9-11-2024 Μετατρέπεται, σε γκρουπούσκουλο ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την νέα διάσπαση και την εξαγγελία της ίδρυσης νέου κόμματος, από τον Στέφανο Κασσελάκη; Ίσως. Αλλά «είναι μαθημένα τα βουνά, από τα χιόνια».

 

Όλα όσα συνέβησαν, χθες και προχθές, στον ΣΥΡΙΖΑ και το ιλαροτραγικό συνέδριό του, ήσαν έτοιμα, από καιρό, δεδομένα και ως εκ τούτου, υπήρξαν και είναι αναμενόμενα, χωρίς να αιφνιδιάσουν κανέναν.

Οι δυο πλευρές του “οδοφράγματος” βάδισαν, στην κατεύθυνση της καινούργιας διάσπασης του κόμματος, το οποίο, πλέον, τείνει να γίνει «απόκομμα» και φυσικά, δεν δίστασαν να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους· η παλαιά κομματική γραφειοκρατία να πετάξει, έξω από το κόμμα, πάση θυσία, τον καθαιρεθέντος, πρώην, πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη και τους φίλους και οπαδούς του (ναι· πρόλαβε και έκανε φίλους και οπαδούς, στην, μόλις, 11μηνη προεδρία του), αποκλείοντας και απαγορεύοντας, στον καθαιρεθέντα πρόεδρο του κόμματος να υποβάλει υποψηφιότητα και να διεκδικήσει, την, εκ νέου, εκλογή του, στην θέση, από την οποία, στις αρχές του περασμένου Σεπτεμβρίου καθαιρέθηκε.

Η διαδικασία, την οποία η κομματική γραφειοκρατία έθεσε σε εφαρμογή, για να επιβάλει την θέλησή της αυτή, φαίνεται, αλλά δεν είναι, καθόλου, πρωτοφανής, στον χώρο της κομμουνιστογενούς αριστεράς. Είναι η δοκιμασμένη παλαιά σταλινική πρακτική, που εκτυλίχθηκε, με τον περιγραφόμενο τρόπο, χωρίς ενδοιασμούς, ηθικές, ή άλλες αναστολές και φυσικά, με την παλαιά σταλινική μεθοδολογία, προσαρμοσμένη, στις σύγχρονες συνθήκες, απέδωσε τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Εννοείται, βέβαια, ότι, στην συγκεκριμένη εσωκομματική αντιπαράθεση δεν υπήρξε και δεν υπάρχει, ούτε ίχνος πολιτικών διαφόρων. Και προφανώς, δεν υπάρχει κάποια «μαφία», όπως, τώρα, αναφέρει - καταγγέλλοντας τον ευεργέτη του Αλέξη Τσίπρα - ο Νίκος Καρανίκας, με το, παραπάνω, κείμενο, που, οψίμως, θυμήθηκε να ανεβάσει, στο Διαδίκτυο.

Αυτό, που υπήρξε και υπάρχει, είναι μια μάχη, χωρίς αρχές και χωρίς κανένα πολιτικό περιεχόμενο, παρά μόνον, για τις «καρέκλες», τις «σφραγίδες» και φυσικά - το κυριότερο  όλων -, για την κομματική χρηματοδότηση, από τον κρατικό κορβανά.

Σε αυτήν την απολίτικη σύγκρουση, η αριστερή κομματική γραφειοκρατία, επικράτησε, στα σημεία, με βαρύ, όμως, κόστος, το οποίο αποτόλμησε και το ανέλαβε, αφού γνώριζε τις επιπτώσεις των πράξεών της, αλλά ενθυμούμενη και βαδίζοντας, στην κατεύθυνση  της ρήσης «Το κόμμα δυναμώνει εκκαθαριζόμενο» του, παραπάνω, εικονιζόμενου παλαιού στελέχους της γερμανικής εργατικής γραφειοκρατίας σοσιαλιστή Ferdinand Lassalle, ηγέτη του Γενικού Συνδέσμου των Γερμανών Εργατών, στην εποχή του Karl Marx.

Έτσι, η κομματική γραφειοκρατία αποδέχτηκε τον - έστω και ακραίο - αυτοακρωτηριασμό του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου το κόμμα να εκκαθαριστεί, από τους παρείσακτους και τον αρχηγό τους, τον Στέφανο Κασσελάκη.

Από την δική του την πλευρά, ο Στέφανος Κασσελάκης ανακοίνωσε την ίδρυση νέου κόμματος, αφού δεν είχε και άλλη επιλογή, εκτός από το να τα παρατήσει και να ιδιωτεύσει. 

Η αλήθεια είναι ότι αποδεχόμενος την πρόταση μομφής και στηριζόμενος, στην παραπειστική και παραπλανητική διαβεβαίωση του Νίκου Παππά ότι αυτή η πρόταση δεν επρόκειτο να περάσει, έχασε το ουσιαστικό προνόμιο του να ξεκινήσει την διαδικασία εκλογής νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, κρατώντας την θέση του, ως ηγέτη του κόμματος, με αποτέλεσμα, η πρόταση μομφής να περάσει και ως εκ τούτου ο Στέφανος Κασσελάκης να βρεθεί, σε μειονεκτική θέση και τελικά, να οδηγηθεί, εκτός νυμφώνος.

Το τί πρόκειται να ακολουθήσει θα το δούμε, από αύριο και μέσα, στην πορεία του χρόνου, αν και είμαι πολύ επιφυλακτικός, για την εμβέλεια και την απήχηση του εγχειρήματος, το οποίο αναλαμβάνει να φέρει, σε πέρας, ο Στέφανος Κασσελάκης.

Πάντως, τώρα, ο, άμεσα, κερδισμένος, στην παρούσα φάση, θα είναι το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη, το οποίο φαίνεται ότι είναι πολύ πιθανό να βρεθεί, στην θέση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εάν οι αποχωρήσεις των βουλευτών, από τον ΣΥΡΙΖΑ ξεπεράσουν τον αριθμό των τεσσάρων.

Επίσης άμεσα κερδισμένη, από όλα αυτά, φαίνεται ότι είναι και η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία, παρά το γεγονός ότι το κυβερνητικό, κόμμα της Νέας Δημοκρατίας συρρικνώνεται, οι διαλυτικές τάσεις, που επικρατούν, στον χώρο της κατεστημένης και συστημικής κοινοβουλευτικής  συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης, δίνουν, προς το παρόν, στο κυβερνητικό σχήμα, τις απαραίτητες ανάσες, που χρειάζεται προκειμένου να διατηρηθεί, στον αφρό. 

Από εδώ και πέρα, θα δούμε αυτό, που πρόκειται να ακολουθήσει, με δεδομένο ότι, σε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα διαμορφωθούν οι νέες κομματικές και πολιτικές ισορροπίες, στην ελληνική πολιτική ζωή. 

Ως εκ τούτου, το μόνο, που μένει, είναι η απαραίτητη η επίδειξη της υπομονής που χρειάζεται, για την παρατήρηση των πολιτικών φαινομένων, που πρόκειται να εξελιχθούν το προσεχές χρονικό διάστημα.

Οψόμεθα.