21-25/8/2025 : Δημοσκοπική κατρακύλα της Νέας Δημοκρατίας και της κυβερνήσεως, στο 25,9%, το ΠΑΣΟΚ, “τσιμπάει” το 14,8%, η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας βρίσκονται, στο 10,1% και στο 10%, αντιστοίχως, το KKE, στο 7,8%, το Κίνημα Δημοκρατίας, η Φωνή Λογικής και το ΜΕΡΑ25 κυμαίνονται, στο 5,3% έως το 5%, ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, στο 4,5%, η ΝΙΚΗ, πέφτει, στο 2,1%, η Νέα Αριστερά είναι καταποντισμένη, στο 1,4% και τα υπόλοιπα κόμματα αθροίζουν ποσοστό 7,9%. Σε αυτήν την κονιορτοποίηση της δημοσκοπικής επιρροής των κομμάτων, η μόνη αξιόλογη καταγραφή είναι η εμφανιζόμενη, όσον αφορά τον καταλληλότερο για την πρωθυπουργία (43%, για τον κανένα, το 31%, για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το 26%, για τον Αλέξη Τσίπρα), που παρουσιάζει η δημοσκοπική εταιρεία “INTERVIEW”.

Για εμένα, είναι σαφές ότι οι δημοσκοπήσεις, που διεξάγονται, μέσα, στον Αύγουστο, έχουν μια πολύ προβληματική αντιπροσωπευτικότητα. Ως εκ τούτου, δεν έχουν ουσιαστική αξία οι μετρήσεις, που παρουσιάζουν, διότι είναι πολύ δύσκολο να σχηματίσουν το απαραίτητο αντιπροσωπευτικό δείγμα των πολιτών, που είναι εκλογείς, αφού τα μέσα  προσέγγισής τους, είναι περιορισμένα.

Ως εκ τούτου, η περιορισμένη αξία των δημοσκοπήσεων αυτών, τις καθιστά, ως ικανές να περιγράψουν, μόνο, το κλίμα, που επικρατεί, στο τέλος της καλοκαιρινής περιόδου.

Με αυτά, ως δεδομένα, η δημοσκόπηση του Αυγούστου 2025, που παρουσιάζει η εταιρεία “INTERVIEW”, έχει μια αξία, ως περιγραφή του πολιτικού κλίματος, που επικρατεί, μέσα, στο καλοκαίρι, ενώ επιπρόσθετη σημασία έχει το γεγονός ότι η εταιρεία αυτή (έως πρόσφατα, τουλάχιστον) έχει φιλοκυβερνητικό προσανατολισμό.

Έτσι, η κατακόρυφη πτώση του εμφανιζόμενου, ως δημοσκοπικού ποσοστού της Νέας Δημοκρατίας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στην εκτίμηση της τελικής ψήφου, από το 29,4%, τον Ιούλιο 2025, στα επίπεδα του 25,9% (πρόκειται, περί κατρακύλας), είναι, εξαιρετικά, σημαντική, αν και δεν πρόκειται να παραμείνει, σε αυτό το μέγεθος, διότι, προφανώς, αυτή η δημοσκοπική επίδοση του κυβερνητικού κόμματος θα εμφανίσει κάποια βελτίωση, η οποία, όμως πρόκειται να είναι, ανεπαρκής, αφού, για να φθάσει και να ξεπεράσει, όσο είναι δυνατόν να ξεπεραστεί, το ποσοστό του 30%, η Νέα Δημοκρατία και η κυβέρνηση θα πρέπει να καταβάλουν πολύ σκληρές και πολύμηνες προσπάθειες.

Αυτό, που καθίσταται σαφές είναι ότι οι υπόλοιποι κομματικοί σχηματισμοί δεν πείθουν, ενώ το ψηφοφορικό κενό, που υπάρχει είναι τεράστιο και υπερβαίνει, κατά πολύ, το υπολογιζόμενο 17,4%, που εμφανίζει η δημοσκοπική εταιρεία, για τους λεγόμενους αναποφάσιστους, είναι ανεπαρκές, διότι δεν καταγράφεται εκείνο το ποσοστό του εκλογικού σώματος, που δεν πρόκειται να ψηφίσει.

 Η κομματική ζωή του τόπου έχει πέσει, σε ένα βαθύ τέλμα, σε μια κινούμενη άμμο, που καταπίνει ό,τι βρίσκεται, εντός αυτής.

 .

Το ΠΑΣΟΚ, ανεβαίνει, στο 14,8% (από το 12,8%, έναν μήνα πριν), η Ελληνική Λύση και η Πλεύση Ελευθερίας βρίσκονται, στο 10,1% και στο 10% (10,1% και 11%, αντιστοίχως, τον Ιούλιο 2025) , αντιστοίχως, το KKE, στο 7,8% όσο και πριν ένα μήνα), το Κίνημα Δημοκρατίας (Στ. Κασσελάκης), Φωνή Λογικής και ΜΕΡΑ25 κυμαίνονται, στο 5,3%, στο 5,2% και στο 5%, αντιστοίχως [από 3,4% - 5,4% - 4,9%, αντιστοίχως, τον περασμένο μήνα], ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει, στο 4,5% (από το 6,6%, τον Ιούλιο 2025), προφανώς, επειδή φουντώνει η συζήτηση , για την δημιουργία κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα, που συνεχίζει, με επιτάχυνση, την εξαΰλωση του κόμματος, η ΝΙΚΗ, ανεβαίνει, στο 2,1% (από το 1% τον περασμένο μήνα), η Νέα Αριστερά είναι καταποντισμένη, στο 1,4% και τα υπόλοιπα κόμματα αθροίζουν ένα ποσοστό 7,9%, που είναι αξιόλογο, ως συνολικό μέγεθος, αν και κατακερματισμένο.

Πραγματικά, διερωτώμαι, σε πόσο σκοτεινό είναι το δωμάτιο, στο οποίο έχουν βρεθεί να είναι κλεισμένοι όλοι αυτοί και δεν μπορούν να βγουν, από αυτό.

Το μόνο, που μπορεί να διαταράξει τις ισορροπίες, μέσα, σε αυτό το τέλμα του ελληνικού κομματικού σκηνικού και αυτό, περιορισμένα, μόνο στον χώρο της ευρύτερης αριστερής, κατά βάση, αντιπολίτευσης, που, όμως, επηρεάζει και το ΠΑΣΟΚ, είναι η επανεμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στην ενεργό πολιτική με τη δημιουργία ενός νέου κόμματος όπως δείχνει και η τελευταία μέτρηση για την καταλληλότητα, στην πρωθυπουργία η οποία όμως πρέπει να σημειωθεί ότι περιορίζεται ως μια επιλογή αλλά, μόνο μέσα σε τρεις, υποχρεωτικά, επιλογές, που δόθηκαν, στους ερωτηθέντες, δηλαδή τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον Αλέξη Τσίπρα, τους οποίους, όμως, ξεπερνάει, κατά πολύ, η απάντηση “Κανείς εκ των δύο”. 

Έτσι, μέσα σε αυτά τα, αποκλειστικά, δεδομένα πλαίσια, το 31%, που λαμβάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και το 26%, που δίνουν οι ερωτηθέντες, στον Αλέξη Τσίπρα, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, ως αναξιόλογα μεγέθη. Και τα δύο είναι σημαντικά, αλλά έχουν τοὺς περιορισμούς τους.

Όσον αφορά τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπάρχει ο περιορισμός, που προκύπτει, από τον πρώτο, αμέσως, παραπάνω, πίνακα, που αφορά την καταλληλότητα, για την διακυβέρνηση της χώρας, όταν δεν μετράται, ως συμμετέχων, στην κομματική αναμέτρηση, ο Αλέξης Τσίπρας, αφού το ποσοστό του σημερινού πρωθυπουργού φθάνει, στο 26,5%. Βέβαια μια παρουσία του Τσίπρα, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, μπορεί να τονώσει την επιρροή του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά αυτό θα είναι, απολύτως, ανεπαρκές, για ανεπαρκές, για να τον οδηγήσει, στην πολυπόθητη κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, που είναι ένα άπιαστο όνειρο, για τον σημερινό πρωθυπουργό.

Από την άλλη πλευρά, είναι, απολύτως, σαφές ότι μια εκλογική παρουσία του Αλέξη Τσίπρα, με την ίδρυση νέου κόμματος, πρόκειται να ταράξει - και μάλιστα πολύ - τα ύδατα, στην ευρύτερη αντιπολίτευση, στον χώρο της αριστεράς, με επιρροές και στο ΠΑΣΟΚ, του οποίου η λιγότερη ζημιά, που θα κάνει η δημιουργία ενός νέου κόμματος, από τον Αλέξη Τσίπρα, είναι να του στερέψει την εκλογική βάση, στην οποία απευθύνεται και την οποία προσπαθεί να προσελκύσει.

 Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε, από τώρα, το πόσο μεγάλη θα είναι η ανακατάταξη, που θα προκύψει, στον ευρύτερο αντιπολιτευτικό χώρο, αν και αυτή η βάση του 26%, που προκύπτει, από την μέτρηση, ως προς την δίπολη καταλληλότητα, για την πρωθυπουργία, αποτελεί μια ικανή ενδεικτική εικόνα, αλλά, παράλληλα, καθόλου, ασφαλή βάση, αφού, όπως προκύπτει, από την προτελευταία δημοσκοπική πίτα, το 30% των ερωτηθέντων θέλει την ανεξάρτητη κομματική παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τον (και εναντίον του Αλέξη Τσίπρα) το 30% υποστηρίζει την ενσωμάτωση της βάσης του ΣΥΡΙΖΑ, στο νέο κόμμα του Αλέξη Τσίπρα και το υπόλοιπο 40% από ό,τι φαίνεται, αδιαφορεί, ενώ όσοι επιλέγουν τα κόμματα της Ζωής Κωνσταντοπούλου (Πλεύση Ελευθερίας) και του Γιάννη Βαρουφάκη (ΜΕΡΑ25) δεν είναι πολύ εύκολο να προσελκυσθούν, από το όποιο νέο κόμμα ιδρύσει ο Αλέξης Τσίπρας.

Όλα αυτά προκύπτουν, από την εξεταζόμενη δημοσκόπηση, η οποία όπως είπα, είναι ελαττωματική και λόγω του καιρού, μέσα στον οποίον έγινε, αλλά και λόγω των σκοπιμοτήτων, που, κατά πάσα βεβαιότητα, εξυπηρετούν αυτοί, οι οποίοι χρηματοδότησαν την διεξαγωγή της. 

Εν πάσει περιπτώσει, γύρω, στο τέλος Σεπτεμβρίου 2025, πρόκειται να αρχίσουν τα ξεκαθαρίζουν τα πολιτικά και κομματικά πράγματα (αν και θα παραμείνει το μεγάλο ερωτηματικό, για το τί θα πράξουν ο Αλέξης Τσίπρας και κατά δεύτερο λόγο, ο Αντώνης Σαμαράς) και να έχουμε, ίσως, μια πιο καθαρή εικόνα, για το πού βρισκόμαστε. 

Αλλά, έστω και έτσι, ως ένδειξη, για την ευρύτητα της κινούμενης άμμου, που καταπίνει το κομματικό σύστημα της χώρας, η εξεταζόμενη δημοσκόπηση έχει μια κάποια χρησιμότητα, έστω και αν είναι περιορισμένη η αξία της. 

Θα δούμε.