Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πάρει την πρωτιά. Το ζήτημα είναι, αν το θέλει. (Η παράσταση νίκης στις δημοσκοπήσεις δίνει ένα προβάδισμα στην Ν.Δ., αλλά...)

Οι βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 είναι εξαιρετικά απρόβλεπτες. Στην κοινωνία φαίνεται ένα καταγεγραμμένο ρεύμα, που δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται. Στις δημοσκοπήσεις, όμως, δεν φαίνεται κάτι τέτοιο. Και όταν λέω ότι στις δημοσκοπήσεις δεν φαίνεται κάτι τέτοιο, δεν αναφέρομαι στην καταγεγραμμένη πρόθεση ψήφου, ή στην εκτίμηση εκλογικής επιρροής, που καταγράφουν οι διάφορες εταιρίες. Σε αρκετές από αυτές τις μετρήσεις και εκτιμήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει την πρωτιά (σε κάποιες από αυτές, μάλιστα η απόσταση από τη Ν.Δ. είναι σαφής, αφού η Public Issue και η VPRC των κυρίων Μαυρή και Βερναρδάκη, αντίστοιχα, εμφανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ με ποσοστά της τάξης του 31,5% και την Ν.Δ. μακριά πίσω, με ποσοστά από 26, έως 29%), ενώ σε άλλες - που είναι και οι περισσότερες - η Ν.Δ. φαίνεται να προηγείται, λίγο ή πολύ, με μικρή διαφορά.

Δεν είναι, όμως, εκεί η ουσία του προβλήματος. Τα ποσοστά, στην διάρκεια κάθε προεκλογικής περιόδου, αλλάζουν, από μέρα σε μέρα. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αλλάζουν αυτόν τον καιρό, σε αυτήν την προεκλογική περίοδο, με δεδομένη την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην κοινωνία μας, η οποία διακατέχεται από έντονα συναισθήματα οργής και φόβου. Ως εκ τούτου και με δεδομένο το γεγονός ότι όλες οι εταιρίες δημοσκοπήσεων εξυπηρετούν ή/και είναι συνδεδεμένες με κάποια οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, που επηρεάζουν την καταγραφή των δεδομένων των μετρήσεών τους (οι δημοσκοπήσεις, πολύ περισσότερο τώρα, είναι πειραγμένες, διότι δεν είναι δυνατόν, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα μέτρησης η μία εταιρία να εμφανίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται με 6 μονάδες διαφορά, από τη Ν.Δ. και μια άλλη εταιρία να δίνει προβάδισμα στη Ν.Δ. με 4 μονάδες απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι μετρήσεις αυτές είτε έχουν διενεργηθεί από ανίκανους, είτε είναι πειραγμένες. Και επειδή, οι δημοσκόποι - όσα λάθη και αν κάνουν - ξέρουν την δουλειά τους, είναι προφανές ότι, στην συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχουμε να κάνουμε με ένα απλό λάθος, ούτε με το γεγονός ότι αυτοί, που έκαναν τις έρευνες αυτές, είναι άσχετοι. Προφανώς, έχουμε να κάνουμε με το γεγονός ότι κάποιες από τις δημοσκοπήσεις - ή όλες τους - είναι πειραγμένες και ως εκ τούτου, αποτελούν μηχανισμούς προπαγάνδας και εργαλεία επηρεασμού του εκλογικού σώματος, διαμορφώνοντας ένα κλίμα, που εξυπηρετεί εκείνους που πληρώνουν), οι καταγραφές της πρόθεσης ψήφου, ή της εκτίμησης εκλογικής επιρροής δεν είναι σημαντικές.

Σημαντική, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, είναι πάντα η παράσταση νίκης, η οποία καταγράφει την εκτίμηση των ψηφοφόρων, για το πιο κόμμα θα κατακτήσει την πρώτη θέση. Και μέχρι τώρα, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, που διεξήχθησαν από το 1974, μέχρι και την τελευταία εκλογική αναμέτρηση της 6/5/2012, ουδέποτε διεψεύσθη αυτό που κατά την διάρκεια όλων αυτών των προεκλογικών αναμετρήσεων, καταγράφηκε ως παράσταση νίκης. Πάντοτε, ακόμα και στην πιο αμφίρροπη εκλογική μάχη, όπως εκείνη του Απριλίου του 2000, που το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη νίκησε τη Ν.Δ. του Κώστα Καραμανλή, με μια διαφορά της τάξης του 1,05%, η καταγεγραμμένη, από όλες τις εταιρίες, παράσταση νίκης έδινε με σιγουριά τον νικητή - αυτόν δηλαδή που θα καταλάμβανε την πρώτη θέση.

Στην παρούσα εκλογική αναμέτρηση όλες οι καταγραφές της παράστασης νίκης, από όλες τις εταιρίες, δείχνουν πρωτιά της Ν.Δ. του Αντώνη Σαμαρά - αν εξαιρέσουμε τις εντελώς αρχικές, όπου στα μέσα Μαΐου, προηγείτο ο ΣΥΡΙΖΑ στην παράσταση νίκης, κάτι που αναστράφηκε, όταν βγήκαν οι δημοσκοπήσεις, που κατέγραφαν πρωτιά της Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου.

Το στοιχείο αυτό δίνει ένα προβάδισμα στην Ν.Δ., έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά, με δεδομένη την εξαιρετικά αβέβαιη συμπεριφορά του εκλογικού σώματος, το οποίο στις εκλογές της 6/5/2012 ανέτρεψε την αναμενόμενη ως βέβαιη, κατάκτηση της δεύτερης θέσης από το ΠΑΣΟΚ και την έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν εμφανιζόταν, ως σίγουρος, ούτε για την κατάκτηση της τρίτης θέσης, δεν διασφαλίζει καθόλου την πρωτιά της Ν.Δ. Πολύ περισσότερο, που ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται να έχει την προτίμηση όσων δηλώνουν, ακόμη, αναποφάσιστοι. (Αν και η - τώρα εμφανιζόμενη - κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, το οποίο μπορεί να πέσει ακόμη και κάτω από το 10%, πιθανότατα να ευνοήσει την Ν.Δ., αφού συντηρητικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, μπροστά στον φόβο μιας εξόδου από την ευρωζώνη, φαίνεται ότι μπορεί να ενισχύσουν την κάλπη της Ν.Δ.).

Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας μπορούν, λοιπόν, να σπάσουν το μειονέκτημα που καταγράφεται από την παράσταση νίκης και να πάρουν την πρωτιά στις εκλογές της ερχόμενης Κυριακής. (Το αν το θέλουν, αυτό είναι κάτι άλλο).

Ας δούμε, όμως ένα κείμενό μου το οποίο αναρτήθηκε, ως σχολιασμός στην "ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΟ" στις 9 και 10/6/2012, στο άρθρο : "Το αποτέλεσμα της μικροκομματικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ: Μια τρύπα στο νερό - που απειλεί όμως να καταπιεί την λαϊκή εντολή" http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/2012/06/blog-post_4799.html :


"Γιώργο, καλά έκανες και έγραψες το ποσοστό (που επιθυμείς να μετρηθεί στην κάλπη) του ΣΥΡΙΖΑ.


Μιλάς για 22%. (Προφανώς, δεν σου αρέσει, ούτε αυτό το ποσοστό. Θα το προτιμούσες πολύ μικρότερο, αλλά η κάλπη δεν φαίνεται να σου κάνει το χατήρι). Αλλά και αυτό το ποσοστό δεν είναι κακό ποσοστό. Και σίγουρα είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις 6/5/2012.


Δυστυχώς, θα σε λυπήσω, ακόμα περισσότερο, διότι το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Υπό προϋποθέσεις, μπορεί να ξεπεράσει το 30%, ενώ θα είναι μεγαλύτερο από το 25%.


Φυσικά, ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει την τύχη του στα χέρια του, έχοντας μια συνεχή ανοδική τάση και μεγαλύτερα περιθώρια άντλησης ψήφων από τη Ν.Δ., από τους αναποφάσιστους, στους οποίους έχει την εύνοια για προτίμηση.


Και η Ν.Δ. βέβαια, δεν θα πέσει κάτω από το 26% και μπορεί να φθάσει και αυτή στο 30%.


Η παρούσα τάση ποσοστών των δύο κομμάτων φαίνεται να είναι : 28% για τον ΣΥΡΙΖΑ και 28% για την Ν.Δ.


Ως εκ τούτου, η εκλογική μάχη θα είναι αμφίρροπη, αφού οι τάσεις του εκλογικού σώματος είναι πολλές και ποικίλες. (Π.χ. ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ κατευθύνονται στην Ν.Δ., ενώ ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής στον ΣΥΡΙΖΑ, με διαφορεικά κριτήρια, για κάθε ένα από τα δύο αυτά ρεύματα μετακίνησης, αφού στην Ν.Δ. στρέφονται συντηρητικοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, που φοβούνται μια έξοδο της χώρας από το ευρώ, ενώ το ρεύμα των ψηφοφόρων της Χρυσής Αυγής, προς τον ΣΥΡΙΖΑ κινητροδοτείται από την επιθυμία τους να καταργηθεί το Μνημόνιο, κάτι που - κατά την γνώμη τους μπορεί να γίνει με την πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ).


Το ΠΑΣΟΚ πάει για ποσοστά, ακόμα πιο χαμηλά, από το 13,1%, που πήρε στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Θα είναι θαύμα, εάν μπορέσει να συγκρατήσει το ποσοστό του, αφού χάνει ψήφους, κυρίως, προς Ν.Δ., αλλά, εσχάτως και προς ΔΗΜΑΡ.


Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες φαίνεται ότι θα κινηθούν κοντά στο 7% και η ΔΗΜΑΡ θα πιεστεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, όπως προανέφερα, θα πιέσει και αυτή το ΠΑΣΟΚ. Αν καταφέρει να πιάσει το ποσοστό της 6/5/2012, θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη. Όπως ευχαριστημένο θα πρέπει να είναι και το ΚΚΕ, αν καταφέρει να ξεπεράσει το 5%.


Οι χρυσαυγίτες, παρά τους τραμπουκισμούς του Κασιδιάρη - ίσως και εξ αιτίας αυτών των τραμπουκισμών - δεν θα πέσουν από το 4,5%. Δεν ήλθαν ως διάττοντες αστέρες. Ήλθαν για να μείνουν. Και θα μείνουν.


Οι Οικολόγοι Πράσινοι θα καταποντισθούν και αν πιάσουν το 1,5%, θα πρέπει να είναι ευχαριστημένοι, αφού χάνουν ψήφους προς ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ. και ΔΗΜΑΡ, ενώ στο 1% θα πρέπει να πρέπει να κυμανθεί το ποσοστό του κόμματος του Γιώργου Καρατζαφέρη.


Τέλος, οι Θάνος Τζήμερος - Στέφανος Μάνος - Γρηγόρης Βαλλιανάτος δεν φαίνεται να μπορέσουν να φθάσουν το όριο του 3%.


Εν κατακλείδι, στις βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πάρει την πρώτη θέση και το bonus των 50 εδρών. Έχει όλη την δυναμική, για να το επιτύχει, αφού αυτό απαιτεί η λογική της ψήφου του εκλογικού σώματος της 6/5/2012.


Όπως έγραψα πιο πάνω η τύχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι στα χέρια του. Μόνο του πρόβλημα (το οποίο δεν είναι μικρό - αντιθέτως είναι μεγάλο) είναι το καταγεγραμμένο γεγονός ότι η Ν.Δ. προηγείται στην παράσταση νίκης. Και μέχρι τώρα, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, όποιος προηγείτο στην παράσταση νίκης, αυτός έπαιρνε και τις εκλογές.


Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει ένα ντεζαβαντάζ, έναντι της Ν.Δ. Αλλά ένα ανάλογο ντεζαβαντάζ είχε και έναντι του ΠΑΣΟΚ, στις βουλευτικές εκλογές της 6/5/2012, όταν ουδείς, μέχρι το τέλος, πίστευε, ούτε, φυσικά, μπορούσε να προβλέψει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε την δεύτερη θέση από το κόμμα του Βαγγέλη Βενιζέλου. Και όμως, το έπραξε!


Με αυτό δεδομένο και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι συνθήκες, μέσα στις οποίες διεξάγονται οι βουλευτικές εκλογές της 17/6/2012 είναι εντελώς ασυνήθεις και πρωτοφανείς, ως προς την πολιτική και την εκλογική συμπεριφορά ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, δεν μπορεί να αποκλειστεί - το αντίθετο μάλιστα, είναι, αρκούντως, πιθανό - μια νέα ανατροπή της σειράς των κομμάτων στην εκλογική προτίμηση των πολιτών αυτής της χώρας, πολύ περισσότερο, εάν αυξηθεί η συμμετοχή των πολιτών στις κάλπες της 17/6/2012.


Αλλά, μέχρι την 17/6/2012, έχουμε αρκετόν καιρό, ακόμα. Μέσα σε αυτές τις ημέρες, που απομένουν, θα μορφοποιηθεί η εκλογική στάση των αναποφάσιστων (στην πραγματικότητα των διστακτικών να πουν την γνώμη τους) ψηφοφόρων. Ως εκ τούτου, απαιτείται υπομονή.


Σε κάθε περίπτωση, όμως, ακόμα και αν ο ΣΥΡΙΖΑ βγει δεύτερος, πίσω από την Ν.Δ., η επιτυχία του θα είναι τεράστια και άνευ προηγουμένου, αφού θα έχει αποκτήσει ένα εκλογικό και πολιτικό ακροατήριο, το οποίο ουδέποτε είχε ονειρευτεί, ακόμα και στα πιο τρελλά του όνειρα.


Αν μάλιστα, πάρει την πρωτιά, τότε θα έχει συμβεί η πιο απίστευτη και η πιο γοργή πολιτική ανατροπή, όχι μόνον στα ελληνικά πολιτικά χρονικά, αλλά και στα παγκόσμια. Δεν είναι εύκολο, δεν είναι καθόλου βέβαιο, αλλά είναι όμως, πολύ πιθανό. (Και, όπως έχω ξαναγράψει, θα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρον, το ελάχιστα πιθανό - έως απίθανο - ενδεχόμενο μιας αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ).


Σε κάθε περίπτωση, όμως, είτε βγει πρώτος, είτε βγει δεύτερος, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος.


(Το πως θα διαχειρισθεί αυτή την νίκη δεν είναι του παρόντος. Είναι ένα άλλο ζήτημα, την εξέλιξη του οποίου μένει να την δούμε. Και μια πιθανή αποτυχία του να διαχειρισθεί αυτή την νίκη δεν αλλάζει το μέγεθος αυτού του απίστευτου κατορθώματος, που έφερε σε πέρας)...




ΥΓ : Το 35% για τον ΣΥΡΙΖΑ, μου φαίνεται κάπως υπερβολικό. Το τι εκτιμώ για τα εκλογικά πράγματα της χώρας το έχω γράψει. Αλλά, για να το λες εσύ, αυτό που λες και που το μετράς, όπως το μετράς, ίσως κάτι περισσότερο, από μένα, να ξέρεις. Οπότε : No comment.

Όσον αφορά το ΕΚΜ, ρώτησε τους Συριζαίους. Πιθανολογώ ότι αυτοί θα γνωρίζουν να σου πουν.


Όσον αφορά το "βαθύ ΠΑΣΟΚ", το περιεχόμενο, που η τρέχουσα πολιτική ανάλυση (δηλαδή η τρέχουσα προπαγάνδα) έχει δώσει στον όρο αυτόν, όταν αναφέρεται σε μετακινηθέντα, ή υπό μετακίνηση, κοινωνικά στρώματα, που έως πρόσφατα ψήφιζαν και στήριζαν το ΠΑΣΟΚ και τα οποία, τώρα, αλλάζουν την πολιτική τους συμπεριφορά (είτε αυτά τα στρώματα ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ή την ΔΗΜΑΡ, ή την Χρυσή Αυγή, ή την Ν.Δ.), είναι αφελής και αβαθής, από κοινωνιολογική άποψη. Ως εκ τούτου, οποιαδήποτε αναφορά στον όρο αυτόν είναι περιττή, άνευ ουσίας και ανάξια σχολιασμού.

Και τούτο διότι, προς το παρόν, το όποιο "βαθύ ΠΑΣΟΚ", δηλαδή ο πυρήνας του κόμματος αυτού (οι εθισμένοι στον κυβερνητισμό αξιωματούχοι του), παραμένει - προς το παρόν - στο ΠΑΣΟΚ, ελπίζοντας, βραχυπρόθεσμα, σε ένα κόκκαλο από την εξουσία, ως συμπλήρωμα κάποιου κυβερνητικού σχήματος, που θα έχει ως κορμό την Ν.Δ., ή τον ΣΥΡΙΖΑ (ή και τους δύο μαζί) και μεσοπρόθεσμα στην παλινόρθωση του παλαιού δικομματισμού, αφού ελπίζουν ότι το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ θα αποδειχθεί ότι είναι ένας διάττων αστέρας, που, σύντομα, θα εξαφανισθεί και η πολιτική ζωή θα επανέλθει στην παλαιά "καλή" εποχή της κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ και της νομενκλατούρας του.




Οψόμεθα.."