - η οποία μπορεί να μην είναι και πολύ μακρινή - η Ελλάδα να βρεθεί, από την Ευρωπαϊκή, στην Ευρασιατική Ένωση.

Η άλλη πιθανή λύση είναι αυτή της παράδοσης, στις απαιτήσεις των ξένων δανειστών και ενός επονείδιστου συμβιβασμού, ο οποίος, εκ των πραγμάτων, θα είναι επαχθής, για την ελληνική πλευρά και ως εκ τούτου, θα καταστεί πολύ βαρύς και ασήκωτος, για την χώρα μας και τους κατοίκους της, ενώ μια τρίτη λύση, αυτή του, αμοιβαία, επωφελούς συμβιβασμού, δεν φαίνεται πιθανή. 

Ο όποιος συμβιβασμός, δεν θα μπορεί να είναι επωφελής, για όλους. Θα αποτελεί ελληνική ήττα, όπως και αν αυτή καμουφλαριστεί.

Αλλά, είπαμε : Όλα αυτά εξαρτώνται, από τον σχεδιασμό (αν υπάρχει), από το επιτελείο (αν υπάρχει) και από τις συμμαχίες (αν υπάρχουν). Και φυσικά, στο βάθος του ελληνικού σχεδιασμού, πρέπει να βρίσκεται η εναλλακτική λύση της οργανωμένης και λεπτομερώς, μελετημένης επιστροφής, στην δραχμή. 

Στην πορεία του, αμέσως, προσεχούς χρόνου όλα αυτά θα προκύψουν και θα φανούν και έτσι, θα ξεκαθαριστεί το υπαρκτό και το ανύπαρκτο.

Αυτό, που χρειάζεται, τώρα, είναι ψυχραιμία και υπομονή. Όπως, επίσης, χρειάζονται και προτάσεις, οι οποίες δεν μπορούν, εκ των πραγμάτων, να ακολουθούν την πεπατημένη. Οφείλουν να είναι ριζοσπαστικές, όχι για να ικανοποιήσουν κάποιο καπρίτσιο, ή για να γίνει μια επίδειξη ενός τσαμπουκά, αλλά επειδή οι ίδιες οι περιστάσεις, στις οποίες ζούμε, είναι και οι ίδιες ριζοσπαστικά διαφορετικές, από αυτό, που αποκαλούμε ομαλότητα και απαιτούν λύσεις, που να είναι ριζοσπαστικές.

Το τί θα γίνει και το τί δεν θα γίνει, είναι κάτι, που θα το δούμε...





Ο κύβος, λοιπόν, ερίφθη. Αλλά, για να ριφθεί, έπρεπε να διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015. Χωρίς αυτές, ουδέν θα είχε συμβεί. Αυτές τις εκλογές είναι που θα εξετάσουμε τώρα.Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 ήσαν αυτό, που λέμε εύκολες εκλογές, αφού το αποτέλεσμά τους ήταν, απολύτως, προβλέψιμο, όσον αφορά και τον νικητή και την άνετη επικράτησή του, έναντι του δεύτερου κόμματος.

Τα μόνα ερωτήματα, που ετίθεντο, ως προς τον νικητή των εκλογών αυτών, με την, εξαιρετικά, βραχεία προεκλογική περίοδο, αφορούσαν, κατά πρώτο λόγο, το, εάν το πρώτο κόμμα - ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα - θα αποκτούσε, με την βοήθεια του εκλογικού νόμου και την κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και δευτερευόντως, το εάν το δεύτερο κόμμα - η Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά - θα παρουσίαζε συμπτώματα διάλυσης, ανάλογα, με εκείνα, που εμφάνισε το ΠΑΣΟΚ, στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2012.

Βέβαια, υπήρχαν και άλλα ερωτήματα, που έθεταν οι εκλογές αυτές και τα οποία δεν ήσαν αμελητέα. Και αυτά τα ερωτήματα είχαν να κάνουν, με το πόσα και ποιά κόμματα δεν θα έφθαναν το όριο του 3% των ψήφων, που θέτει ο εκλογικός νόμος και έτσι, δεν θα εισέρχονταν στην νέα βουλή, καθώς και το συνολικό ποσοστό των, εκτός βουλής, κομμάτων, το οποίο θα προσδιόριζε την επίτευξη, ή μη, της αυτοδυναμίας του πρώτου κόμματος.

Τελικά, όπως προέκυψε, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε άνετη, χωρίς να συνοδευτεί, για λίγες δεκάδες χιλιάδες ψήφους, από την κατάκτηση της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ενώ η Νέα Δημοκρατία δεν κατέρρευσε, όπως εφοβούντο τα στελέχη της. Προς το παρόν, ο φόβος της νεοδημοκρατικής νομενκλατούρας, για την εκλογική κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, απομακρύνθηκε.

Από την άλλη πλευρά, οι 149 βουλευτικές έδρες, που κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ και η μη επίτευξη της κοινοβουλευτικής αυτοδυναμίας, από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν εμπόδισαν τον Αλέξη Τσίπρα, από το να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού η  έτοιμη, από καιρό, συμφωνία του, με τον Πάνο Καμμένο και το πατριωτικό συντηρητικό κόμμα των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, οδήγησε, άμεσα, στον σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης, με σαφέστατη και διακηρυγμένη αντιμνημονιακή κατεύθυνση, γεγονός, το οποίο δυσαρέστησε, σφοδρότατα, την ανόητη και παντελώς, ανίκανη εντόπια "ευρωπαϊστική" ελίτ και τους πάτρωνές της, στο Βερολίνο, στις Βρυξέλλες και το Παρίσι.

Βέβαια, ο βίος αυτής της κυβέρνησης δεν θα είναι ανέφελος. Κάθε άλλο. Πιθανότατα, δεν θα είναι και μακρύς, λόγω της ετεροδοξίας των συγκυβερνώντων κομμάτων, ως προς τις ιδεολογικές και τις πολιτικές τους κατευθύνσεις.

Ο βίος αυτής της κυβέρνησης πιθανώς να μην είναι μακρύς όχι, μόνο, για τους λόγους αυτούς, αλλά και λόγω της συγκυρίας, η οποία πιθανώς, να οδηγήσει τον Αλέξη Τσίπρα μια νέα προσφυγή, στις κάλπες, ύστερα από μερικούς μήνες, με σκοπό την απόσπαση μιας ευχερούς απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Πιθανόν είναι επίσης, οι νέες βουλευτικές εκλογές να προκύψουν, ως προϊόν μιας σύγκρουσης με τους δανειστές, ύστερα από ένα αδιέξοδο, στις διαπραγματεύσεις, το οποίο θα συνδυάζεται και με μια νέα χρεωκοπία του ελληνικού κράτους, με ευθύνη και επιδίωξη της μιας, ή της άλλης πλευράς, ή και των δύο.

Όλα αυτά και τις εξελίξεις, που θα ακολουθήσουν, οι οποίες θα είναι πλούσιες, ευρίσκονται μέσα στον κύκλο των ρεαλιστικών πιθανοτήτων και ως εκ τούτου, δεν έχουμε, παρά το να περιμένουμε να δούμε την διαμόρφωσή τους. Αλλά, στην παρούσα φάση, δεν θα μας απασχολήσουν. Αυτό, με το οποίο ασχολείται το παρόν κείμενο, είναι οι βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, ως καταγραφή των τάσεων του εκλογικού σώματος. Αυτό είναι που ενδιαφέρει.

Όταν μιλάμε, για τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, γίνεται κατανοητό ότι η εξέτασή τους, δεν μπορεί να γίνει, χωρίς αναφορά, στα δεδομένα των προηγούμενων εκλογών. Ως προηγούμενες εκλογές, προφανώς, νοούνται και οι ευρωεκλογές της 25/5/2014, οι οποίες σηματοδότησαν, για πρώτη φορά και επισήμως, την ανατροπή του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, με την αποτύπωση της καθαρής πρωτιάς του ΣΥΡΙΖΑ, έναντι της Νέας Δημοκρατίας, αλλά, εδώ, οι εκλογές αυτές αντιμετωπίζονται, ως ένα ενδιάμεσο στάδιο, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 (αλλά και δευτερευόντως, τις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, τα αποτελέσματα των οποίων οδήγησαν, σε αδιέξοδο και σε αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης και ως εκ τούτου, σε νέες βουλευτικές εκλογές).

Ως εκ τούτου, βάση σύγκρισης, για τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, αποτελούν τα αποτελέσματα των αντίστοιχων εκλογών της 17/6/2012, με ενδιάμεσο σταθμό τις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, προκειμένου να μπορέσουμε να απεικονίσουμε τις τάσεις και τις διαφοροποιήσεις του εκλογικού σώματος τα τελευταία, περίπου, δυόμισυ χρόνια.

Ξεκινώντας από την συμμετοχή των εκλογέων, στην εκλογική αναμέτρηση της 25/1/2015, πρέπει να διαπιστώσουμε ότι η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ως προς το μέγεθός της, είναι προϊόν του όγκου των ψηφοφόρων, που συμμετείχαν, σε αυτήν την αναμέτρηση. Και είναι σίγουρο ότι, εάν η συμμετοχή των ψηφοφόρων ήταν μεγαλύτερη, τότε, η νίκη του κόμματος της ριζοσπαστικοφανούς αριστεράς θα ήταν, ακόμη, μεγαλύτερη και θα οδηγούσε τον ΣΥΡΙΖΑ, στην κοινοβουλευτική αυτοδυναμία.

Αυτή η διαπίστωση δεν γίνεται τυχαία, αφού, στην πολιτική συγκυρία της εποχής, έτσι όπως αυτή διαμορφώθηκε, μετά την οξύτατη και μακροχρόνια κρίση, που έφερε η ελληνική κρατική χρεωκοπία του 2010, αυτοί, που απέχουν, από την κάλπη, είναι οι απογοητευμένοι. Αυτοί που δεν πιστεύουν, ή που οδηγούνται στο να μην πιστεύουν ότι οι εκλογές θα αλλάξουν την φορά των πραγμάτων. Και οι απογοητευμένοι είναι, πάντοτε, αντικυβερνητικοί.

Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι, πάντοτε, σε όλες τις εκλογές, οι απογοητευμένοι (τους οποίους δεν πρέπει να συγχέουμε, με τους, γενικώς, αδιάφορους, για τις εκλογικές αναμετρήσεις) δεν ψηφίζουν. Η διαφορά, στην συγκεκριμένη περίπτωση, που αφορά την περίοδο της ελληνικής κρίσης, η οποία προηγείται, από την χρεωκοπία του 2010 και αρχίζει, από το 2009, είναι ότι η έλευση της κρίσης αυτής και η μακροβιότητά της, πολλαπλασίασε τον αριθμό των απογοητευμένων, με αποτέλεσμα η συμμετοχή στις εκλογικές αναμετρήσεις να κινείται, σε χαμηλά επίπεδα. Και προφανώς, αυτή η αρνητική εκλογική συμπεριφορά επηρεάζει, σε καθοριστικό βαθμό, τα εκλογικά αποτελέσματα.

Για να καταλάβουμε, για ποιό πράγμα μιλάμε, πρέπει να πω ότι, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, οι οποίες είναι και οι δεύτερες μαζικότερες εκλογές της τελευταίας τριετίας, οι ψηφίσαντες ανήλθαν, στους 6.330.957 εκλογείς, την στιγμή, που, στις βουλευτικές εκλογές της 22/9/1996, είχαν ψηφίσει 6.978.656 εκλογείς, στις βουλευτικές εκλογές της 9/4/2000 είχαν ψηφίσει 7.026.527 εκλογείς, ενώ, στις βουλευτικές εκλογές της 16/9/2007, που ήσαν οι τελευταίες, που διεξήχθησαν, πριν από την κρίση, ψήφισαν 7.355.026 εκλογείς.

Ακόμη και στις βουλευτικές εκλογές της 4/9/2009 οι ψηφοφόροι ξεπέρασαν τα 7 εκατομμύρια. Οι εκλογές αυτές ήσαν οι τελευταίες, που διεξήθησαν, με ένα καθεστώς ελπίδας, που συντηρούσαν ο ΓΑΠ και το επιτελείο του και είχαν συμμετοχή 7.044.606 εκλογέων. Από τότε, ο αριθμός των 7 εκατομμυρίων, όσον αφορά το μέγεθος των ψηφοφόρων, που συμμετέχουν, σε γενικές εκλογές είναι άπιαστος. Και από ό,τι φαίνεται, αυτή η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει.

Πράγματι, συγκρίνοντας την συμμετοχή των εκλογέων, στις εκλογικές αναμετρήσεις, από το 2012 και μετά, βλέπουμε ότι ένα πολύ σημαντικό μέγεθος των ψηφοφόρων, αποφάσισε την αποχή του, από την εκλογική διαδικασία. Δηλαδή, αποφάσισε την έξοδό του, από την εφαρμοσμένη, από την πρακτική πολιτική.

Έτσι, ενώ, στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, συμμετείχαν 6.476.818 εκλογείς, η προσφυγή, σε νέες εκλογές, στις 17/6/2012, οδήγησε  σε μια μεγάλη μείωση της συμμετοχής των ψηφοφόρων, ο αριθμός των οποίων έπεσε στους 6.216.798 εκλογείς, ως αποτέλεσμα της απογοήτευσης, που προέκυψε, εξ αιτίας του αδιεξόδου, για τον σχηματισμό κυβέρνησης. Αυτή η αποχή των 260.020 ψηφοφόρων ήταν, που βοήθησε, τα μάλα, την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά να μπορέσει να αποσπάσει την πρωτιά, από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα. Εάν οι άνθρωποι αυτοί είχαν συμμετάσχει στην εκλογική διαδικασία, το αποτέλεσμα θα ήταν πολύ διαφορετικό. Κατά πάσα βεβαιότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κατακτούσε την πρωτιά.

Η διαπίστωση αυτή δεν είναι καθόλου αυθαίρετη, αφού η αποχή αυτών των ψηφοφόρων ήταν προϊόν της απογοήτευσης και λειτούργησε, υπέρ του Αντώνη Σαμαρά και της Νέας Δημοκρατίας. Άλλωστε και όλα τα δημοσκοπικά δεδομένα, που προέκυψαν, αμέσως, μετά την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών της 17/6/2012, κατέγραφαν, επί ένα εξάμηνο, ένα συνεχές και άνετο μετεκλογικό δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο διατηρήθηκε, μέχρι τις αρχές του Δεκεμβρίου του 2012. 

Από εκεί και πέρα, η παραμονή του Αντώνη Σαμαρά, στην πρωθυπουργία, με την βοήθεια του ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου και της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, έδωσε μια ώθηση στήριξης, στην κυβέρνηση αυτή, με την αμμέριστη βοήθεια των ΜΜΕ της εντόπιας ολιγαρχίας, μέσα από την παρουσίαση μιας εναλλαγής της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, που ακολούθησαν τις εκλογές αυτές και οι οποίες επέμεναν να καταγράφουν, ένα δημοσκοπικό ντέρμπυ, το οποίο υποτίθεται ότι διεξαγόταν και αφορούσε μια απόσταση, ανάμεσα στα δύο αυτά κόμματα (η οποία έφθανε σε κάποια δέκατα της μονάδας), κατά πλειοψηφία, υπέρ της Ν.Δ., μέχρι τις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, οπότε, αναγκαστικά, οι μάσκες έπεσαν και αποκαλύφθηκε, αυτό που πάντοτε, πίστευα ότι η κυβέρνηση των σαμαροβενιζέλων ήταν ένα ζωντανό πτώμα.

Αλλά εκτός από την μειωμένη συμμετοχή, στις βουλευτικές εκλογές σημαντικό ρόλο έπαιξε και ο αριθμός των άκυρων και των λευκών ψήφων, ο οποίος δεν υπήρξε αμελητέος. Οι ψήφοι αυτοί, που είναι ψήφοι επιλογής (λιγότερο οι άκυρες και πλήρως οι λευκές) είναι και αυτές ψήφοι απογοήτευσης, οι οποίες ρίχνονται, για λόγους διαμαρτυρίας και φυσικά είναι και αυτές, πρωτίστως, αντικυβερνητικές, αν και στην πράξη εξουδετερώνονται, αφού δεν προσμετρώνται, ως αντικυβερνητικές, επειδή στρέφονται κατά του συνόλου του πολιτικού συστήματος της χώρας. Δηλαδή, πρακτικά, κατά της επικρατούσας κομματοκρατίας.

Οι άκυρες και οι λευκές ψήφοι, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, υπήρξαν ουκ ολίγες, αφού πλησίασαν τις 150.000 (114.704 και 34.809 ψήφοι, αντιστοίχως). Σε σχέση, με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 είναι πολύ αυξημένες, αφού, σε εκείνες τις εκλογές, ο αριθμός τους ήταν πολύ μικρότερος (35.961 και 25.373 ψήφοι, αντιστοίχως), ενώ στις ευρωεκλογές της 25/5/2014 έφθασαν, στις 114.769 και 37.913 ψήφους, αντιστοίχως. Αυτό σημαίνει ότι, με την εξέλιξη, την εμβάθυνση και την χρονική διαιώνιση της οικονομικής κρίσης, στην χώρα μας, διευρύνθηκε και η συμμετοχική, δηλαδή η πολιτικοποιημένη αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος της χώρας.

Η εξέλιξη αυτή δεν είναι καθόλου αιφνιδιαστική. Είναι, απολύτως, αναμενόμενη και θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί ότι δεν πήρε και την διάσταση εκείνη, που θα μπορούσε να πάρει και να απεικονισθεί, στα αριθμητικά μεγέθη. Και από ό,τι φαίνεται, αυτό συνέβη, επειδή το μεγαλύτερο μέρος εκείνων, που θα μπορούσαν να προσέλθουν, στις κάλπες και να ρίξουν άκυρες, ή λευκές ψήφους, προφανώς, κατέφυγαν, στην αποχή από τις ψηφοφορίες.




Μέσα σε αυτό το κλίμα, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν, απολύτως, αναμενόμενη και θα μπορούσε να πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις, εάν το κόμμα αυτό της ριζοσπαστικοφανούς αριστεράς, με τις κομμουνιστικές καταβολές, δεν κουβαλούσε, τις πολιτικές και ιδεολογικές αγκυλώσεις, που ένας τέτοιος χώρος έχει. Έτσι, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, ο ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα έφθασε στον αριθμό των 2.246.124 ψήφων και στο ποσοστό του 36,34% και βρέθηκε μια ανάσα, πριν από την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 151 εδρών και πήρε 149 βουλευτικές έδρες, κάνοντας περίπατο και ενώ, μόλις, τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες, νωρίτερα, το ποσοστό του, έφθανε, στο 4,6%.

Η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε τεράστια, ακόμη και εάν ξεκινήσουμε, με βάση εκκίνησής του, τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, στις οποίες είχε πάρει 1.655.022 ψήφους και ποσοστό 26,89%, με ενδιάμεσο σταθμό τις ευρωεκλογές της 25/5/2014, όπου έλαβε 1.518.608 ψήφους και ποσοστό 26,57% οπότε και για πρώτη φορά, παραγκώνισε και επισήμως, στην δεύτερη θέση, την Νέα Δημοκρατία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε, θεαματικά, τις ψήφους του, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, κατά 591.102 ψήφους και θα μπορούσε να φθάσει σε πολύ μεγαλύτερα επίπεδα, εάν φρόντιζε να καταστήσει περισσότερο ελκυστική την ψήφο του και σε άλλα ακροατήρια του εκλογικού σώματος, τα οποία ήσαν διατεθειμένα να τον ακούσουν. Εάν, δηλαδή, φρόντιζε - χωρίς εκπτώσεις, στο πρόγραμμά του - να κάνει εκείνες τις συμμαχίες, που θα καθιστούσαν ευκολότερο το πέρασμα της φωνής του, σε αυτά.

Το πόσο θεαματικά αυξήθηκε η εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφεται, πλήρως, εάν, ως βάση σύγκρισης των ψήφων και των ποσοστών του θέσουμε τις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, στις οποίες, αυτή η, έως τότε, μικρή χαλαρή εκλογική συμμαχία της ριζοσπαστικοφανούς αριστεράς εκτινάχθηκε, στον αριθμό των 1.061.928 ψήφων και στο ποσοστό του 16,79%. Έτσι σε λιγότερο από τρία χρόνια οι ψήφοι του ΣΥΡΙΖΑ αυξήθηκαν, κατά 1.184.196 ψήφους, δηλαδή, υπερδιπλασιάστηκαν και μάλιστα κατά πολύ και ενώ, στις βουλευτικές εκλογές της 4/10/2009 το κόμμα αυτό είχε λάβει 315.665 ψήφους και 4,60%!

Έχοντας όλα αυτά τα δεδομένα, μπροστά στα μάτια μας, μπορούμε, τώρα, να κατανοήσουμε, πλήρως, την τεράστια επίδραση, που έχει η βαρύτατη οικονομική κρίση, στην ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα, στο εκλογικό σώμα, μέσα σε ένα, σχετικά, μικρό χρονικό διάστημα. Γέννημα και αποτέλεσμα αυτής της κρίσης είναι η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ, σε αυτά τα ποσοστά και σε αυτά τα δυσθεώρητα μεγέθη των ψήφων, που δεν μπορούσε, υπό ομαλές συνθήκες, να φαντασθεί, ούτε και στα καλύτερα όνειρά του.

Υπ' αυτές τις συνθήκες της πλήρους κατάρρευσης του ελληνικού πολιτικού σκηνικού, η εντόπια πολιτική τάξη και η οικονομική ολιγαρχία, που την στήριξε, ήσαν πολύ τυχερές, που απέφυγαν την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, ήδη, από τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012. Αυτές ήσαν τυχερές και η ελληνική κοινωνία πολύ άτυχη, ακριβώς, επειδή, τότε, ήταν πολύ πιο εύκολη η αποκόλληση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, με πολύ ευνοϊκότερες συνθήκες, από αυτές, που, τώρα, επικρατούν. Εκείνη την εποχή, με την ευθεία παραπλάνηση και την ασύστολη ψευδολογία, περί της επαναδιαπραγμάτευσης του  Μνημονίου, οι, μετέπειτα, συγκυβερνήτες Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος, μαζύ, με τον Φώτη Κουβέλη, κατάφεραν να υφαρπάξουν, με πολλές δυσκολίες, την ψήφο του μισού σχεδόν εκλογικού σώματος και να μείνουν, στην κυβέρνηση, μέχρι την κατάρρευσή της, στις εκλογές της 25/1/2015.

Όμως, αυτά τα δυόμισυ και κάτι περισσότερο, χρόνια της συγκυβέρνησης των σαμαροβενιζέλων, από την οποία, τον Ιούνιο του 2013, αποχώρησαν ο Φώτης Κουβέλης και η ΔΗΜΑΡ, δεν άφησαν κανένα περιθώριο, στα συγκυβερνώντα κόμματα να ελπίσουν ότι θα μπορούσαν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την κυβερνητική τους θητεία. Η συνέχιση της μεγέθυνσης του ΣΥΡΙΖΑ καταγράφηκε, αρχικά, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, μέσα από τις ιδαιτερότητες αυτής της εκλογικής διαδικασίας, την οποία το εκλογικό σώμα την αντιμετωπίζει, ως δεύτερης τάξεως εκλογές, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές.

Έτσι, μπορεί, στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφάνισε, σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, μια πτώση στον απόλυτο αριθμό των ψήφων του,  ίση με 136.414 ψήφους, αφού έλαβε 1.518.608 ψήφους, αλλά, με δεδομένο το γεγονός ότι αυτός ο αριθμός αφορούσε ευρωεκλογές και όχι βουλευτικές εκλογές, ήταν φανερό και από το ποσοστό του, το οποίο έφθανε στα επίπεδα του 26,57% και ήταν κατά τι λιγότερο, από εκείνο των εκλογών του Ιουνίου του 2012, αλλά και από το γεγονός ότι είχε αφήσει αρκετά πίσω του την Νέα Δημοκρατία, από την οποία απέσπασε την πρώτη θέση, ότι η δυναμική του, όταν θα γίνονταν βουλευτικές εκλογές, θα οδηγούσε, για πρώτη φορά, στην ιστορία της ελληνικής κομμουνιστικής αριστεράς, τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι, απλώς, στην πρώτη θέση, με ένα νέο ρεκόρ ψήφων, αλλά και στην κυβέρνηση. 




Το αστείο, στην όλη υπόθεση, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συρρίκνωσε τον υπόλοιπο χώρο που, παραδοσιακά, καλύπτει το Κ.Κ.Ε. Αυτό, που κατάφερε, είναι να συρρικνώσει τον χώρο, που καλύπτει η λοιπή ριζοσπαστική εξωκοινοβουλευτική αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ), όπως, επίσης και τον χώρο, στον οποίο κινούνται οι οικολόγοι. Η τεράστια αύξηση των ψήφων του ΣΥΡΙΖΑ προήλθε από τον χώρο της κεντροαριστεράς, ενώ ικανοποιητική συμμετοχή, στο μερίδιο των νέων ψηφοφόρων του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα, είχαν και οι χώροι της κεντροδεξιάς, με άντληση ψήφων, άμεσα, από την Νέα Δημοκρατία, που, όπως φαίνεται, έφθασαν, γύρω στο 10% των ψήφων, που είχε λάβει η Ν.Δ. στις εκλογές του Ιουνίου του 2012, αλλά και της παραδοσιακής δεξιάς, με μετακίνηση ψήφων, από τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου και την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες, οι οποίες ήσαν, εδώ και καιρό, διαμορφωμένες, στην ελληνική κοινωνία, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να αποτραπεί, παρά το γεγονός ότι το απελθόν κυβερνητικό σχήμα των σαμαροβενιζέλων ήθελε να πιστεύει ότι μπορούσε να αποτρέψει αυτή την νίκη - αν και στο τέλος, περιορίστηκε, στο να ελπίζει ότι μπορούσε να ανακόψει την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ, σε τέτοιο μέγεθος, που ο Αλέξης Τσίπρας να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση και με προσφυγή, σε νέες βουλευτικές εκλογές, να ανατραπεί η πρωτοπορεία του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από τον φόβο της αβεβαιότητας, που θα απλωνόταν, στην ελληνική κοινωνία.

Ανοησίες και ελπίδες φρούδες, οι οποίες ήσαν προϊόν της ευτυχούς, για την αφελή και πανικόβλητη "ευρωπαϊστική" ελίτ του τόπου μας, κατάληξης των διπλών εκλογών του 2012. Τότε, δηλαδή, που η απειρία του εκλογικού σώματος και του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και των στελεχών του, επέτρεψε, στην πολιτικοοικονομική ελίτ να ανατρέψει, στις δεύτερες βουλευτικές εκλογές του 2012 - αυτές του Ιουνίου -, το δημοσκοπικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ και να κερδίσει η Νέα Δημοκρατία την πρώτη θέση και το bonus των 50 εδρών στην βουλή, κυριολεκτικά, την τελευταία στιγμή και πάνω, στο νήμα.

Όμως, αυτό, που έγινε το 2012, δεν μπορούσε να επαναληφθεί, τώρα. Αυτό, που θα μπορούσε να γίνει - και δεν έγινε - ήταν το να διευρυνθεί η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Και φυσικά, το ότι κάτι τέτοιο δεν συνέβη, αυτό αποτελεί ευθύνη του επιτελείου του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και κανενός άλλου.

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 και ο Αλέξης Τσίπρας σχημάτισε κυβέρνηση, πραγματοποιώντας έναν άθλο, για την ελληνική κομμουνιστική αριστερά, αφού ουδέποτε, στο παρελθόν, συνέβη κάτι ανάλογο.

Το τί θα κάνει η νέα κυβέρνηση, με την λαϊκή εντολή, που έχει πάρει και το τί θα ακολουθήσει, αυτό είναι άδηλο και αφορά μια άλλη συζήτηση.





Όσον αφορά την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, αυτή, παρά τα όσα λέγονται, κατάφερε να επιτύχει να αποφύγει - έστω και προς το παρόν - αυτό που το εκλογικό της επιτελείο φοβόταν περισσότερο, από όλα και το οποίο αρνιόταν να το ομολογήσει. Δηλαδή την εκλογική συντριβή και την διάλυση, ακολουθώντας την τύχη του ΠΑΣΟΚ.

Βέβαια, οι ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου είχαν δείξει ότι το εκλογικό ακροατήριο της Νέας Δημοκρατίας είχε αραιώσει, αλλά, με δεδομένη την χαλαρότητα της ψήφου, στις ευρωεκλογές, ο αριθμός των ψήφων και το ποσοστό, που πήρε η κομματική ναυαρχίδα της συντηρητικής παράταξης της χώρας, έδειχναν ότι η κοινωνική και η εκλογική βάση της είχαν αντοχές, οι οποίες ήσαν αξιοσημείωτες και δεν μπορούσαν να αγνοηθούν.

Την ύπαρξη αυτών των αντοχών της κοινωνικής και της εκλογικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας, παρά τον σαρωτικό ορυμαγδό των μέτρων λιτότητας, που έπληξαν την ελληνική κοινωνία και την οικονομία της χώρας, βυθίζοντάς την στην χειρότερη οικονομική κρίση, που έχει βιώσει, σε ειρηνική περίοδο, επιβεβαίωσαν και οι βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015. Αν δούμε τα εκλογικά μεγέθη της Νέας Δημοκρατίας, αντιλαμβανόμαστε του λόγου το αληθές. Η Νέα Δημοκρατία άντεξε.

Έτσι, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, η Νέα Δημοκρατία πήρε 1.718.883 ψήφους, που αντιστοιχούν, σε ποσοστό 27,81% και 76 βουλευτικές έδρες, ενώ στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 είχε πάρει 1.825.497 ψήφους και ποσοστό 29,66%, με ενδιάμεσο σταθμό τις ευρωεκλογές της 25/5/2014, όπου η Ν.Δ. πήρε 1.298.713 ψήφους και ποσοστό 22,72%, αποδεικνύοντας τις κοινωνικές και εκλογικές αντοχές της, οι οποίες, βέβαια, οφείλονται, στο γεγονός ότι, πάντοτε και σε όλες τις κοινωνίες οι συντηρητικοί κοινωνικοί χώροι και οι πολιτικές τους εκφράσεις παρουσιάζουν μεγάλες αντοχές, ακριβώς επειδή οι αξίες και οι ιδέες τους συνδέονται, άρρηκτα, με αυτό που υπάρχει και έτσι, όπως αυτό είναι, την ύπαρξη του οποίου υπερασπίζονται.

Όλη αυτή η εκστρατεία της καλλιέργειας του φόβου, από το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, πέρα από την συσπείρωση ενός σημαντικού αριθμού του συντηρητικού κόσμου της παραδοσιακής δεξιάς, στόχευε και κατάφερε να ενεργοποιήσει και να φέρει, στην κάλπη της Νέας Δημοκρατίας και ένα ευάριθμο ακροατήριο, από τον συντηρητικό κόσμο της ευρύτερης "ευρωπαϊστικής" παράταξης, ο οποίος διαχέεται, στον πολιτικό χώρο του κέντρου, της κεντροαριστεράς και της αριστεράς και τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ φοβίζει, με επίκεντρο όλων των, επί μέρους, φόβων, που διακατέχουν αυτήν την μερίδα του εκλογικού σώματος, την έξοδο της Ελλάδας, από την ευρωζώνη και την επιστροφή, στην δραχμή.

Αυτό το κομμάτι του εκλογικού σώματος ήταν φυσικό να συμπεράνει ότι η μόνη αποτελεσματική ψήφος, για να ανακοπεί η φρενήρης πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, προς την εξουσία, ήταν η ψήφος, υπέρ της Νέας Δημοκρατίας, ούτως, ώστε αυτή να κατακτήσει την πρώτη θέση, να αποσπάσει το bonus των 50 εδρών και να σχηματίσει κυβέρνηση, με τα λοιπά "ευρωπαϊστικά" κόμματα. Με αυτή την συλλογιστική, ένα σημαντικό τμήμα παλαιών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ και του Ποταμιού, στράφηκαν, προς την Νέα Δημοκρατία, με αποτέλεσμα να αποκαταστήσουν ένα σημαντικό μέρος από τις ζημιές, που αυτή υπέστη, από τις άμεσες απώλειες παλαιών ψηφοφόρων της, οι οποίοι στράφηκαν, προς τον ΣΥΡΙΖΑ, τους Ανεξάρτητους Έλληνες, την Χρυσή Αυγή και το Ποτάμι.

Αυτή η πραγματικότητα είναι που βοήθησε, μαζύ με την εκλογική καμπάνια του επιτελείου του Αντώνη Σαμαρά, την Νέα Δημοκρατία να επιβιώσει και να αποφύγει την εκλογική κατάρρευση. 

Έτσι η Νέα Δημοκρατία βρέθηκε να χάνει, ανάμεσα στις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012 και σε αυτές της 25/1/2015, συνολικά 106.614 ψήφους, την ίδια στιγμή, που οι απώλειές της, στις ευρωεκλογές ήσαν πολύ μεγαλύτερες, αλλά, παράλληλα, έδειχναν ότι και τα ιστορικά χαμηλά της ήσαν ανθεκτικά, αφού ο αριθμός των ψήφων της, στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, ήταν πολύ μεγαλύτερος από αυτόν των βουλευτικών εκλογών του Μαΐου του 2012, στις οποίες οι ψήφοι και τα ποσοστά, που έλαβε η Ν.Δ. (1.192.103 ψήφοι και 18,85%), αποτελούν το δικό της ιστορικό χαμηλό. Και σε εκείνη την φάση, η τυχαία πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας - η οποία δεν ήταν δεδομένη, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ εμφάνιζε, κατά την προεκλογική περίοδο και ιδιαίτερα, την τελευταία εβδομάδα, πριν τις εκλογές, μια μεγάλη δυναμική, για την κατάκτηση της πρώτης θέσης - και στην συνέχεια, η επανάληψη των εκλογών, στις 17/6/2012 ήταν, που έσωσε την Νέα Δημοκρατία, από την περαιτέρω συρρίκνωση.

Η ανάμνηση αυτού του απίστευτου ιστορικού χαμηλού ψήφων και ποσοστών, που έλαβε η Νέα Δημοκρατία, στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, είναι που έκανε το εκλογικό επιτελείο της Ν.Δ. να φοβάται την εκλογική κατάρρευση του κόμματος, την ίδια στιγμή, που πάλευε, για να αποτρέψει την πρωτοκαθεδρία, ή έστω, την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι φόβοι αυτού του επιτελείου δεν ήσαν αβάσιμοι. Η Νέα Δημοκρατία άντεξε και υπήρχαν αξιόπιστες αποδείξεις, για το ότι θα άντεχε, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η αντοχή της ήταν δεδομένη και σταθερή. Και εδώ, ήταν που έπαιξε καθοριστικό ρόλο η εκλογική καμπάνια της διαχείρισης της διασποράς και της καλλιέργειας του φόβου και του πανικού, στο εκλογικό σώμα και η οποία υπήρξε, άκρως, επιτυχής, αφού στόχευε, σε ένα ευάριθμο ειδικό κοινό, το οποίο είναι γεγονός ότι φοβάται τα χειρότερα.

Ο Αντώνης Σαμαράς, λοιπόν και το επιτελείο του, πέτυχαν να αποτρέψουν την εκλογική κατάρρευση της Νέας Δημοκρατίας, έστω και προς το παρόν. Αυτό, φυσικά, το έκαναν και για, καθαρά, προσωπικούς λόγους, αφού ο πρώην πρωθυπουργός και το υπουργικό του συμβούλιο χρειάζονται μια πολιτική ασπίδα προστασίας, ενώπιον των δικαστικών περιπετειών, στις οποίες θα εμπλακούν, όταν συγκροτηθεί, σε σώμα η νέα βουλή, η οποία θα προωθήσει, προς δικαστική και λοιπή διερεύνηση, όλες τις εκκρεμούσες υποθέσεις, που αφορούν, τουλάχιστον, την τελευταία πενταετία και ιδιαίτερα, την περίοδο της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά. Οι κατηγορίες, που πρόκειται να αντιμετωπίσουν όλοι αυτοί θα είναι βαριές και ατιμωτικές, με αυτή της εσχάτης προδοσίας να είναι η κυριότερη - εκτός εάν η νέα κυβέρνηση τους χαριστεί. 

Αλλά, πέρα από το τί θα πράξει, σε δικαστικό επίπεδο η νέα κυβέρνηση και τους λόγους, για τους οποίους το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά έδρασε, όπως έδρασε, κατά την προεκλογική περίοδο, η αλήθεια είναι ότι η προεκλογική της καμπάνια υπήρξε αποτελεσματική, ως προς την διάσωση της Νέας Δημοκρατίας. Όλα τα άλλα, που λέγονται και επιδιώκουν να εξαφανίσουν, από την ατζέντα της πολιτικής συζήτησης, αυτή την πραγματικότητα, είναι άνευ αντικειμένου και αναληθή. Η πολιτική κατάσταση, στην χώρα, είναι τέτοια, που ο κίνδυνος της κατάρρευσης της Νέας Δημοκρατίας, ή του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ολόκληρου του πολιτικού σκηνικού, είναι, πάντα, παρών.

Όμως, υπάρχουν ζητήματα, τα οποία είναι, άκρως, σημαντικά, στα οποία η προεκλογική εκστρατεία της Νέας Δημοκρατίας και του εκλογικού επιτελείου του Αντώνη Σαμαρά απέτυχαν, παταγωδώς. Αυτό συνέβη διότι δεν πραγματοποιήθηκε ο βασικός στόχος τους, που ήταν η εκμηδένιση, ή, έστω, η συρρίκνωση και η αφομοίωση όλου του πολιτικού χώρου, ο οποίος βρίσκεται, στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και ο οποίος εκφράστηκε, από την Χρυσή Αυγή του Νίκου Μιχαλολιάκου, τους Ανεξάρτητους Έλληνες του Πάνου Καμμένου και τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Παρά τις όποιες, επί μέρους, επιτυχίες του, σε αυτή του την προσπάθεια, η οποία οργανώθηκε και συστηματικοποιήθηκε, αμέσως, μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, τελικά, απέτυχε, παταγωδώς, αφού ο χώρος αυτός, συνολικά, κατάφερε και απέσπασε 745.552 ψήφους και ποσοστό 12,06%.

Η Νέα Δημοκρατία, παρά τις κοινωνικές αντοχές της, εξακολουθεί να κινδυνεύει, με εκλογική κατάρρευση, εάν ο Αλέξης Τσίπρας προσφύγει, σε νέες βουλευτικές εκλογές, στο, αμέσως, προσεχές διάστημα, εάν καταφέρει να διαχειριστεί, με επιτυχία, την αντιπαράθεσή του, με τους δανειστές και εφ' όσον πάρει στα χέρια του τον κρατικό μηχανισμό, το τραπεζικό σύστημα και την πληροφόρηση, μέσα από την υποταγή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Με αυτά τα όπλα, στα χέρια τους, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να καταφέρουν να διαλύσουν, εκλογικά, την Νέα Δημοκρατία, ακόμη και εάν προκηρύξουν εκλογές, μέσα, από μια όξυνση της κρίσης, με τους ξένους δανειστές.

Έτσι, ο κίνδυνος, για την συντριβή της Νέας Δημοκρατίας, δεν παρήλθε, με το τέλος των βουλευτικών εκλογών της 25/1/2015. Είναι, σταθερά, παρών και εξαρτάται, άμεσα, από τις πολιτικές εξελίξεις, που θα ακολουθήσουν και οι οποίες θα είναι πυρακτωμένες.







Από την άλλη πλευρά, ο Αντώνης Σαμαράς, το "ανοιξιάτικο" επιτελείο του και ευρύτερα, η ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας, πέρα από τους φόβους τους, θεωρούν δεδομένο ότι θα κληθούν, πολύ γρήγορα, ίσως και άμεσα, να κυβερνήσουν την χώρα, επειδή ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση θα καταρρεύσουν, μέσα από την αντιπαράθεσή τους, με τους ξένους δανειστές, την σκληρή στάση των οποίων, δεν θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν. Σε αυτό το σενάριο είναι που στηρίζονται ο Αντώνης Σαμαράς και το επιτελείο του, για να αποκρούσουν κάθε αμφισβήτηση της θέσης του, ως αρχηγού του κόμματος, αφού θέλουν να πιστεύουν - δηλαδή, να ελπίζουν - ότι οι εξελίξεις, που θα ακολουθήσουν, είναι δυνατόν να επαναφέρουν τον Αντώνη Σαμαρά, στην πρωθυπουργία, ακόμη και σε δύο μήνες, από τώρα, ή και νωρίτερα.

Το σενάριο αυτό, που θέλει την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταρρέει, δεν αποτελεί, μόνο, μια ελπίδα του Αντώνη Σαμαρά και της ηγετικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας. Η σύγκρουση του ΣΥΡΙΖΑ, με τους ξένους δανειστές, μπορεί να έχει μια τέτοια κατάληξη, η οποία μπορεί να έλθει, είτε σύντομα, με την πλήρη ήττα και την παραίτηση της κυβέρνησης, είτε λίγο, αργότερα, εάν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ υποταχθεί, στα κελεύσματα των ξένων δανειστών και έλθει, σε σύγκρουση, με την ριζοσπαστική κοινωνική και κομματική του βάση, όπως και με την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Και στην μια και στην άλλη περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να σταθεί και θα διαλυθεί, στα εξ ων συνετέθη - αν και αυτό δεν σημαίνει ότι η ηγετική ομάδα του δεν θα προσπαθήσει να αποφύγει, ή, έστω, να καθυστερήσει μια τέτοια εξέλιξη.

Στην πραγματοποίηση αυτού του σεναρίου είναι, που στηρίζεται ο Αντώνης Σαμαράς και η ομάδα του, μαζύ, με την λοιπή νομενκλατούρα της Νέας Δημοκρατίας. Το εάν θα τους βγει και εάν πραγματοποιηθεί το σενάριο αυτό, σε διάφορες εκδοχές και παραλλαγές, δεν μπορούμε, λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης, να το αποκλείσουμε. Όσο και αν, τώρα, δεν είναι το επικρατέστερο, η πορεία της διαπραγματευτικής αντιπαράθεσης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, με την ευρωζώνη είναι, εξαιρετικά, απρόβλεπτη. Ως εκ τούτου, πρέπει να περιμένουμε τα γεγονότα, για να δούμε το τί θα γίνει.





Στην τρίτη θέση του εκλογικού χάρτη της 25/1/2015 εμφανίστηκε η Χρυσή Αυγή του προφυλακισμένου, από τον Σεπτέμβριο του 2013, Νίκου Μιχαλολιάκου, η οποία έλαβε 388.452 ψήφους, ποσοστό 6,28% και 17 έδρες. Για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να πούμε ότι, την θέση του τρίτου κόμματος δεν την κατέλαβε, για πρώτη φορά, τώρα, το κόμμα των Ελλήνων νεοναζιστών. Την είχε καταλάβει και στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, στις οποίες πήρε 536.910 ψήφους και ποσοστό 9,39%.

Με δεδομένη την χαλαρότητα της ψήφου, στις ευρωεκλογές, ο σκληρός πυρήνας των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, η οποία έδωσε και τους δύο αυτούς εκλογικούς αγώνες, με προφυλακισμένη την ηγεσία της, σχεδόν στο σύνολό της, έμεινε, περίπου, ανέγγιχτος, αφού, στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, το κόμμα αυτό είχε πάρει 426.025 ψήφους και ποσοστό 6,92% και στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/1012 είχε λάβει 440.966 ψήφους και ποσοστό 6,97%.

Αυτή η διαπίστωση, όσον αφορά την πραγματικότητα, γύρω από την κοινωνική και την πολιτική βάση της Χρυσής Αυγής και τον σκληρό της πυρήνα, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Το κόμμα αυτό, όσο απεχθές και αν είναι, είναι ένα νέο κόμμα στην πολιτική ζωή του τόπου και ήλθε, ως προϊόν της βαρύτατης οικονομικής κρίσης, που πλήττει τον πληθυσμό αυτής της χώρας, για να μείνει. Δεν ήλθε, ως διάττων αστέρας, με σκοπό να αποχωρήσει.

Δεν πρέπει, ποτέ να ξεχνάμε ότι η Χρυσή Αυγή, ως παραστρατιωτική πολιτική οργάνωση, δεν είναι νέα. Είναι παλαιά και πάντοτε, μέχρι το 2012, φυτοζωούσε, στον χώρο της σεκταριστικής εξωκοινοβουλευτικής ακροδεξιάς, με διαρκή συμμετοχή, στις βουλευτικές εκλογές και με ποσοστά, τα οποία, πάντοτε, διακυμαίνονταν, λίγο πάνω, από το μηδέν. Χαρακτηριστική των αμελητέων μεγεθών της Χρυσής Αυγής είναι η περίπτωση των βουλευτικών εκλογών της 4/10/2009, στις οποίες η πολιτική έκφραση των Ελλήνων νεοναζιστών έλαβε 19.624 ψήφους και ποσοστό 0,29%.

Παρ' όλ' αυτά, η έλευση της ελληνικής χρεωκοπίας του Απριλίου του 2010, την κατέστησε κόμμα, με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και μεγάλο πολιτικό και εκλογικό ακροατήριο, με έναν σκληρό πυρήνα ψηφοφόρων, οι οποίοι μένουν πιστοί, παρά τις, όχι λίγες, αλλά πάρα πολλές αντιξοότητες, που είναι αποτέλεσμα της παραστρατιωτικής δράσης της Χρυσής Αυγής, η οποία είναι, ανοικτά, εγκληματική και έδωσε την αφορμή και την ευκαιρία, στην παραπαίουσα κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά να εξαπολύσει ένα κύμα απηνών ποινικών διώξεων, σε βάρος της ηγεσίας του κόμματος και οι οποίες, εν πολλοίς, στηριζόμενες πάνω σε μια πραγματική βάση, στήθηκαν, από την κυβέρνηση και ένα μέρος του δικαστικού συστήματος της χώρας, με σκοπό την πολιτική εξαφάνιση του κόμματος των Ελλήνων νεοναζιστών και την λεηλασία του εκλογικού του ακροατηρίου, από την Νέα Δημοκρατία.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τον Σεπτέμβριο του 2013, από μια συμμορία χρυσαυγιτών, την στιγμή, που η δημοσκοπική απήχηση της Χρυσής Αυγής καταγραφόταν, στο 15% του εκλογικού σώματος, υπήρξε μοιραία, για την απήχηση του κόμματος αυτού, στην ελληνική κοινωνία, αφού δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει και να παραγκωνίσει την Νέα Δημοκρατία, από την δεύτερη θέση. Οι διώξεις, που ακολούθησαν, με τις προφυλακίσεις του αρχηγού και μερίδας των βουλευτών της και τα περιοριστικά μέτρα εναντίον άλλων, εξ αυτών,  καθήλωσαν την Χρυσή Αυγή, σε ποσοστά, τα οποία είναι πολύ μικρότερα, από αυτά, που μπορούσε να καταγράψει, στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις, που ακολούθησαν, μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Όμως, παρά την λυσσαλέα προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά και των μηχανισμών, που εξαπέλυσε, εναντίον των χρυσαυγιτών, ο σκληρός πυρήνας του κόμματός τους, απεδείχθη και ανθεκτικός και μεγάλος. Τελικά, οι καθαρές απώλειες της Χρυσής Αυγής, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, σε σύγκριση, με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, ήσαν μικρές και αμελητέες, αφού ο αριθμός των ψήφων της μειώθηκε, μόλις, κατά 37.573 ψήφους, παρά τον ορυμαγδό των διώξεων, που υπέστη. Και ενώ, από την άλλη πλευρά, έχει ως απόθεμα και τις, επί πλέον, 148.458 ψήφους, που έλαβε, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, οι οποίες μπορεί να κατευθύνθηκαν, αλλού, την προπερασμένη Κυριακή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να επανακάμψουν.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, άντεξε τις διώξεις και δεν πρόκειται να φύγει από το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, περιμένοντας την αποτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, προκειμένου να τραφεί, κοινωνικά, πολιτικά και εκλογικά, από την διαιώνιση της κρίσης. Η εξέλιξη αυτή είναι πολύ πιθανή, ακόμη και αν το ελληνικό δικαστικό σύστημα κηρύξει την Χρυσή Αυγή, ως εγκληματική οργάνωση και απαγορεύσει την λειτουργία της. Ο χώρος της ελληνικής ακροδεξιάς, με τον - ανοικτό, ή κεκαλυμένο - νεοναζιστικό μανδύα, θα παραμείνει, στην ελληνική πολιτική σκηνή, με άλλο κόμμα. Το πώς θα ονομάζεται το κόμμα αυτό είναι δευτερεύον και αδιάφορο.

Ο Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία, ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα της συντηρητικής παράταξης της χώρας, με αυτόν, ως αρχηγό, ή κάποιον άλλο, δεν πρόκειται να αποφύγουν την παρουσία, στα δεξιά τους, ενός μαζικού κόμματος του ακροδεξιού νεοναζιστικού χώρου. Οι Έλληνες νεοναζιστές θα τους κόβουν ψήφους και την πορεία τους, προς την εξουσία. Και θα αποσταθεροποιούν την παραμονή τους, σ' αυτήν.





Ερχόμενοι, τώρα, στο Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη, βλέπουμε ότι το σαθρό αυτό κόμμα της εντόπιας "ευρωπαϊστικής" παρασιτικής ολιγαρχίας, που δημιουργήθηκε, από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τα αφεντικά τους, απέτυχε να υλοποιήσει τον σκοπό, για τον οποίο δημιουργήθηκε και ο οποίος ήταν να ανακόψει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, προς την εξουσία, ή έστω να τον εγκλωβίσει, μέσω της μη επίτευξης μιας αυτοδύναμης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, σε μια κυβερνητική συμμαχία, με το κόμμα αυτό των εντόπιων ολιγαρχών, η οποία θα τον καθιστούσε όμηρό τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτίμησε τους Ανεξάρτητους Ελληνες και άφησε το Ποτάμι και τα αφεντικά του ολιγομαθούς υπηρέτη τους, στα κρύα του λουτρού.

Το Ποτάμι, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 πήρε 373.922 έδρες, ήτοι ποσοστό 6,05% και 17 βουλευτικές έδρες, αλλά απέτυχε, όπως είπαμε, να κάνει πράξη την στόχευση των αφεντικών του. Η αποτυχία του, άκρως, συστημικού Σταύρου Θεοδωράκη και όλου αυτού του "ευρωπαϊστικού" νεοφιλελεύθερου εμετού, που έχει συγκεντρώσει, γύρω του και που υπερασπίζει, με φανατισμό, όλες τις θέσεις των ξένων τοκογλυφικών δανειστών,  απευθυνόμενοι από κοινού, σε ένα κοινό, το οποίο έχει χαλαρές πολιτικές αναφορές, είναι χαρακτηριστική. 

Μετά την εναρκτήρια και υποθετικά, ορμητική παρουσία του Ποταμιού, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, στις οποίες έλαβε 377.438 ψήφους και ποσοστό 6,60%, η συμμετοχή του, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, με όλες τις προσχωρήσεις κομμάτων και στελεχών, από πολυπληθείς πολιτικούς χώρους, από αυτόν της ΔΗΜΑΡ, με τον Σπύρο Λυκούδη, την Ντόρα Τσικαρδάνη και άλλους, μέχρι την Φιλελεύθερη Συμμαχία και τον Θεόδωρο Σκυλακάκη, την Αντιγόνη Λυμπεράκη, την Μιράντα Ξαφά (στις ευρωεκλογές είχαν κατεβεί, χωριστά και είχαν πάρει αξιόλογα ποσοστά και ψήφους - π.χ., οι Φιλελεύθεροι είχαν πάρει 0,91% και 51.749 ψήφους), πήρε 373.922 ψήφους και ποσοστό 6,05%.

Όπως είπαμε, βέβαια, οι ευρωεκλογές είναι δεύτερης τάξεως εκλογές και σε αυτές υπάρχει χαλαρότητα, στην ψήφο των εκλογέων, αλλά τα όρια του πολιτικού αυτού πυροτεχνήματος είναι αυτά. Δεν είναι μεγαλύτερα. Και φυσικά, δεν έχει μέλλον, ως αυτόνομος κομματικός χώρος. Πολύ γρήγορα, θα διαλυθεί, ή θα συγχωνευθεί, σε ένα άλλο ευρύτερο σχήμα, του οποίου το στίγμα δεν είναι, προς το παρόν, εμφανές.





Το Κ.Κ.Ε., με τον Δημήτρη Κουτσούμπα, στην ηγεσία του, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, αυτό, που κατάφερε, ήταν το να επιβιώσει και να αυξήσει τις δυνάμεις του, έστω και λίγο, μέσα σε συνθήκες, οι οποίες ήσαν, για το κόμμα αυτό, αντίξοες, αφού η ορμητική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ και το σύνθημα, για μια κυβέρνηση της αριστεράς, ήταν ελκυστικό, για τους ψηφοφόρους του Κ.Κ.Ε.

Στις εκλογές αυτές το Κ.Κ.Ε. απέσπασε 338.139 ψήφους, ποσοστό 5,47% και 15 βουλευτικές έδρες, αυξάνοντας τις ψήφους του, σε σχέση, με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, οπότε είχε λάβει 277.227 ψήφους και ποσοστό 4,50%. Βέβαια, αυτή η αύξηση των ψήφων του απέχει μακράν, από τις 536.105 ψήφους και το ποσοστό του 8,48%, που είχε λάβει, στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012 και βρίσκεται πίσω και από τις 349.255 ψήφους και το ποσοστό 6,11%, που είχε πάρει στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2014, αλλά επιτρέπει, στην ηγεσία του κόμματος αυτού να μένει, μέσα στο πολιτικό παιχνίδι, με κάποια κοινοβουλευτική παρουσία και να αναμένει την αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ, για να δρέψει κάποιες, από τις ψήφους, που το, νυν, κυβερνόν κόμμα θα χάσει, όταν διεξαχθούν νέες εκλογές. Αρκεί, βέβαια, αυτές να αργήσουν να γίνουν.

Πολλοί χαρακτηρίζουν την πολιτική, που ακολούθησε, το Κ.Κ.Ε., απέναντι, στον ΣΥΡΙΖΑ, όλον αυτόν τον καιρό και πριν από την προεκλογική περίοδο, ως αδιέξοδη, στείρα και αυτιστική. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Η πολιτική, που ακολούθησε το Κ.Κ.Ε., απέναντι, στον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε αποτελεσματική, αφού το πρόβλημα, που αντιμετώπιζε το Κ.Κ.Ε., αφορούσε την ίδια του την επιβίωση, ως κοινοβουλευτικού κόμματος, αφού η συνθηματολογία, η στόχευση και οι προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ, οδηγούσαν, στην αφαίμαξη της εκλογικής βάσης του Κ.Κ.Ε. Μια αφαίμαξη, η οποία απειλούσε να πάρει τέτοιες διαστάσεις, που να οδηγήσει το εκλογικό ποσοστό του κόμματος αυτού, κάτω από το όριο του 3% και έτσι, να το θέσει, εκτός βουλής.

Αυτή η εξέλιξη, τελικά, απετράπη. Και η εκλογική καμπάνια του Κ.Κ.Ε., όπως και όλη η πολιτική αντιμετώπιση, που η ηγεσία του κόμματος αυτού επιφύλαξε, στον ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως, μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012, το αποτέλεσμα των οποίων υπήρξε ένα σοκ, γι' αυτήν, υπήρξε αποτελεσματική, επιτρέποντας την εκλογική επιβίωση του Κ.Κ.Ε.

Όλα αυτά, βέβαια, δεν προδικάζουν τίποτε, για το μέλλον. Οι εξελίξεις, που θα ακολουθήσουν και οι οποίες είναι απρόβλεπτες, εύκολα, μπορεί να οδηγήσουν στην κοινοβουλευτική εξαφάνιση του Κ.Κ.Ε., όπως, επίσης, μπορεί να φέρουν την άνοδο της εκλογικής του επιρροής, η οποία, όμως, θα είναι και χωρίς ιδιαίτερη σημασία, επειδή η όλη πολιτική παρουσία του κόμματος αυτού είναι, για την μεγάλη μάζα του εκλογικού σώματος, αδιέξοδη, αφού δεν έχει να προσφέρει συγκεκριμένες και άμεσα εφαρμόσιμες προτάσεις, που να απαντούν, στα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία.







Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου υπήρξαν, ομολογουμένως, η μεγάλη έκπληξη των βουλευτικών εκλογών της 25/1/2015. Το κόμμα αυτό, ύστερα από τις ευρωεκλογές της 25/5/2014, φαινόταν ότι δεν θα είχε καμμία τύχη και θα εξαφανιζόταν, αφού όλες οι πιθανότητες έλεγαν ότι δεν θα καταφέρει να εξασφαλίσει την παραμονή του στην βουλή, όποτε και αν διεξάγονταν οι επόμενες βουλευτικές εκλογές, οι οποίες, τελικά, έγιναν τον περασμένο μήνα.

Και όμως, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 έλαβαν 293.397 ψήφους και ποσοστό 4,75% (ξεπερνώντας, μάλιστα και το ΠΑΣΟΚ!) και εισήλθαν, στην βουλή, με 13 βουλευτές, την στιγμή, που όλοι - ή σχεδόν, όλοι - τους είχαν ξεγραμμένους. Η πτώση των Ανεξαρτήτων Ελλήνων είναι τεράστια, σε σχέση, με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, στις οποίες οι ΑΝΕΛ είχαν πάρει 462.406 ψήφους και ποσοστό 7,51%. 

Αν δούμε, μάλιστα, ότι, στις ευρωεκλογές της 25/5/2014, οι ΑΝΕΛ είχαν λάβει 197.701 ψήφους και ποσοστό 3,46%, αντιλαμβανόμαστε την αιτία αυτής της πεποίθησης, που φαινόταν να έχει εδραιωθεί, στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας και της εντόπιας πολιτικής ελίτ και η οποία διακήρυσσε τον πολιτικό θάνατο του κόμματος του Πάνου Καμμένου. Και είναι γεγονός ότι αυτή η πεποίθηση εμφανιζόταν, ως αληθής, επειδή στηριζόταν, στο απόλυτο δεδομένο όλων των αναμετρήσεων των ευρωεκλογών του παρελθόντος, που δίδασκε ότι όλα τα μκρά κοινοβουλευτικά κόμματα, που έχαναν ψήφους, στις ευρωεκλογές, στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, για το ελληνικό κοινοβούλιο, έχαναν και την κοινοβουλευτική τους παρουσία.

Στηριζόμενο, σε αυτό το δεδομένο και θεωρώντας το, ως, περίπου, φυσικό φαινόμενο, το εκλογικό επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, για να εξαφανίσει το κόμμα του Πάνου Καμμένου, με όλες τις μεθόδους, που μπορούσε να μεταχειριστεί και οι οποίες περνούσαν, από την οργάνωση των αποστασιών, εντός του χώρου αυτού, ακόμη και τον χρηματισμό βουλευτών του, όπως και την μεθοδευμένη παρουσίαση δημοσκοπικών αποτελεσμάτων, που έλεγαν ότι οι ΑΝΕΛ θα μείνουν, εκτός βουλής.

Η πραγματικότητα και ενώ οι ΑΝΕΛ βρίσκονταν, μέχρι την προεκλογική περίοδο, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (μια κατάσταση, η οποία υπήρξε και εξ αιτίας προσωπικών συγκρούσεων, στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, όπως αυτή, που οδήγησε στην απομάκρυνση της Ραχήλ Μακρή) εξελίχθηκε διαφορετικά. Η "ευρωπαϊστική" ολιγαρχία και το επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας απέτυχαν, παταγωδώς, στην προσπάθειά τους να εξαφανίσουν τους Ανεξάρτητους Έλληνες.

Οι ΑΝΕΛ, παρά τις απώλειές τους, σε σχέση, με τις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, που ήσαν σημαντικές και οι οποίες, σε σημαντικό βαθμό, στράφηκαν, εκτός από την Νέα Δημοκρατία και στον ΣΥΡΙΖΑ, επιβίωσαν, εισήλθαν, στην νέα βουλή, άνετα και βοήθησαν, αμέσως, στον σχηματισμό κυβέρνησης, ως εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, με τον Πάνο Καμμένο να αναλαμβάνει την θέση του υπουργού της Εθνικής Άμυνας.

Η προεκλογική εκστρατεία του Πάνου Καμμένου και των ΑΝΕΛ υπήρξε πολύ καλή, με αποτέλεσμα, όπως φάνηκε, από τα μέσα της προεκλογικής περιόδου - και ιδιαίτερα, μετά από αυτή την επινοητική διαφήμιση, με τον Πάνο Καμμένο, τον μικρό Αλέξη και το τραινάκι -, να επαναφέρει ψήφους στην κάλπη του κόμματος και να προσθέσει καινούργιες, από παλαιούς ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι κάποια στιγμή, προς το τέλος της προεκλογικής εκστρατείας αντιλήφθηκαν ότι η Νέα Δημοκρατία ήταν ένα πολιτικό ψοφίμι και θα έχανε, "πανηγυρικά", τις εκλογές, με αποτέλεσμα να ανταποκριθούν, στο κάλεσμα του Πάνου Καμμένου να του επιτρέψουν να λειτουργήσει, ως ανάχωμα, στην μέλλουσα κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.







Για το ΠΑΣΟΚ του αμετροεπούς Ευάγγελου Βενιζέλου, οι βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 υπήρξαν καταστροφικές, βοηθούσης και της διάσπασης, την οποία έκανε ο διαλυτικός ΓΑΠ. Στις εκλογές αυτές, το ΠΑΣΟΚ έπεσε, στα χαμηλότερα επίπεδα της πολιτικής του ιστορίας, λαμβάνοντας 289.493 ψήφους, ποσοστό 4,68% και 13 έδρες, καθιστώντας κάθε σύγκριση, με το παρελθόν, άνευ σημασίας.

Για την ιστορία, πάντως, πρέπει να πούμε ότι το καταρρεόν κόμμα, που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 είχε πάρει  756.024 ψήφους και ποσοστό 12,28%, ενώ, στις ευρωεκλογές της 25/5/2012, είχε λάβει 458.403 ψήφους και ποσοστό 8,02%, αν και τότε, είχε κατέλθει, με το σχήμα της "Ελιάς"

Πάντως, παρά την πτώση του ΠΑΣΟΚ, στις ευρωεκλογές, ο Ευάγγελος Βενιζέλος πίστεψε, λόγω της συνήθους χαλαρότητας της ψήφου, που επικρατεί, σε αυτού του είδους τις εκλογικές αναμετρήσεις, ότι το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να περισωθεί, στις βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνονταν, παρά το γεγονός ότι, κατά την περίοδο της συγκυβέρνησης με τον Αντώνη Σαμαρά, το ΠΑΣΟΚ είχε μετατραπεί, σε παράρτημα και παρακολούθημα της Νέας Δημοκρατίας και συνέχιζε να υπηρετεί, με πλήρη προθυμία, τους ξένους δανειστές.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έσφαλε. Η λαϊκή βάση του ΠΑΣΟΚ - όση του είχε απομείνει - μετακόμισε, σε άλλες κατευθύνσεις. Πήγε, είτε στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε στο Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών, που ίδρυσε ο ΓΑΠ, αμέσως, μετά την προκήρυξη των εκλογών, είτε στράφηκε, κατά ένα μέρος, προς την Νέα Δημοκρατία, υπό το κράτος της λογικής, για την ανακοπή του ΣΥΡΙΖΑ και την παραμονή της Ελλάδας, στην ζώνη του ευρώ.

Υπ' αυτές τις συνθήκες, είναι ευτύχημα, για την εναπομείνασα νομενκλατούρα του ΠΑΣΟΚ, το γεγονός ότι το κόμμα τους μπόρεσε να εισέλθει, στην νέα βουλή, αν και σε αυτήν, το περιμένουν πολλές περιπέτειες, όπως και όλους τους, αφού θα κληθούν να δώσουν λόγο, για όλα τα ανομήματα, που διέπραξαν, κατά την τελευταία πενταετία.
Το τί θα ακολουθήσει και ποιά θα είναι η τύχη του κόμματος αυτού, μετά την αναγγελία του Ευάγγελου Βενιζέλου ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και θα μείνει, μέχρι το συνέδριο, το οποίο θα διεξαχθεί τον ερχόμενο Μάϊο και στο οποίο δεν πρόκειται να διεκδικήσει την επανεκλογή του, μένει να το δούμε.

Το ΚΙΔΗΣΟ, που ίδρυσε ο Γιώργος Παπανδρέου, διασπώντας και πλήττοντας, καιρία, το ΠΑΣΟΚ, δεν είχε χρόνο να αναπτύξει την δραστηριότητά του και την επιχειρηματολογία του, αφού συγκροτήθηκε, στις αρχές της προεκλογικής περιόδου. Έτσι, οι 152.257 ψήφοι και το ποσοστό του 2,46%, που απέσπασε, δεν είναι αμελητέα μεγέθη. Κάθε άλλο. 

Είναι σημαντικά και συγκροτούν ένα λυπηρό φαινόμενο, για αυτήν την μερίδα του εκλογικού σώματος, η οποία έτεινε ευήκοο ούς, σε αυτόν και την ομάδα του, που, συνολικά, ευθύνονται, για την χρεωκοπία και την κατάντια, στην οποία περιήλθε η χώρα μας.

Και αυτού του κόμματος το μέλλον είναι άδηλο, όπως και όλου του χώρου της λεγόμενης κεντροαριστεράς.


Ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, έκλεισε, ουσιαστικά, τον πολιτικό του κύκλο. Έλαβε 63.703 ψήφους και ποσοστό 1,03% και έμεινε, εκτός βουλής.

Στην πραγματικότητα, το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη είχε κάποιες ελπίδες, για καλύτερα αποτελέσματα, αφού, οι δημοσκοπήσεις, πριν από την προεκλογική περίοδο του έδιναν ποσοστά, πάνω από 2%, αλλά οι αποκαλύψεις, για τις offshore εταιρείες του Γιώργου Καρατζαφέρη, με πολλά εκατομμύρια και με εμπλοκή του, σε διάφορα εξοπλιστικά προγράμματα και μίζες - οι οποίες διακινήθηκαν, από το επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά -, επέφεραν ένα βαρύτατο ηθικό και πολιτικό πλήγμα, στον ίδιο τον αρχηγό του ΛΑΟΣ και στο κόμμα του, με αποτέλεσμα τον εκλογικό τους αφανισμό, ο οποίος, πιθανότατα, τροφοδότησε, σε έναν βαθμό την Νέα Δημοκρατία και τους ΑΝΕΛ. 





Η ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη, αυτή η εξαμβλωματική παραφυάδα του αλήστου μνήμης ευρωκομμουνισμού του Λεωνίδα Κύρκου, κυριολεκτικά, καταποντίστηκε και εξαφανίστηκε, από τον εκλογικό χάρτη. Η τύχη της υπήρξε προδιαγεγραμμένη, πολύ πριν, από την στιγμή, που θέλησε, στην έναρξη της προεκλογικής περιόδου, να επιβάλει όρους συνεργασίας, στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι, φυσικά, δεν έγιναν δεκτοί, από τον Αλέξη Τσίπρα.

Έτσι, η Δημοκρατική Αριστερά συνεργάστηκε, με ένα κομμάτι των Οικολόγων και υπέστη μια κατεξευτελιστική συντριβή, αφού, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015, έλαβε 30.074 ψήφους και ποσοστό 0,49% και ενώ, στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, είχε λάβει 384.986 ψήφους και ποσοστό 6,25%.

Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, στην κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά και η αποχώρησή της, από αυτήν, τον Ιούνιο του 2013, της στέρησε και τα δύο ακροατήρια, στα οποία απευθυνόταν. Στην πρώτη φάση, έχασε το αντιμνημονιακό κοινό της αριστεράς, που την ακολουθούσε και στην δεύτερη φάση, απομακρύνθηκαν και όσοι μνημονιακοί "ευρωπαϊστές" την είχαν στηρίξει.

Οι ευρωεκλογές της 25/5/2014 κατέγραψαν, πλήρως, την διαλυτική κατάσταση, που επικράτησε, στην Δημοκρατική Αριστερά, αφού, σε αυτές, το κόμμα του Φώτη Κουβέλη έλαβε 68.873 ψήφους και ποσοστό 1,20%.

Η πλήρης και παντελής καταβύθισή της, από εκεί και πέρα, ήταν αναπόφευκτη και επήλθε, τάχιστα...





Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το κόμμα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, που κατέβηκε, με κάποιες αξιώσεις, στις εκλογές, πιέστηκε, αφόρητα, εκλογικά, από τον ΣΥΡΙΖΑ και περιορίστηκε, στις 39.476 ψήφους και ποσοστό 0,64%, αν και πήγε καλύτερα, από ό,τι πήγε, στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012, οπότε πήρε 20.416 ψήφους και ποσοστό 0,33%.

Στις ευρωεκλογές του περασμένου Μαΐου, τα είχε πάει πολύ καλύτερα, αφού έλαβε 41.307 ψήφους και ποσοστό 0,72%, αλλά, όπως είπαμε, στις εκλογές αυτές λειτούργησε, σε έναν βαθμό, η λογική της χαλαρής ψήφου.


Το παρόν δημοσίευμα, για τις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 δεν θα μπορούσε να κλείσει, χωρίς αναφορά, σε δύο άλλες εκπλήξεις αυτών των εκλογών.

Η μία έκπληξη αφορά τον Βασίλη Λεβέντη και την Ένωση Κεντρώων, που έλαβαν 110.834 ψήφους και ποσοστό 1,79%.

Η δεύτερη έκπληξη έχει να κάνει, με την Τελεία του γνωστού ηθοποιού και δήμαρχου Στυλίδας Απόστολου Γκλέτσου, η οποία πήρε 109.487 ψήφους και 1,77%.

Όμως και οι δύο αυτές οι εκπλήξεις αποτελούν προϊόντα της συγκυρίας. Προφανώς, δεν θα έχουν συνέχεια.


Αλλά οι ουσιαστικές εκπλήξεις είναι όλες, μπροστά μας. Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015 το εγγυώνται...


Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Όσο αφορα τη χρυσή αυγή, δεν θα έλεγα οτι είναι παραστρατιωτικη οργανωση αλλα μια εθνικιστική λέσχη οπαδών που θυμίζει πιο πολύ "θύρα 7" ή original . Απλά είναι γραφικες καρικατούρες ως προς τις ενδυματολόγικες τους επιλογές σε διάφορες κομματικές συγκεντρώσεις τους ( αρβυλα, μαύρα t shirt, skinhead καραφλες, αναβολικά, κλπ) κάτι που κάνει ζημιά στους ίδιους. Από Εκει και πέρα, είναι αστείο οτι εχουν κάποια στρατιωτικηη δομή ή οπλισμό παρά το γεγονός οτι περιλαμβάνουν στις τάξεις τους κάποιους πρώην λοκατζηδες κλπ

Ναι μεν η ηγεσία υπό το γραφικό, ανίκανο και νεποτιστη Μιχαλολιακο έχει μια ιδεολογική συμπάθεια στο ιταλικό φασισμό/γερμανικό ναζισμό/χούντα του 67, αλλα ο κόσμος που τους ψηφίζει δεν έχει καμία τέτοια ιδεολογική συμπάθεια. Ο λαός που τη ψηφίζει είναι κατά βάση οι λαϊκές εργατικές τάξεις που βιώνουν την εξαθλίωση της παγκοσμιοποίησης και εχουν απομακρυνθεί από τη εκφυλισμενη ψευτο αριστερά της παγκοσμιοποιησης. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται με το γαλλικό εθνικό μέτωπο, το αγγλικό ukip κλπ

Και παλι όμως η χρρυσαυγιτικη ιδεολογικη αναφορά στο φασισμό ειναι άνευ ουσίας αφού πρόκειται για νεκρές ιδεολογίες του μεσοπολέμου που είναι και πλήρως ανεφαρμοστες στην εποχή της πλήρους ολοκληρωτικής κυριαρχίας νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Εδώ πέθανε ο σοβιετικός κομμουνισμός εδώ και 20+ χρόνια, ποιο το νόημα να ασχολείται κανείς με την εποχή Μουσολίνι που έχει τελειώσει εδώ και 70 χρόνια ?

Η επίκληση "φασιστικών" φαντασμάτων είναι ενα ωραίο κόλπο αποπροσανατολισμού των ελιτ ώστε να τρομοκρατούν τα "πρόβατα" να μείνουν στο μαντρι,πριν πάνε για σφαγή.....

Η ΧΑ λοιπόν παρά τη γραφική γελοία ηγεσία της, είχε μια απήχηση στα λαϊκά στρώματα. Και αυτο διοτι έκανε μια κάποια κριτική στη παγκοσμιοποίηση και ειχε ενα πατριωτικό προφίλ (έστω και σε μορφή καρικατουρας).

Αυτό αποτελούσε κόκκινο πανί για τις ελίτ (και ειδικά τους σιωνιστές) γιαυτο και διέταξαν τη σύλληψη και φυλακιση της ηγεσίας της με παράνομες μεθόδους ενώ απέκλεισαν και παράνομα το κόμμα από τα ΜΜΕ (παρά το οτι είναι 3ο κόμμα σε 2 διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις).

Ενώ λοιπόν η νέο-κατοχική Ελλάδα ήταν υπό εκποίηση (με όλη τη δημόσια περιουσία να περνάει στο ταιπεδ) και 3 εκ ελλήνων να εξαθλιωνονται, τα ΜΜΕ των νταβατζήδων επί καθημερινής βασεως έδειχναν προπαγανδιστικα και αποπροσανατολιστικά "ρεπορτάζ" για τη σατανική χρυσή αυγή που θα..."καταλύσει" τη ...."δημοκρατια" (ποια δημοκρατία άραγε όταν εχουμε ενα κατοχικό καθεστώς αποικίας χρέους της ΕΕ με ενα ολιγαρχικό ψευτο-κοινοβουλευτικό σύστημα μεταμοντέρνας χούντας όπου μαριονέτες τοποτηρητες εφαρμόζουν πίστα τις εντολές ξένων υπερεθνικων κέντρων ).

Οι ευθύνες της εκφυλισμενης "αριστεράς" ( ΣΥΡΙΖΑ κλπ) είναι επίσης πολύ σημαντικές μια και συντηρούν αυτό το σουρεαλιστικό αποπροσανατολιστικο "πανηγυρακι" κάνοντας αντί-"ρατσιστικές" αντί-φασιστικές "καρναβαλικες" πορείες ενώ την ίδια στιγμή ειχαν μια νωθρη και υποτονική υποπτη στάση στη κοινωνία και στο κοινοβούλιο ενώ η χώρα είναι υπό μια στυγνή κατοχη.

Αλλα τι αλλο να περιμένει κανείς από μια "αριστερά" που ζει με αυταπατες οτι θα αλλάξει από τα μεσα την ΕΕ !!!!

ΒΑΣΙΛΗΣ





Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν υπαρχει μεση λυση. Μονο δυο ενδεχομενα

(α) ειτε αποδεχομαστε νεα μνημονια (η οπως αλλιως τα ονομασουν) για τη χορηγηση νεων δανειων απο την ΕΕ-IMF με ορους που θα ειναι φυσικα οι ιδιωτικοποιησεις (δημοσιας περιουσιας, ΔΕΚΟ, παραλιες, δαση, ακινητα κλπ), περαιτερω ελαστικοποιηση των εργασιακων συνθηκων με μισθους "Βουλγαριας" ωστε να βελτιωθει η "ανταγωνιστικοτητα". Παραμενουμε εντος ΕΕ-ευρω με συνεχιση της λιτοτητας και με το 1/3 του πλυθησμου να ειναι σε κατασταση μονιμης εξαθλιωσης και ανεργιας

(β) ειτε προχωρουμε σε ρηξη, μη-αναγνωριση και μονομερη διαγραφη του χρεους, καταγγελια των μνημονιων και των δανειακων συμβασεων, αποχωρηση απο ευρωζωνη και ΕΕ (και ακυρωση ολων των “ευρωπαικων” συνθηκων τυπου μααστριχ), διαδικασιες για εισαγωγη νεου εθνικου κρατικου νομισματος, εθνικοποιηση φυσικων μονοπωλιων και τραπεζικου συστηματος, ελεγχοι κεφαλαιων, γεωπολιτικη και εμπορικη στροφη σε Ρωσια-Κινα-Λατινικη αμερικη.
Ο χρήστης NF είπε…
@TassosAnastassopoulos

1. Από πού προκυπτει ότι «το ελληνικό οικονομικό επιτελείο δείχνει ότι είναι έτοιμο για πιθανη επιστροφη της Ελλαδας στη δραχμη;» Ποιες ακριβως είναι οι ετοιμασιες που κανει;



2. Περι Χρυσης Αυγης, «εγκληματικης δρασης» κλπ.

«Η Χρυσή Αυγή, στη χειρότερη περίπτωση, κάνει αντιποίηση αρχής, ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες. Οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της «προοδευτικιάς» δημοσιογραφίας………..»

Φαηλος Κρανιδιωτης 30/12/2012

http://www.dimokratianews.gr/content/12454/%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%86%CE%AF%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CF%8C%CE%B6%CE%B1

Προσυπογραψω τα παραπανω. Η δικη ξεκιναει πολύ συντομα και δεν εχει νοημα να διαφωνησουμε εδώ. Το πραγμα όμως είναι τελειως εξωφθαλμο. Κανενας ειλικρινης και ακεραιος ανθρωπος δεν δικαιουται να κρυβει την αληθεια, χαριν αριστερου καθωσπρεπισμου και κομματικης σκοπιμοτητος. Νομιζω ότι αντιλαμβανεσθε καλως τι εννοω, και το αφηνω εδώ για την ωρα.
Ο χρήστης NF είπε…
Τουτων λεχθεντων, η Χρυση Αυγη εχει ασφαλως ενα ακρως κατακριτεο νεοναζιστικο ιδεολογικο παρελθον.


Για το επιληψιμο ιδεολογικο παρελθον (και παρον!) του ΣΥΡΙΖΑ ας μη μιλησω καλυτερα. Μιλαμε για τους ανθρωπους που υποστηριξαν τα καθεστωτα που περιεγραψε ο George Orwell στη "Φαρμα των Ζωων" και στο "1984".
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ο ΣΥΡΙΖΑ εχει προσκυνησει τους τοκογλυφους και την ΕΕ. Ολα τα δεδομενα αυτο δειχνουν.

Η τοποθετηση της σκοτεινας φιγουρας του νεοφιλελευθερου ψευτο-"Κευανσιανο-Μαρξιστη" ναρκισσου τηλε-μαιντανου (και συνεργατη των τζεφρυ και Σορος) Μπαρουφακη στο υπ.Οικονομικων, η επαναπροσληψη της LAZARD, οι δηλωσεις Τσιπρα στο BLOOMBERG οτι η Ελλαδα αναγνωριζει και θα αποπληρωσει ολο το χρεος, οι δηλωσεις Μπαρουφακη οτι δεν θελει να χασουν τα λεφτα τους οι Γερμανοι και οτι δεν θα πληγει σε καμια περιπτωση η ΕΕ και η ενοτητα της Ευρωζωνης ενω η εξοδος απο το ευρω ειναι χειροτερη και απο το "θανατο" κλπ

Εγινε η μεγαλη κωλοτουμπα....

Απλως με τη βοηθεια των ΜΜΕ καλλιεργησαν μεθοδικα ενα κλιμα ωστε να αναθαρρυνει ο κοσμος. Τα καραγκιοζιλικια Μπαρουφακη και το δηθεν "βετο" για τη Ρωσια αλλα και οι εξαγγελιες για μαζικες παροχες και προσληψεις ηταν μερος αυτης της προπαγανδιστικης εκστρατειας.

Το πολυ να επιτυχουν μια ελαχιστη μειωση του χρεους, κατι ψιχουλα στο λαο. Το οικονομικο προβλημα της χωρας δεν θα λυθει ποτε στο ιδιο πλαισιο εντος ΕΕ - ευρω

Το περιμενα και το χαιρομαι (παρα τη λυπη και οργη που νιωθω για τη διαλυση της Ελλαδας) διοτι πρεπει να ξεμπερδευουμε αμεσα με την ευρω-δουλη εκφυλισμενη ψευτο-"αριστερα" που καλλιεργει αυταπατες και αποπροσανατολιζει το λαο για δηθεν αλλο δρομο εντος ΕΕ.

ΒΑΣΙΛΗΣ
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Δεν θα διαφωνήσουμε, για την Χρυσή Αυγή. Η ομάδα αυτή ήταν περιθωριακή, φαντασιωνόταν, πως ήταν κάτι σαν τα SA και επί δεκαετίες, έμενε στο περιθώριο της πολιτικής ζωής, φυτοζωόντας, στον χώρο της ακροδεξιάς.

Η κρίση της έφερε ακροατήριο. Και πολύ, μάλιστα. Ότι όλοι αυτοί δεν είναι ναζιστές, αυτό είναι προφανές. Όμως, η Χρυσή Αυγή, μέσα από αυτήν την διαδικασία δημιουργεί ναζιστές και καλλιεργεί την ναζιστική ιδεολογία, σε ευρύ κοινό. Έτσι, έκανε και το NSDAP, στην δεκαετία του 1930. Και αυτό είναι το πρόβλημα.

Παρ' όλ' αυτά, έστω και έτσι, αυτό το πρόβλημα είναι και παραμένει ένα πολιτικό πρόβλημα, το οποίο δεν χρήζει ποινικής μεταχείρισης και πρέπει να αντιμετωπισθεί, με πολιτικά μέσα, διότι η ΧΑ, από γκρουπούσκουλο, που ήταν, μέχρι το 2011, τώρα, έχει μετασχηματισθεί, σε πολιτικό κόμμα, με ευρύ ακροατήριο και έχει διαμορφώσει έναν ευάριθμο σκληρό πυρήνα, όπως απέδειξαν οι δύο τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, του 2014 και του 2015.

Από εκεί και πέρα, προφανώς, υπάρχει και το πρόβλημα της ποινικής δραστηριότητας των μελών της και της ίδιας της οργάνωσης, ως εγκληματικής οργάνωσης του κοινού ποινικού δικαίου, στο μέτρο, που οι δραστηριότητες αυτές κατευθύνονται από την κεντρική διοίκηση και την ηγεσία.

Και εδώ, υπάρχει πραγματικό και νομικό ζήτημα, το οποίο περιέπλεξε ο Αντώνης Σαμαράς και η κυβέρνησή του, με την άγαρμπη παρέμβασή τους, στο δικαστικό σύστημα της χώρας και την καθοδήγηση, στην οποία προέβη, άμεσα, ο ίδιος ο, τότε, πρωθυπουργός, αλλά και το επιτελείο του, για τις ποινικές διώξεις και τις προφυλακίσεις της ηγεσίας του κόμματος, προκειμένου να εκμεταλλευθεί την δολοφονία του Παύλου Φύσσα και να εξαφανίσει τους χρυσαυγίτες και να αποσπάσει τις ψήφους των οπαδών τους.

Έτσι, ο Σαμαράς τα έκανε θάλασσα και τους ηρωοποίησε, στο κοινό τους, αποδεικνύοντας ότι το δικαστικό σύστημα της χώρας δεν έχει τα απαραίτητα εχέγγυα της ανεξαρτησίας, ώστε να κρίνει τους κατηγορούμενους, αντικειμενικά.

Με αυτά, που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς, περιόρισε, μεν, την αυξητική τους ορμή, αλλά δεν μπόρεσε να τους θέσει, έξω από το κοινοβουλευτικό και το πολιτικό παιχνίδι. Και φυσικά έχασε τις εκλογές του περασμένου μήνα, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά και θα έχει, σταθερά, απέναντί τους του χρυσαυγίτες.

Τώρα, όσον αφορά, τις δραστηριότητες του ΣΥΡΙΖΑ, δεν νομίζω ότι αυτές περιέχουν δολοφονίες και άλλα τέτοια σχετικά.

Πάντως, σε αυτά τα πράγματα, δεν υπάρχουν εξαιρέσεις. Οι δολοφονίες, για πολιτικούς λόγους, είναι καταδικαστέες και τιμωρητέες, είτε διαπράττονται, από την δεξιά, είτε από την αριστερά.

Άλλωστε, έχω, δημόσια, καταδικάσει, ένα τέτοιο σοβαρό περιστατικό, που συνέβη, πριν από πολλά χρόνια και στο οποίο πρωταγωνίστησε ο Νίκος Ζαχαριάδης, πριν αυτός γίνει γενικός γραμματέας του Κ.Κ.Ε. [δείτε το παλαιό δημοσίευμα : 28/12//1926 - 1/8/1973 : Ο Νίκος Ζαχαριάδης έδωσε μάχαιρα και έλαβε κρεμάλα. (Από την δολοφονία του Ηλία Γεωργοπαπαδάκου στην υποβοηθημένη αυτοκτονία) ].
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όσον αφορά το επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ και τις προετοιμασίες του, για την επιστροφή, στην δραχμή, πρέπει να πω ότι δεν γνωρίζω ποιές είναι αυτές, ούτε το ποιοί ασχλούνται, με ένα τέτοιο σενάριο και την υλοποίησή του.

Αυτό, που λέω, είναι ότι η αντιπαράθεση, που η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ξεκίνησε, με τους ευρωζωνίτες και την γερμανική κυβέρνηση, δείχνει (και προφανώς δεν αποδεικνύει) ότι υπάρχει σχεδιασμός, για μια επιστροφή, στο εθνικό νόμισμα, εάν οι διαπραγματεύσεις είναι ατελέσφορες.

Μπορεί κάτι τέτοιο να είναι, μόνο, μπλόφα;

Δύσκολο, αλλά, όχι απίθανο. Και πάντως, αν είναι, μόνο, μπλόφα, κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό. Όχι, μόνο, για τον ΣΥΡΙΖΑ (κάτι που, εν πάση περιπτώσει, είναι αδιάφορο), αλλά, κυρίως, για την ελληνική κοινωνία (που αυτή είναι, που μας ενδιαφέρει).

Γνώμη μου είναι ότι οι συριζαίοι και ο Πάνος Καμμένος πρέπει να υπακούουν, στα ένστικτα αυτοσυντήρησής τους και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουν σχεδιασμό, για επιστροφή, στο εθνικό νόμισμα.

Ίσως, να έχουν και συμμάχους. Η ηχηρότατη παρέμβαση του Barack Obama, που απενεργοποίησε την άμεση γερμανική αντεπίθεση, η οποία, από ό,τι αφήνεται να εννοηθεί, συνίστατο, στην άμεση χρηματοδοτική ασφυξία της ελληνικής οικονομίας και στην (υποτιθέμενη) στιγμιαία κατάρρευση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, δείχνει ότι το τί επιτρέπεται, στην γερμανική ηγεσία έχει κάποια σαφή όρια, τα οποία αυτή δεν μπορεί να τα υπερβεί.

Θα δούμε. Και αυτό θα φανεί, από το περιεχόμενο της συμφωνίας, αν και όταν αυτή υπάρξει...



Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Μετα τις απανωτές πόρτες που εφαγε η κυβέρνηση για κούρεμα χρέους (πρόταση που ηταν ψηλα στην agenda του προγράμματος ΣΥΡΙΖΑ)
η νέα προταση του Βαρουφάκη αφορά τα λεγόμενα perpetual bonds.Δηλ “διηνεκή ομόλογα” τα οποία δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Εχουν ενα μικρό να επιτόκιο
(μικρότερο από το σημερινό) το οποίο θα πληρώνει η Ελλάδα και θα εισπράτουν οι δανειστές κάθε χρόνο.Αρα μόνο τόκους και μάλιστα χαμηλούς...Οχι το χρεωλύσιο!
Μέσω αυτών των ομολόγων, το χρέος υφίσταται άρα λέει ο Βαρουφάκης ότι δεν επιβαρύνονται οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι αφου δεν χαρίζεται το χρέος ώστε να το επωμισθούν!!Στην ουσία δηλ οπως ειπε και ο Τσακαλώτος μια εικονική xρηματοοικονομική εξαφάνιση του χρέους.Μια άλλη παραλλαγή του κουρέματος...
Και θα αφορα προφανως ομολογα ωρίμανσης μεχρι το 2019-2020 αρα ΕΚΤ κυρίως.Στοχος ειναι να καλυπτονται μονο οι τοκοι
και με ισοσκελισμένους προυπολογισμούς η με μικρό πλεόνασμα να ξεκινήσει μια διαδικασία στοιχειώδους ανάκαμψης
Και οι τοκοι πως θα πληρωνονται αφου δεν θέλουμε την δοση των 7δις??? Μα με αύξηση των εντόκων οπως φαντάζομαι οτι θα κάνει!!
Νατο και το QE πως κολλάει...Να δανείζονται οι τράπεζες με το χαμηλο επιτοκιο να παιρνουν εντοκα με το υψηλό επιτόκιο και να βγαζουν και κέρδος...
Μια πολύ απλή ερώτηση : "Γιατί να δεχθούν οι Ευρυζωνίτες και η ΕΚΤ αυτην την πρόταση?" Γιατι να δεχθουν να πανε τα κεφάλαια το 2050??? Μάλιστα ο Βαρουφάκης θα προτείνει αυτή η τεχνική να ακολουθηθεί και από άλλα υπερχρεωμένα κράτη. Αν την δεχθούν αυτομάτως εκθέτουν αναεπανόρθωτα την προηγούμενη συγκυβέρνηση η οποία ενω την γνωριζε ως πρόταση ουδέποτε αποτόλμησε να την προτείνει.. Ωραία πρόταση κανείς δεν αμφιβάλλει, θα υπάρξει ελάφρυνση της εξυπηρέτησης του χρέους αλλά παρατηρω ενα αδικαιολόγητο ενθουσιασμό λες και
οι δανειστές θα την δεχτουν αναντίρρητα και θα μας πούνε και Μπράβο για τις ιδέες μας!!!!!
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Περα απο το θεμα του χρεους, υπαρχει και το ζητημα της ανεργιας με 1.5 εκ ανεργους. Πως θα δημιουργηθουν θεσεις εργασιας ? Αποκλειεται να βρεθουν επενδυτες που θα ριξουν τοσα λεφτα στην ελληνικη οικονομια. Ασε που στην εποχη της παγκοσμιοποιησης το κεφαλαιο παει οπου εχει μεγαλυτερο κερδος. Θα πρεπει να γινουμε Καμποτζη σε μισθους μπας και ανοιξουν καμια φαμπρικα οι πολυεθνικες ?

Χρειαζεται μαζικο προγραμμα παραγωγικης ανασυγκροτησης να δημιουργηθουν εκατονταδες χιλιαδες θεσεις εργασιας.

Ειμαστε αποκλεισμενοι απο τις αγορες και τα πλεονασματα θα ειναι πολυ μικρα ωστε να δωσουν μια σημαντικη ωθηση. Ενω αδυνατουμε να εκδωσουμε ευρω. Ακομα και εαν ο συριζα μειωσει το βαρος του χρεους, θα αποτυχει σιγουρα στη δημιουργια θεσεων εργασιας. Παραγωγικη ανσυγκροτηση με ανοικτες αγορες και ελευθερο εμποριο εντος ΕΕ και χωρις εθνικο νομισμα ειναι αδυνατη.

Γιαυτο ειναι σημαντικο να αποχωρησουμε απο το ευρω (και την ΕΕ επισης) και να εισαγουμε εθνικο κρατικο νομισμα. ΕΙναι απαραιτητο εργαλειο για χρηματοδοτηση της οικονομιας.

Μαζικες δημοσιες επενδυσεις χρηματοδοτουμενες απο εθνικο νομισμα για τη δημιουργια 1 εκ αμεσων και εμμεσων θεσεων εργασιαςσε δημοσιο και ιδιωτικο τομεα.
Ο χρήστης NF είπε…
Παλι χαθηκε το σχολιο μου;
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Κάποια ανοησία θα έκανα, πάλι! Ζητώ συγγνώμη που αποδεικνύομαι κακός διαχειριστής, αλλά, ούτε που το πήρα είδηση. Σέ παρακαλώ πολύ να το ξαναστείλεις...
Ο χρήστης NF είπε…
Εγω δεν βλεπω κανενα οργανωμενο σχεδιο, μονο ένα σπασμωδικο γιουρουσι, με αντικρουομενες και αντιφατικες ενεργειες και δηλωσεις. Οι δανειστες φαινονται αρκετα ψυχραιμοι , και δε δειχνουν να μασανε. Δεν μας βλεπω καθολου καλα........

Μιλατε για «ηχηρότατη παρέμβαση του Barack Obama, που απενεργοποίησε την άμεση γερμανική αντεπίθεση». Μαλλον ονειρευεστε αγαπητε. Ηταν μια γενικολογη δηλωση συμπαραστασης, ένα ευχολογιο. Τον Αυγουστο του 2013 όταν ο Σαμαρας πηγε στο Λευκο Οικο, ο Ομπαμα εκανε μια σχεδον πανομοιοτυπη δηλωση. Για ψαξτε λιγο το Google.......

Τωρα μας λετε ότι «πιθανή κατάληξή μπορεί να είναι η επιστροφή της στην δραχμή», και ότι «στο βαθος του ελληνικου σχεδιασμου πρεπει να υπαρχει αυτή η εναλλακτικη.»

Και τι εγιναν όλες εκεινες οι προσφατες λαμπρες ιδεες σας, για seignorage, μονομερη εκτυπωση ευρω στην Τραπεζα της Ελλαδος, ενταλματα συλληψης των ευρωτραπεζιτων αν μας εμποδισουν, κλπ, κλπ; Αν ζορισουν ασχημα τα πραγματα, γιατι να μην τυπωσουμε μονομερως καμποσα δισεκατομμυρια ευρω, αντι να γυρναμε στη δραχμη;


Περι Χρυσης Αυγης:
Αν καταλαβα καλα, μας λετε ότι διεπραξαν τα κακουργηματα για τα οποια κατηγορουνται, και το προβλημα είναι απλως «διαδικαστικο», λογω αναμειξης Σαμαρα, Παναθηναϊκακια, κλπ.

Περαν της διαδικασιας, υποψιαζομαι ότι γνωριζετε και την ΟΥΣΙΑ της υποθεσης, η οποια αλλωστε βγαζει ματια. Ευχομαι να εχετε καθαρη τη συνειδηση σας για αυτό που γραφετε, και σας υπενθυμιζω απλως αυτό που ουρλιαζει ο Σωκρατης στον πατερα του στο Δικαστηριο στην τελευταια σκηνη της φιλοαριστερης ταινιας «Μαθε παιδι μου γραμματα»:
« ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΡΕΕΕΕ!!!! ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! »
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Για την Χρυσή Αυγή :

Δεν πιστεύω ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος και η λοιπή ηγεσία έδωσαν εντολή, για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.

Θεωρώ, όμως, ότι, σε κάποιο επίπεδο των οργανώσεων του μηχανισμού της Χρυσής Αυγής υπάρχει σχεδιασμός και οργάνωση επεισοδίων, που εξελίσσονται και σε πράξεις, που εμπίπτουν, στον ποινικό νόμο. Και φυσικά, δεν μιλάω, για πταίσματα. Μιλώ, για τις επιθέσεις, κατά φουκαράδων αλλοδαπών. Για τις "ψιλές", που λέει ο (πρώην) αγαπητός μου Φαήλος.

Αυτό, που έκανε ο Σαμαράς, δεν ήταν, απλώς, διαδικαστικό ζήτημα. Εκμεταλλεύθηκε τον φόνο, που διέπραξε ο Ρουπακιάς και φόρτωσε την ηθική αυτουργία, για αυτή την δολοφονία, στον Νίκο Μιχαλολιάκο, από ένα τηλεφώνημα, που έγινε, σε αυτόν, μετά την δολοφονία και με το οποίο, προφανώς, τον ενημέρωναν, για το περιστατικό. Το έπραξε, εν γνώσει του και εν ψυχρώ, ενώ γνώριζε ποια είναι η αλήθεια. Και για τον λόγο αυτό, οι πράξεις του είναι, σαφέστατα, καταδικαστέες.

Από εκεί και πέρα, η Χ.Α. είναι και κόμμα και εγκληματική οργάνωση - εφ' όσον παρακινεί τα στελέχη και τα μέλη των μηχανισμών της, σε πράξεις του κοινού ποινικού δικαίου. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όλα τα μέλη, όλα τα στελέχη και οι οπαδοί της είναι συμμέτοχοι, σε ποινικά αδικήματα και ιδίως σε αυτό, για την συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Οι πλείστοι μετέχουν, στις κομματικές λειτουργίες και εκδηλώσεις του κόμματος, οι οποίες, ως τέτοιες, δεν είναι, ποινικά, κολάσιμες, διότι δεν αποτελούν μέρος των δραστηριοτήτων της Χ.Α., ως εγκληματικής οργάνωσης, που πρέπει να διαχωριστούν, από τις κομματικές δραστηριότητες.

Πέρα από την Χ.Α., προσωπική μου γνώμη είναι ότι και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είναι - εκτός από πολιτικά κόμματα - εγκληματικές οργανώσεις, έτσι όπως αυτές ορίζονται από τον ποινικό νόμο. Οι υποθέσεις, με τις μίζες από τα εξοπλιστικά, από την SIEMENS και όλες τις άλλες παρεμφερείς υποθέσεις, που άπτονται του ποινικού νόμου, καθιστά τα κόμματα αυτά και εγκληματικές οργανώσεις, αφού όλος αυτός ο ποινικά κολάσιμος και κακουργηματικού χαρακτήρα οχετός, σχεδιάζεται και οργανώνεται, από την ηγεσία τους, με σκοπό τον πλουτισμό (πέρα από τις προσωπικές περιουσίες όλων τους) των κομματικών ταμείων. Ως εκ τούτου, τα κόμματα αυτά εμπίπτουν, στον κλασικό ορισμό των εγκληματικών οργανώσεων.

Εννοείται, βέβαια, ότι και σε αυτά τα κόμματα δεν είναι όλοι όσοι είναι μέλη, στελέχη, ή οπαδοί τους, συμμέτοχοι στις ποινικά κολάσιμες πράξεις τους, ως εγκληματικών οργανώσεων, αφού πρέπει να διαχωρισθούν οι κομματικές δραστηριότητες, από αυτές των εγκληματικών οργανώσεων. Αυτό, όμως, μόνον ένα αντικειμενικό δικαστήριο μπορεί να το πράξει. Και ένα τέτοιο δικαστήριο είναι δυσεύρετο...
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Εάν ήμουν εκείνος, που διαχειρίζεται τις διαπραγματεύσεις, με τους "εταίρους", γνωρίζω το τι θα έκανα και το έχω γράψει ( Τί πρέπει να κάνει η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα; 1) Καταγγελία Μνημονίων και δανειακών συμβάσεων. 2) Παραπομπές στο δικαστικό σύστημα. 3) Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. 4) Έκδοση χρήματος, σε ευρώ και νέα χρηματόγραφα. 5) Νέες βουλευτικές εκλογές).

Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν είμαι. Και το τι θα πράξουν οι συριζαίοι δεν το ξέρω και δεν μπορώ να το επηρεάσω.

Όσον αφορά τον Ομπάμα, έχεις άδικο. Οι περιστάσεις δεν είναι οι ίδιες. Και οι Η.Π.Α. ανησυχούν. Ο Σαμαράς, τότε, είχε πάει για επίσημη επίσκεψη και οι δηλώσεις ήσαν επιβεβλημένες.

Τώρα τα πράγματα είναι, εντελώς, διαφορετικά. Ο Αλέξης Τσίπρας κάνει περιοδεία, στην Ευρώπη, την στιγμή, που το ευρωτραπεζικό λόμπυ - και όχι μόνον αυτό - πιστεύει ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση είναι ικανή να βγάλει την Ελλάδα από την ευρωζώνη. Ο Ομπάμα έκανε την ηχηρή αυτή δήλωση, χωρίς να υπάρχει λόγος, που (φανερά) να την δικαιολογεί. Και στέλνει, μάλιστα και αμερικανικό κλιμάκιο, για να συμβουλεύσει (;!) την ελληνική κυβέρνηση, στα ζητήματα του χρέους (;!), ενώ, παράλληλα, καλεί την Angela Merkel, στην Ουάσινγκτων, για εξηγήσεις.

Προσωπική μου γνώμη είναι ότι οι συριζαίοι δεν δείχνουν να παίζουν. Και επίσης, δείχνουν ότι δεν θα διστάσουν να αλλάξουν συμμαχίες. Μπλοφάρουν; Θα δείξει.

Βέβαια, οι Γερμανοί είναι Γερμανοί. Δηλαδή είναι ξεροκέφαλοι. Δεν θα κάνουν, εύκολα, πίσω, διότι, στο τέλος αυτοί είναι, που θα πληρώσουν τον λογαριασμό. Και όχι, μόνο, για την Ελλάδα, της οποίας το κοστολόγιο είναι διαχειρίσιμο, αλλά και για τους άλλους. (Μην κοιτάς, που οι Πορτογάλοι λένε ότι δεν θα εκμεταλλευθούν τις προτάσεις των Ελλήνων, για την ρύθμιση του δημόσιου χρέους τους. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνουν, εάν και ευθύς ως οι συριζαίοι επιτύχουν τους στόχους τους).

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι δημοσιονομικές ισορροπίες, στην ευρωζώνη, είναι πολύ λεπτές και ότι, κάθε χρόνο, αναχρηματοδοτείται ένα συνολικό ποσόν δημοσίων χρεών της τάξεως των 600 δισ. € και ενώ το δημόσιο χρέος των χωρών της ευρωζώνης οδεύει, ταχύτατα, προς το 100% του συνολικού ΑΕΠ της.

Μέχρι τώρα, η Γερμανία (ψευτο)κατάφερε, με το καμουφλάζ των διακρατικών δανείων, αρχικά και των δανείων του EFSF, και του ESM (και τελευταία, με τις προγραμματιζόμενες αγορές ομολόγων από την Ε.Κ.Τ.) να αποφεύγει να μοιράζεται τα χρέη των άλλων κρατών της ευρωζώνης, με κύριο πραγματικό εργαλείο την λιτότητα.

Δεν θα (και δεν πρέπει να) μπορεί να συνεχίσει αυτή την πρακτική, εσαεί.

Οι συριζαίοι - και από κοντά τους, οι ΑΝΕΛ - δεν πρέπει να επιτρέψουν, στους Γερμανούς, να συνεχίσουν αυτό το παραμύθι.

Αν το κάνουν και δεν τους το επιτρέψουν, αυτό θα είναι, προς το συμφέρον τους. (Και προς το συμφέρον όλων μας - και των ίδιων των Γερμανών, μακροπρόθεσμα).

Αν οι συριζαίοι δεν το κάνουν, τότε θα υποστούν τις συνέπειες των πράξεών τους.

Θα δούμε...

Ο χρήστης NF είπε…
Περι Χρυσης Αυγης

Σε οτι αφορα την υποθεση Φυσσα, ειναι οπως τα λετε.

Ο ιδιος ο ορος εγκληματικη οργανωση αφορα διαπραξη κακουργηματων. Και αυτο υπαρχει σε περιπτωση βαρέων, σκοπουμενων σωματικων βλαβων. Διαφορετικα ειναι εγκληματικες οργανωσεις μεχρι και οι συνδεσμοι των φανατικων οπαδων που πλακωνονται στο γηπεδο.

Θα μου πειτε: Ναι, αλλα Δεν κανουν επεισοδια και τραμπουκισμους; (οι «ψιλες»). Δεν ειναι παρανομα αυτα; Να εφαρμοστει ο Νομος!

Βεβαιως να εφαρμοστει.
Αλλα για ΟΛΟΥΣ αγαπητε. Οχι μονο για τη ΧΑ. Αυτο λεγεται ΙΣΟΝΟΜΙΑ. Και ο πρωταθλητης της πολιτικης βιας στην Ελλαδα ξερετε καλα ποιο κομμα ειναι : ο ΣΥΡΙΖΑ. Ιδιως οι ακραιες συνιστωσες του, που ειναι συγκοινωνουντα δοχεια ξερετε με ποιους.......... Να αρχισω να απαριθμω τα «ανδραγαθηματα» των ΣΥΡΙΖΑίων;

Δεν ειμαι βεβαιος οτι η ΧΑ ειναι το ποιο βιαιο κομμα στην πολιτικη σκηνη. Ομως για τις «ψιλες» των Χρυσαυγιτων θα επανελθω σε αλλη αναρτηση.
Ο χρήστης NF είπε…
Αλλα επανερχομαι στο φλεγον θεμα των ημερων:

Αληθεια, λετε να μην γνωριζει ο Καθηγητης Βαρουφακης και οι αλλοι τα περι seignorage; Γιατι να μην τα εφαρμοσουν, και γιατι να τιθεται καν ως θεμα η επιστροφη μας στη δραχμη, αν το προβλημα μας λυνεται τοσο ευκολα;

Περι της στηριξης απο τις ΗΠΑ. Αφου επισημανω την οξυμωρο, οι απογονοι του ΚΚΕ Εσωτερικου-Ανανεωτικη Αριστερα( γνωστοι ως Ευρωκομμουνιστες) να επαιτουν την ......αμερικανικη βοηθεια, παραθετω χθεσινη δηλωση εκπροσωπου της Κυβερνησης των ΗΠΑ:

«Οπως γνωρίζετε έχουμε υποστηρίξει την Ευρώπη, καθώς έχει κινηθεί για να ενισχύσει την οικονομία της και να ενισχύσει την ανάκαμψη της. Πιστεύουμε ότι στην περίπτωση της Ελλάδας είναι πολύ σημαντικό για την ελληνική κυβέρνηση να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΝΤ. Τους έχουμε συμβουλεύσει να το πράξουν και είμαστε αισιόδοξοι ότι οι συνομιλίες που διεξάγονται τώρα είναι (για να επιτευχθεί) κάποια συνεργασία για αμοιβαία κατανόηση. Υποστηρίζουμε μία ισχυρή Ευρώπη με ένα ισχυρό ευρώ και την ακεραιότητα της ευρωζώνης. Αυτό όσον αφορά την Ελλάδα».

http://www.newsnowgr.com/article/781870/neo-minyma-apo-ton-lefko-oiko-symvoulevei-tin-ellada-na-synergastei-me-to-dnt.html

Οι μη συνεργασιμοι να συνεργαστουν!

Αληθεια αγαπητε, μπορειτε να μου δωσετε λεπτομερειες για αυτο το μυστηριωδες «οικονομικο πραξικοπημα» που ετοιμαζαν οι καταχθονιοι Γερμανοι εναντιον μας και απετρεψαν δηθεν οι ΗΠΑ –Γαλλια; Τι ακριβως θα εκαναν δηλαδη; Κοντεψα να σκασω στα γελια οταν το ακουσα στο «σοβαρο» MEGA.

Χθες η ΕΚΤ ελαβε ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ αποφασεις:

-Δε δεχεται πλεον ελληνικα ομολογα απο τις ελληνικες τραπεζες ως ενεχυρο για να τις δανεισει.

-Απερριψε το ελληνικο αιτημα να αυξηθει το οριο εκδοσης εντοκων γραμματιων απο 15 σε 25 δις. ευρω.

-Αρνειται να επιστρεψει ως οφειλε στην Ελλαδα τα κερδη της απο τα ελληνικα ομολογα που κατεχει, που ανερχονται σε 1,9 δις. ευρω.

-Ενεκρινε ωστοσο την επεκταση του ELA προς τις ελληνικες τραπεζες για αλλες 15 ημερες.

http://www.nooz.gr/economy/upoxorisi-sto-euro-meta-tin-apofasi-tis-ekt

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=113448823

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=113449401

Το Bloomberg αναφερει οτι το Κρατος θα μεινει απο ρευστο στις 25 Φεβρουαριου.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=113449563

http://www.nooz.gr/economy/bloomberg-krax-stin-a8ina-ton-martio

Εκτος και αν δεν εξοφλησει τα εντοκα γραμματια και τις δοσεις στο ΔΝΤ που ληγουν αυτον το μηνα.
Με αλλα λογια, καλειται να προσκυνησει ή να χρεωκοπησει μεσα στο Φεβρουαριο.

Οι Γερμανοι δε μασανε, και διαμηνυουν «καντε το αν τολματε»

http://www.zougla.gr/politiki/article/8a-minete-xoris-xrimata-sto-telos-tou-mina

Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Εννοείται ότι ο Βαρουφάκης ξέρει τα περί seigniorage. Το τι θα πράξει, δεν το ξέρω.

Επίσης, εννοείται ότι οι Η.Π.Α. θέλουν συνομιλίες και συμβιβασμό και ότι κρατούν τις ισορροπίες. Οπότε έχουμε μέλλον.

Από εκεί και πέρα, είναι προφανές ότι, εάν οι Η.Π.Α. είχαν υποχρεωθεί να διαλέξουν, μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, θα επέλεγαν την Γερμανία και όχι την χώρα μας. Αυτά είναι τα συμφέροντά τους.

Το θέμα δεν είναι τι θα κάνουν οι Η.Π.Α., που δεν επιθυμούν τέτοια διλήμματα και δεν πρόκειται να τα δεχθούν, αλλά το τι θα κάνει η κυβέρνηση της χώρας μας. Αυτό θα το δούμε.

Όσον αφορά την Ε.Κ.Τ., η κίνησή της αυτή ήταν μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της, σε ομαλές περιόδους. Και φυσικά την έκανε, για να κερδίσει θέσεις, στην όλη διαπραγμάτευση. Λογικό είναι αυτό.

Η απόφαση αυτή, για την μη αποδοχή των ελληνικών ομολογιακών τίτλων, δεν σημαίνει ότι οι ελληνικές τράπεζες θα αντιμετωπίσουν, επί του παρόντος, άμεσα προβλήματα ρευστότητας, αφού η εφαρμογή της θα αρχίσει στις 11 του μηνός, την ημέρα δηλαδή, που, η χρηματοδότηση των ελληνικών τραπεζών θα γίνεται από τον E.L.Α. και ως εκ τούτου, η ρευστότητα θα συνεχιστεί, αφού ο E.L.A. θα αντικαταστήσει την ρευστότητα που παύει η Ε.Κ.Τ.

Προφανώς, λοιπόν, ο Μάριο Ντράγκι ασκεί πολιτική πίεση, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να αποδεχθεί την συνέχιση του παλαιού Μνημονίου και να υπογράψει ένα καινούργιο, μη δεχόμενος τις ιδέες του Γιάννη Βαρουφάκη, για την έκδοση ελληνικών ομολόγων απεριόριστης διάρκειας και απροσδιόριστης πληρωμής τους, ως προς το κεφάλαιο. Όπως, επίσης, δεν του αρέσει, καθόλου, η έκδοση ομολόγων, με ρήτρα ανάπτυξης.

Ο Μάριο Ντράγκι θέλει να ξεκαθαρίσει ότι, εάν η ελληνική κυβέρνηση δεν δεχθεί ένα νέο πρόγραμμα, τότε και η Ε.Κ.Τ. δεν θα δεχθεί τα ομόλογα του ελληνικού κράτους, προκειμένου να πιέσει, έτσι ώστε όλα αυτά να γίνουν, μέχρι τις 28 του μηνός, αφήνοντας να εννοηθεί (γι' αυτό και η απόφαση της Ε.Κ.Τ. χαρακτηρίζεται, ως "προσωρινή") ότι οι ελληνικές τράπεζές θα μείνουν χωρίς βραχυπρόθεσμη βοήθεια, μετά τις 28/2/2015.


Στην διαδικασία των πολυμερών συζητήσεων, σε αυτά τα επίπεδα, είναι πολύ λογικό ο καθένας να χρησιμοποιεί τα όπλα του. Αυτό έπραξε ο Ντράγκι. Αυτό πράττουν οι Γερμανοί. Και θα πράξουν και άλλα. Όλα αυτά ήσαν - και είναι - αναμενόμενα.

Το ζητούμενο είναι το τι είναι διατεθειμένοι να πράξουν οι συριζαίοι, οι οποίοι, προφανώς, θα πρέπει να γνώριζαν, εκ των προτέρων, το τι θα έπρατταν και το τι πρόκειται να πράξουν οι δανειστές. Και οι συριζαίοι μπορούν να πράξουν πολλά, αν το θέλουν.

Αλλά το τι θα πράξουν, όπως είπα, δεν το ξέρω. Ούτε και μπορώ να το εγγυηθώ, ή να το επηρεάσω.

(Πάντως, μια καλή ιδέα είναι το να μαντρώσουν τους ευρωκεντροτραπεζίτες, με εντάλματα σύλληψης, αφού, πρώτα, κάνουν τις κατάλληλες κινήσεις, που θα αλλάξουν το νομικό καθεστώς, υπό το οποίο αυτοί ασκούν τις αρμοδιότητές τους. Διότι, τώρα, υπό το παρόν καθεστώς, η αλήθεια είναι ότι ο Ντράγκι και η παρέα του, δρούν νομίμως)...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Η απόφαση της ΕΚΤ ηταν αναμενόμενη ενω πολλά ειδησιογραφικά site και αναλυτές ειχαν προβλέψει την συγκερκιμένη ενέργεια εδώ και καιρό.Εφοσον αρχιζουν τα εκβιαστικά διλλήματα και ο ΣΥΡΙΖΑ εχει αρκετά στοιχεία με τα οποία μπορεί να απαντήσει σε τετοιες τακτικές....Η αναφορά που εκανε ο Τσίπρας στον Σουλτς στην συνάντησή τους οτι θα φροντίσει την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής μόνο τυχαία δεν ήταν ...
Και ας παρότρυνε την κυβέρνηση ο Γκάμπριελ "να καταστρέψει το σύστημα της διαφθοράς που συνεχίζει επίμονα να επιβιώνει"
Αν ξεκινήσει δικαστική διαδικασία ώστε να ελεχθουν δραστηριότητες αλλά και ύποπτες συναλλαγες των Γερμανικών εταιρειών στην εγχώρια
αγορά θα αποκαλυφθούν πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία και οι ευρωπαικοί νόμοι για ενέργειες διαφθοράς και χρηματισμού κρατικών παραγόντων και λειτουργών ειναι πάρα πολύ αυστηροί!!!
Αν αποκαλυφθεί οτι Χριστοφοράκοι υπηρχαν σε ολες τις Γερμανικές εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα και Τσούκατοι υπήρχαν σε όλες τις αντίστοιχες θέσεις του Κρατικού Φορέα όπου προβλέπετο αν υπάρχει συνεργασία οι εξελίξεις δεν θα ειναι ευχάριστες γαι την ΕΕ και θα απειληθεί άμεσσα η ετσι κι αλλιώς προβληματική συνοχή της...Ποιός θα βγει χαμένος αν αποκαλυφθεί ενα τεράστιο σκάνδαλο αντίστοιχο της SIEMENS όπου εμπλέκεται
μια άλλη Γερμανική εταιρεία??? Πως θα διαχειρισθούν το γεγονός ότι πρωταθλητές της διαφθοράς ηταν Γερμανικές εταιρείες???
Ομως η ουσία ειναι αν θέλει (ή αν μπορεί!!) να παίξει αυτό το διαπραγματευτικό ατού ο ΣΥΡΙΖΑ...
Εαν το κάνει τα πράγματα θα είναι δύσκολα...Η έρευνα στη λίστα Λαγκάρντ δεν έχει προχωρήσει εντατικά...Αν την επιταχύνει ο ΣΥΡΙΖΑ και πέσουμε σε ύποπτες συνναλαγές κάποιοι θα κληθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα!!!
Μην γελιόμαστε....Και εμεις αλλά και οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί ειδικότερα ξέρουμε όλοι πολύ καλά ποιά ειναι τα τρωτά σημεία του καθενός...Ολοι ξέρουν πάρα πολύ καλά ποιοί έχουν "αρπάξει" χρήματα πόσα ακριβώς για ποιό λόγο και πότε!!!Θα χει μεγάλο ενδιαφέρον η διαπραγμάτευση!!! Πιστέυω ότι στο τέλος οι Ευρωπαίοι δεν θα αποφασίσουν να μας εκβιάσουν !!
NIKOΣ
Ο χρήστης ΝF είπε…
Το προβλημα ειναι οτι οι ΣΥΡΙΖΑίοι θα κληθουν να περασουν πολυ συντομα απο τα λογια στα εργα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ παρελαβε ενα μικρο, αλλα υπολογισιμο πρωτογενες πλεονασμα. Τα λεφτα φτανουν να λειτουργησει το Κρατος, αλλα οχι για να πληρωθουν οι ληξιπροθεσμες υποχρεωσεις στους Δανειστες,

Συντομα ληγουν αρκετα εντοκα γραμματια, αλλα αυτα μαλλον δεν ειναι προβλημα, καθοτι εσωτερικος δανεισμος. Το προβλημα ειναι οι πληρωμες στους ξενους.

Στις 12 Φεβρουαριου πρεπει να πληρωσει 780 εκατομμυρια στο ΔΝΤ, και αλλα 1,6 δις. ευρω στο ΔΝΤ το Μαρτιο.

http://www.press-gr.com/2015/02/blog-post_72.html

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ τα πληρωσει, τα ταμειακα διαθεσιμα θα εξανεμιστουν. Αν δεν τα πληρωσει, αυτο σημαινει ΑΤΑΚΤΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ.

Συνεπως δεν υπαρχει χρονος μεχρι τον Ιουνιο, οπως νομιζε ο συντροφος Δραγασακης.

Ο Γιανης Βαρουφακης που εχει το αγγουρι στον κωλο, ειδε προσφατα τον Τομσεν, και του προτεινε να αντικατασταθουν οι πληρωμες στο ΔΝΤ με ομολογα. Απαντηση του Πάουλ:
«Δε θελουμε ομολογα, λεφτα θελουμε!»

http://politika-gr.blogspot.gr/2015/02/blog-post_350.html

Στις 12-16 Φεβρουαριου Τσιπρας-Βαρουφακης πανε σε Συνοδο Κορυφης και Eurogroup αντιστοιχα.
Η ΩΡΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ πλησιαζει.................
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Δεν θα έχει ευτυχή κατάληξη για το λαό η "διαπραγμάτευση" (η διαβούλευση οπως αρέσκεται να τονίζει ο Μπαρουφακης). Αν και πιστεύω οτι απλά ζούμε ενα θέατρο σκιών. Τα έχουν βρει μεταξυ τους , απλώς θέλουν να παραπλανήσουν το λαό οτι προσπάθησαν αλλα και καλα δεν γινόταν να γινει κάτι. Πάνε για νέο μνημόνιο και νέο δανεισμό που βέβαια θα το ονομάσουν αλλιώς....

Μόνο με μονομερείς ενέργειες μπορεί να γινει κάτι υπέρ λαϊκών εθνικών συμφερόντων. Δηλαδή, μονομερή διαγραφή χρέους και φυσικά έξοδο από την ευρωζώνη.

Βέβαια οι κυβερνώντες κάνουν μαζικές κωλοτούμπες και βγήκαν να πουν οτι αποδέχονταν και το 67% του μνημονίου !

Μακάρι το σύριζα να είχε εκλεγεί το 2012 να είχαμε τελειώσει με τις αυταπάτες περί άλλου δρόμου εντός ΕΕ ευρωζώνης.

ΥΓ Όσο για τη χρυσή αυγή, δεν είναι παρά σύμπτωμα της ασθένειας . Η ασθένεια είναι οτι είμαστε σκουπιδότοπος κάθε λογής τριτοκοσμικων ισλαμιστών λαθρομεταναστων με καταστροφικές συνέπειες σε θέματα εθνικής ασφαλείας, δημόσιας ασφαλείας, οικονομίας, κοινωνικής συνοχής. Απειλείται η επιβίωση του ελληνικού έθνους. Η ΕΕ μας έχει μετατρέψει στην επίσημη χωματερή με τη συμφωνία του Δουβλίνο.
Ειμαστε μια οικονομικα κατεστραμμένη χώρα, με μόλις 10 εκ κατοίκους και μπουκάρουν ετήσια 150,000 μουσουλμάνοι.
Δεν θελει και πολύ να γίνουμε μειονότητα στη χώρα μας. Και όταν γίνουμε, το πιθανότερο είναι να εκδιωχτουμε όσοι απόμεινουμε πρόσφυγες στη νότια Αμερική. Άσε που η Τουρκία καιροφυλακτει για μαζική εισβολή σε Αιγαίο και Θράκη Μακεδονία. Και καλά κάνει. Αφού μπορούν γιατί όχι ? Και εγώ Εαν ήμουν τούρκος αντιμέτωπος με το ψωφιμι οπως το καταντησαν που λέγεται "Ελλάδα" θα σχεδιαζα ακρωτηριασμό.
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Οι Ευρυζωνίτες δεν θα επιτρέψουν τελικά την έκδοση επιπλέον εντόκων γραμματίων
για την κάλυψη των αναγκών του ελληνικού Δημοσίου για αποπληρωμή τοκοχρεολυσίων για όσο διάστημα διαρκεί η διαπραγμάτευση.
Μιλάμε για απιστευτα εκβιαστική απόφαση και προφανως πάμε σε διπλή παγίδα απο την στιγμή που κόβεται
η ενίσχυση των τραπεζων απο την ΕΚΤ και αφηνουν μονο τον ELA τον οποίο απ'οτι προβλέπεται ναι μεν
επιτρέπουν την ενίσχυση απο την ΤτΕ αλλά προφανως θα βάλλουν πλαφόν με στοχο την οριακή λειτουργία!!!
Tα ρευστά διαθέσιμα του ελληνικού Δημοσίου εξαντλούνται αν όχι μέσα στο Φεβρουάριο μάλλον τον Μάρτιο
και επειδή αν οι τράπεζες δεν έχουν ρευστότητα δεν θα μπορεί να αντλεί ρευστότητα ούτε το Δημόσιο
εκδίδοντας έντοκα γραμμάτια (αν μας άφηναν!!) οι Ευρυζωνίτες θέλουν να κάψουν κάθε αντίσταση τώρα και να μας αναγκάσουν σε άτακτη υποχώρηση.Τρόποι αντίδρασης υπάρχουν και μάλιστα πάρα πολλοί....Καθόλου τυχαία δεν έγινε μνεια χθες στην κοινή συνέντευξη για τον Χριστοφοράκο (απο τον Βαλασοπουλο της Ενωσης Συντακτών)
ούτε για τις εκτελέσεις των Ναζί....Ουτε τυχαία ήταν η ομιλία στην ΚΟ!
Δεν ξέρω - κανείς φυσικά δεν μπορεί να ειναι σίγουρος -αλλά έχω την εντύπωση οτι οι Συριζαίοι δεν μπλοφάρουν!!Που σημαίνει -πιστεύω- ότι έχουν γερά χαρτιά...που φυσικά δεν τα ξέρουμε και ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ και να τα ξέρουμε.Διαπραγμάτευση γαρ.....Μόνο να τα υποθέτουμε: πχ κλειδωμένες δικαστικές έρευνες σχετικές με παράνομους
χρηματισμούς και διαφθορά!!!
Αντιθετα οι Ευρυζωνίτες προέβαλαν αμέσως όλα τα όπλα τους με στόχο την άμεσση υποχώρηση!
Μήπως δείχνει μια ανησυχία από μέρους τους....??Μια ανησχυχία μόνο...
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης NF είπε…
@ΝΙΚΟΣ

Γραφεις ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι τους κρατανε με διαφορα σκανδαλα. Τυχον δικαστικη διαμαχη για αυτά θα κρατησει χρονια. Τα παχια λογια είναι μια πολυτελεια που οι ΣΥΡΙΖΑίοι την εχουν. Ο χρονος είναι μια πολυτελεια που δεν την εχουν.

Θα προσκυνησουν λιαν συντομως. Το εχουν παρει αποφαση, και ολο αυτο το σουσουρο γινεται για να πουν οτι "το παλεψαμε το πραγμα, πεσαμε ευκλεώς".

Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όλη η διαδικασία των συζητήσεων, που έχει ξεκινήσει, μετά τις εκλογές της 25/1, έχει, προφανώς, την οικονομική της διάσταση, η οποία, για τους Γερμανούς, κυρίως, είναι καθοριστική. Δεν θέλουν και δεν βλέπουν κανέναν λόγο, για να πληρώσουν τον λογαριασμό του κόστους, που συνεπάγεται η ελληνική περίπτωση.

Δεν έχουν δίκιο, όσον αφορά τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά τους, αλλά αυτό είναι κάτι, που το λέω εγώ και πολλοί άλλοι, αλλά και όλοι εμείς, που επισημαίνουμε αυτό το γεγονός, έχουμε τα δικά μας - ή, μάλλον, ορθότερα, ο καθένας και τα δικά του - συμφέροντα, που εξυπηρετούνται, από αυτή την διαπίστωση.

Η ουσία είναι ότι, έτσι τα βλέπουν τα συμφέροντά τους οι Γερμανοί και πράττουν, αναλόγως. Δεν θέλουν, λοιπόν, να πληρώσουν το κόστος. Αυτή είναι η μια διάσταση της υπόθεσης.

Η άλλη διάσταση είναι, καθαρά, πολιτική. Οι Γερμανοί και όλοι οι άλλοι ευρωζωνίτες επιθυμούν την πολιτική ταπείνωση και την σαρωτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, για να τον βγάλουν, από την μέση και - κυρίως - για να αποτρέψουν την επικράτηση άλλων ανάλογων πολιτικών κινημάτων, στις χώρες της ευρωζώνης (Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία).

Ως εκ τούτου, θα συνεχίσουν να πιέζουν, αφόρητα, την κατάσταση και δεν θα αφήσουν χρονικά περιθώρια, στον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο πιστεύουν ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα τον κάμψουν, όπως έπραξαν, με όλους τους προηγούμενους (ΓΑΠ - Αντώνη Σαμαρά) και ότι έτσι θα τον οδηγήσουν, σε μια εξευτελιστική ήττα και μια ραγδαία φθορά, η οποία θα αποδυναμώσει και τα αντίστοιχα κινήματα, στην ευρωζώνη.

Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσαν να τα αποφύγουν όλα αυτά, εάν άφηναν, ή διευκόλυναν τους σαμαροβενιζέλους να εκλέξουν πρόεδρο του κράτους, τον περασμένο Δεκέμβριο. Επιδίωξαν την διενέργεια βουλευτικών εκλογών και πέτυχαν την διεξαγωγή τους, τις οποίες εκλογές και κέρδισαν, άνετα, γνωρίζοντας το τι έχουν να αντιμετωπίσουν, απέναντί τους.

Επομένως, το λογικό συμπέρασμα, από όλα αυτά, είναι ότι έχουν κάποιο πολιτικό σχέδιο, στο μυαλό τους, το οποίο σχέδιο θα μοιάζει ως εφαρμόσιμο.

Ή θα υποταχθούν, στις γερμανικές απαιτήσεις (ευθέως, ή μέσω διάφορων παραλλαγών) και θα καταστραφούν, ή θα αντισταθούν και ίσως, επιβιώσουν, αν, όντως, έχουν κάποιο εναλλακτικό σχέδιο, το οποίο να είναι εφαρμόσιμο.

Θα δούμε...
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@N/F
Για τις περισσότερες υποθέσεις διαφθοράς έχουν ήδη διενεργηθεί διακαστικές έρευνες και έχουν καταλήξει σε
συγκεκριμένες παράνομες ενέργειες που μπορουν πολύ εύκολα να συνδεθούν με πρόσωπα....
Για ευνόητους λόγους η προηγούμενη συγκυβέρνηση δεν διευκόλυνε και δεν επιτάχυνε τις διαδικασίες..οπως αντίθετα έκανε πχ στην περίπτωση του Καρατζαφέρη..Αλλά η ουσία ειναι ότι ΟΛΟΙ γνωρίζουν...ΟΛΟΙ!!!Και στις περισσότερες περιπτώσεις εμπλέκονται Γερμανικές εταιρείες!
Για υποθέσεις όπως των υποβρυχίων με την Thyssen-Krupp και την ασφαλεια των Ολυμπιακών αγώνων αλλά και παρα πολλές άλλες ναι μεν μπορει να ειναι χρονοβόρες στην τελεσιδικία αλλά και μονο η πρόθεση να εκδηλωθεί για ταχεία και εις βαθος διερέυνηση μπορεί να προκαλέσει τεράστιους κινδύνους...
Ειναι σίγουρο ότι κάποιοι θα χάσουν τον ύπνο τους και μεσα στην νύχτα θα ψάχνουν ελικόπτερα διαφυγής!!!Επειτα δεν ειναι μονο οι υποθέσεις διαφθοράς...
Υπάρχουν πολλοί μαύροι σκελετοί!!
Αν ανοίξει ο φάκελλος της ΕΛΣΤΑΤ του υπόδικου Γεωργίου που έχει εδω και χρόνια την αμεριστη συμπαράσταση των Γερμανών και της Τρόικας θα αποδειχθουν απίστευτες λαθροχειρίες και εκβιαστικές ενέργειες προκειμένου
να υπαχθεί η χώρα στο καθεστως των μνημομνίων...Φαντάζεσαι να αποδειχθεί με στοιχεία κάτι τέτοιο????Φαντάζεσαι να αποδειχθεί οτι με δολιότητα και εκβιασμούς απο τους Ευρυζωνίτες εισήλθαμε στα μνημόνια???
Θα πλουτισουν οι εταιρείες ενοικίασης ελικοπτέρων και ιδιωτικών αεροσκαφών!!!!
Αλλά πάλι έχουμε κι άλλα...Πολλά!! Πάρα πολλά!!
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Φαντάζεσαι να ξεκινήσει μια εξεταστική για το πως φτάσαμε στα μνημόνια???Να αποδειχθεί οτι με δολιότητα οι Ελληνικές κυβερνησεις και ο Προβόπουλος περιμεναν να ξεφορτώσουν τα ομολογά τους οι Γερμανικές και οι Γαλλικές τράπεζες στην ΕΚΤ
αλλά και στις δικες μας τραπεζες και ασφαλιστικά ταμεία (ενω τους διαβεβαίωναν οτι ΠΟΤΕ δεν θα γιναν
κάτι τέτοιο!!!) και οταν τα ξεφόρτωσαν ενεργοποιήθηκε το PSI
Φαντάζεσαι το υφος του Προβόπουλου όταν θα τον ρωταει ο ανακριτης "γιατι αγοραζανε οι ελληνικες τραπεζες
και τα ασφαλιστικά ταμεία σαν τρελλες ομολογα απο τις ξενες τραπεζες όταν η ταση ηταν να μειωσουν ολοι την θεση τους στα τοξικα Ελληνικά ομόλογα??" ή "γιατί η ΤτΕ αξιολόγησε ως ορθη επενδυτική ενεργεια την συγκεκριμένη εξαγορά ??"
Και έπειτα υπάρχουν πολλοί σκελετοί και στο τραπεζικό συστημα με το ιδιωτικό τους χρέος τις εξαγορες Αγροτικής και ΤΤ....Ολα αυτα τα ξερουν οι Συριζαίοι...Δεν ειναι αφελείς!Μια χαρα τα ξέρουν γιατι τα έχουν
ψάξει οι ίδιοι..Τωρα το τι θα κάνουν ειναι αγνωστο...!! Δεν αποκλείω να αρχισουν και αυτοι τους συμβιβασμούς!!!
Στο καθαρά οικονομικό θέμα πάντως η αλήθεια ειναι οτι οι Συριζαίοι θα κληθουν άμεσσα να αποκαλύψουν τις θέσεις τους!!Και μάλιστα υπο το βαρος των περιστάσεων ...Και εκει θα χουν σιγουρα ρόβλημα....Ηδη ο Λαπαβίτσας αφησε σαφέστατες αιχμες οτι εγκαταλείπονται οι θεσεις του συνεδρίου...Και δεν εχει άδικο!!!...Εξακολουθω όμως να πιστευω οτι στο τελος
θα υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι!!!..Και ας έχουν λυσσάξει στην κινδυνολογία ολα τα ξεφτιλισμένα εγχώρια ΜΜΕ...
Απίστευτοι ραγιάδες...
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Nομιζω όλα εχουν προκαθοριστει καιρό πριν και η ηγετικη ομάδα στελεχών του σύριζα τα έχει βρει με ΕΕ, ΗΠΑ, ΔΝΤ και τοκογλυφους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνιστά καμία απειλή για το σύστημα.

Θέλουν να δημιουργήσουν βέβαια μια διαφορετική εικόνα οτΙ κάτι αλλάζει και ο τηλε μαϊντανός Μπαρουφακης είναι μετρ σε αυτά . Βγήκε με το χέρι στη τσέπη και δήλωσε οτι δεν θελει τη τρόικα (δηλαδή τους εκπροσώπους ΔΝΤ, ΕΚΤ, ΕΕ κλπ) και ο κοσμος τον "αποθέωσε".
Βέβαια είπε οτι θα,μιλήσει απευθείας με αυτούς τους "θεσμούς" τους οποίους είπε σέβεται αμεριστα και υποστηρίζει.

Δηλαδή μας δουλεύει κανονικά. Δεν θα μιλήσει με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, θα μιλήσει με το διευθυντή του ΔΝΤ. Ποια η διαφορα ? Καμία !

Εχουμε μαζικό αποπροσανατολισμό τόσο από τα ξένα ΜΜΕ (που παρουσιάζουν το σοσιαλφιλελευθερο σύριζα ως δήθεν "άκρα αριστερά") αλλα και από τη κυβέρνηση και εγχώρια ΜΜΕ που αποπροσανατολίζουν οτι κάνουν αντίσταση ενώ στην ουσία δεν εχουν καμία διάθεση και πρόθεση Ρήξης. Διοτι η μοναδική λύση είναι η μονομερής διαγραφή χρέους, εθνικό νόμισμα και αποχώρηση από ΕΕ. Αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλειεται να τα κάνει.

Πολλοί λένε μα θα διαλυθεί Εαν δεν τα κανει. Ε και ? Εδώ διαλύθηκαν κραταιά κομματα που κυβέρνησαν δεκαετίες όπως το ΠΑΣΟΚ και η νδ. Ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανύπαρκτη κοινωνική παρουσία θα κολωσει ? Εξάλλου τα στελέχη ΣΥΡΙΖΑ κάπου άλλου θα μετακινηθούν να συνεχίσουν τη καριέρα όπως έκαναν οι ΔΗΜΑΡαδες του Κουβέλη (και πρώην συριζαιοι)
Ο χρήστης NF είπε…
@ΝΙΚΟΣ
Οπως λες και μονος σου, οι υποθεσεις αυτες παιρνουν χρονια για να τελεσιδικησουν. Οι ΣΥΡΙΖΑίοι ομως δενεχουν χρονο. Ανελυσα παραπανω τους λογους. Εντος των επομενων εβδομαδων, πρεπει να αποφασισουν: Ή θα προσκυνησουν τους δανειστες, ή θα πανε σε χρεωκοπια και ενδεχομενως σε εξοδο απο το ευρω.

Ο Λαπαβιτσας εχει πει στους ΣΥΡΙΖΑίους πριν απο τις εκλογες, οτι α) οι προεκλογικες τους εξαγγελιες ειναι ανεφαρμοστες και β) οι απειλες προς τους δανειστες ειναι κουφιες, εφοσον δεν ειναι αποφασισμενοι να τις κανουν πραξη.

Γραφεις:
«Εξακολουθω όμως να πιστευω οτι στο τελος θα υποχωρήσουν οι Ευρωπαίοι!!!.»
Ετσι οπως το λες, εχω την εντυπωση οτι δεν το πολυπιστευεις πλεον ουτε εσυ ο ιδιος, και προσπαθεις να πεισεις τον εαυτο σου!
Ξυπνα φιλε μου..............



@Ανωνυμος 8 Φεβρουαρίου 2015 - 11:10 π.μ.
Λιγο πολυ τα πραγματα ειναι οπως τα λες. O Γιανης Βαρουφακης ειναι showman, αλλα οι δανειστες δε φαινεται να εντυπωσιαζονται ιδιαίτερα.

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@N/F
Ανέλυσα κάποιες υποθέσεις και παρέθεσα κάποια στοιχεία τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ
σαν μέσο πίεσης και γιατί όχι και ως εκβιαστική τακτική ακριβώς όπως την υφίστανται οι ίδιοι
οι Συριζαίοι απο τους εταίρους φίλους συμμάχους και συνεργάτες μας Ευρωπαίους.Λέω και το άλλο όμως :
Θεωρώ απίστευτη και μεγαλειώδη υποκρισία να μας εγκαλεί η Γερμανία να βάλουμε σε τάξη τα του οίκου μας σχετικά με την φοροδιαφυγή και την διαφθορά την στιγμή που καταγεγραμμένα αλλά και ΕΠΙΣΗΜΑ η χωρα που
παρουσιάζει την μεγαλύτερη διαφθορά πανευρωπαικώς ειναι η ιδια η Γερμανία!!!!Αν ήμουν στην θέση του Βαλασόπουλου δεν θα περιοριζόμουνα απλώς στην αναφορά του φαινομένου Χριστοφοράκου
αλλά θα επέκτεινα την ερώτηση κατα μερικά δευτερόλεπτα αναφέροντας τις προμήθειες του ΟΤΕ, τα υποβρύχια,τα τρόλευ, τα Leopard, τον προαστικό, το C4I, την Hochtief τα LIDL όπου παντού εμπλέκονται Γερμανικές εταιρείες που αποδεδειγμένα με αναφορές Γερμανών Εισαγγελέων (!!) αποδεικνύεται οτι είχαν δωροδοκήσει αξιωματούχους της
κυβέρνησης υπουργούς και άλλους υψηλά ιστάμενους αναμεσα τους και δημοσιογράφους για την προώθηση και το κλείσιμο συμφωνιών...
Αν δε ήμουν στην θέση του Βαρουφάκη αντί για ευχολόγια και τζάμπα μαγκιές θα έλεγα πολύ απλά οτι "επιστρέφοντας στην ΑΘήνα θα ζητήσω απο το προεδρείο της Βουλής τον φάκελλο της υπόθεσης Siemens όπου εμπεριέχονται
τα εγγραφα των Γερμανών Εισαγγελέων με τα ονόματα όσων δωροδοκήθηκαν απο τον Χριστοφοράκο και αν δεν εχετε
να σας στείλω ενα αντίγραφο!!!!"
Επισης θα ζήταγα απο την Γερμανική κυβέρνηση να μου παραδώσει την επίσημη μελετη που έχει εκπονήσει εδω και χρόνια σε οτι αφορά το υψος του κατοχικού δανείου (οχι των επανορθώσεων) ώστε να το συγκρίνω με την δική μου μελέτη απο το Υπουργείο Οικονομικών" Θα χε μεγαλύτερο ενδιαφέρον τότε η αντίδραση του Σοιμπλε δεν νομίζεις??
Οταν σε προκαλουν σε μια διαπραγμάτευση πρέπει να εισαι έτοιμος να χρησιμοποιήσεις όλα τα όπλα....Και να μην μασάς πουθενά εφοσον γνωρίζεις τις αδυναμίες του απέναντί σου!!!
Και βέβαια ο Βαρουφάκης δεν ειναι ο καλύτερος διαπραγματευτής !!!! Ομως Κυριακή κοντή γιορτή... Ελπίζω στις προγραμματικές δηλώσεις ο πρωθυπουργός να στείλει σαφή μηνύματα ανυποχώρητης στάσης στους Ευρωπαίους!!!
Λέω ελπίζω , ΔΕΝ λέω είμαι σίγουρος!!! Ελπίζω επίσης να έχει έτοιμο εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση ρήξης!
Ειπαμε δεν υπάρχουν μαγικες λύσεις...Δεν διαφωνώ...Οι επιλογές ειναι περιορισμένες!!!
Στις εκβιαστικές και μονομερείς ενέργειες των Ευρωπαίων το ΜΟΝΟ που βλέπω εγώ να μπορεί να κάνει
(το χουν δηλώσει άλλωστε κατα κορον στον ΣΥΡΙΖΑ) ειναι να εφαρμοσει προσωρινό μορατόριουμ πληρωμής τοκοχρεωλυσίων εν αναμονή λύσης για το χρέος αναζητώντας δανεισμό και επενδυτικές συμφωνίες απο τριτες χώρες...Διαβάζω και ακούω ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν τρόπους για να δικαιολογήσουν την κωλοτούμπα και υπάρχουν ήδη αντιδράσεις στο εσωτερικό μέτωπο για την επιθετικη τακτικη που ακολούθησαν....Θα φανουν τόσο ανακόλουθοικαι ασυνεπείς?? Μπορεί...
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης NF είπε…
@ΝΙΚΟΣ

Και βεβαια θα φανουν τοσο ανακολουθοι και ασυνεπεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην ουσια το ΚΚΕ εσωτερικου, το Κινημα του «Ευρωκομμουνισμου» η «Ανανεωτικη Αριστερα» η γνωστή και ως «Αριστερα των Σαλονιων».
Οσοι εχουμε παρακολουθησει την πορεια τους ξερουμε ότι οι ανθρωποι αυτοι δεν είναι για μεγαλα πραγματα. Η συγκρουση με τον Γερμανικο Γολιάθ τους υπερβαινει.

Οι ΣΥΡΙΖΑίοι είναι κατι σαν τους «Τρώες» του Καβαφη. Ολο λενε ότι θα σταθουν να πολεμησουν, και θα ιδουν και θα παθουν οι Γερμανοι. Αλλα τοτε ο Αχιλλεύς-Σόιμπλε βγαινει μπροστα στην ταφρο και με φωνες μεγαλες τους τρομαζει, και τοτε παραλυουν από φοβο, «κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουνε, ζητωντας να γλιτωσουνε με τη φυγη.»

« Όμως η πτώσις τους είναι βεβαία, και επάνω στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.»

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…