Μάρτιος - Απρίλιος 2022 : Στο 28,6% έπεσαν τα δημοσκοπικά ποσοστά της ΝΔ. Και έπεται συνέχεια, διότι η ακρίβεια έχει τεράστιο πολιτικό κόστος. (Πού πάνε το κυβερνητικό κόμμα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Στον γκρεμό και το ξέρουν, παρά το γεγονός ότι εξακολουθούν να μην έχουν αντίπαλο).

Όσο περνάει ο καιρός και με αυξανόμενη ταχύτητα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και η Νέα Δημοκρατία υφίστανται μια, άνευ προηγούμενου, φθορά, η οποία είναι πρωτοφανής, εδώ και μια δεκαετία, μετά την πολιτική και την εκλογική κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012. Ουσιαστικά, δηλαδή, βαδίζουν προς τον πολιτικό τους γκρεμό.

Ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του ισχυρίζονται ότι η παρούσα φρενήρης μεγέθυνση της ακρίβειας (η άνοδος του πληθωρισμού έφθασε, στο 8% και θα έχει συνέχεια) οφείλεται, σε εξωγενείς παράγοντες, δηλαδή, κυρίως, στον πόλεμο της Ουκρανίας, σε συνδυασμό, με τα προβλήματα, που δημιουργήθηκαν, στις παγκόσμιες εφοδιαστικές αλυσίδες, από την υγειονομική κρίση και πως η κυβέρνηση κάνει αυτά, που μπορεί να κάνει, τα οποία, εκ των πραγμάτων, είναι περιορισμένα, λόγω των δημοσιονομικών περιορισμών, που τίθενται από τις μνημονιακές δεσμεύσεις του παρελθόντος, που παραμένουν, σε ισχύ.

Δεν θα ασχοληθώ, με τον συνδυασμό των αληθειών και των ψευδών των κυβερνητικών ισχυρισμών. Απλώς, θα γράψω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η συντηρητική κυβέρνηση, της οποίας ηγείται ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, έχουν αιχμαλωτισθεί, από τις δικές τους επιλογές, που εδράζονται, στην παραμονή της χώρας μας, στην ευρωζώνη και από την εξυπηρέτηση των ολιγοπωλιακών συμφερόντων, που εκφράζουν. 

Ως εκ τούτου, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του καθίστανται άξιοι της μοίρας τους, η οποία προδιαγράφεται δυσοίωνη, κυρίως, επειδή αρνούνται, επιμόνως και δεν συζητούν, καν, την δημιουργία ενός εκτεταμένου και σκληρού διοικητικού μηχανισμού ελέγχου και προσδιορισμού της αλυσίδας τιμών, κερδών και εισοδημάτων, σε συνδυασμό με την καθιέρωση, για όσο χρονικό διάστημα υφίσταται ο πληθωρισμός, του θεσμού της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής των μισθών.

Κατόπιν αυτών, το ραγδαίο πολιτικό κόστος, που υφίστανται και το οποίο, μερικώς, καταγράφεται, στην παραπάνω παρουσίαση της πρόθεσης ψήφου, που διενήργησε, τον περασμένο μήνα, η δημοσκοπική εταιρεία MRB, δεν αποτελεί έκπληξη. Αντιθέτως, είναι φυσιολογική, αν και η πραγματική εικόνα της κατάστασης, στην οποία έχει περιπέσει η Νέα Δημοκρατία, είναι χειρότερη και πρόκειται να χειροτερεύσει, πολύ περισσότερο.

Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση εξακολουθεί να στερείται ουσιαστικού αντιπάλου. Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει, σε μία, περίπου, ίδια κατάσταση και απλώς, η δημοσκοπική διαφορά του, από την Νέα Δημοκρατία, έχει μειωθεί, λόγω της μεγάλης δημοσκοπικής πτώσης  του συντηρητικού κυβερνητικού κόμματος, το οποίο έχει κατρακυλήσει στο 28,6%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, μόλις, που κατάφερε να φθάσει, παρουσιάζοντας μια μικρή άνοδο, στο 21,2% και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, με τον νέο αρχηγό του, τον Νίκο Ανδρουλάκη, μετά την πολύ σημαντική αύξηση των ποσοστών του, από τον περασμένο Δεκέμβριο, που ο νέος πρόεδρος ανέλαβε την διοίκηση του κόμματος, παρουσιάζει μια στασιμότητα στο 13,4%.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έπρεπε να έχει πραγματοποιήσει τις βουλευτικές εκλογές, εδώ και πολύ καιρό. Δεν το έπραξε, ανοήτως, και ως εκ τούτου, βρίσκεται εγκλωβισμένος, εξαιτίας αυτών των προσωπικών του λαθών. Στην πραγματικότητα, ο πρωθυπουργός γνωρίζει ότι η εποχή της αυτοδυναμίας της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί, εδώ και αρκετό καιρό, ένα νοσταλγικό, μεν, αλλά πολύ μακρινό, δε, παρελθόν και αντιλαμβάνεται ότι, όποτε και να γίνουν οι βουλευτικές εκλογές, ακόμη και αν επιτύχει να προσφύγει, σε επαναληπτικές εκλογές, με σκοπό να εφαρμόσει το εκλογικό σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής, που ψήφισε, στην βουλή, είναι δεδομένο ότι η Νέα Δημοκρατία δεν πρόκειται να σχηματίσει δική της κυβέρνηση και ότι, υπό προϋποθέσεις, θα αναγκαστεί να βρει κυβερνητικούς εταίρους.

 

Μάλιστα, όσο περνάει ο καιρός, εμφανίζεται η πιθανότητα, όχι μόνο να μην είναι πρωθυπουργός ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην μετεκλογική κυβέρνηση, που θα σχηματισθεί, αλλά, υπό προϋποθέσεις, δεν είναι απίθανο η Νέα Δημοκρατία, αν και θα είναι πρώτο κόμμα, να μην μπορέσει να συμμετέχει, στην επόμενη κυβέρνηση, εφόσον βρεθούν άλλα κόμματα (πχ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και κάποιο άλλο κόμμα, ή κάποια άλλα κόμματα) τα οποία να μπορέσουν να σχηματίσουν μια, έστω, βραχύβια κυβέρνηση, με σκοπό να ψηφίσουν την άμεση ισχύ ενός εκλογικού συστήματος απλής αναλογικής, με την συγκέντρωση 200, τουλάχιστον, ψήφων, στην Βουλή, εάν η Νέα Δημοκρατία δεν καταφέρει να φθάσει, στις βουλευτικές εκλογές, που πρόκειται να διεξαχθούν τον αριθμό των 100 βουλευτών.

Ευρισκόμενοι ενώπιον αυτής της πιθανότητας, οι επιτελείς του Μαξίμου αρχίζουν να διαδίδουν ότι η μη συμμετοχή του πρώτου κόμματος, στην επόμενη κυβέρνηση, θα αποτελεί ένα πραξικόπημα. Ανοησίες. Δεν υπάρχει κανένα πραξικόπημα, αν μια τέτοια πιθανότητα πραγματοποιηθεί. Το δεύτερο, ή/και το τρίτο κόμμα, θα μπορέσουν να σχηματίσουν κυβέρνηση, εάν καταφέρουν να συγκεντρώσουν την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία των 151 ψήφων, με την πιθανή σύμπραξη και άλλων κομμάτων, είτε αυτό αρέσει στην Νέα Δημοκρατία, είτε όχι. 

Αυτός είναι ο εφιάλτης του πρωθυπουργού ο οποίος, όπως έγραψα, αντιμετωπίζει και τον κίνδυνο να μπορέσει το κόμμα του να σχηματίσει κυβέρνηση, χωρίς να είναι ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρωθυπουργός, αφού το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ο Νίκος Ανδρουλάκης προσανατολίζονται, όπως φαίνεται, στην ιδέα, εάν αποδεχθούν να σχηματίσουν κυβέρνηση, μαζί με την Νέα Δημοκρατία, να προτείνουν ένα τρίτο πρόσωπο να ηγηθεί αυτής της κυβέρνησης, αφήνοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στα κρύα του λουτρού και στην καλύτερη περίπτωση, στην διεκδίκηση μιας θέσης αντιπροεδρίας, στην κυβέρνηση αυτή.

Όπως έγραψα παραπάνω, τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα συνέφερε να πραγματοποιήσει τις βουλευτικές εκλογές, εδώ και πολύ καιρό. Δεν το έπραξε. Οπότε το ερώτημα, που γεννάται τώρα, είναι πότε το συμφέρει πλέον να πραγματοποιήσει τις εκλογές, που δεν έκανε. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι το στενό κομματικό συμφέρον και το προσωπικό συμφέρον του πρωθυπουργού είναι να πραγματοποιήσει τις εκλογές, ακόμη και αύριο, αν αυτό ήταν δυνατόν. Και τούτο, διότι η πραγματικότητα είναι πως, όσο περνάει ο καιρός και ο χρόνος παρέχεται, πλησιάζοντας προς το τέλος της τετραετούς κοινοβουλευτικής θητείας της παρούσας βουλής, τα πράγματα, για την κυβέρνηση, θα χειροτερεύουν και μάλιστα θα χειροτερεύσουν τόσο πολύ, ώστε η κατάσταση να φτάσει, σε σημείο απροχώρητο, χωρίς να μπορεί να συμμαζευτεί.

Όμως, είναι πιθανό ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το επιτελείο του να βλέπουν, διαφορετικά, τα πραγματα και να ελπίζουν ότι, με την εξάντληση, περίπου, της κοινοβουλευτικής θητείας της παρούσας βουλής, μπορεί τα πράγματα να καλυτερεύσουν και να βελτιώσουν την κακή εικόνα της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας. Ως εκ τούτου, είναι πολύ πιθανόν οι εκλογές να πραγματοποιηθούν, κοντά, στο τέλος της θητείας της παρούσας Βουλής, κάπου μέσα στην άνοιξη του 2023. 

Εννοείται ότι σφάλλουν. Με πολλή λύπη, θα το διαπιστώσουν, μετά την διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών, αφού οι εκλογικές τους απώλειες θα προέρχονται, από ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο θα κατευθυνθεί, προς ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, ήτοι και προς τα δεξιά και προς το κέντρο, αλλά και προς τα αριστερά.

Φυσικά, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν πρόκειται να φρακάρει, από αυτού του είδους τις εξελίξεις. Ούτε φυσικά, η εντόπια και η ξένη ολιγαρχία πρόκειται να έχουν οποιοδήποτε ουσιαστικό πρόβλημα, εξαιτίας κάποιου υποτιθέμενου βραχυκυκλώματος του ελληνικού πολιτικού συστήματος· ενός βραχυκυκλώματος, το οποίο, βέβαια, δεν πρόκειται να υπάρξει. 

Αυτό που πρόκειται να υπάρξει, θα είναι, απλώς, η ανακατανομή των θέσεων ισχύος και των ρόλων των προσώπων και των κομμάτων, που αποτελούν το ελληνικό πολιτικό προσωπικό. Αλλά και αυτό, δεν είναι αδιάφορο, για τους πολιτικούς καριέρας, που θέλουν το μοίρασμα της πολιτικής και της κυβερνητικής εξουσίας. Είναι αρκετά, έως και πολύ, σημαντικό.

Και από ό,τι φαίνεται, ο τωρινός πρωθυπουργός έχει αρχίζει να συνηθίζει, στα ενδεχόμενα αυτά, όποτε οι εξελίξεις πρόκειται να έχουν μεγάλο ενδιαφέρον.