23/4/2010 - 23/4/2016 Από το 1ο Μνημόνιο του ΓΑΠ, στην εφαρμογή του 3ου Μνημονίου από τον Αλέξη Τσίπρα : Τα ψέματα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ τελειώνουν, τα "προληπτικά" μέτρα λιτότητας έρχονται και η κατακρήμνιση της ελληνικής οικονομίας συνεχίζεται.


Η  αείμνηστη Rosa Luxemburg όταν έθετε το δίλημμα, ανάμεσα, στην διαδικασία της κοινωνικοαπελευθερωτικής αλλαγής, τον σοσιαλισμό (έτσι αποκαλούσε, στην εποχή της, την διαδικασία αυτή) και την βαρβαρότητα, είναι σαφές ότι κάτι τέτοιο φοβόταν... 




Έκλεισαν, σήμερα (23/4/2016), έξι χρόνια, από τότε, που ο αφελής και ανίκανος ΓΑΠ, ο ευήθης υιός του Ανδρέα Παπανδρέου, παρέδωσε την χώρα, στην κυριαρχία των διεθνών θεσμών, που γνωρίσαμε, ως τρόϊκα και η οποία λειτούργησε, ως εκπρόσωπος και διασώστης των ξένων ιδιωτών δανειστών του ελληνικού κράτους, αλλά και μέσα από μια σταδιακή διαδικασία, ως συλλογικός θεσμικός δανειστής και αντικαταστάτης τους. Από εκείνη την εποχή (Απρίλιος - Μάϊος 2010) έχουν συμβεί σημεία και τέρατα, αφού η ελληνική οικονομία έχει απωλέσει, πάνω από το 25% της παραγωγής των αγαθών και των υπηρεσιών της, η ανεργία έχει εκτοξευθεί, στα επίπεδα του 25%, στα οποία και επιμένει να κινείται, χωρίς να εμφανίζει οποιαδήποτε σημάδια αποκλιμάκωσης.

Και ενώ πριν έξι χρόνια ζήσαμε την εξαγγελία και την έναρξη εφαρμογής του 1ου Μνημονίου, από την οπερετική κυβέρνηση του ΓΑΠ, αυτές τις ημέρες ζούμε την δύστοκη εφαρμογή των μέτρων του 3ου Μνημονίου, που υπέγραψε το περασμένο καλοκαίρι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, η οποία είχε διακηρύξει, urbi et orbi, ότι σκοπός της ήταν να καταργήσει όλα τα προηγούμενα Μνημόνια και κάθε  υποχρέωση, ου απέρρεε, από αυτά.

Με δεδομένη την απαρασάλευτη και εμμονικά, επίμονη συνέχιση της ίδιας πολιτικής και των στρατηγικών επιλογών, που χάραξαν και επέλεξαν να υπηρετήσουν ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του, από τις κυβερνήσεις του Λουκά Παπαδήμου, των σαμαροβενιζέλων και του Αλέξη Τσίπρα, είναι, απολύτως, φυσιολογικό και υπήρξε, πλήρως, αναμενόμενο το αποτέλεσμα, που προέκυψε και συνεχίζει να προκύπτει, από αυτές τις επιλογές. Έτσι, αυτό το ιδιότυπο νεοκατοχικό καθεστώς της χρεωδουλείας διαιωνίζεται, χωρίς να φαίνεται, στον - έστω και μακρινό, χρονικά - ορίζοντα, η έλευση μιας οποιαδήποτε απεμπλοκής της ελληνικής οικονομίας και του πληθυσμού της χώρας μας.

Η σαρωτική πτώση της βιομηχανικής παραγωγής, πάνω, από 35% του μεγέθους, που αυτή είχε το 2008 και η οποία δείχνει, παραστατικότατα, την επικρατούσα διάλυση, μέσα στον χώρο του δευτερογενούς τομέα της ελληνικής παραγωγής και η απίστευτη σύνθλιψη και κατάρρευση των επενδύσεων, με μέτρο τις ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, οι οποίες, από τα 60 δισ. €, που ήσαν το 2007, στα 17,5 δισ. €, το 2015, συμπληρώνουν την εικόνα της ανείπωτης και ανεπανάληπτης καταστροφής, την οποία υπέστη η ελληνική δευτερογενής (και όχι μόνο) παραγωγή και η οικονομία, στο σύνολό της. Και αυτή η θεόρατη καταστροφή, βέβαια, δεν αφορά, μόνο το μέγεθος των παραγωγικών εκροών της. Αφορά την ίδια την συγκρότηση, την διάρθρωση και την δομή της.

Η έλευση της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, με τις μεγαλόστομες υποσχέσεις και την πλήρη παράδοση της χώρας, στις ορέξεις και στις απαιτήσεις των ξένων θεσμικών δανειστών, όχι, μόνο, δεν άλλαξε την φορά των πραγμάτων, αλλά την κατέστησε, ακόμη, χειρότερη. Η ελληνική οικονομία βυθίστηκε, ακόμη περισσότερο, μέσα στην δίνη της βαρύτατης οικονομικής κρίσης (στην οποία ενεπλάκη, στοχευμένα, και σχεδιασμένα, από το Δ.Ν.Τ. και την ευρωζώνη.

Έτσι, το 2015, συνεχίστηκε και παρέμεινε ακάθεκτη η πτώση του ΑΕΠ της χώρας, το οποίο, σε σταθερές τιμές του προηγούμενου έτους, έπεσε στα 177,148 δισ. €, από τα 181,569 δισ. €, που ήταν το 2014, εμφανίζοντας μια σημαντική απώλεια, της τάξεως του 2,43%. Βέβαια, σε τρέχουσες τιμές, μπορεί οι απώλειες να φαίνονται μικρότερες, αφού, με αυτή την μέτρηση, το ελληνικό ΑΕΠ, το 2015, διαμορφώθηκε, στα 176,023 δισ. €, έναντι 177,559 δισ. €, το 2014 και η μείωση του ΑΕΠ να εμφανίζεται μικρότερη, στα επίπεδα του -0,86%, αλλά αυτό δεν διαφοροποιεί την πολύ κακή παρούσα κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Μια κακή κατάσταση, την οποία η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση δεν θέλησαν να αντιστρέψουν, προκειμένου να μην συγκρουστούν, με την γερμανική κυβέρνηση, με την ευρωγραφειοκρατία, με την μπατιροτραπεζοκρατία της Ε.Κ.Τ. και το Δ.Ν.Τ.

Και αν η ελληνική οικονομία έδειξε, μέσα, στο 2015, αντοχές, οι οποίες ήσαν μη αναμενόμενες, παρά την επιβολή των capital controls, αυτό συνέβη, για δύο λόγους, οι οποίοι είναι σημαντικοί και δεν μπορούν να αγνοηθούν :

Ο ένας λόγος έχει να κάνει, με το γεγονός ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες και με τις ισορροπίες, που έχουν διαμορφωθεί, η ελληνική οικονομία έχει πιάσει πάτο. Χάνοντας, από το 2007, το 26,3% του μεγέθους της, χρειάζεται, από εδώ και πέρα, πολύ μεγάλη προσπάθεια, από το εντόπιο πολιτικό κατεστημένο και τα αφεντικά του, στην ευρωζώνη και το Δ.Ν.Τ., προκειμένου να επιτευχθεί μια αξιόλογη επιτάχυνση της διαδικασίας συρρίκνωσής της.

Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει, με την ίδια την δομή και τον χαρακτήρα της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όπως έχουμε πολλές φορές τονίσει και θα εξακολουθήσουμε, με επίμονο και μονότονο τρόπο, να επαναλαμβάνουμε, παραμένοντας, στην βάση της και στην παραγωγική της δομή, μια οικονομία αυτοαπασχολούμενων και μικρών παραγωγικών και ευρύτερα οικονομικών μονάδων, έχει και διατηρεί την ικανότητα να αντιστέκεται, αναπτύσσοντας τους κατάλληλους αντισταθμιστικούς μηχανισμούς, στην συντριπτική πίεση, που υφίσταται, αφ' ενός, από τον διεθνή ανταγωνισμό και αφ' ετέρου, από τις ανηλεείς συρρικνωτικές προθέσεις και τα αντίστοιχα επιτελικά σχέδια των ξένων δανειστών.

Μπορεί οι μπράβοι της κοινοπραξίας των μισθωμένων εισπρακτικών εταιρειών, που έχουν την μορφή των πολιτικών κομμάτων και οι οποίες έχουν τεθεί, προθύμως και άνευ σοβαρής αντιλογίας, στην υπηρεσία αυτών των ξένων θεσμικών δανειστών του ελληνικού δημοσίου, που αντικατέστησαν, στην διαδρομή του χρόνου, από το 2010, μέχρι σήμερα, την μεγίστη πλειοψηφία των παλαιών ιδιωτών δανειστών, να εκτελούν τις διαταγές, που λαμβάνουν, άλλοτε, πολύ και άλλοτε, λιγότερο καλά και ενίοτε, άσχημα, όμως η αλήθεια είναι ότι, συνολικά, κρινόμενο, το μνημονιακό πολιτικό προσωπικό της χώρας, έχει επιτύχει, όλα αυτά τα χρόνια, που πέρασαν, από την μεθοδευμένη ελληνική κρατική χρεωκοπία του Απριλίου του 2010, έναν απίστευτο και πρωτοφανή παγκόσμιο άθλο.

Βέβαια, ο άθλος αυτός συνοδεύεται, από μεγάλες αστοχίες και παταγώδεις αποτυχίες, οι οποίες τον κρύβουν και τον σχετικοποιούν, αλλά, παρ' όλ' αυτά, ο άθλος αυτός είναι υπαρκτός και μπορεί, εύκολα, να φανεί, όταν γίνει η απαραίτητη κατηγοριοποίηση των δεδομένων, που έχουμε μπροστά μας και τα οποία προσπαθούμε να αναλύσουμε και να επεξηγήσουμε.

Ο άθλος αυτός ο οποίος, συνήθως, παραμελείται, όταν γίνεται κριτική, στα πεπραγμένα του εντόπιου πολιτικού προσωπικού και στα σχέδια των ξένων θεσμικών δανειστών του ελληνικού κράτους, τα οποία χαρακτηρίζονται, με μεγάλη προχειρότητα, ως αναποτελεσματικά, συνίσταται, στο τεράστιο μέγεθος της αποκαλούμενης δημοσιονομικής προσαρμογής, που επιτεύχθηκε, από το 2010, μέχρι σήμερα και το οποίο ο Poul Tomsen έχει αναγνωρίσει, δημοσίως, στο διαβόητο και πασίγνωστο άρθρο του, της 11/2/2016, στην ιστοσελίδα του Δ.Ν.Τ.




Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι, όπως προκύπτει και από τα, παραπάνω, στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού του 2016, τα δημοσιονομικά πεπραγμένα της χώρας, το 2015, δεν πήγαν όπως - μέσα από μια φαλκίδευση των στοιχείων της - τα παρουσιάζει η Eurostat. Το περίφημο "πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα" του 0,5% του ελληνικού ΑΕΠ, για το οποίο κάνει λόγο το αλχημιστικό μαγαζάκι της ευρωπαϊκής στατιστικολογικής παραμυθολογίας του κ. Walter Radermacher, αποτελεί ένα, ακόμη, αποκύημα της φαντασίας των μελών της ευρωγραφειοκρατίας και απλούστατα, δεν υπάρχει. Στην θέση αυτού του φανταστικού πρωτογενούς δημοσιονομικού πλεονάσματος, υπάρχει ένα πολύ πραγματικό δημοσιονομικό έλλειμμα της τάξεως των 12,76 δισ. €, περίπου και ένα εμφανιζόμενο, ως πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο κινείται, περίπου, στα 6,05 δισ. €.

Το τί έχει συμβεί, είναι πολύ απλό. Τα περίφημα στοιχεία των στατιστικών αλχημιστών της Eurostat, τα οποία, πριν από τρεις ημέρες, κοινοποίησε, προφανώς, δεν συμπεριλαμβάνουν το ποσόν των 12 δισ. €, που δόθηκε, για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μαζύ με κάποια άλλα ποσά (κάτι, που έπραξαν και με τους προϋπολογισμούς της κυβέρνησης των σαμαροβενιζέλων, το 2013), αν και το 2009, η συντροφιά του κ. Walter Radermacher και του Ανδρέα Γεωργίου είχαν συμπεριλάβει, στο παρουσιαζόμενο - και υπερφουσκωμένο -, ως δημοσιονομικό έλλειμμα, εκείνης της χρονιάς,  ακόμη και τις εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, με προφανή σκοπό και στόχο να οδηγηθεί το ελληνικό κράτος, στην χρεωκοπία, η χώρα να οδηγηθεί στα μνημόνια και όλα αυτά να δικαιολογηθούν, ως αναγκαία, αναπόφευκτα και απαραίτητα.

Παρά ταύτα και παρά τις τεράστιες αστοχίες της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα, τις οποίες, για, καθαρά, πολιτικούς λόγους, επιδιώκει να κουκουλώσει η Eurostat και η ευρωγραφειοκρατία, η αλήθεια είναι ότι το μέγεθος και η έκταση της δημοσιονομικής προσαρμογής, την οποία έχουν επιτύχει οι εντόπιοι εκτελεστές των σχεδιασμών των επιτελείων των ξένων θεσμικών δανειστών του ελληνικού κράτους δεν είναι, καθόλου, ασήμαντα, ως πραγματικά δεδομένα, αφού κατάφεραν, μέσα σε έξι χρόνια, να μειώσουν το δημοσιονομικό έλλειμμα, από τα 36,10 δισ. €, που το παρουσιάζουν (έστω και αν αυτό είναι φουσκωμένο, κατά 27,91 δισ. €), το 2009, στα 12,76 δισ. €, το 2015.

Αυτό το μέγεθος της δημοσιονομικής συρρίκνωσης, όσο αμφισβητούμενη και αν είναι αυτή, ως προς την μεθοδολογία της, ως προς το τί μετράει και ως προς το τί έπρεπε και το τί δεν έπρεπε να μετράει, αλλά και ως προς τα τελικά εξαγόμενα μεγέθη, που προκύπτουν, από την (καταχρηστική, εντελώς, μονομερή, επιλεκτική και απολύτως δυσμενή, για την ελληνική οικονομία), χρήση αυτής της μεθοδολογίας, είναι θεόρατο και πρωτοφανές, για τα παγκόσμια οικονομικά χρονικά.

Η διαπίστωση αυτή γίνεται, άμεσα, ορατή, όταν αφαιρεθούν, οι τεράστιες δημοσιονομικές πιστωτικές αφαιμάξεις, που στράφηκαν, προς την χρηματοδότηση της ελληνικής μπατιροτραπεζοκρατίας, οι οποίες διόγκωσαν το ελληνικό δημόσιο χρέος και διατηρούν, το ελληνικό δημοσιονομικό έλλειμμα, στα επίπεδα του 7,2% του ελληνικού ΑΕΠ (ήτοι, 12,76 δισ. €, περίπου, τα οποία όλα, σχεδόν, πήγαν, στις τράπεζες), για το 2015, έναντι του 3,6% (6,48 δισ. €, περίπου), για το 2014.

Με αυτά τα δεδομένα, μπορεί το εμφανιζόμενο, ως πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα των, περίπου, 0,7 δισ. € του 2014, να μετατράπηκε, το 2015, σε ένα εμφανιζόμενο ως πρωτογενές δημοσιονομικό έλλειμμα, της τάξεως των 6,06 δισ. €, αλλά, εάν αφαιρέσουμε το ποσόν των 12 δισ. €, που κατευθύνθηκε, το 2015, στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, τότε, αντιλαμβανόμαστε ότι το ουσιαστικό δημοσιονομικό πρωτογενές πλεόνασμα, το 2015, πρέπει να φθάνει, πάνω από τα 6 δισ. € και να υπερβαίνει το 3% του ελληνικού ΑΕΠ.

Ως εκ τούτου, η συλλογιστική του Poul Tomsen και της Christine Lagarde, οι οποίοι, βέβαια, εκκινούν από διαφορετική αφετηριακή βάση, από τους δικούς μου υπολογισμούς, δεν είναι αβάσιμη. Η ελληνική οικονομία, κάτω, από τις "ιδανικές συνθήκες" ενός μοντέλου των πανεπιστημιακών οικονομικών εγχειριδίων, μπορεί, εάν "οι Έλληνες γίνουν ήρωες", να κατορθώσει να πραγματοποιήσει, για μία φορά, ένα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα, της τάξεως του 3,5% του ΑΕΠ. Όμως, αυτό δεν μπορεί να το επιτύχει, σε μακροπρόθεσμη βάση.

Παρ' όλ' αυτά, το Δ.Ν.Τ. και οι ευρωπαϊκοί θεσμικοί δανειστές της χώρας, οι οποίοι αποσκοπούν, στην, μακροχρονίως, αδιάλειπτη λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, με (τουλάχιστον) μηδενικά δημοσιονομικά ελλείμματα και με μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα, επιμένουν, στην πραγματοποίηση αυτών των μη επιτεύξιμων και μη βιώσιμων (εάν και όταν, κάποια στιγμή, επιτευχθούν) στόχων, αποδεχόμενοι το μη, δημοσίως, ομολογούμενο αποτέλεσμα, που επιφέρουν και θα συνεχίσουν να επιφέρουν, αυτοί οι στόχοι. Ποιό είναι αυτό το αποτέλεσμα, που αποδέχονται και επιδιώκουν οι ξένοι θεσμικοί δανειστές της χώρας, είναι γνωστό, απλό και κατανοητό.

Οι ξένοι θεσμικοί δανειστές του ελληνικού κράτους και των ελληνικών τραπεζών, επιδιώκοντας την λειτουργία της ελληνικής οικονομίας, με μηδενικά δημοσιονομικά ελλείμματα, με μεγάλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα και με μεγάλα εμπορικά πλεονάσματα, επιδιώκουν την συνέχιση της συρρίκνωσης του ελληνικού δημοσίου, το οποίο, πλέον, εδώ και έξι χρόνια, δεν λειτουργεί, ως τροφοδότης της αναπτυξιακής διαδικασίας και ως μηχανισμός ενίσχυσης της ζήτησης.

Το ελληνικό κράτος, πλέον, λειτουργεί, ως ένας απορροφητήρας της ρευστότητας της ελληνικής οικονομίας και έτσι επιτελεί και το άλλο έργο, το οποίο του έχουν αναθέσει οι ξένοι δανειστές. Το έργο αυτό συγκεκριμενοποιείται, μέσα από την νεοπαγή λειτουργία της συρρικνούμενης ελληνικής κρατικής μηχανής, ως αρνητικού παρόχου ρευστότητας και αποσκοπεί, στην συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας, προκειμένου να σαρωθεί η ζήτηση, η οποία τροφοδοτεί τα δημοσιονομικά και εμπορικά ελλείμματα. Αυτό είναι το βαρύτατο και καταστροφικό διπλό έργο, που έχει ανατεθεί, στην ελληνική κρατική μηχανή, σε σχέση, με την ελληνική παραγωγή και το σύνολο της εγχώριας οικονομίας.

Μέσα στα πλαίσια αυτά, η ελληνική οικονομία διέτρεξε, κατά την περίοδο 2010 - 2015, μια ιλιγγιώδη καθοδική πορεία, την οποία, μάλιστα, τώρα, μετά την "ανάπαυλα", που προέκυψε από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, στις βουλευτικές εκλογές της 25/1/2015 και με την εφαρμογή των "μεταρρυθμιστικών" μέτρων και των μέτρων λιτότητας, που θα ακολουθήσουν, μέσα από την εφαρμογή των προβλέψεων του 3ου Μνημονίου, το οποίο υπέγραψε, αφρόνως, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, το περασμένο καλοκαίρι, καλείται να συνεχίσει, με ρυθμό ολοένα και εντεινόμενο και με την λήψη "προληπτικών μέτρων", που, ως μέγεθος, θα φθάσουν, στα 3,6 δισ. € και θα εξαντλήσουν κάθε δυνατότητα και κάθε ικμάδα της ελληνικής οικονομίας, η οποία είναι σαφές ότι δεν θα μπορέσει να σταθεί, στα πόδια της και θα υποχρεωθεί, σε έναν νέο γύρο ενός καθοδικού ράλλυ, το οποίο θα οδηγήσει, στην, περαιτέρω, συρρίκνωσή της.

Η χθεσινή ανακοίνωση του Eurogroup, που περιγράφει τις εξωφρενικές απαιτήσεις των ευρωζωνιτών, οι οποίες είναι και απαιτήσεις του Δ.Ν.Τ., για την νομοθέτηση πρόσθετων "προληπτικών μέτρων λιτότητας", μέσα από την συγκρότηση ενός Μηχανισμού Δέσμευσης, ο οποίος θα είναι ένα ιδιότυπο (και πολύ πιο απαιτητικό) Δημοσιονομικό Συμβούλιο (σαν αυτό, που προβλέπει το Σύμφωνο Σταθερότητας της ευρωζώνης), που θα αποφασίζει και θα παίρνει τα όποια σκληρά μέτρα κριθούν απαραίτητα, όταν οι στόχοι, που, κάθε φορά, θα έχουν τεθεί, δεν θα μπορούν να επιτυγχάνονται.

Αυτή η καινούργια κατοχική δέσμευση, την οποία αποδέχτηκε, δημοσίως, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, στην πραγματικότητα, ως ιδέα, δεν είναι, καθόλου, νέα, αφού είχε συζητηθεί και επί κυβερνήσεως του ΓΑΠ (ο οποίος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι εκείνος, που έδωσε τα κλειδιά της διακυβέρνησης της χώρας στην Angela Merkel, παρά τα όσα, ανερυθρίαστα, λέει), αλλά δεν είχε θεσμοθετηθεί, λόγω των αντιδράσεων, που, τότε, υπήρξαν.



Για το γεγονός ότι βουλιάζει, δεν του φταίει κανείς, άλλος, εκτός, από τον εαυτό του...




Αυτό, που δεν έκαναν ο ευήθης ΓΑΠ, ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, αλλά και οι μετέπειτα (ο Λουκάς Παπαδήμος, ο Αντώνης Σαμαράς, ο Γιάννης Στουρνάρας και ο Γκίκας Χαρδούβελης) σκοπεύουν να το κάνουν ο Αλέξης Τσίπρας, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Γιάννης Δραγασάκης, ο Γιώργος Σταθάκης και η λοιπή ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Πέρα από το πολύ γέλιο (και το πολύ κλάμα), που έχει να πέσει, αυτό, που, επίσης, θα έχει σημασία, είναι το να δούμε και το πώς θα συγκροτηθεί αυτός ο μηχανισμός, όπως και το ποιός θα επιλέγει τα μέλη του. Και φυσικά, είναι βέβαιο ότι οι ξένοι θεσμικοί δανειστές θα έχουν τον πρώτο λόγο, στην όλη διαδικασία.

Και επειδή οι ξένοι δανειστές δεν αστειεύονται και επειδή οδηγούν την πρόθυμη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, στον πλήρη κατεξευτελισμό και στην απόλυτη απαξίωση, είναι χρήσιμο να μεταφέρω, εδώ, την χθεσινή ανακοίνωση του Eurogroup, το οποίο μένει απαρασάλευτο, στις απαιτήσεις του, ταπεινώνοντας τον ψοφοδεή και υποτακτικό, στα κελεύσματα των ξένων τοκογλύφων, μαρξιστή υπουργό Οικονομικών του ελληνικού κράτους :

"Oι θεσμοί και ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, ενημέρωσαν το Eurogroup για την πορεία της πρώτης αξιολόγησης του μακροοικονομικού προγράμματος προσαρμογής της Ελλάδας.

Για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, οι θεσμοί και οι ελληνικές αρχές πρέπει να καταλήξουν σε συμφωνία σε ένα περιεκτικό πακέτο μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από την Ελλάδα.

Αν και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος τις τελευταίες εβδομάδες, πρέπει να γίνει περαιτέρω δουλειά σε μια σειρά από τομείς, μεταξύ των οποίων η δημοσιονομική στρατηγική και το ταμείο ιδιωτικοποιήσεων.

Το Eurogroup κάλεσε τις ελληνικές αρχές να συμφωνήσουν γρήγορα με τους θεσμούς σε ένα πακέτο μεταρρυθμίσεων το οποίο θα καλύπτει και ζητήματα όπως τα προληπτικά μέτρα και τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια.

Το Eurogroup ελπίζει ότι θα καταστεί δυνατή μια συμφωνία τις επόμενες ημέρες και αν αυτό συμβεί, είναι έτοιμο να πραγματοποιήσει νέα έκτακτη συνεδρίαση για να συμφωνήσει στα επόμενα βήματα προς το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης".



Μετά από όλα αυτά, είναι σαφές ότι το μέλλον της ελληνικής οικονομίας θα παραμείνει σκοτεινό και χωρίς προοπτική ανάκαμψης.

Το μέλλον, όμως, της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και το μέλλον του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι, ακόμη πιο σκοτεινό. Θα φθάσει και θα ξεπεράσει τα όρια του ζόφου...



Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Συμφωνα με τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης πριν απο 2 μήνες σχετικά με το ελλειμα που επρεπε να καλυφθεί, υπολογιζόταν σε ενα μέγεθος της ταξης του 1,5-2δις περίπου...Και σε αυτό επέμενε ο Τσακαλώτος μιας και είχαν γινει λέει όλες οι απαιτούμενες εκτιμήσεις και οι υπολογισμοί....Και πως γινεται τωρα να αποδεχόμαστε μέτρα υψους 5,4δις ? Πως γίνεται αυτό ρε σύντροφοι? Εχεις κανει τους υπολογισμούς σου, τις αναγωγές σου, τις προβλεψεις σου απο τα εσοδα και εμφανίζες ενα μέγεθος 1.5-2 δις...Πως καταπίνεις μετά αμάσητα 5.4 δις? γιατί δεν αντιπαραθέτεις τα δικα σου στοιχεία που λενε 1.5-2 δις? και να κάνεις με αυτα τα στοιχεια μια διαπραγμάτευση? Οταν έχεις υπολογίσει 1,5-2 και αποδέχεσαι 5,4 ειναι σαν να αποδέχεσαι οτι οι υπολογισμοί σου ειναι όλοι λανθασμένοι και άστοχοι!Αρα ? Αρα τι ακριβώς δουλειά γίνεται?? Αφου στο τέλος αποδεχόμαστε οτι πουν οι δανειστές και όχι μόνο αυτό αλλά επιπλέον 3,6 δις προληπτικά μέτρα ο ρόλος του Τσακαλώτου και γενικά της κυβέρνησης ποιός ακριβώς είναι???? Δεν έχω καταλάβει???? Τι ακριβώς ρόλο επιτελεί ο Τσακαλώτος? Διερωτώμαι τι εντύπωση σχηματίζουν οι δανειστές στα Eurogroup για εναν υπουργό που δεν είναι δεν ειναι σε θέση να προωθήσει ουτε καν μια δική του θέση έστω και δευτερεύουσα.. ούτε καν έστω να διαμαρτυρηθεί...Αυτοσεβασμός δεν υπαρχει δηλ??? Ουτε καν στοιχειώδης???Η κυβέρνηση καθημερινά βιώνει τον απόλυτο ολοκληρωτικό εξευτελισμό και την απόλυτη απαξίωση..Και έπεται συνέχεια....
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Όσον αφορά, Νίκο, την αξιοπιστία των υπολογισμών της κυβέρνησης και της Eurostat, ο πίνακας, που αναδημοσιεύω, στο παραπάνω κείμενο, τα λέει και τα περιγράφει όλα.

Όλα όσα εκπέμπονται, από την κυβέρνηση και την γραφειοκρατία της Eurostat, είναι παραμυθολογήματα, τα οποία ξεπερνούν τα όρια της μυθομανίας. Δεν ισχύει τίποτε, από όσα, δημοσίως, ισχυρίζονται, για λόγους, καθαρά, προπαγανδιστικούς.

Ούτε πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα υπάρχει, ούτε τίποτε άλλο, από αυτά, που λένε. Απλώς, οι συριζαίοι τα έκαναν όλα χειρότερα, από αυτά, που βρήκαν.

Όσον αφορά το αν υπάρχει φιλότιμο και αυτοσεβασμός, στις τάξεις των κυβερνώντων, η απάντηση είναι εύκολη και προκύπτει, από τα δεδομένα :

Ούτε φιλότιμο, υπάρχει, στις τάξεις των αριστερών και δεξιών κυβερνητών αυτού του τόπου, ούτε αυτοσεβασμός, ούτε αξιοπρέπεια, ούτε ο,τιδήποτε άλλο ανάλογο, με αυτές τις ιδιότητες και αξίες.

Η μόνη υπαρκτή αξία, μεταξύ τους, είναι η λατρεία της κυβερνητικής και κρατικής εξουσίας. Τίποτε άλλο...

Ο χρήστης NF είπε…
Η ΕΥΠ εβαλλε κοριους στους υπαλληλους των δανειστων. So far so good. Ειναι λογικο, η Κυβερνηση θελει να ξερει τι σκεφτεται ο "αντιπαλος".

Μετα ομως τι κανει ο ηλιθιος ο Τσιπρας; Διαρρει μεσω τριτων τις υποκλοπες στα Wikileaks, και προσπαθει να το εκμεταλλευτει πολιτικα για να στριμωξει τους δανειστες!


Αποτελεσμα:
1. Οι εκπροσωποι των δανειστων πηραν τα μετρα τους για να μην τους κρυφακουει ο Τσιπρας. Χαθηκε το σπουδαιοτατο πλεονεκτημα της εκ των προτερων γνωσης των σκεψεων και προθεσεων του αντιπαλου που ειχε εξασφαλισει η ΕΥΠ, "καηκε" αυτη η σπουδαια πηγη πληροφοριων.

2. Οι δανειστες δε μασησαν, καταλαβαν αμεσως τι ειχε γινει, εγιναν εξω φρενων με αυτα τα φθηνα κολπα και θα σκισουν τον κωλο του Τσιπρα (και τον δικο μας......). Η ειρωνικη απαντητικη επιστολη της Λαγκαρντ τα λεει ολα.

Ο χρήστης NF είπε…
Ο Τσακαλωτος προσπαθει να αποφυγει το κλυσμα των 3,6 δισ. λεγοντας στους δανειστες οτι "η ελληνικη νομοθεσια δεν προβλεπει υπο αιρεση μετρα". Κανενα προβλημα Euclid, τοτε θα αλλαξει η ελληνικη νομοθεσια!
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Μεγαλύτερη βλακεία, από τον τρόπο, που διαχειρίστηκαν, οι συριζαιοι την (σωστή και επιβεβλημένη) υποκλοπή των συνομιλιών των ξένων δανειστών και ειδικά, του Δ.Ν.Τ., δεν μπορούσε να γίνει.

Προφανώς, η δημοσιοποίηση των τηλεφωνικών συνομιλιών Πόουλ Τόμσεν - Ντέλιας Βελκουλέσκου έγινε, μέσα σε συνθήκες πολιτικής απελπισίας, με την παλαιά λογική των συνδικαλιστών των φοιτητικών αμφιθεάτρων (δεν θα εκπλαγώ, εάν μάθω ότι, πίσω, από αυτή την ενέργεια, βρίσκεται αυτή η σιγανοπαπαδιά, ο ευρωσταλινικος Αλέκος Φλαμπουράρης, ή ο παλαιός μπρεζνιεφικος Γιάννης Δραγασάκης), του "ξεμπροστιασματος" των αντιπάλων, στα μάτια του ελληνικού εσωτερικού ακροατηρίου και - πολύ - λιγότερο, με σκοπό την διάσπαση του μετώπου των θεσμικών δανειστών της χώρας.

Ως εκ τούτου, διέπραξαν (ανάμεσα, στις πολλές άλλες), ακόμη, μια βλακεία, η οποία υπήρξε, προφανώς, αναποτελεσματική, αφού οι ξένοι δανειστές, παρά τις όποιες διαφορές τους, έχουν, προ πολλού, διαμορφώσει, μια μίνιμουμ κοινή βάση στις θέσεις τους, έναντι της ελληνικής πλευράς, από την οποία δεν πρόκειται να κάνουν πίσω.

Από την άλλη πλευρά και στο ελληνικό ακροατήριο, η ισχύς των συριζαιων είναι, πλέον, περιορισμένη και φθίνουσα, οπότε, τα όποια "κέρδη" είναι μικρά και επουσιώδη και εκ των πραγμάτων, έχουν, ήδη, εξανεμισθεί, ή και να μην έχουν, εντελώς, εξαφανισθεί, θα εξαερωθουν, ευθύς ως έλθει η επίσημη εξαγγελία και η εφαρμογή των νέων μέτρων της βαριάς, εξουθενωτικής και παρατεταμένης λιτότητας.

Δεν τους φταίει κανείς, για τα χάλια τους. Ας πρόσεχαν...
Ο χρήστης NF είπε…
Θα συμφωνησω απολυτα οτι η διαρροη των υποκλοπων της ΕΥΠ στα Wikileaks ειναι πραξη απελπισιας των ΣΥΡΙΖΑίων. Μωραινει Κυριος ους βουλεται απωλεσαι.

"Ευρωσταλινικοι" και "μπρεζνιεφικοι"; Ωστε τα γκρουπουσκουλα της Ανανεωτικης Αριστερας εκεινης της εποχης ειχαν περαιτερω υποδιαιρεσεις σε αλλα υπογκρουπουσκουλα και ανθυπογκρουπουσκουλα; Προφανως εσεις ξερατε απο μεσα την ανθρωπογεωγραφια του "χωρου", οποτε μπορειτε να μας δωσειτε εγκυρη πληροφορηση επι του σημαντικου αυτου ζητηματος αγαπητε!

Καποτε ειχα διαβασει μια συνεντευξη ενος κορυφαιου στρατηγου της KGB. Ειχε πει οτι προσεχαν πολυ πώς χρησιμοποιουσαν τις πληροφοριες των κατασκοπων τους στη Δυση, ωστε να μην τους "καψουν". Αν πχ επαιρναν πληροφοριες για επικειμενες αμερικανικες επιχειρησεις στο Βιετναμ, ενημερωναν μεν τους βιετναμεζους συμμαχους τους, αλλα δεν τους εδιναν πληρη πληροφορηση, ωστε να μην ψυλλιαστουν οι Αμερικανοι οτι οι απεναντι ηξεραν πραγματα που δεν επρεπε και αρχιζουν να ψαχνονται. Και οι ΣΥΡΙΖΑίοι τα διαρρεουν μονοι τους, λες και δεν θα τους επαιρναν οι παντες χαμπαρι. Ηλιθιοι με πατεντα!
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Ο όρος "μπρεζνιεφικός" αναφέρεται, στον Γιάννη Δραγασάκη. Ο όρος τον εκφράζει, πλήρως. Ήταν η ηχώ της μπρεζνιεφικής γραφειοκρατίας του Κ.Κ.Σ.Ε. και "παιδί" του Χαρίλαου Φλωράκη. Το γεγονός ότι, αργότερα, "πούλησε" τον Φλωράκη, αυτό συνέβη, διότι ο Δραγασάκης συνέπλευσε - μαζύ με πολλά άλλα αγαπημένα "παιδιά" του Φλωράκη -, με τους γκορμπατσωφικούς.

Ο όρος "ευρωσταλινικός" εκφράζει τους αποκαλούμενους, ως "ανανεωτικούς" του Κ.Κ.Ε. (Εσωτερικού). Αυτό το ρεύμα, το οποίο αποκλήθηκε, ως ευρωκομμουνισμός και εκφράστηκε, από τον Λεωνίδα Κύρκο, στην ουσία, αυτό, που εξέφρασε, ήταν η προχωρημένη αποσύνθεση του σταλινικού φαινομένου, την στιγμή κατά την οποία, εν μέρει, φαινομενικά και εν μέρει, πραγματικά, ερχόταν, σε σύγκρουση, με τον σταλινισμό. Οι ευρωκομμουνιστές ήσαν ένα φαινόμενο, ανάλογο, με την σοσιαλδημοκρατία και εξέφρασαν, πολύ χαρακτηριστικά, την αστικοποίηση του κομμουνιστικού κινήματος. Και είναι γεγονός ότι οι ευρωκομμουνιστές έχουν ενταχθεί, πλέον, πλήρως, στην σύγχρονη δυτική εκδοχή του γραφειοκρατικού καπιταλισμού.

Όμως, η ιστορική ρίζα των ευρωκομμουνιστών βρίσκεται, στον ίδιο τον Στάλιν (όσο και αν αυτό δεν τους αρέσει, όπως και δεν θα άρεσε, στον ίδιο τον Ιωσήφ Στάλιν, εάν ζούσε, αφού, ως φαινόμενο, προσπάθησε να τους εξαφανίσει). Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι το γεγονός ότι ο Ιωσήφ Στάλιν, υπήρξε ο πραγματικός εκφραστής των συγκεκριμένων πραγματικών, υλικών, άμεσων και στρατηγικών συμφερόντων της νεοπαγούς "σοβιετικής" γραφειοκρατίας, ως ηγεμονεύοντος κοινωνικού στρώματος, στην μετεπαναστατική Ρωσία, τα οποία εξέφρασε και ιδεολογικά, με την θεωρία για την "οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια μόνο χώρα", εισάγοντας ένα καίριο και βαθύτατο ρήγμα, στην διεθνιστική κομμουνιστική ιδεολογία. Αυτό ήταν που έπραξε ο Στάλιν (και εδώ δεν εξετάζω, επειδή, ιστορικά, δεν με ενδιαφέρει, τον βαθμό της διαύγειας και της συνειδητότητας, ως προς το τι έπραττε, του ίδιου του μπολσεβίκου ηγέτη και ο οποίος βαθμός διαύγειας και συνειδητότητας των πραττομένων του, βέβαια, παρουσίασε μια αξιοσημείωτη ποικιλότητα, κατά την πάροδο του χρόνου της ζωής του).

Σε αυτό το κομβικό σημείο βρίσκεται η ταύτιση του Ιωσήφ, με τους ευρωκομμουνιστές. Απλώς, αυτοί προχώρησαν, παραπέρα, την συλλογιστική του, εκφράζοντας τα ιδιαίτερα συμφέροντα της δικής τους "εθνικής" κομματικής γραφειοκρατίας, τα οποία δεν ταυτίζονταν (ή/και βρίσκονταν, σε αντίθεση), με τα συμφέροντα της "σοβιετικής" μητέρας τους.

Ο χρήστης NF είπε…
Ωστε ο Δραγασακης εγκατελειψε την "Ορθοδοξία" και πηγε με τους αιρετικους ρεβιζιονιστες; Ντροπη, ντροπη, ντροπη τετοιο παιδι, που τραγουδαει και ο Κηλαηδονης στα Μικροαστικα!
Ο χαρακτηρισμος "ευρωσταλινικοι" που αποδιδετε στην Ανανεωτικη Αριστερα ειναι ανακριβης και αδικος αγαπητε. Αφου τα τσουγκρισαν με τους Σοβιετικους και αναζητησαν θαλπωρη (και χρηματοδοτηση) συις φιλοξενες αγκάλες του Νικολάι Τσαουσεσκου και του Κιμ Ιλ Σουγκ!
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Έτσι, μου λένε και αυτοί - οι ευρωκομμουνιστές -, ότι τους αδικώ (όταν τους αποκαλώ ευρωσταλινικούς).

Δεν έχουν δίκιο. Και δεν έχουν δίκιο, επειδή έχουν κάνει μια επιδερμική ανάλυση, στο σταλινικό φαινόμενο, το οποίο συγχέουν, με τον μονοκομματισμό και την ολοκληρωτική κυριαρχία του κόμματος, πάνω στο κράτος και στην κρατικιστική οικονομία του "σοβιετικού" κομμουνισμού. Προφανώς, ο σταλινισμός είναι και αυτά, αλλά δεν είναι, μόνον αυτά. Και ούτε κυρίως, είναι αυτά. Αυτά είναι προϊόντα του λενινισμού. Ο Στάλιν, απλώς, τα συνέχισε, παραλαμβάνοντας την σκυτάλη, από τον Λένιν.

Η ιδιαίτερη ιστορική συνεισφορά του σταλινικού φαινομένου είναι το γεγονός ότι κατέστη η ιδεολογία της άρχουσας κομμουνιστικής κομματικής γραφειοκρατίας, με κεντρικό εργαλείο την θεωρία του Ιωσήφ Στάλιν, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σε μια, μόνο χώρα. Αυτό είναι το κεντρικό δόγμα του σταλινισμού. Και αυτό το δόγμα είναι εκείνο, το οποίο εξυπηρέτησε, πλήρως, τα συμφέροντα του νεοπαγούς εξουσιαστικού κοινωνικού στρώματος της γραφειοκρατίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, την οποία γέννησε ο λενινισμός (ως παραφυάδα των ιδεών του Καρλ Κάουτσκυ).

Πάνω σε αυτή την ιδεολογική βάση οικοδομήθηκε η "σοβιετική", η κινεζική και όλες οι λοιπές εκδοχές και συνεκδοχές του κομμουνισμού, έτσι όπως, ιστορικά, τον γνωρίσαμε, ως πράξη και ως λειτουργικό κοινωνικό σύστημα.

Αυτή η ίδια ιδεολογική βάση - η "θεωρία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, σε μια χώρα" του Ιωσήφ Στάλιν είναι η βάση και των ευρωκομμουνιστών. Εξ ού και τους αποκαλώ ευρωσταλινικούς. Επειδή συνέχισαν και προφανώς, επεξέτειναν το έργο του ιδεολογικού τους πατέρα, με τον οποίο ήταν, απόλυτα, φυσικό ότι, μέσα στην πορεία του χρόνου θα έρχονταν, σε αντιπαράθεση, εξ αιτίας της διαφορετικής και αντιθετικής αφετηρία των συμφερόντων, που αυτοί εκπροσωπούσαν, σε σχέση με τα συμφέροντα, που εκπροσωπούσε εκείνος.

Ως εκ τούτου, το ίδιο σταλινικοί, ιστορικά και ιδεολογικά, υπήρξε και η γιουγκοσλαβική κομματική και κρατική γραφειοκρατία, όπως και η ρουμανική, η κορεατική, αλλά και η κινεζική, χωρίς οι αντιπαραθέσεις του Τίτο, με τον Στάλιν να αλλάζουν το εσώτερο περιεχόμενο του τιτοϊσμού, ως μιας ιδιαίτερης παραλλαγής του σταλινισμού, με κυρίαρχο στοιχείο της τιτοϊκής ιδιαιτερότητας την πρώιμη συνειδητοποίηση, από πλευράς της κομματικής γραφειοκρατίας της Ένωσης Γιουγκοσλάβων Κομμουνιστών, των δικών της ξεχωριστών συμφερόντων, που είχε να υπερασπίσει (αλλά και της πρακτικής δυνατότητας, που είχε, για να υπερασπίσει αυτά τα συμφέροντα, αφού δεν υπήρχε στα γιουγκοσλαβικά εδάφη "σοβιετικός" στρατός κατοχής), κόντρα στις επιταγές της μητρικής "σοβιετικής" γραφειοκρατίας και του "γενάρχη" Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς.

Τέλος πάντων, όλα αυτά έχουν, μόνο, μια ιστορική αξία. Περισσότερα, για τον Στάλιν και το σταλινικό φαινόμενο, όποιος θέλει μπορεί να δει τα κείμενα : Ι. Β. Στάλιν : Μετρήθηκε, ζυγίστηκε και βρέθηκε ελλιπής. (Η σύγκρουση Στάλιν - Τρότσκυ, κατά την δεκαετία του 1920, η εδραίωση της κομματικής γραφειοκρατίας και τα περιορισμένα όρια ρεαλισμού του σοβιετικού καθεστώτος, με αφορμή μια συζήτηση, για τον σταλινισμό, στο Lenin Reloaded) και Ο Στάλιν, η θεωρία του "σοσιαλισμού σε μια χώρα", οι μεταπολεμικές σταλινικές δίκες και η προαναγγελία της διάλυσης του "υπαρκτού σοσιαλισμού".

Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο...
Ο χρήστης NF είπε…
Μπορειτε να τους λετε "ευρω-τσαουσεσκικους" ή "ευρω-κιμ-ιλ-σουγκ-ικούς", ειναι πολυ ακριβεστερη περιγραφη απο τον ορο "ευρωσταλινικοι", αφου οι ανθρωποι τα τσουγκρισαν με τον κακο σοβιετικο κομμουνισμο, και συνεπραξαν με χωρες οπου ο Σοσιαλισμος ειχε "ανθρωπινο προσωπο", οπως η Ρουμανια και η Βορεια Κορεα.

Αλλα τι ακουσαμε σημερα; Ο Τσιπρας ζητησε σημερα εκτακτη συνοδο Κορυφης! Ο ανθρωπος ειναι ηλιθιος με περικεφαλαια, εχει θολωσει το μυαλο του απο την απογνωση. Τι θα κανει εκει δηλαδη, θα κλαφτει στους Ευρωπαιους να μας λυπηθουν;
Αχ, αυτες η αιωνιες αυταπατες της ευρωκομμουνιστικης "Ανανεωτικης Αριστερας"........
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Ακόμα και να γίνει- γιατί δεν είναι βεβαιο - δεν πρόκειται να κερδίσει τίποτα διότι και πάλι θα του πουν να νομοθετήσει συγκεριμένα μέτρα για την κάλυψη των 3,6 δις που ενδεχόμενα απαιτηθούν σε περίπτωση που δεν επιτευχθουν οι στόχοι...Πλέον δεν έχει καμια απολύτως διαπραγματευτική δύναμη -οι δανειστές το ξέρουν πολυ καλά και τους ειναι εξαιρετικά εύκολο να τον φέρουν και πάλι σε απόλυτο αδιεξοδο-θα συρθεί εκ νεου σε συνομιλίες και προ τετελεσμένου γεγονότος θα βγει και θα πει -όπως πέρσυ- "υπέγραψα διότι αλλιώς θα κατέρεε η οικονομία και θα χρεωκοπούσαμε"..
Το εξαιρετικα ανησυχητικό είναι η αφαίμαξη των αποθεματικών φορέων και ασφαλιστικών ταμείων και νοσοκομέιων...Γινεται μεν με την δικαιολογία τψν υψηλότερων αποδόσεων στπυς λογαριασμόυς της ΤτΕ όμως αυτη η ρευτότητα προφανως πάει για να καλύψει τρέχουσες κρατικές ανάγκες συμπεριλαμβανωμένων τοκοχρεωλυσίων ...Αν δεν κλεισει η αξιολόγηση έγκαιρα και πάμε Ιούνιο που εχουμε πιο αυξημένες αναγκες για αποπληρωμές χρεων θα έχουμε απίστευτη ασφυξία ρευστότητας...Θα φτάσουμε στο απόλυτο αδιέξοδο!!
ΝΙΚΟΣ
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@ΝΙΚΟΣ

Η χρεωκοπια και η εξοδος απο το ευρω ειναι νομοτελειακως αναποφευκτη. Το ερωτημα δεν ειναι το αν αλλα το πότε. Το προβλημα ειναι οτι οι ΣΥΡΙΖΑίοι δεν εννοουν να συνελθουν απο τις αυταπατες, και να αντιληφθουν οτι:

1. Οι επιλογες ειναι δυο: Προσκυνημα στους δανειστες ή χρεωκοπια και δραχμη.
2. Οποιαδηποτε επιλογη και αν κανουν, ο βασικο κορμος του προγραμματος του ΔΝΤ θα πρεπει να εφαρμοστει. Επειδη το επιβαλλουν οι Δανειστες αν προσκυνησουν, και επειδη το επιβαλλει η Αναγκη αν χρεωκοπησουν.

Ο χρήστης NF είπε…
O Προεδρος του Ευρωπαϊκου Συμβουλιου Ντοναλντ Τουσκ απερριψε το αιτημα του Τσιπρα για Συνοδο Κορυφης. Απεριγραπτη ξεφτιλα των ΣΥΡΙΖΑίων, ολοι στις Βρυξελλες γελανε μαζι τους.

Κυκλοι Βρυξελλων: "Κατανοουμε την αναγκη εποικοινωνιακου σόου, αλλα......"
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
To πρόβλημα πιστεύω είναι η πλήρης ανυπαρξία διαπραγματευτικών ελιγμών εκ μέρους της κυβέρνησης..Δηλ δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑ απολύτως διαπραγματευτικό ατού...Το μόνο που φαντάζομαι οτι λένε είναι "δυσκολα περνάνε αυτά τα μέτρα απο τους βουλευτές μας....να τα εξομαλύνουμε..θα χουμε αντιδράσεις" ή "δεν προβλέπει η Ελληνική νομοθεσία ψήφιση υποθετικών μέτρων κλπ" Αυτά όμως δεν είναι διαπραγματευτικές τακτικές είναι περισσότερο παρακλήσεις για να τους λυπηθούν..Οι ευρωζωνίτες το καταλαβαίνουν πολύ καλά αυτό και τους παίζουν πολύ βασανιστικό παιχνίδι αντιλαμβανόμενοι οτι οι δικοί μας ειναι σε τραγικά δεινή θέση,δεν μπορούν να αντιδράσουν ή να αποτρέψουν τίποτα, και τελικά αργά ή γρήγορα συνθηκολογούν...Δηλ πλεον ειναι εμφανές- ίσως περισσότερο και απο πέρσυ- οτι οι Ευρωπαίοι εμφανώς συνειδητά επιδιώκουν τον πλήρη εξευτελισμό και την πλήρη διαπόμπευση της κυβέρνησης με κάθε τρόπο, με διαρροές κύκλων, αξιωματούχων κλπ...Ομως αυτά οι δικοί μας θα πρεπε να τα περιμένουν και θα πρεπε να είχαν σχέδιο αντιμετώπισης καθώς και ενναλακτικές....εφόσον δεν έχουν θα υποστούν τις συνέπειες σε όλη τους την έκταση...Ομως έπεται και συνέχεια...Οπως λέει και ο NF στο Spiegel δημοσιεύεται ότι οι Ευρωπαίοι δεν έχουν καμία διάθεση να προσφέρουν ξανά τη σκηνή για να κάνει σόου ο κ. Τσίπρας....Τα περιθώρια λιγοστεύουν και τα ψέμματα τελειώνουν...Ας πρόσεχαν...
ΝΙΚΟΣ



Ο χρήστης NF είπε…
@ΝΙΚΟΣ

Οι Ρωμαιοι σταυρωσαν τον Ιησου, και οι Ευρωπαιοι σταυρωνουν σαδιστικα τον Τσιπρα. Δειχνουν να το απολαμβανουν κιολας. Τωρα θα πληρωσει τα περυσινα. Οσο για τους ΣΥΡΙΖΑίους, μοιαζουν με βαρναλικους ηρωες, για να θυμηθω τον αγαπημενο ποιητη της Αριστερας: "Μοιραιοι,δειλοι και αβουλοι ανταμα, προσμενουν ισως καποιο θαμα." Αλλα τι θαυμα; Να ψηφισουν οι Βρεττανοι το Brexit; Να βγουν οι απλυτοι Ποδεμος στην Ισπανια; Να "σκασει" η Ισπανια;
Ο χρήστης ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ είπε…
Εσύ Τάσο και μερικοί άλλοι όπως ο Απόστολος Αποστολόπουλος βλέπετε την Σοβιετική ένση και την σημερινή Ρωσία χωρίς παρωπίδες και γυαλιά ιδεολογικώς χρωματισμένα
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Η "Σοβιετική Ένωση", ήταν αυτό, που ήταν και η μετασοβιετική Ρωσία είναι κάτι άλλο. Η δεύτερη, προφανώς, αποτελεί μια (μερική) συνέχεια της πρώτης, αλλά, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι η " Ε.Σ.Σ.Δ.". Αυτή την απλή αλήθεια οι Η.Π.Α. και οι Δυτικοί δεν θέλουν να την παραδεχτούν. Αλλά δεν θα μπορέσουν να την παρακάμψουν.

Όσον αφορά τους "δικούς" μας, αυτοί τρέμουν, στην ιδέα της νομοθέτησης των "προληπτικών" μέτρων των 3,6 δισ. €, που τους ζητούν οι ξένοι θεσμικοί δανειστές, διότι - πέραν όλων των άλλων - αντιλαμβάνονται ότι πρόκειται, για παρατεταμένα μέτρα λιτότητας διαρκείας, που θα αφορούν συνεχείς περικοπές μισθών και συντάξεων, τα οποία θα χρεώνονται, όταν θα λαμβάνονται, στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και στον ΣΥΡΙΖΑ (αλλά και στην Αριστερά), ακόμη και όταν η κυβέρνηση αυτή θα αποτελεί παρελθόν.

Όμως, ούτως, ή άλλως, την συμφορά, που τους περιμένει, δεν θα την αποφύγουν. Οι ξένοι δανειστές τους έχουν πάρει (προ πολλού) τις φανέλλες. Απλώς, τώρα, πάνε, για τα παρακάτω...
Ο χρήστης NF είπε…
Κυβερνητικος βουλευτης Παπαχριστοπουλος των ΑΝΕΛ:

"Η Κυβερνηση εβγαλε στη φορα τους διαλογους του ΔΝΤ!"

Και προσθεσε: "Τι άλλο μπορεί να κάνει η κυβέρνηση όταν έβγαλε στο φόρα το διάλογο Τόμσεν - Βαλκουλέσκου. Το παλεύει με νύχια κα με δόντια το ΔΝΤ. Πώς θα το έκαιγε διαφορετικά;"

http://www.protothema.gr/politics/article/575543/vouleutis-anel-i-kuvernisi-edose-sta-wikileaks-to-dialogo-tomsen-velkouleskou/

Ειδατε που σας τα ελεγα αγαπητε; :)))))))))

Μετα βεβαια ο Παπαχριστοπουλος καταλαβε τι βομβα αμολησε και πηγε να τα μαζεψει, "παραρμηνευθηκαν οι δηλωσεις μου, κλπ, κλπ." αλλα ολοι εχουν παρει χαμπαρι τι ακριβως εγινε.

Η ΕΥΠ εκανε καλα τη δουλεια της, εκανε τις υποκλοπες χωρις να παρει κανεις χαμπαρι, και εδωσε στην πολιτικη ηγεσια τις πληροφοριες χρειαζοταν. Ηταν αναγκη να την εκθεσει ο πανιβλακας Τσιπρας με αυτον τον τροπο; Και τωρα του βγηκε και το ονομα: "Ο Ριτσαρντ Νιξον της Ελλαδας"!
Ο χρήστης NF είπε…
@Tassosanastassopoulos

Σε συνεχεια οσων ειπαμε παραπανω θα ηθελα να ζητησω τα φωτα σας αγαπητε.

Ασφαλως θα ειδατε το χθεσινο ξεκατινιασμα Μιχαλολιακου-Βουτση στη Βουλη. Ο Βουτσης και οι ΣΥΡΙΖΑίοι εξαγριωθηκαν, επειδη ο Μιχαλολιακος ειπε οτι το ΚΚΕ εσωτερικου (ο προγονος του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδη) μετα τη διασπαση του 1968 εγκατεστησε την εδρα του στη Ρουμανια και τεθηκε υπο την αιγιδα του Τσαουσεσκου.

Γιατι τσαντιστηκαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι καιο Βουτσης; Τι απο οσα ειπε ο Μιχαλολιακος ειναι ψεμματα; Τιποτα αν κρινω απο οσα ειδα στον παρακατω συνδεσμο, οπυ βλεπουμε τους ηγετες του ΚΚΕ εσωτερικου να ποζαρουν πανευτυχεις διπλα στον "Νικόλα"!

http://leninreloaded.blogspot.gr/2014/03/blog-post_7021.html

Επισης, ως Προεδρος της Βουλης, εχει ο κ. Βουτσης εκ του Κανονισμου καμμμια αρμοδιοτητα ή δικαιοδοσια να σχολιασει και να κρινει την ιστορικη ακριβεια οσων ελεγε ο Μιχαλολιακος;
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Η αλήθεια είναι ότι, μετά την διάσπαση του Κ. Κ. Ε., το 1968, οι "ανανεωτικοί" του Λεωνίδα Κύρκου και του Μπάμπη Δρακόπουλου βρήκαν στήριξη στον Νικολάε Τσαουσέσκου. Αυτός τους χρηματοδότησε, επί πολλά έτη και μετά την μεταπολίτευση του 1974 και στήριξε την κυκλοφορία της "Αυγής", που ήταν το κομματικό έντυπο του Κ. Κ. Ε. (Εσωτερικού), προκαλώντας, εις τας δυσμάς του βίου του κόμματος των ευρωκομμουνιστών, την σφοδρή αντίδραση τμήματος των "Ρηγάδων". Χωρίς την βοήθεια του ρουμανικού Κ.Κ. (και όχι, μόνο), το Κ. Κ. Ε. (Εσωτερικού), κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα επιβίωνε.

Αλλά το πιο ενδιαφέρον, δεν είναι αυτό. Πολύ περισσότερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι, στην σύγκρουσή τους, με τους κολιγιαννικους, οι "ανανεωτικοί" στράφηκαν, στο Κ. Κ. Σ. Ε. του Λεονίντ Μπρέζνιεφ, ζητώντας την υποστήριξη της "σοβιετικής" γραφειοκρατίας και το πολύτιμο - για την επιβολή της κυριαρχίας τους, στις τάξεις των Ελλήνων κομμουνιστών και εν γένει, αριστερών - χρίσμα της "νομιμότητας" του τίτλου του Κ. Κ. Ε.

Φυσικά, ο Μπρέζνιεφ (με τους Σουσλωφ και Πονομαριωφ) τους απέπεμψε, διότι είχε το δικό του μαγαζάκι (αυτό του Κολιγιάννη), το οποίο και υποστήριξε.

Όλα αυτά έχουν αξία, επειδή δείχνουν ότι, τότε, το 1968, δεν ήσαν και τόσο, ιδεολογικοί οι λόγοι της εσωκομματικής σύγκρουσης, όσο παρουσιάστηκαν - και έγιναν - αργότερα.

Τώρα, όσον αφορά την αντίδραση του ευρωσταλινικού Βούτση, αυτή δεν με εντυπωσιάζει, καθόλου, αφού αυτός είναι ο χαρακτήρας του και έτσι αντιδρά, όταν του υπενθυμιζονται τέτοιου είδους οικεία κακά.

Έχει την μύγα και ως εκ τούτου, μυγιαζεται...

Ο χρήστης NF είπε…
Ωστε ετσι αγαπητε.

Ειλικρινα αυτο δεν το ηξερα αγαπητε!

Ωστε οι "Ανανεωτες" ζητησαν αρχικα τη στηριξη των Σοβιετικων, τους οποιους αργοτερα θα κατεκριναν με σφοδροτητα, και οταν δεν την πηραν στραφηκαν εναντιον τους, συμμαχησαν αρχικα με τους Ρουμανους συντροφους και επειτα ανακαλυψαν και τον "ευρωκομμουνισμο με το ανθρωπινο προσωπο" των δυτικοευρωπαϊκων ΚΚ !!

Χρειαζονταν ομως και χρηματα, και επειδη οι δυτικοευρωπαίοι συντροφοι ηταν στην Αντιπολιτευση και δεν ειχαν να δωσουν, κρατησαν και τους δεσμους με τον Τσαουσεσκου, χωρις τον οποιο δε θα ειχαν ουτε χαρτι για να τυπωσουν την "Αυγη"!

Και η πλακα ειναι οτι η ΕΣΣΔ του Μπρεζνιεφ (1964-1982) ηταν μια μαλλον ηπιοτερη κομμουνιστικη δικτατορια απο τη Ρουμανια του Τσαουσεσκου!

Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, σχετικά, με τους Έλληνες "ανανεωτικους".

Αλλιώς ξεκίνησαν και αλλού τους πήγε ο δρόμος...

Ο χρήστης NF είπε…
Αμολησατε βομβα αγαπητε.

Αυτα με τον Τσαουσεσκου ειναι λιγο πολυ γνωστα. Αλλα αυτο που ειπατε, οτι οι "Ανανεωτικοι" πηγαν και αυτοι να ζητησουν τις σοβιετικες ευλογιες, και μονο οταν εφαγαν πορτα απο τον Μπρεζνιεφ το γυρισαν στην αντισοβιετικη κριτικη και στον ευρωκομμουνιστικο "σοσιαλισμο με ανθρωπινο προσωπο", αυτο δεν το ειχα ακουσει πουθενα μεχρι σημερα!

Και δεν ντραπηκαν μετα οι μασκαραδες να το παιζουν οι "καλοι", οι "ανθρωπιστες", κλπ, κλπ, ενω ριξανε στους "Ορθοδοξους" του τη ρετσινια των "κακων", των "αυταρχικων", των "δογματικων", των "σοβιετικων ανδρεικελων", των μπηξε, των δειξε..........

Τωρα καταλαβα γιατι τους απεχθανονταν τοσο πολυ οι "Ορθοδοξοι" του ΚΚΕ εξωτ. Και με το δικιο τους..........

Αλλα για δειτε εδω:
https://en.wikipedia.org/wiki/Romania-IMF_relations
https://en.wikipedia.org/wiki/1980s_austerity_policy_in_Romania

Τη δεκαετια του 1980 λοιπον ο Tσαουσεσκου εφαρμοσε ενα απιστευτα σκληρο οικονομικο προγραμμα για να πληρωσει τα δανεια που ειχε παρει απο τις δυτικες τραπεζες και το ΔΝΤ, με αποτελεσμα α) να εξοφλησει ολα τα χρεη και β) να οδηγηθει στην εξαθλιωση ο πληθυσμος

Ειναι γνωστο που κατεληξε αυτο. Ας ελπισουμε να μην εχουν οι "ανανεωτικοι" το τελος του πολιτικου τους προστατη και προπάτορα!
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Η στροφή των "εσωτερικάριων", στο Κ. Κ. Σ. Ε., με σκοπό να αποσπάσουν την υποστήριξη της "σοβιετικής" γραφειοκρατίας, ήταν κάτι το, απολύτως, φυσιολογικό, αφού, με αυτό τον τρόπο, θα έπαιρναν την σφραγίδα της νόμιμης ηγεσίας του Κ. Κ. Ε., επειδή, στα μάτια των κομματικών μελών και των οπαδών του κόμματος, η "σοβιετική" ηγεσία είχε τεράστια απήχηση.

Οι μετέπειτα "ανανεωτικοί" ήξεραν, πολύ καλά, αυτή την επικρατούσα κατάσταση και απευθύνθηκαν, στην ηγεσία του Κ. Κ. Σ. Ε., θεωρώντας ότι μπορούσαν να διαπραγματευθούν, με αυτήν, επειδή, υποτίθεται ότι είχαν την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής του Κ. Κ. Ε. η οποία υποτίθεται ότι εξέφραζε την ευρύτερη κοινή γνώμη του κόμματος, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό), ενώ οι κολιγιαννικοι υποτίθεται ότι επικρατούσαν, μόνο, στο Πολιτικό Γραφείο.

Εννοείται, βέβαια, ότι έφαγαν πόρτα, από τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και την δική του ομάδα, η οποία αδιαφορούσε, για πλειοψηφίες και μειοψηφίες, αφού, σωστά, θεωρούσε ότι το Κ. Κ. Ε. ήταν ένα από τα πολλά παραρτήματα του Κ. Κ. Σ. Ε. και δεν επιθυμούσε να διαπραγματευθεί, με οποιονδήποτε, το δικαίωμα της, εκάστοτε, "σοβιετικής" ηγεσίας να ορίζει την ηγεσία του Κ. Κ. Ε. Και αυτό, άλλωστε, συνέβη, μέχρι, σχεδόν, την εκπνοή του Κ. Κ. Σ. Ε., αφού η μόνη γενική γραμματέας του Κ. Κ. Ε., που εκλέχθηκε, χωρίς την έγκριση του αρμοδιου Τμήματος των Εξωτερικών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του παλαιποτε μπολσεβίκικου κόμματος ήταν η Αλέκα Παπαρήγα, την οποία επέβαλε ο Χαρίλαος Φλωράκης, με την υποστήριξη της μειοψηφίας της ηγεσίας του Κ. Κ. Σ. Ε.

Ως εκ τούτου, το 1968, οι "ανανεωτικοί" δεν είχαν - και δεν μπορούσαν να έχουν - καμμία τύχη. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, τοτε, που η Ελλάδα βρισκόταν, υπό καθεστώς στρατιωτικής δικτατορίας.



Ο χρήστης NF είπε…
Ας δεχθουμε οτι επρεπε να ζητησουν την αδεια της "Μητροπολεως". Αφου δεν την πηραν, γιατι αρχισαν μετα την πολεμικη κατα των Σοβιετικων, τους οποιους προηγουμενως προσκυνουσαν και εγλειφαν για να παρουν αυτοι το χρισμα;

Και βγηκαν μετα οι μασκαραδες και ελεγαν οτι ο δικος τους ευρωκομμουνισμος ειχε "ανθρωπινο προσωπο" επομενως ο σοβιετικος κομμουνισμος ειχε κακο και απανθρωπο προσωπο. Δηλαδη οταν πηγαιναν ως ταπεινοι ικετες στους Αγιους Τοπους (ΕΣΣΔ) και εγλειφαν και προσκυνουσαν την Αγια Τριαδα (Μπρεζνιεφ-Κοσυγκιν-Ποντγκορνι) για να τους δωσει το χρισμα, τοτε ο σοβιετικος κομμουνισμος δεν ειχε απανθρωπο προσωπο;

Εξαλλου απο την μακρα εμπειρια τους οι "Ανανεωτικοι" θα επρεπε μαλλον να ξερουν οτι η Μοσχα ουδολως ενδιαφεροταν για τις "πλειοψηφιες" και τους συσχετισμους στα οργανα του ελλαδικου Κομματος, που αλλωστε ηταν γνωστο πώς διαμορφωνονταν. Το λετε και εσεις αγαπητε: ".....υποτιθεται οτι πλειοψηφουσαν...." Το ΚΚΣΕ απλως διοριζε με φιρμανι ΓΓ του ΚΚΕ οποιον γουσταρε. Οι κλαψες των "ανανεωτικων" οτι επεσαν δηθεν θυματα αντιδημοκρατικων μεθοδευσεων ενω πλειοψηφουσαν -υποτιθεται- στην Κ.Ε., δεν ειναι καθολου πειστικες. Ηξεραν εξαρχης τους κανονες του παιχνιδιου, και μαλλιστα αρχικα προσπαθησαν να τους εκμεταλλευτουν προς οφελος τους.........

Αληθεια αγαπητε, λυστε μου αλλη μια απορια. Οι "ανανεωτες" βγηκαν απο την ιδια μητρα με τους "Ορθοδοξους". Πώς συνεβη οι "ανανεωτικοι" να γινουν η "Αριστερα των σαλονιων", οι εκλεπτυσμενοι και οι κουλτουριαρηδες, ενω οι "Ορθοδοξοι" του "Εξωτερικου" να ειναι οι αξεστοι, οι τραχεις, οι καραβλαχοι, οι μπαναλ, οι "λαϊκοι";
Ο χρήστης TassosAnastassopoulos είπε…
Εκείνη την εποχή, μέχρι που διαγράφηκαν οι Μήτσος Παρτσαλίδης, Ζήσης Ζωγράφος και Πάνος Δημητρίου, από το Πολιτικό Γραφείο της Κ.Ε. του Κ.Κ.Ε. (Φεβρουάριος 1968), κατά την διάρκεια της 12ης Ολομέλειας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, που έγινε στην Βουδαπέστη - ένα γεγονός, το οποίο αποτέλεσε την έναρξη της διάσπασης του Κ.Κ.Ε. -, οι "ανανεωτές" είχαν την αυταπάτη ότι μπορούσαν να διαπραγματευθούν, με την ηγεσία του Κ.Κ.Σ.Ε., και να τους δοθεί το χρίσμα της κομματικής νομιμότητας.

Μην σου φαίνεται παράξενη αυτή τους η αυταπάτη. Εκείνη την ταραγμένη εποχή, οι "ανανεωτές" έβλεπαν ότι και η ηγεσία του Κ. Κ. Τσεχοσλαβακίας, υπό τον Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, διαπραγματεύονταν, με τον Λεονίντ Μπρέζνιεφ και φαινόταν ότι μπορούσε να επιβάλει αρκετά πράγματα, στην "σοβιετική" ηγεσία, που δεν της ήσαν αρεστά.

Έτσι και οι "ανανεωτές" νόμισαν ότι είχαν χώρο, για να κάνουν τις δικές τους διαπραγματεύσεις, με την ηγεσία του Κ.Κ.Σ.Ε. Έσφαλαν. Όπως έσφαλαν και οι Τσεχοσλοβάκοι.

Τώρα, όσον αφορά, το γιατί οι "ανανεωτές" έγιναν σκυλάκια και αξιοθέατα των εντόπιων αστικών καναπέδων, μετά την μεταπολίτευση του 1974, είναι κάτι το φυσιολογικό, ως προς την εξήγηση των αιτιών του και προφανώς, οφείλεται, στην υποστήριξη, που είχε, από την "Ε.Σ.Σ.Δ." και τις χώρες του "σοσιαλιστικού στρατοπέδου", η "σοβιετική" εκδοχή του ελληνικού κομμουνισμού, που εκπροσωπούσε η ηγεσία του νόμιμου Κ.Κ.Ε., υπό τον Χαρίλαο Φλωράκη, μετά την εκδίωξη του Κολιγιάννη, από την θέση του γενικού γραμματέα του κόμματος, το 1973.

Με δεδομένη την πίστη των Ελλήνων κομμουνιστών, στην "Σοβιετική Ένωση" και την αίγλη που είχε η "σοβιετική" ηγεσία, στον χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς, οι "ανανεωτές" δεν είχαν καμμία τύχη, ως Κ.Κ.Ε. (Εσωτερικού).

Μπορούσαν να έχουν τύχη, ως μη κομμουνιστές, δηλαδή, ως σοσιαλιστές. Αλλά, λόγω των δικών τους ιδεολογικών αγκυλώσεων, έκαναν πολλά χρόνια, για να το καταλάβουν. Και όταν η ηγετική ομάδα των "ανανεωτών", υπό τον Λεωνίδα Κύρκο, το κατάλαβε, ήταν, πλέον, αργά, γι' αυτούς. Την θέση της σοσιαλιστικής συνιστώσας, στον χώρο της Αριστεράς, τους την είχε φάει, επιδεξιότατα, ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ως εκ τούτου, επειδή οι δικές τους πολιτικές θέσεις, λόγω του εναγκαλισμού τους, με τον ευρωκομμουνισμό και την υποστήριξη της Ε.Ε., κατέληξαν να βρίσκονται, στο κέντρο του ελληνικού πολιτικού φάσματος, οι ορφανοί και ανέστιοι "ανανεωτές" του Λεωνίδα Κύρκου βρήκαν ευήκοα ώτα και υποστήριξη από την "ευρωπαϊστική" κυβερνώσα δεξιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή και τον σύστοιχο ελληνικό αστισμό, που αυτή εκπροσωπούσε...


Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

21/5/2023 : Ολέθρια συντριβή - στα όρια της διάλυσης - του ΣΥΡΙΖΑ, (με 20,07%), όπου πέφτει η αυλαία, με την πληρωμή του λογαριασμού της σύγχρονης “Συμφωνίας της Βάρκιζας” του καλοκαιριού του 2015. Τεράστια η προσωπική νίκη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας, με 40,78%, (ΠΑΣΟΚ 11,53%, ΚΚΕ 7,20%, Ελληνική Λύση 4,46%, ΝΙΚΗ 2,93%, Πλεύση Ελευθερίας 2,87%, ΜΕΡΑ25 2,59%), ακριβώς, επειδή στερούντο αντιπάλου. (Και φυσικά, οι δημοσκοπήσεις, πήγαν όλες, στα σκουπίδια).

Μιλώντας, για “το στάδιο, στο οποίο δεν θα χρειάζεται να υπάρχουν αφεντικά και δούλοι, επειδή οι σαΐτες θα υφαίνουν μόνες τους”. Από αυτόν τον ορισμό του Αριστοτέλη, για το καθεστώς της ελεύθερης κοινωνίας (που νοείται ως αναρχική/αντιεξουσιαστική), στον μουτουαλισμό του Pierre-Joseph Proudhon και από την δραστική μείωση του χρόνου εργασίας, που περίμενε ο John Maynard Keynes, στο σήμερα και στους μελλοντικούς καιρούς).

Βουλευτικές εκλογές 25/6/2023 : Ο Αλέξης Τσίπρας, που, στις 8/6/2016, πούλησε, στον Λάτση, την έκταση στο Ελληνικό, με 92 € το τμ, ενώ το 2014 έλεγε ότι “αν υπογράψω ιδιωτικοποιήσεις στο Ελληνικό, τότε καλύτερα να ψηφίσετε Σαμάρα”, δεν δικαιούνται αυτός και η ηγετική ομάδα του ψευδεπώνυμου ΣΥΡΙΖΑ να ομιλούν, για την τωρινή εκλογική καταστροφή του κόμματος, που, φυσικά, πρόκειται να έχει και συνέχεια…