Αυτές τις ημέρες ολοκληρώθηκε η καθαρογραφή και η δημοσίευση των πρακτικών και της απόφασης του τριμελούς εφετείου κακούργημάτων, για την πολύκροτη δίκη των μαύρων ταμείων της SIEMENS και την συστηματική, διαχρονική και φυσικά, παράνομη χρηματοδότηση των ελληνικών κομμάτων εξουσίας, κλασική περίπτωση της οποίας είναι το ποσόν του 1000000 γερμανικών μάρκων, που ο Μιχάλης Χριστόφοράκος, μετέφερε, μέσω του Θεόδωρου Τσουκάτου και μιας αλυσίδας άλλων μεσολαβητών, στα μαύρα ταμεία του ΠΑΣΟΚ.
Ας δούμε ένα κρίσιμο σημείο της δικαστικής απόφασης, στο οποίο περιγράφεται η διαχρονική, συστηματική και οργανωμένα διαφθορά του παλαιού ατελούς εξουσιαστικού δικομματισμού του ελληνικού πολιτικού συστήματος, μέχρι την εποχή του Κώστα Σημίτη, ο οποίος αναδεικνύεται, ως αρχιερέας της διαφθοράς, όπως τον είχε καταγγείλει ο Κώστας Καραμανλής που, όμως, με την σειρά του, υπήρξε και αυτός όμοιος αρχιερέας του ετέρου πόλου του διεφθαρμένου παλαιού εξουσιαστικού δικομματισμού - περί της Νέας Δημοκρατίας, ο λόγος :
"Το δικαστήριο πείθεται ότι το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε τον τελικό αποδέκτη του ποσού αυτού, στο πλαίσιο της παράνομης χρηματοδότησης που υλοποιούσε η Siemens, σταθερά, συστηματικά και διαχρονικά και αφορούσε τα πολιτικά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα, τέτοια δε χαρακτηριστικά είχε και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο δέσποζε στην πολιτική ζωή του τόπου ως κυβερνητικό κόμμα για σχεδόν δυόμισι δεκαετίες, από τις αρχές του 1980 μέχρι τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 2000, σημαίνον στέλεχος του οποίου ήταν ο τεσσερακοστός τρίτος κατηγορούμενος, Θεόδωρος Τσουκάτος και στα ταμεία του οποίου δεν καταλείπεται καμία αμφιβολία ότι κατέληξε το ποσό αυτό".
Αυτή η δικαστική διαπίστωση της πολιτικής διαφθοράς, στην εποχή του Κώστα Σημίτη, δεν απομυθοποιεί, μόνο τον πατριάρχη του
"εκσυγχρονισμού", αλλά και το σύνολο του ελληνικού πολιτικού συστήματος, αφού η διαφορά αυτή δεν περιορίστηκε, στα πλαίσια του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ήτοι των δύο πυλώνων του ατελούς ελληνικού δικομματισμού, αλλά επεκτάθηκε και σε ευκαιριακά κοινοβουλευτικά κόμματα - η Πολιτική Άνοιξη του Αντώνη Σαμαρά ήταν ένα από αυτά.
Δεν πρόκειται εδώ να ηθικολογήσω. Τα πολιτικά κόμματα, στην Ελλάδα και σε όλον τον πλανήτη, είναι αυτά, που είναι. Δηλαδή εγκληματικές οργανώσεις. Αυτό, που χρειάζεται, στην συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η σκληρή και ανελέητη κριτική της απόφασης του δικαστηρίου, το οποίο, αφού διαπίστωσε και αποφάσισε ότι υπήρξε παράνομη χρηματοδότηση, που υλοποιούσε η SIEMENS, σταθερά, συστηματικά και διαχρονικά και αφορούσε τα πολιτικά κόμματα εξουσίας, στην Ελλάδα, είχε την υποχρέωση να κηρύξει το ΠΑΣΟΚ και την Νέα Δημοκρατία, ως εγκληματικές οργανώσεις, ή να κινήσει την διαδικασία, για να κηρυχθουν, ως τέτοιες.
Δυστυχώς, το ελληνικό δικαστικό σύστημα δεν έχει αυτό το θεσμικό θάρρος να προχωρήσει, σε τέτοιου επιπέδου αποφάσεις, όπως, άλλωστε, αποδεικνύεται και στην περίπτωση των μαύρων πληρωμών της NOVARTIS. Και αυτό είναι που έχει σημασία.
Αλλά, έστω και αυτή η επίσημη δικαστική απόφαση, που κατονομάζει, τον ελληνικό ατελή δικομματισμό, ως συστηματικά και διαχρονικά, διεφθαρμένο, έχει την δική της αξία, την οποία δεν πρέπει να παραβλέψουμε.
Και φυσικά, το γεγονός ότι, μετά την ελληνική χρεωκοπία του 2010, ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την θέση του ΠΑΣΟΚ, στον προκύψαντα νέο ατελεστερο δικομματισμό της εποχής της μακρύτατης σύγχρονης οικονομικής κρίσης, που μαστίζει την ελληνική κοινωνία, δεν αλλάζει τίποτε, ως προς την ουσία της παρούσας αφηγήσεως.
Κάθε άλλο...
Σχόλια