Οι μάσκες πέφτουν και οι οπαδοί της παραμονής της Βρετανίας, στην "Ε.Ε.", οδηγούνται, προς την γελοιοποίησή τους, αλλά... (Ο BoJo φέρνει Συμφωνία, με την "Ευρωπαϊκή Ένωση", για ένα ομαλό Brexit, όμως, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία των, πάσης εσοδείας, Remainers επιδιώκει την ματαίωσή του).

Εκεί που - υποτίθεται ότι - κανένας δεν περίμενε ότι ο Boris Johnson θα έβρισκε ένα modus vivendi, με τους "ευρωενωσιακούς", για μια ομαλή έξοδο της Βρετανίας, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση", τελικά, κατάφερε να αποσπάσει μια Συμφωνία, από αυτούς, η οποία ικανοποιεί τα βρετανικά συμφέροντα.

Ο φόβος του λεγόμενου άτακτου Brexit λειτούργησε και παρήγαγε τα κατάλληλα αποτελέσματα, αφού οι "ευρωενωσιακοί", παρά τους κομπασμούς τους, περί του ότι η Συμφωνία, που είχαν κάνει, με την κυβέρνηση της Theresa May, ήταν η μόνη δυνατή, τελικά, υποχώρησαν και προχώρησαν στην σύνταξη μιας νέας Συμφωνίας, με την κυβέρνηση του BoJo, η οποία ικανοποιεί το σύνολο, σχεδόν, των βρετανικών απαιτήσεων.

Η Βρετανία δεν παραμένει, στο καθεστώς της τελωνειακής ένωσης, ενώ ακόμη και το προσωρινό καθεστώς, στο οποίο τίθεται η Βόρεια Ιρλανδία, έχει ένα τέλος και η όποια παράτασή του θα αποφασισθεί, από το τοπικό κοινοβούλιο. Αυτή είναι η ουσία της Συμφωνίας.

Μπορεί η ουσία της Συμφωνίας BoJo - "ευρωενωσιακών", για την έξοδο της Βρετανίας, από την "Ε.Ε.", να είναι αυτή, όμως, η ουσία του πολιτικού προβλήματος, που υπάρχει, στο Λονδίνο και σχετίζεται, με το Brexit, δεν είναι αυτή. Είναι, εντελώς, διαφορετική, κινείται, σε άλλη, στην αντίθετη κατεύθυνση και συνοψίζεται, ως εξής :

Η ετερόκλητη πλειοψηφία, που έχει σχηματισθεί, στην βουλή των κοινοτήτων, μπορεί να αποφεύγει να το πεί, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν επιθυμεί την έξοδο της Βρετανίας, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση" και κάνει ό,τι μπορεί, για να την καθυστερήσει, έως ότου μπορέσει να βρει έναν τρόπο, για να την ματαιώσει.

Κάπως έτσι, οι μάσκες πέφτουν και οι Remainers υποχρεώνονται να ανοίξουν τα χαρτιά τους.


Αυτή είναι η ουσία της υπόθεσης, που αφορά το Brexit και για τον λόγο αυτόν, αυτά που έχουμε να δούμε, στην συγκεκριμένη πολιτική σαπουνόπερα, δεν έχουν τελειώσει. Κάθε άλλο.

Έτσι, τώρα, που, μετά την Συμφωνία, για την έξοδο της Βρετανίας, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση", φθάνουμε, στην κορύφωση του δράματος, τώρα είναι η ώρα, που εντείνονται και οι προσπάθειες, για την αποτροπή του Brexit. Μπορεί οι προσπάθειες αυτές των Remainers να φαίνονται και να είναι απέλπιδες, αφού, στην ουσία τους είναι αδιέξοδες και στηρίζονται, σε αόριστες ελπίδες, όμως, όπως πάντα, η κάθε ελπίδα είναι, που πεθαίνει τελευταία.

Συμφωνία, με τις Βρυξέλλες και όχι άτακτη έξοδο απαιτούσε η ετερόκλητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, από τον Boris Johnson, Συμφωνία έφερε ο Βρετανός πρωθυπουργός και φυσικά έφερε τα μέλη της πλειοψηφίας αυτής, σε δυσχερέστατη θέση, αφού, πλέον, όλες οι πλευρές είναι υποχρεωμένες να παίξουν, με ανοικτά χαρτιά, παρά το γεγονός ότι αυτή η τυχάρπαστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ωθεί τα πράγματα, σε έναν ύστατο ελιγμό μιας ελάχιστης καθυστέρησης, προκειμένου να κρύψει τα χαρτιά της και να παραμείνει ενωμένη, απέναντι στην κυβέρνηση, την οποία, όμως, δεν θέλει, επειδή δεν έχει εναλλακτική λύση και φοβάται να ανατρέψει.

Εννοείται ότι ο κόσμος, η βρετανική κοινωνία, εξ αιτίας αυτών των καμωμάτων των πάσης φύσεως φανερών, κρυφών και "ντροπαλών" Remainers της βουλής των κοινοτήτων, θα πάρει, στο ψιλό όλο αυτό το πολιτικό προσωπικό, που στηρίζει την ματαίωση του Brexit, με κάθε μέσο και με κάθε τρόπο (στην πραγματικότητα, ήδη, όλους αυτούς τους έχει πάρει, στο ψιλό), υπηρετώντας τα σχέδια της βρετανικής μπατιροτραπεζοκρατίας, η οποία εμφανίζει, ως δικές της απαιτήσεις την παραγωγική και εργασιακή υποβάθμιση της βρετανικής οικονομίας, το ύψος των οποίων φθάνει, στα 6,21 τρισ. € και ενώ το βρετανικό ΑΕΠ φθάνει, μόλις, στα 2,65 τρισ. €, ετησίως. 

(Από αυτά τα 6,21 τρισ. €, τα 2,66 τρισ. €, αποτελούν απαιτήσεις, από το εξωτερικό και η μεγάλη πλειοψηφία αυτών των απαιτήσεων, αφορούν δάνεια και τοποθετήσεις κεφαλαίων, σε χώρες της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" και τα υπόλοιπα 3,55 τρισ. € αφορούν το εσωτερικό της Βρετανίας. Όπως γίνεται κατανοητό, για την βρετανική μπατιροτραπεζοκρατία είναι, εξαιρετικά ασύμφορο το Brexit, σε κάθε του μορφή και η ανάγκη της εξυπηρέτησης αυτών των συγκεκριμένων συμφερόντων είναι, που εξυπηρετούν οι, κάθε εσοδείας, Remainers, όπως οι Εργατικοί του απειροελάχιστου και συνάμα, κωμικοτραγικού Jeremy Corbyn και όλος ο υπόλοιπος πολιτικός εσμός, που προσπαθεί να μπλοκάρει και να αποτρέψει την έξοδο της Βρετανίας, από την "Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε αυτή είναι άτακτη, είτε είναι να γίνει, με την Συμφωνία, που φέρνει, προς ψήφιαση, η κυβέρνηση του Boris Johnson).

Αυτή η κοινωνική κοροϊδία και ο πολιτικός κατεξευτελισμός των μελών της βρετανικής πολιτικής ελίτ, που είναι, με οποιοδήποτε πρόσχημα, οπαδοί της παραμονής της Βρετανίας, στην "Ευρωπαϊκή Ένωση", είναι και θα εξακολουθήσει, ολοένα και περισσότερο, να είναι ο πολιτικός τους τάφος.

Οριακά, θα μπορούσαν να επιβάλουν την διεξαγωγή ενός νέου δημοψηφίσματος, για το Brexit, ελπίζοντας, στην καλή τους τύχη και η δική μου γνώμη είναι ότι, εάν τα πράγματα φθάσουν, σε αυτό το σημείο, τότε ο Boris Johnson θα μπορούσε δεχθεί να διενεργηθεί ένα νέο δημοψήφισμα και να ζητήσει την διεξαγωγή, παράλληλα και βουλευτικών εκλογών, τις οποίες, η τυχάρπαστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των διαγραμμένων από το Συντηρητικό Κόμμα, βουλευτών, των Εργατικών, των Φιλελεύθερων και των υπολοίπων, επιθυμούν, πάση θυσία, να αποφύγουν.

Αυτό το νέο δημοψήφισμα, για την έξοδο της Βρετανίας, από την "Ε.Ε.", εάν διεξαχθεί, οι Remainers θα το χάσουν. Όπως θα χάσουν και τις βουλευτικές εκλογές. Και φυσικά, θα πιάσουν πάτο, ως προς την διαδικασία ευτελισμού της, αφού είναι ικανοί να ζητήσουν την διεξαγωγή και ... τρίτου δημοψηφίσματος, για το Brexit. (Και τέταρτου, και πέμπτου και ούτω καθεξής, μέχρις ότου, επιτέλους, σε κάποιο από αυτά, να "συνετισθεί" το εκλογικό σώμα και να πλειοψηφίσει η παραμονή της Βρετανίας, στην "Ευρωπαϊκή Ένωση", οπότε θα σταματήσει η διεξαγωγή των δημοψηφισμάτων, απί του θέματος αυτού).

Στην παρούσα φάση, ο Boris Johnson, παιδεύει την πλειοψηφία της βουλής των κοινοτήτων, έτσι όπως τον παιδεύει και αυτή. Ο BoJo έστειλε αντιφατικές επιστολές, προς τους "ευρωενωσιακούς", στην μία, εκ των οποίων, χωρίς να την έχει υπογράψει ο ίδιος, λέει ότι ζητάει, ως κυβέρνηση, τεχνική παράταση, για το Brexit, προκειμένου να ικανοποιήσει την απαίτηση του νόμου, που έχει ψηφίσει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ενώ, στην άλλη αναφέρει ότι η γνώμη της κυβέρνησής του είναι ότι αυτή η παράταση είναι αχρείαστη και βλαπτική, πετώντας το μπαλάκι, στους "ευρωενωσιακούς". 

Στην πραγματικότητα, η αιτούμενη παράταση της εξόδου της Βρετανίας, πέραν της 31ης Οκτωβρίου 2019, εάν δοθεί υπό τις παρούσες συνθήκες, θα είναι τεχνική παράταση και θα αφορά την ολοκλήρωση των νομοθετημάτων, που θα πρέπει να ετοιμάσει (και να περάσει, προς ψήφιση, στο κοινοβούλιο) η βρετανική κυβέρνηση.

Όμως, τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά, διότι η κυβέρνηση του Boris Johnson λέει ότι θα περάσει το απαραίτητο νομοθετικό έργο, στην βουλή των κοινοτήτων, την Τρίτη 22/10/2019, όπου, εκεί, θα φανεί η νέα στρατηγική των, πάσης φύσεως, κοινοβουλευτικών Remainers, όπως και η συνοχή τους, η οποία είναι εύθραυστη. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε και το DUP των Βορειοϊρλανδών, που, αν και στηρίζει την κυβέρνηση, αντιτίθεται και στην Συμφωνία του BoJo και των "ευρωενωσιακών".

Γι' αυτόν τον λόγο, η τακτική των καθυστερήσεων, την οποία έχουν επιλέξει οι, πάσης εσοδείας, Remainers, δεν έχει, πλέον, λόγο ύπαρξης. Θα αναγκαστούν, πολύ σύντομα, να ανοίξουν τα χαρτιά τους. Και θα το πράξουν, αφού ο μόνος δρόμος, που έχουν, πλέον, δεν είναι άλλος, από αυτόν της καταψήφιασης της Συμφωνίας, που φέρνει ο Boris Johnson και η απροσχημάτιστη προσπάθεια, για την ματαίωση του Brexit.

Αυτή, όμως, η ξεκάθαρη στάση είναι εκείνη, στην οποία ελλοχεύει ο - πολύ υπαρκτός - κίνδυνος της διάσπασής τους, αφού η τωρινή αντιπολίτευση έχει διαφοροποιήσεις, στους κόλπους της, οι οποίες δεν είναι, καθόλου, ασήμαντες και δεν είναι εύκολο να ξεπερασθούν. Πολύ περισσότερο, εάν ο BoJo σταθεί εφεκτικός, απέναντι στους διαγραμμένους βουλευτές των Tories.

Αλλά, ας περιμένουμε για να δούμε, τις εξελίξεις, οι οποίες θα είναι, ούτως, ή άλλως, καταιγιστικές.

Ες αύριον τα σπουδαία...