Ευρώ : Μια παραλυτικά άρρωστη νομισματική μονάδα που την κρύβουν πίσω από τον φόβο του ... πληθωρισμού. (Ένας διάλογος με τον καλό φίλο rebel@work).

 Στο e-rooster.gr και στην συζήτηση, γύρω από το άρθρο του Ανδρέα Ανδριανόπουλου : "Καθαρές κουβέντες για την οικονομία", αναπτύχθηκε ένας ουσιώδης διάλογος με τον άγνωστο φίλο rebel@work, γύρω από ζητήματα της παρούσας οικονομικής ύφεσης, του αβαθούς και παραλυτικού ευρώ, της ευρωζώνης, της νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής, της GREAT DEPRESSION, ακόμα και για τις μαρξικές εξισώσεις και θεωρίες για την - υποτιθέμενη - κατάρρευση του καπιταλιστικού συστήματος.

Αυτόν τον ωραίο διάλογο, αλλά και άλλους διαλόγους, που, αποσπασματικά, ήδη έχω αρχίσει να δημοσιεύω στο μπλογκ μου, θα αναδημοσιεύσω , σταδιακά, εδώ, για να αποκτήσω ένα, ούτως ειπείν, "coryright", για να μπορώ εύκολα να ανατρέχω στις απόψεις, που κατά καιρούς και για διάφορα θέματα, έχω εκφράσει και οι οποίες είναι διασκορπισμένες στο Διαδίκτυο. Για να μπορώ, επίσης, εύκολα να εξετάσω το κατά πόσον αυτές οι απόψεις άντεξαν στην πάροδο του χρόνου και κατά πόσον επιβεβαιώθηκαν, ή όχι.

Εδώ, δημοσιεύω μια απάντησή μου στον φίλο rebel@work , γύρω από την ανυπαρξία κινδύνου πληθωρισμού στην Ευρωζώνη και για το αβαθές και την παραλυτική αρρώστια του ευρώ, που στραγγαλίζει τις ευρωπαϊκές οικονομίες και οδηγεί τις χρηματοπιστωτικές αγορές στην επίθεση εναντίον του. Το σχετικό σχόλιό μου http://e-rooster.gr/01/2010/2106#comment-128454 , δημοσιεύτηκε στις 6/2/2010, σε απάντηση σχολίου του rebel@work της 5/2/2010 ( http://e-rooster.gr/01/2010/2106#comment-128438 ), σε προηγούμενο δικό μου σχόλιο (http://e-rooster.gr/01/2010/2106#comment-128412 ), το οποίο αναδημοσίευσα και στο μπλογκ μου [δείτε το θέμα :  "2008 – 2009 : Η αριθμητική της βαθιάς ύφεσης της παγκόσμιας οικονομίας (προϊόν της βλακώδους και συμφεροντολογικής πολιτικής της ελίτ των γραφειοκρατικών χρηματοπιστωτικών αγορών)" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/02/2008-2009.html ]. 

Το απαντητικό αυτό σχόλιό μου έχει ως εξής :


"Όπως καταλαβαίνεις, φίλε rebel, το πρόβλημα της Ευρωζώνης δεν είναι ο πληθωρισμός. Είναι ο έντονος αντιπληθωρισμός και τα στοιχεία της CIA είναι, κυριολεκτικά, αφοπλιστικά, ως προς αυτό.


Ας αφήσουμε, λοιπόν, τον κίνδυνο του … πληθωρισμού (που δεν υπάρχει), ως επιχείρημα και ως φόβο της ελίτ της χρηματοπιστωτικής κοινότητας. Για να εκτίθεται, όταν τον προβάλει.


Το ευρώ, ως αβαθές νόμισμα, έχει πολλά χουνέρια να πάθει στο προσεχές χρονικό διάστημα. Είναι μια παραλυτικά άρρωστη νομισματική μονάδα, διότι δεν έχει το απλούστατο, που έχει το δολλάριο : Δεν στηρίζεται σε μια ουσιαστική πολιτική και οικονομική ενότητα, σε ένα ενιαίο κράτος και σε μια ομοιογενή κοινωνία.


Αυτό βλέπουν οι «κερδοσκόποι» και θα του επιτεθούν αμείλικτα ακόμα περισσότερο και καλά κάνουν, ακριβώς επειδή βλέπουν την χαώδη ανομοιομορφία των κοινωνιών και των οικονομιών, στις οποίες το ευρώ στηρίζεται, καθιστάμενο ένας «γίγαντας» με πήλινα πόδια.


Το ευρώ αποτελεί, πρακτικά, μια νομισματική ενότητα, που στηρίζεται στον αέρα, δηλαδή στο πουθενά και έχει να πάθει «των παθών του τον τάραχο», από τις αρπακτικές γραφειοκρατικές ελίτ του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.


Μόνη λύση είναι ο μετασχηματισμός της Ε.Ε. σε πραγματική πολιτική ενότητα, με ενιαίο κέντρο πολιτικοοικονομικών αποφάσεων, στο οποίο να υπάγεται η Ε.Κ.Τ., η οποία πρέπει να καταστεί μια ουσιαστική Κεντρική Τράπεζα, με όλες τις σχετικές αρμοδιότητες και με πλήρη κάλυψη των κρατών της Ένωσης (αρχικά της Ευρωζώνης), ακριβώς, όπως το FED, το οποίο υπαγόμενο στην κεντρική κυβέρνηση των Η.Π.Α. καλύπτει, πλήρως όλες τις Πολιτείες της χώρας.


Όσο δεν γίνεται αυτό το ευρώ θα παραπαίει, πιεζόμενο από τις αρπακτικές διαθέσεις των χρηματοπιστωτικών αγορών, οι οποίες θα κάνουν παιχνίδι με αυτήν την αδυναμία του αβαθούς ευρώ (και όλα τα άλλα, που αφορούν την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ισπανία – και αύριο την Ιταλία -, είναι εκδηλώσεις αυτών των ουσιωδώς χασματικών διαρθρωτικών αδυναμιών του ευρώ).


Και φυσικά πρέπει να κόψει νόμισμα η ΕΚΤ. Και σε αυτό ποντάρουν οι γραφειοκρατικές αγορές. Και με δεδομένο ότι οι Γερμανοί, ο Τρισέ και η παρέα τους, θα υποχρεωθούν να το πράξουν αυτό – αργά ή γρήγορα -, εγκαταλείποντας την πολιτική του σκληρού ευρώ, καλό είναι να το πράξουν γρήγορα, σχεδιασμένα και οργανωμένα, για να βγει από την βαθιά, πλέον, ύφεση η ευρωπαϊκή οικονομία.

Και φυσικά η άφθονη κοπή νομίσματος δεν είναι αρκετή. Το χρήμα αυτό θα πρέπει και να μπει στην κυκλοφορία και να δαπανηθεί. Αυτό, με δεδομένο το βαρύτατο κλίμα στην ευρωπαϊκή οικονομία, πρέπει να γίνει, με εργαλείο την κλασσική κεύνσιανή δημοσιονομική πολιτική ( "όπως Αμερική", που έλεγε και στις διαφημίσεις της δεκαετίας του 1970 η Υβέτ Τζάρβις).
Αυτά τα ολίγα, προς το παρόν. Περισσότερα, στην συνέχεια, μετά την μελέτη (ή καλύτερα στην διάρκεια της μελέτης) των νεώτερων στοιχείων της CIA., τα οποία δείχνουν το τεράστιο μέγεθος των απίστευτων ηλιθιοτήτων της πολιτικής και τραπεζοπιστωτικής ελίτ του αναπτυγμένου δυτικού κόσμου, οι οποίες μένουν ατιμώρητες, λόγω της παντελούς έλλειψης επαναστατικού και μεταρρυθμιστικού υποκειμένου.


Πάντα φιλικά…"

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).