Σύνοδος των ηγετών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" της 1 και 2 Οκτωβρίου 2020 : Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. (Η κυβέρνηση απέτυχε να περάσει κυρώσεις, κατά της Τουρκίας, που την γλύτωσε αβρόχοις ποσί, ενώ το casus belli παραμένει, ως έχει).

Η ωμή αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν κατάφερε τίποτε το ουσιαστικό, ως προς το τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου των ηγετών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης" της 1 και 2/10/2020. Απέτυχε, πλήρως, να περάσει οποιοδήποτε μέτρο κυρώσεων, σε βάρος της Τουρκίας - εάν και εφόσον ο στόχος της ήταν αυτός, που διακήρυσσε, ότι δηλαδή επεδίωκε την δημιουργία ενός μηχανισμού αυτόματων κυρώσεων, εις βάρος της Άγκυρας, για όσα έπραξε και πράττει, στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο. 

Το τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της συνόδου, όσον αφορά την Τουρκία, αναλώθηκε, σε πολλά λόγια, χωρίς ουσία, την στιγμή, που η τουρκική ηγεσία παρακινεί το Μπακού και συμμετέχει, στον πόλεμο, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, ο οποίος θα οδηγήσει, σε μια σύγχρονη αρμενική γενοκτονία, εάν οι Αζέροι Τούρκοι καταφέρουν να επιτύχουν τους στόχους τους, οι οποίοι συνοψίζονται στην κατάληψη αυτής της περιοχής, που κατοικείται από αρμενικό, στην μέγιστη πλειοψηφία του, πληθυσμό. Και αυτό είναι κάτι, που είναι, άμεσα, εφικτό. 

Αντί, λοιπόν, οι ευρωπαϊκές ελίτ να κόψουν τον βήχα, στην Άγκυρα και να της επιβάλουν έναν μηχανισμό άμεσων και σκληρών κυρώσεων, για την επιθετική συμπεριφορά της, στην νοτιοανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, αλλά και για την άμεση συμμετοχή της, στον αρμενικό πόλεμο, ο οποίος, στο μέτωπο του Αρτσάχ κινδυνεύει, στο να εξελιχθεί, σε μια νέα, μια σύγχρονη γενοκτονία, προτιμούν να ποιούν την νήσσα και να αρκούνται, σε λόγια, τα οποία ο Recep Tayyip Erdogan και οι συν αυτώ, τα γράφουν, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και φυσικά, γελούν, με αυτή την επίδειξη της αυταπόδεικτης κατάντιας της ηγεσίας της "Ευρωπαϊκής Ένωσης", που, στην περίπτωση της Τουρκίας, διυλίζει τον κώνωπα και καταπίνει την κάμιλο. 

Η "Ευρωπαϊκή, Ένωση", μάλιστα, δεν ζήτησε και η ελληνική κυβέρνηση δεν απαίτησε, ούτε, καν, την άρση του casus belli, προκειμένου να μπορέσει να αρχίσει, μέσα σε ένα ανεκτό επίπεδο οποιοσδήποτε αξιοπρεπής ελληνοτουρκικός διάλογος, ο οποίος, διεξάγεται, στο παρασκήνιο και θα διεξαχθεί, υπό το καθεστώς της απειλής, που έχει και θέλει να συνεχίσει να επιβάλει η Άγκυρα. 

Υπ' αυτές τις συνθήκες, η αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης είναι παταγώδης και η υποκρισία των ηγετών των ευρωπαϊκών κυβερνησεων (με πρώτη και χειρότερη την γερμανική) θηριώδης, αφού αυτά, που απασχόλησαν, την σύνοδο, ήσαν θέματα, τα οποία δεν αφορούν κράτη της "Ένωσης". 

Η Ευρωπαϊκή Ένωση" ασχολήθηκε με το θέμα της δηλητηρίασης του Αλεξέυ Ναβάλνυ με τον απαγορευμένο νευροτοξικό παράγοντα Νόβιτσοκ και την επιβολή κυρώσεων, κατά της Ρωσίας, οι οποίες όμως και αυτές πρόκειται να έχουν έναν υποκριτικό περιεχομενο.  παρά τα παχειά λόγια, δεν σκοπεύει να σταματήσει τον, σχεδόν, ολοκληρωμένο αγωγό Nord Stream 2, που θα μεταφέρει περισσότερο φυσικό αέριο, χώρα της, επειδή λέει ότι, εαν επιβληθούν ευρωπαϊκές κυρώσεις, σε βάρος της Ρωσίας, για το έργο αυτό, θα πληγούν πάνω από 100 ευρωπαϊκές εταιρείες, που εμπλέκονται, εκ των οποίων οι μισές, από αυτές, δρουν στην Γερμανία και ως εκ τούτου, πολλοί Ευρωπαίοι εργάτες θα υποφέρουν από ένα πάγωμα της κατασκευής. (Επικεφαλής, στην κατασκευή του Nord Stream 2, είναι ο ρωσικός κρατικός κολοσσός αερίου Gazprom, ενώ το 50% της χρηματοδότησης το παρέχουν οι γερμανικές Uniper και η μονάδα Wintershall της BASF, η αγγλοολλανδική εταιρεία Shell, η αυστριακή OMV και η γαλλική Engie). 

Το αστείο είναι ότι η ηγεσία των κρατών μελών της "Ευρωπαϊκής Ένωσης", ενώ είναι ανίκανη και δεν επιθυμεί να αντισταθεί και να αντιμετωπίσει την τουρκική πρόκληση, θέλει να επιβάλει κυρώσεις, στο καθεστώς της Λευκορωσίας, για την προφανή νόθευση των αποτελεσμάτων των πρόσφατων προεδρικών εκλογών, που διεξήχθησαν, στην χώρα αυτή, την ίδια στιγμή, που, η ευρωελίτ είναι, απολύτως, ανίκανη να αντιμετωπίσει και να διευθετήσει τα προβλήματα του οίκου της. 

Αλλά η ευρωελίτ ήταν και παραμένει ανίκανη και άβουλη, στο να σταθεί, ως περιφερειακή και παγκόσμια δύναμη. 

Όμως, το πρόβλημα, στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν είναι, μόνον, οι ευρωπαϊκές ελίτ και οι κυβερνήσεις των κρατών της "Ένωσης". Το κύριο πρόβλημα, που έχουμε μπροστά μας, είναι τα πεπραγμένα της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. 

Δυστυχώς...