Ο ΓΑΠ, το Δ.Ν.Τ. και οι ... αβανταδόροι του! (Μια συνέχεια σε μια παλιά συζήτηση, γύρω από ένα άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη).
"Θράσος; Ποιό θράσος;
Δεν υπάρχει κανένα θράσος, αγαπητέ φίλε, διότι φροντίζω να μην είμαι θρασύς και να παραμένω, κατά το δυνατόν, ψύχραιμος.
Και φυσικά, δεν υπάρχει ούτε … Δ.Ν.Τ. – εκτός αν ο κ. Πάσχος και εσύ μιλάτε, για έναν επικουρικό ρόλο, που θα παίξει, αν και όταν κληθεί να τον παίξει (που ουδέποτε θα κληθεί να τον παίξει, βάσει της ομιχλώδους και αναποτελεσματικής απόφασης των 27 ηγετών της Ε.Ε.). Αλλά ο Πάσχος (ούτε και συ υποθέτω) δεν μίλησε για κάτι τέτοιο. Ο φοβισμένος ΓΑΠ πάσαρε σαν … εκβιασμό το Δ.Ν.Τ. (ο φίλος ο Πάσχος αναπαρήγαγε τα λεγόμενα του ΓΑΠ, λειτουργώντας – ηθελημένα, ή μη – αβανταδόρικα) και η Μέρκελ το πήρε και το έκανε πολιτική σημαία, λέγοντάς του να κάνει εκείνο με το οποίο νομίζει ότι εκβιάζει.
Τελικά τι του είπαν του ΓΑΠ οι άλλοι της Ε.Ε. και της ευρωζώνης;
Απλούστατα, του είπαν ότι δεν έχει ανάγκη να δανειστεί εκτάκτως, διότι οι «αγορές» δανείζουν την χώρα και ότι αν παραστεί ανάγκη θα κάνουν έναν μηχανισμό, κατά βάση ευρωπαϊκό, ο οποίος θα κρίνει, αρχικά, αν όντως δεν μπορεί να δανειστεί και αν ομόφωνα κριθεί ότι δεν μπορεί να δανειστεί, τότε θα τον δανείσουν, κατά 2/3 οι χώρες της ευρωζώνης, με συνεπικουρία, κατά 1/3 του Δ.Ν.Τ. Και του άνοιξαν και την πόρτα της Ε.Κ.Τ., για τα ελληνικά ομόλογα.
Συγκεκριμένα, το ζήτημα το έλυσε ο Τρισέ (δηλαδή τον έβαλαν και το έλυσε), όπως ακριβώς και το είχε δημιουργήσει τον Νοέμβριο του 2009, με την απειλή της μη αποδοχής των υποβαθμισμένων ελληνικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., την οποία απειλή ήρε λίγο πριν από την συνεδρίαση των 27, ανακοινώνοντας ότι η Ε.Κ.Τ. θα δέχεται και τα υποβαθμισμένα ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης και μετά το 2010, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την όποια αξιολόγησή τους από τους διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης.
Το θέμα της τεχνητής «κρίσης του ελληνικού χρέους», εντελώς φυσιολογικά (αν και βυζαντινολογώντας) το έλυσε η ευρωζώνη, καλέ μου και αξιότιμε φίλε «Ελλαδιστάν» – όσο και αν αυτό δεν σου αρέσει, αν και δεν καταλαβαίνω τους λόγους, που δεν σου αρέσει.
(Ο Πάσχος, ως συνήθως, έπεσε έξω σε όσα έγραψε, διότι, απλούστατα, δεν υπάρχει κίνδυνος χρεωκοπίας της χώρας, αφού η Ε.Κ.Τ. ανέλαβε, κατ’ ουσίαν, την εξυπηρέτηση των χρεών των χωρών της ευρωζώνης. Αυτό δεν το προέβλεψε ο αγαπητός αρθρογράφος και δεν ήταν απαραίτητο να το προβλέψει – αν και εγώ το προέβλεψα και αυτό θα γίνει, διότι αυτό είναι και το απολύτως φυσιολογικό).
Τον κ. καθηγητή τον χαρίζω σε όσους τους αρέσει. Ευτυχώς, το ευρύτερο κοινό έχει πάρει χαμπάρι και τις αλχημείες του και την χονδροειδή απατεωνιά του, αφού αυτές μας οδήγησαν εδώ που μας οδήγησαν.
(Μου άρεσε πολύ ο μπαγάσας ο πρώην πρωθυπουργός, που πήρε χαμπάρι τις αλχημείες του Αλογοσκούφη, ακριβώς επειδή είχε ως μέτρο σύγκρισης τις δικές του αλχημείες).
Όλα τα άλλα είναι σοφιστείες, ή μάλλον, ορθότερα χρησμοί, επιπέδου Πυθίας…
Περισσότερα (ενδεικτικά) μπορείς να δεις στα : http://e-rooster.gr/03/2010/2299#comment-129843 , http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129937 , http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129951 , http://e-rooster.gr/03/2010/2316#comment-129993 και στο μπλογκ μου : «Η κρίση του συνεταιρισμού φύλαξης νηπίων του Λόφου του Καπιτωλίου (1978) και η δήλωση Τρισέ (11/2009), για την μη αποδοχή των ελληνικών ομολόγωναπό την Ε.Κ.Τ., ως μέσων πληρωμών» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/03/1978-112009.html .
Η χώρα δεν είναι αναξιόχρεη, αγαπητέ φίλε, όπως είπαν και οι εταίροι του ΓΑΠ στο Συμβούλιο Κορυφής της 25/3/2010.
Ούτε Δ.Ν.Τ. (γι’ αυτό πρόκειται περί καραμέλας, όλα όσα γράφονται), καλέ μου φίλε, ούτε τίποτε άλλο.
Προς το παρόν Ε.Κ.Τ., αφού, πρώτα, τον φόβισαν με την τεχνητή πιστωτική κρίση που του προκάλεσαν, με την βλακώδη απόφαση του Τρισέ τον Νοέμβριο του 2009, για την μη αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., την οποία τώρα ανακάλεσαν.
Και ο έχων νουν, νοείτω…
Και κάτι ακόμα :
Παντογνώστης εγώ; Γιατί;
Όχι, βέβαια! Κάθε άλλο…"
( Σχόλιά μου στο e-rooster.gr, την 28/3/2010 , δείτε τα : http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129995 και http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129998 . Δείτε, επίσης, στο μπλογκ μου και το σχετικό θέμα, με τίτλο : "Ο Κώστας Σημίτης, η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, η διαφθορά, η πολιτική απάτη και τα «μαγειρεία». (Μια – ακόμα – απάντηση στον Πάσχο Μανδραβέλη, που εμφανίστηκε και ως υμνητής του Κώστα Σημίτη" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/01/kostassimitis.html ).
Στο e-rooster.gr κάποιος σχολιαστής με το ψευδώνυμο "Ελλαδιστάν" επανέφερε στην επιφάνεια, με την ευκαιρία της απόφασης των 27 ηγετών της Ε.Ε., για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας σε περίπτωση αδυναμίας δανεισμού της, ένα σχόλιό μου της 6ης Ιανουαρίου του 2010 (δείτε το στο : http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-127374 ), σε άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, με τίτλο : "Τα σημεία των επερχόμενων δεινών" http://e-rooster.gr/12/2009/2012 , ο οποίος είχε παρουσιάσει τα πράγματα, με έναν τόσο καταστροφολογικό τρόπο, ώστε να παρουσιάζει την χώρα, ως αναξιόχρεη και στα πρόθυρα του Δ.Ν.Τ. - έτσι όπως ακριβώς την παρουσίαζε ο ΓΑΠ ... απειλώντας και ... εκβιάζοντας τους εταίρους του στην ευρωζώνη, με προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., λόγω των υψηλών επιτοκίων στις διεθνείς αγορές, με τα οποία δανειζόταν η χώρα μας και εάν δεν άνοιγε η στρόφιγγα του ευρωπαϊκού δανεισμού προς την Ελλάδα, την οποία απειλούσαν ότι θα κλείσουν στο τέλος του 2010, με την μη αποδοχή των ελληνικών κρατικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., όπως είχε ανακοινώσει, ανοήτως ο Ζαν Κλώντ Τρισέ τον Νοέμβριο του 2009, με αποτέλεσμα να αναστατωθουν οι διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικές αγορές και να εξακοντίσουν στα ύψη τα διαφορικά επιτόκια για την Ελλάδα, που από 170 μονάδες βάσης, που ήσαν εκείνη την εποχή, να φθάσουν και στις 405 μ. β. και από τότε να μην πέσουν σχεδόν ποτέ, μέχρι τώρα, κάτω από τις 300 μ. β., με την συνεπικουρία και των, εντελώς, αδόκιμων, άστοχων και πανικόβλητων χειρισμών του οικονομικού επιτελείου του ΓΑΠ, ο οποίος έχασε κυριολεκτικά, την μπάλα, όταν η Άγκελα Μέρκελ επέστρεψε πίσω τον εκβιασμό - απειλή του, περί προσφυγής στο Δ.Ν.Τ., στένοντάς τον να δανειστεί στο Δ.Ν.Τ.
Ας δούμε, όμως, και το κείμενο του "Ελλαδιστάν", στο οποίο απάντησα με τα αρχικά μου σχόλια http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129992 :
"Για να μας πει τώρα ο παντογνώστης κ.Τάσος Αναστασόπουλος για την «καραμέλα» του δανεισμού στο ΔΝΤ. Αν έχει δηλαδή ξεκουραστεί ακόμα από το κατεβατό που με τόσο θράσος ανέρτησε.
Προφητικός ο Σημίτης, προφητικός και ο Πάσχος. Χτύπαγαν οι καμπάνες εις μάτην….
Τώρα στο Ελλαδιστάν, ως συνήθως, μετά Χριστόν γίναμε όλοι προφήτες.
ΥΓ: Η είσοδος στην Ευρωζώνη, μέγα κατόρθωμα του Σημίτη, ήταν αυτή που μας έσωσε από τα χειρότερα (προς το παρόν). Άλλο που τελικά την «αξιοποιήσαμε» για να τρώμε με χρυσά κουτάλια σαν να μην υπήρχε αύριο (Κωστάκη ακούς εκεί στη Ραφήνα?)."
Αυτά έγραψε ο αγαπητός "Ελλαδιστάν"...
Τα πράγματα, όμως, εξελίχθηκαν, τελικά, σε διαφορετική κατεύθυνση, διότι, βέβαια, οι ευρωζωνίτες αποφάσισαν να μην ανοίξουν του ασκούς του Αιόλου και να μην οδηγήσουν τον Τιτανικό της ευρωζώνης πάνω στην κορυφή του παγόβουνου των κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης, για το οποίο παγόβουνο μίλησε ο υποδιοικητής της "Λαϊκής" Τράπεζας της Κίνας Ζου Μιν και ως εκ τούτου, άνοιξαν (όπως είχα προβλέψει) την στρόφιγγα της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους από την Ε.Κ.Τ. αναιρώντας την προηγούμενη απόφασή τους (και - αφού, προηγουμένως, διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα δεν είναι αναξιόχρεη - δημιούργησαν, επικουρικά, έναν γραφειοκρατικό, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας, κατά βάση ευρωπαϊκό, αλλά και με την μειοψηφική συνεπικουρία, κατά 1/3, του Δ.Ν.Τ., που, κατά πάσαν πιθανότητα, δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί, έτσι, όπως έχει - ο οποίος, αν χρειαστεί, θα τροποποιηθεί και θα αφορά και άλλες χώρες της ευρωζώνης -), αφού την αποπληρωμή των χρεών των κρατών της ευρωζώνης, θα αναλάβει, σε βάθος χρόνου η Ε.Κ.Τ., όπως δείχνει η ιστορική απόφαση του Ζαν Κλωντ Τρισέ, των ευρωτραπεζιτών και των ευρωπαίων πολιτικών.
Όλα αυτά, που έγιναν, τελικά και που σηματοδότησαν το τέλος της τεχνητής "πιστωτικής κρίσης", στην οποία οι ευρωγραφειοκράτες και οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ οδήγησαν για ένα πεντάμηνο την Ελλάδα, δεν έχουν, βέβαια, καμμία σχέση με την κινδυνολογία του Πάσχου Μανδραβέλη και του ΓΑΠ, περί του Δ.Ν.Τ. και της υπαγωγής της χώρας μας σε αυτό, λόγω χρεωκοπίας της.
Ήταν ένα πολιτικοοικονομικό παιχνίδι, με το οποίο οι ευρωγραφειοκράτες αποσκοπούσαν στο να φοβίσουν τον ΓΑΠ και το ελληνικό οικονομικό επιτελείο και να επιβάλουν τα μέτρα λιτότητας, που, τελικά ο ΓΑΠ επέβαλε, ανατρέποντας τον αρχικό πολιτικοοικονομικό του σχεδιασμό, αφού η απειλή της άμεσης επιβολής χρηματοπιστωτικής ασφυξίας στην ελληνική οικονομία, ενέσπειρε τον φόβο στον ΓΑΠ και στο ελληνικό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο.
Αυτή είναι η ιστορία με την "ελληνική πιστωτική κρίση" του τελευταίου πενταμήνου, μια κρίση, που αποτελεί, πλέον, παρελθόν, με έναν σαφή ηττημένο :
Την τρομαγμένη και αδέξια κυβέρνηση του ΓΑΠ.
Όλα τα άλλα είναι, χωρίς ουσία. Οι ευρωγραφειοκράτες και οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ έκαναν την δουλειά τους.
Αλλά, στο βάθος της όλης υπόθεσης, η ευρωζώνη έκανε από την πίσω πόρτα και μια ιστορικής σημασίας θεσμική τροποποίηση, με την ανακοίνωση του Τρισέ, για το εξωπέταγμα των διεθνών Οίκων Αξιολόγησης από τα κρατικά ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης και την αποδοχή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η όποια αξιολόγησή τους.
Αυτό, τώρα, φαίνεται λίγο, αλλά είναι πολύ σημαντικό...
Δεν υπάρχει κανένα θράσος, αγαπητέ φίλε, διότι φροντίζω να μην είμαι θρασύς και να παραμένω, κατά το δυνατόν, ψύχραιμος.
Και φυσικά, δεν υπάρχει ούτε … Δ.Ν.Τ. – εκτός αν ο κ. Πάσχος και εσύ μιλάτε, για έναν επικουρικό ρόλο, που θα παίξει, αν και όταν κληθεί να τον παίξει (που ουδέποτε θα κληθεί να τον παίξει, βάσει της ομιχλώδους και αναποτελεσματικής απόφασης των 27 ηγετών της Ε.Ε.). Αλλά ο Πάσχος (ούτε και συ υποθέτω) δεν μίλησε για κάτι τέτοιο. Ο φοβισμένος ΓΑΠ πάσαρε σαν … εκβιασμό το Δ.Ν.Τ. (ο φίλος ο Πάσχος αναπαρήγαγε τα λεγόμενα του ΓΑΠ, λειτουργώντας – ηθελημένα, ή μη – αβανταδόρικα) και η Μέρκελ το πήρε και το έκανε πολιτική σημαία, λέγοντάς του να κάνει εκείνο με το οποίο νομίζει ότι εκβιάζει.
Τελικά τι του είπαν του ΓΑΠ οι άλλοι της Ε.Ε. και της ευρωζώνης;
Απλούστατα, του είπαν ότι δεν έχει ανάγκη να δανειστεί εκτάκτως, διότι οι «αγορές» δανείζουν την χώρα και ότι αν παραστεί ανάγκη θα κάνουν έναν μηχανισμό, κατά βάση ευρωπαϊκό, ο οποίος θα κρίνει, αρχικά, αν όντως δεν μπορεί να δανειστεί και αν ομόφωνα κριθεί ότι δεν μπορεί να δανειστεί, τότε θα τον δανείσουν, κατά 2/3 οι χώρες της ευρωζώνης, με συνεπικουρία, κατά 1/3 του Δ.Ν.Τ. Και του άνοιξαν και την πόρτα της Ε.Κ.Τ., για τα ελληνικά ομόλογα.
Συγκεκριμένα, το ζήτημα το έλυσε ο Τρισέ (δηλαδή τον έβαλαν και το έλυσε), όπως ακριβώς και το είχε δημιουργήσει τον Νοέμβριο του 2009, με την απειλή της μη αποδοχής των υποβαθμισμένων ελληνικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., την οποία απειλή ήρε λίγο πριν από την συνεδρίαση των 27, ανακοινώνοντας ότι η Ε.Κ.Τ. θα δέχεται και τα υποβαθμισμένα ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης και μετά το 2010, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της την όποια αξιολόγησή τους από τους διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης.
Το θέμα της τεχνητής «κρίσης του ελληνικού χρέους», εντελώς φυσιολογικά (αν και βυζαντινολογώντας) το έλυσε η ευρωζώνη, καλέ μου και αξιότιμε φίλε «Ελλαδιστάν» – όσο και αν αυτό δεν σου αρέσει, αν και δεν καταλαβαίνω τους λόγους, που δεν σου αρέσει.
(Ο Πάσχος, ως συνήθως, έπεσε έξω σε όσα έγραψε, διότι, απλούστατα, δεν υπάρχει κίνδυνος χρεωκοπίας της χώρας, αφού η Ε.Κ.Τ. ανέλαβε, κατ’ ουσίαν, την εξυπηρέτηση των χρεών των χωρών της ευρωζώνης. Αυτό δεν το προέβλεψε ο αγαπητός αρθρογράφος και δεν ήταν απαραίτητο να το προβλέψει – αν και εγώ το προέβλεψα και αυτό θα γίνει, διότι αυτό είναι και το απολύτως φυσιολογικό).
Τον κ. καθηγητή τον χαρίζω σε όσους τους αρέσει. Ευτυχώς, το ευρύτερο κοινό έχει πάρει χαμπάρι και τις αλχημείες του και την χονδροειδή απατεωνιά του, αφού αυτές μας οδήγησαν εδώ που μας οδήγησαν.
(Μου άρεσε πολύ ο μπαγάσας ο πρώην πρωθυπουργός, που πήρε χαμπάρι τις αλχημείες του Αλογοσκούφη, ακριβώς επειδή είχε ως μέτρο σύγκρισης τις δικές του αλχημείες).
Όλα τα άλλα είναι σοφιστείες, ή μάλλον, ορθότερα χρησμοί, επιπέδου Πυθίας…
Περισσότερα (ενδεικτικά) μπορείς να δεις στα : http://e-rooster.gr/03/2010/2299#comment-129843 , http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129937 , http://e-rooster.gr/03/2010/2322#comment-129951 , http://e-rooster.gr/03/2010/2316#comment-129993 και στο μπλογκ μου : «Η κρίση του συνεταιρισμού φύλαξης νηπίων του Λόφου του Καπιτωλίου (1978) και η δήλωση Τρισέ (11/2009), για την μη αποδοχή των ελληνικών ομολόγωναπό την Ε.Κ.Τ., ως μέσων πληρωμών» http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/03/1978-112009.html .
Η χώρα δεν είναι αναξιόχρεη, αγαπητέ φίλε, όπως είπαν και οι εταίροι του ΓΑΠ στο Συμβούλιο Κορυφής της 25/3/2010.
Ούτε Δ.Ν.Τ. (γι’ αυτό πρόκειται περί καραμέλας, όλα όσα γράφονται), καλέ μου φίλε, ούτε τίποτε άλλο.
Προς το παρόν Ε.Κ.Τ., αφού, πρώτα, τον φόβισαν με την τεχνητή πιστωτική κρίση που του προκάλεσαν, με την βλακώδη απόφαση του Τρισέ τον Νοέμβριο του 2009, για την μη αποδοχή των ελληνικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., την οποία τώρα ανακάλεσαν.
Και ο έχων νουν, νοείτω…
Και κάτι ακόμα :
Παντογνώστης εγώ; Γιατί;
Όχι, βέβαια! Κάθε άλλο…"
( Σχόλιά μου στο e-rooster.gr, την 28/3/2010 , δείτε τα : http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129995 και http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129998 . Δείτε, επίσης, στο μπλογκ μου και το σχετικό θέμα, με τίτλο : "Ο Κώστας Σημίτης, η παραοικονομία, η φοροδιαφυγή, η διαφθορά, η πολιτική απάτη και τα «μαγειρεία». (Μια – ακόμα – απάντηση στον Πάσχο Μανδραβέλη, που εμφανίστηκε και ως υμνητής του Κώστα Σημίτη" http://tassosanastassopoulos.blogspot.com/2010/01/kostassimitis.html ).
Στο e-rooster.gr κάποιος σχολιαστής με το ψευδώνυμο "Ελλαδιστάν" επανέφερε στην επιφάνεια, με την ευκαιρία της απόφασης των 27 ηγετών της Ε.Ε., για τον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας σε περίπτωση αδυναμίας δανεισμού της, ένα σχόλιό μου της 6ης Ιανουαρίου του 2010 (δείτε το στο : http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-127374 ), σε άρθρο του Πάσχου Μανδραβέλη, με τίτλο : "Τα σημεία των επερχόμενων δεινών" http://e-rooster.gr/12/2009/2012 , ο οποίος είχε παρουσιάσει τα πράγματα, με έναν τόσο καταστροφολογικό τρόπο, ώστε να παρουσιάζει την χώρα, ως αναξιόχρεη και στα πρόθυρα του Δ.Ν.Τ. - έτσι όπως ακριβώς την παρουσίαζε ο ΓΑΠ ... απειλώντας και ... εκβιάζοντας τους εταίρους του στην ευρωζώνη, με προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., λόγω των υψηλών επιτοκίων στις διεθνείς αγορές, με τα οποία δανειζόταν η χώρα μας και εάν δεν άνοιγε η στρόφιγγα του ευρωπαϊκού δανεισμού προς την Ελλάδα, την οποία απειλούσαν ότι θα κλείσουν στο τέλος του 2010, με την μη αποδοχή των ελληνικών κρατικών ομολόγων από την Ε.Κ.Τ., όπως είχε ανακοινώσει, ανοήτως ο Ζαν Κλώντ Τρισέ τον Νοέμβριο του 2009, με αποτέλεσμα να αναστατωθουν οι διεθνείς γραφειοκρατικές χρηματοπιστωτικές αγορές και να εξακοντίσουν στα ύψη τα διαφορικά επιτόκια για την Ελλάδα, που από 170 μονάδες βάσης, που ήσαν εκείνη την εποχή, να φθάσουν και στις 405 μ. β. και από τότε να μην πέσουν σχεδόν ποτέ, μέχρι τώρα, κάτω από τις 300 μ. β., με την συνεπικουρία και των, εντελώς, αδόκιμων, άστοχων και πανικόβλητων χειρισμών του οικονομικού επιτελείου του ΓΑΠ, ο οποίος έχασε κυριολεκτικά, την μπάλα, όταν η Άγκελα Μέρκελ επέστρεψε πίσω τον εκβιασμό - απειλή του, περί προσφυγής στο Δ.Ν.Τ., στένοντάς τον να δανειστεί στο Δ.Ν.Τ.
Ας δούμε, όμως, και το κείμενο του "Ελλαδιστάν", στο οποίο απάντησα με τα αρχικά μου σχόλια http://e-rooster.gr/12/2009/2012#comment-129992 :
"Για να μας πει τώρα ο παντογνώστης κ.Τάσος Αναστασόπουλος για την «καραμέλα» του δανεισμού στο ΔΝΤ. Αν έχει δηλαδή ξεκουραστεί ακόμα από το κατεβατό που με τόσο θράσος ανέρτησε.
Προφητικός ο Σημίτης, προφητικός και ο Πάσχος. Χτύπαγαν οι καμπάνες εις μάτην….
Τώρα στο Ελλαδιστάν, ως συνήθως, μετά Χριστόν γίναμε όλοι προφήτες.
ΥΓ: Η είσοδος στην Ευρωζώνη, μέγα κατόρθωμα του Σημίτη, ήταν αυτή που μας έσωσε από τα χειρότερα (προς το παρόν). Άλλο που τελικά την «αξιοποιήσαμε» για να τρώμε με χρυσά κουτάλια σαν να μην υπήρχε αύριο (Κωστάκη ακούς εκεί στη Ραφήνα?)."
Αυτά έγραψε ο αγαπητός "Ελλαδιστάν"...
Τα πράγματα, όμως, εξελίχθηκαν, τελικά, σε διαφορετική κατεύθυνση, διότι, βέβαια, οι ευρωζωνίτες αποφάσισαν να μην ανοίξουν του ασκούς του Αιόλου και να μην οδηγήσουν τον Τιτανικό της ευρωζώνης πάνω στην κορυφή του παγόβουνου των κρατικών ομολόγων των χωρών της ευρωζώνης, για το οποίο παγόβουνο μίλησε ο υποδιοικητής της "Λαϊκής" Τράπεζας της Κίνας Ζου Μιν και ως εκ τούτου, άνοιξαν (όπως είχα προβλέψει) την στρόφιγγα της χρηματοδότησης της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους από την Ε.Κ.Τ. αναιρώντας την προηγούμενη απόφασή τους (και - αφού, προηγουμένως, διαπίστωσαν ότι η Ελλάδα δεν είναι αναξιόχρεη - δημιούργησαν, επικουρικά, έναν γραφειοκρατικό, δυσκίνητο και αναποτελεσματικό μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας, κατά βάση ευρωπαϊκό, αλλά και με την μειοψηφική συνεπικουρία, κατά 1/3, του Δ.Ν.Τ., που, κατά πάσαν πιθανότητα, δεν θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί, έτσι, όπως έχει - ο οποίος, αν χρειαστεί, θα τροποποιηθεί και θα αφορά και άλλες χώρες της ευρωζώνης -), αφού την αποπληρωμή των χρεών των κρατών της ευρωζώνης, θα αναλάβει, σε βάθος χρόνου η Ε.Κ.Τ., όπως δείχνει η ιστορική απόφαση του Ζαν Κλωντ Τρισέ, των ευρωτραπεζιτών και των ευρωπαίων πολιτικών.
Όλα αυτά, που έγιναν, τελικά και που σηματοδότησαν το τέλος της τεχνητής "πιστωτικής κρίσης", στην οποία οι ευρωγραφειοκράτες και οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ οδήγησαν για ένα πεντάμηνο την Ελλάδα, δεν έχουν, βέβαια, καμμία σχέση με την κινδυνολογία του Πάσχου Μανδραβέλη και του ΓΑΠ, περί του Δ.Ν.Τ. και της υπαγωγής της χώρας μας σε αυτό, λόγω χρεωκοπίας της.
Ήταν ένα πολιτικοοικονομικό παιχνίδι, με το οποίο οι ευρωγραφειοκράτες αποσκοπούσαν στο να φοβίσουν τον ΓΑΠ και το ελληνικό οικονομικό επιτελείο και να επιβάλουν τα μέτρα λιτότητας, που, τελικά ο ΓΑΠ επέβαλε, ανατρέποντας τον αρχικό πολιτικοοικονομικό του σχεδιασμό, αφού η απειλή της άμεσης επιβολής χρηματοπιστωτικής ασφυξίας στην ελληνική οικονομία, ενέσπειρε τον φόβο στον ΓΑΠ και στο ελληνικό κυβερνητικό οικονομικό επιτελείο.
Αυτή είναι η ιστορία με την "ελληνική πιστωτική κρίση" του τελευταίου πενταμήνου, μια κρίση, που αποτελεί, πλέον, παρελθόν, με έναν σαφή ηττημένο :
Την τρομαγμένη και αδέξια κυβέρνηση του ΓΑΠ.
Όλα τα άλλα είναι, χωρίς ουσία. Οι ευρωγραφειοκράτες και οι γερμανικές πολιτικές και χρηματοπιστωτικές ελίτ έκαναν την δουλειά τους.
Αλλά, στο βάθος της όλης υπόθεσης, η ευρωζώνη έκανε από την πίσω πόρτα και μια ιστορικής σημασίας θεσμική τροποποίηση, με την ανακοίνωση του Τρισέ, για το εξωπέταγμα των διεθνών Οίκων Αξιολόγησης από τα κρατικά ομόλογα των χωρών της ευρωζώνης και την αποδοχή τους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η όποια αξιολόγησή τους.
Αυτό, τώρα, φαίνεται λίγο, αλλά είναι πολύ σημαντικό...
Σχόλια