Οι εσφαλμένες πολιτικές, για τον CoVID-2019 φέρνουν δραματική πτώση του ΑΕΠ, αντίστοιχη μείωση των εισοδημάτων του πληθυσμού και ένα 5ο συπληρωματικό Μνημόνιο. (Σύμφωνα με το "Imperial College", πάμε για 700.000 κρούσματα και 2.650 θανάτους).

Μιλώντας, για τις κυβερνητικές πολιτικές, που ακολουθούνται, γύρω από την αντιμετώπιση του κορωνοϊού CoVID-2019, το παραπάνω, σχήμα περιγράφει τα αποτελέσματα, αφ' ενός μεν, την μέγιστη, αλλά και χρονικά, σύντομη, καμπύλη της τιμής (του αριθμού) των κρουσμάτων, όταν δεν λαμβάνονται μέτρα και αντίστοιχα, την, πραγματικά, μεγάλη μείωση του μέγιστου μεγέθους της καμπύλης, όταν λαμβάνονται μέτρα, η οποία μείωση, όμως, συνοδεύεται, με μια μεγάλη χρονική επιμήκυνση, η οποία μπορεί να είναι και απροσδιόριστη και ουδείς μπορεί να πει, με ασφάλεια, το τί πρόκειται να συμβεί, όταν οι κυβερνήσεις, που πήραν τα όποια δρακόντεια μέτρα, λάβουν την απόφαση να τα σταματήσουν.

Φυσικά, όλα θα κριθούν, εκ του αποτελέσματος. Μόνο που τα όποια αποτελέσματα δεν μπορούν να έχουν μια βέβαιη πρόβλεψη. Ο καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του και φυσικά, αυτό που λέει, πολλές φορές, δεν είναι ανεξάρτητο από τα διάφορα οργανωμένα συμφέροντα, ή τις εξυπηρετούμενες κρατικές πολιτικές. Η ίδια η ζωή είναι αυτή, που θα έχει τον τελευταίο λόγο.

Σύμφωνα, με την μελέτη του Imperial College, με τίτλο : "The Global Impact of CoVID-2019 and Strategies for Mitigation and
Suppression", που δημοσιεύτηκε, στις 26/3/2020, η Ελλάδα, με την δεύτερη επιλογή, που έκανε η κυβέρνηση (αυτήν, δηλαδή, της παρατεταμένης μικρής καμπύλης, με εφαρμογή μέτρων πρόληψης και αποφυγής της εμφάνισης της μέγιστης τιμής των κρουσμάτων του κορωνοϊού CoVID-2019), θα έχει, σε βάθος χρόνου, τουλάχιστον 700.000 κρούσματα και κάπου 2.650 θανάτους, από τον ιό.

Βέβαια, όλα αυτά, προκύπτουν, από τα, μέχρι τώρα, εφαρμοζόμενα μοντέλα υπολογισμών, από την εξάπλωση του ιού, κατά κατηγορία, με σύγκριση των χωρών, που λαμβάνουν μέτρα και εκείνων, που αποφεύγουν να τα λάβουν.

Η κυβέρνηση της χώρας μας, με τα 3 πρώτα κρούσματα, που εμφανίστηκαν, αποφάσισε, πολύ νωρίς, από τις 14 Μαρτίου 2020, να λάβει δραστικότατα μέτρα, τα οποία κρατούν χαμηλά τα κρούσματα και τους θανάτους, από τον ιό, σε ένα βάθος χρόνου, που μένει απροσδιόριστο, αλλά, με βάση το καλύτερο σενάριο, δεν θα αποφύγει τα αποτελέσματα, που, μόλις, προανέφερα.

Παράλληλα, στραγγαλίζει, κυριολεκτικά, την οικονομία της χώρας, σε μια περίοδο, κατά την οποία έχει, ήδη, καταστραφεί από την ολέθρια υπερδεκαετή οικονομική κρίση, που έφεραν τα 4 Μνημόνια των κυβερνήσεων ΓΑΠ, Λουκά Παπαδήμου, σαμαροβενιζέλων και Αλέξη Τσίπρα, τα οποία πρόκειται να συμπληρωθούν, από ένα νέο 5ο συμπληρωματικό Μνημόνιο, που ετοιμάζουν, εντός των ημερών, η Angela Merkel και η Commission.

Φυσικά, για όλα αυτά, μόλις περάσει ο τωρινός πανικός, που καλλιεργούν όλα τα Συστημικά ΜΜΕ, και φανούν τα πραγματικά αποτελέσματα, στην πραγματική ζωή των ανθρώπων, οι κυβερνώντες και οι "αντιπολιτευόμενοι" (και εδώ και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως και η παραπαίουσα "Ευρωπαϊκή Ένωση") πρόκειται να κριθούν. Και υποθέτω ότι θα επικριθούν , πολύ σκληρά.

Κάπως έτσι, η ελληνική οικονομία, η οποία έχει σαρωθεί , όπως προκύπτει, από τον, παραπάνω, πίνακα της ΕΛΣΤΑΤ, από τα Μνημόνια της τελευταίας δεκαετίας, φθάνοντας από ένα, κατά κεφαλήν, εισόδημα των 21.854,00 €, το 2008, στα 16.378,00 € το 2016 (ενώ την επόμενη τριετία έφθασε, το 2017, στα 16.736,00 €, το 2018, στα 17.200,00 € και το 2019 στα 17.677,00 €), οδηγείται σε ένα νέο ναυάγιο, λόγω και της κατάστασης, που έχει, εξ αντικειμένου, δημιουργήσει η επιδημία κορωνοϊού, αλλά, κυρίως, η πολιτική αστοχία των κυβερνώντων να επιλέξουν την λήψη αυτών των δρακόντειων μέτρων, που δυναμιτίζουν, κυριολεκτικά, την οικονομική ζωή της χώρας.

Έτσι, το ελληνικό ΑΕΠ, θα πέσει, στα τάρταρα, αφού, ακόμη και στο καλύτερο σενάριο, μια δίμηνη διακοπή των παραγωγικών και των εμπορικών δραστηριοτήτων, στην οικονομία, θα αφήσει πολλά και τεράστια κενά, τα οποία θα αργήσουν να αναπληρωθούν, με δεδομένη την πολύ μεγάλη μείωση της αποκαλούμενης, ως μεγάλης ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, η οποία εφέτος πρόκειται να κατακρημνισθεί, ενώ και του χρόνου θα έχει απώλειες.

Εάν μάλιστα το ελληνικό ΑΕΠ, που, για το 2019, υπολογίζεται ότι, σε τρέχουσες τιμές, έφθασε, στα 187,5 δισ. € παρουσιάζοντας, μια ισχνή μεγέθυνση, σε σχέση, με το 2018, της τάξεως, του 1,5%, οδηγηθεί, σε αρνητικά επίπεδα, δηλαδή, σε επίπεδα επιδείνωσης της κρίσης, που, χρονίως, μαστίζει την ελληνική οικονομία - κάτι που, τώρα πια, αναμένει και η ίδια η κυβέρνηση και το διατυμπανίζει -, τότε τα ποσοστά της πτώσης του ΑΕΠ της χώρας, θα φθάσουν, σε μυθικά επίπεδα, ήτοι της τάξεως του 8% - 10% και ίσως και περισσότερο, με αποτέλεσμα την δραματική μείωση των εισοδημάτων του πληθυσμού και σε μισθούς (όχι, μόνο, στον ιδιωτικό, αλλά και στον δημόσιο τομέα) και σε συντάξεις, όπως και στα λοιπά εισοδήματα και φυσικά και στην τεράστια απώλεια εσόδων του κράτους, το οποίο δεν μπορέσει να έχει έναν μπούσουλα και θα επιπέσει, επί των κρατικών δαπανών, τις οποίες θα περικόψει, την ίδια στιγμή που η αύξηση - και μάλιστα, η μεγάλη αύξηση - των δημοσίων δαπανών αποτελεί μια απαραίτητη πηγή οξυγόνου, για τον χειμαζόμενο ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι, πιθανότατα, η ελληνική οικονομία, θα χάσει κάπου 18,5 δισ. €, το 2020, με αποτέλεσμα το ελληνικό ΑΕΠ να πέσει, από τα 187,5 δισ. €, στα 169,5 δισ. € , ενώ και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να υποχωρήσει, από τα 17.677,00 €, στα 15.910,00 €, πέφτοντας, δηλαδή, κοντά, στα επίπεδα του 2002 (που το, κατά κεφαλήν, ΑΕΠ έφθασε, στα 14.994,00 €). 

Γι' αυτούς τους λόγους το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, σκοπεύει να ζητήσει από τους ευρωθεσμούς - δηλαδή τον ESM και την Commission - να μην πληρωθούν οι δόσεις (4,5 δισ. €) και οι τόκοι (5 δισ. €) του 2020, που αφορούν τα μνημονιακά δάνεια. Το αίτημα αυτό, βέβαια, προφανώς, υπό τις παρούσες συνθήκες, θα γίνει αποδεκτό, αλλά είναι σταγόνα, στον ωκεανό.

Το ευρωομόλογο, το οποίο σταθερά αρνείται η γερμανική κυβέρνηση, λόγω και των δικών της εσωτερικών δυσκολιών, αλλά, κυρίως, επειδή δεν επιθυμεί να φορτωθεί το κόστος του δανειστικού κινδύνου των άλλων χωρών της ευρωζώνης και να τους χαρίσει χρήματα (υπολογίζεται ότι, εάν εκδοθεί εφέτος ευρωομόλογο, έστω και ως προσωρινό μέτρο, οι Γερμανοί φορολογούμενοι θα φορτωθούν κάπου 30 δισ. €), θα ήταν μια προσωρινή λύση. Αλλά κι' αυτό είναι δάνειο, που θα πρέπει, κάποια στιγμή, να πληρωθεί.

Οι επιπτώσεις από τα μέρα θα έχουν αντίκτυπο και στο ελληνικό δημόσιο χρέος, το οποίο από το 173% του ΑΕΠ, είναι πιθανό να αγγίξει και να ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ.


Όμως, συνήθως, έτσι έχουν τα πράγματα. Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια...