Γιάννης Βαρουφάκης : Είναι αυτονόητο ότι, κακώς, τον έδειραν αυτοί, που τον έδειραν. Ο αρχηγός του “MEPA25”, όμως, οφείλει εξηγήσεις, για την, από 10/7/2015 επιστολή του, προς την, τότε, πρόεδρο της βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, με την οποία (έστω και απών) έλεγε NAI, στην δανειακή σύμβαση, με τον ESM.

 

Δεν το κουβεντιάζω, καν. Έχω την γνώμη, ότι το βράδυ της Παρασκευής 10/3/2023, κακώς, έδειραν αυτοί, που τον έδειραν, τον πρόεδρο του “ΜΕΡΑ25” Γιάννη Βαρουφάκη, στα Εξάρχεια. 

Η πράξη αυτή επιφέρει αποτελέσματα, τα οποία είναι, προφανώς, αντίθετα, από αυτά, που υποτίθεται ότι ήθελαν οι δράστες (αφού, πολιτικά, τον ενισχύει), οι οποίοι, όπως προκύπτει, από αυτά, που δήλωσε ο Γιάννης Βαρουφάκης, τον κατηγόρησαν ότι ψήφισε, υπέρ του 3ου Μνημονίου, πιθανότατα, θεωρώντας ότι αυτό συνέβη, δια της, παραπάνω, επιστολής του, της 10/7/2015, προς την, τότε, διατελούσα πρόεδρο της βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Επί της ουσιαστικής διαδικασίας της, ως άνω, επιστολής του Γιάννη Βαρουφάκη, ο οποίος απουσίαζε, την ημέρα εκείνη, από την συνεδρίαση της βουλής, που προέκυψε, από τις εκλογές της 25/1/2015, πρέπει να αναφέρω ότι, σε εκείνη την συνεδρίαση της βουλής, δεν ψηφίστηκε το 3ο Μνημόνιο, που, τελικά, ψηφίστηκε έναν μήνα, αργότερα, στις 14/8/2015, δημοσιεύτηκε, με τον  Ν. 4336/2015 και το οποίο καταψήφισε ο Γιάννης Βαρουφάκης. Αυτό, που ψηφίστηκε, ήταν η έγκριση της έναρξης της - υποτιθέμενης ως - διαπραγμάτευσης, για την υπογραφή δανειακής σύμβασης, με τους ευρωθεσμούς και ειδικά, με τον ESM.

Για να θυμηθούμε τα δραματικά γεγονότα εκείνης της εποχής, στις 14/8/2015, εγκρίθηκε, με 222 ψήφους υπέρ, το νομοσχέδιο για την σύναψη του 3ου Μνημονίου, με τους ευρωζωνίτες. ΟΧΙ ψήφισαν 64 βουλευτές. Υπέρ τάχθηκαν η μεγάλη πλειοψηφία των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ καταψήφισαν η Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ. Από τον ΣΥΡΙΖΑ, 32 βουλευτές καταψήφισαν το νομοσχέδιο, 11 δήλωσαν «παρών», τρεις διαφοροποιήθηκαν ψηφίζοντας «ναι», επί της αρχής και «παρών», σε, επιμέρους, άρθρα, ενώ ένας βουλευτής ήταν απών. (32 «όχι» και 11 «παρών»).

Πρέπει, εδώ, να αναφέρω ότι, μέχρι τότε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία 162 βουλευτών και εξ αυτών :

«Όχι σε όλα» ψήφισαν οι Αγλαΐα Κυρίτση, Ζωή Κωνσταντοπούλου, Γιάννης Βαρουφάκης, Νάντια Βαλαβάνη, Δημήτρης Στρατούλης, Κώστας Ήσυχος, Δημήτρης Κοδέλας, Κώστας Ζαχαριάς, Ελένη Σωτηρίου, Βασίλης Χατζηλάμπρου, Γιάννης Σταθάς, Θανάσης Σκούμας, Θωμάς Κώτσιας, Κώστας Λαπαβίτσας, Μιχάλης Κριτσωτάκης, Δέσποινα Χαραλαμπίδου, Ιωάννα Γαϊτάνη, Λίτσα Αμμανατίδου, Ηλίας Ιωαννίδης, Αλεξάνδρα Τσανάκα, Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, Στέφανος Σαμοϊλης, Ραχήλ Μακρή, Ευγενία Ουζουνίδου, Γιάννης Ζερδελής, Κώστας Δελημήτρος, Θανάσης Πετράκος, Ελένη Ψαρρέα, Στάθης Λεουτσάκος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Ζήσης Ζάννας, Βασίλης Κυριακάκη.

Παρόντες και παρούσες δήλωσαν οι Βασιλική Κατριβάνου, Αννέτα Καββαδία, Αλέξης Μητρόπουλος, Μαρία Κανελλοπούλου, Χρήστος Καραγιαννίδης, Μιχάλης-Νίκος Κορεμπές, Ηρώ Διώτη,  Κωνσταντίνος Δερμιτζάκης, Δανάη Τζήκα, Βασιλική Λέβα.

Παρών, σε άρθρα, δήλωσαν ο Γιώργος Κυρίτσης και ο Δημήτρης Σεβαστάκης. 

 Απών ήταν ο βουλευτής Ευβοίας του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Ακριώτης.

Αυτά είναι όσα συνέβησαν, στην βουλή, εκείνη την ταραχώδη, συναρπαστική, αλλά και εξαιρετικά, απογοητευτική εποχή του καλοκαιριού του 2015.

Δεν ψήφισε, λοιπόν, ο Γιάννης Βαρουφάκης το 3ο Μνημόνιο, όπως τον κατηγόρησαν τα πρόσωπα, τα οποία τον κατηγόρησαν, ότι ψήφισε το Μνημόνιο, όπως προκύπτει, από τους μεταφερθέντες, αποσπασματικά, διαλόγους, κυρίως, από το θύμα της επίθεσης των ατόμων, που το έδειραν και οι οποίοι, προφανώς, πρέπει να κινούνται, στον αντιεξουσιαστικό χώρο και δεν θα είναι “μπράβοι της νύχτας”, όπως είπε, μετά τον ξυλοδαρμό του, ο Γιάννης Βαρουφάκης. Οι μπράβοι της νύχτας δεν νομίζω ότι απασχολούνται, με το, εάν και γιατί, ο Γιάννης Βαρουφάκης ψήφισε το 3ο Μνημόνιο, ή όχι. (Εάν τα πράγματα είναι διαφορετικά - δεν ήμουν εκεί και απλώς, εικάζω -, είμαι ανοικτός, σε τυχούσες διευκρινίσεις).

Με αυτά τα δεδομένα, έχω την γνώμη ότι οι δράστες του ξυλοδαρμού, με αντιεξουσιαστική συλλογιστική, έδειραν τον Γιάννη Βαρουφάκη, επειδή, γι’ αυτούς, ο πρώην υπουργός Οικονομικών και τωρινός αρχηγός του κοινοβουλευτικού κόμματος ΜΕΡΑ25 υπήρξε ένας προσιτός και εύκολος, ως στόχος, εξουσιαστής, ο οποίος, μάλιστα, εμφανίζεται ως (ή υποτίθεται ότι το παίζει) “αντισυστημικός” και η παρουσία του, στον εδαφικό χώρο, στον οποίο ζουν και κινούνται, είναι, γι’ αυτούς, ανεπιθύμητη. Άλλωστε και όταν ο Βαρουφάκης ήταν (νομίζω) υπουργός, ένα ανάλογο επεισόδιο, στον ίδιο εδαφικό χώρο, είχε ξαναϋπάρξει.

Προφανώς, η πράξη τους έχει στοιχεία πολιτικού πρωτογονισμού, αλλά είναι μια πράξη, με πολιτικό περιεχόμενο. Αποτελεί, δηλαδή, μια πολιτική πράξη. Μπορεί η πράξη αυτή να είναι - και είναι - αταίριαστη, άχρηστη και κακή (διότι η βια είναι, πάντα, κακή, ακόμη και όταν είναι αρμόζουσα και χρήσιμη). Είναι, όμως, πολιτική πράξη και έτσι την κρίνω, ασχέτως, από το όποιο ποινικό της περιεχόμενο.

 Ως εκ τούτου, θεωρώ, όπως προανέφερα, ότι ο ξυλοδαρμός του Γιάννη Βαρουφάκη, ως πολιτική πράξη, είναι αταίριαστη, αχρείαστη/άχρηστη και προφανώς, κακή, όσο και αν μπορώ να κατανοήσω τους λόγους και τις αιτίες των δραστών αυτής της βίαιης επίθεσης, με την οποία διαφωνώ.

Παραμένει, όμως, το θέμα, που, με θολό και ανεπίγνωστο τρόπο, αλλά και με, προφανώς, εσφαλμένη πληροφόρηση, οι, πιθανότατα, αναρχικοί δράστες του επεισοδίου έθεσαν, στον Γιάννη Βαρουφάκη, παρά την απαράδεκτη συμπεριφορά τους, απέναντί του.

Γιατί έστειλε ο, τότε, μόλις, παραιτηθείς υπουργός Οικονομικών και ενεργός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Βαρουφάκης την επίμαχη, παραπάνω, επιστολή του, της 10/7/2015, με την οποία - αν και απών - δήλωνε ότι, αν ήταν παρών, θα ψήφιζε υπέρ του νομοσχεδίου, για την έναρξη των διαπραγματεύσεων, για την υπογραφή της δανειακής σύμβασης της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, από την οποία, πριν ελάχιστες ημέρες (στις 6/7/2015) είχε παραιτηθεί, με τον ESM, αφού, προφανώς ο Βαρουφάκης, που μπορεί να επέδειξε αφέλεια, αλλά ανόητος δεν είναι, γνώριζε ότι αυτή η δανειακή σύμβαση, την οποία υποτίθεται ότι θα διαπραγματευόταν η, τότε, κυβέρνηση, δηλαδή ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ως διάδοχος του Βαρουφάκη, στο υπουργειο Οικονομικών, ήταν ο προπομπός του νέου Μνημονίου, που, τελικά, έναν μήνα μετά, ψηφίστηκε, στην βουλή;

Αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Δεν θα προχωρήσω, σε θεωρίες συνωμοσίας. Δεν χρειάζεται. Τα πράγματα είναι απλά :

Ο Γιάννης Βαρουφάκης, ακόμη και τότε, διατηρούσε αυταπάτες, για τον ρόλο του Αλέξη Τσίπρα και ιδιαίτερα, του φίλου του και πρώην στενού του συνεργάτη Ευκλείδη Τσακαλώτου, από τον οποίο περίμενε να θέσει κάποια αναχώματα και να φέρει ισχυρές αντιρρήσεις, στις απαιτήσεις της τρόικας και κυρίως, της κυβέρνησης του Βερολίνου. 

Προφανώς, ο Γιάννης Βαρουφάκης, λόγω των αυταπατών του, έσφαλε. Και μάλιστα, βαρύτατα, αν και αυτό δεν είναι το μόνο του σφάλμα, αφού προϋπήρξαν και πολλά άλλα σφάλματά του, από το τέλος του Φεβρουαρίου του 2015, μέχρι την παραίτησή του, από την θέση του υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Το, εν λόγω, ζήτημα πρέπει να το ξαναδεί και να το διευκρινήσει, περαιτέρω.

Αλλά όλα αυτά, φυσικά, δεν σημαίνουν ότι έπρεπε να τον δείρουν. Κάθε άλλο. 

(Διάβασα, επίσης, ότι, χθες  Σάββατο 11/3/2023, κάποιοι, από τον ενεργό αντιεξουσιαστικό χώρο, στο Ίλιον, προσπάθησαν να διώξουν τον Δημήτρη Βίτσα, από μια συγκέντρωση, για το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών. Δεν συμφωνώ, ούτε και με αυτό το περιστατικό. Κακώς, έγινε. Αλλά δεν θα κλάψω, κιόλας)…