Οι αναμενόμενες δυσχέρειες του Donald Trump και του Βλαντίμιρ Πούτιν, στις διαπραγματεύσεις του Anchorage, στην Αλάσκα και η αναμόρφωση της στρατιωτικής ασφάλειας, στον ευρωπαϊκό χώρο και οι όποιες ρυθμίσεις υπάρξουν, χωρίς την συμμετοχή του ουκρανικού καθεστώτος και των ευρωπαϊκών ηγεσιών.

 

Η συνάντηση και οι συνομιλίες του Donald Trump, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, στο Anchorage της Αλάσκας, όπου, όπως ανακοινώθηκε, θα πραγματοποιηθούν, στις 15 Αυγούστου, δεν πρόκειται να είναι, καθόλου, μια εύκολη υπόθεση, παρά το γεγονός ότι είναι προφανές πως υπάρχει μια προεργασία, η έκταση της οποίας είναι άγνωστη, σε εμάς και φυσικά, το όποιο κοινό ανακοινωθέν υπάρξει (εάν υπάρξει) θα περιγράφει γενικές αρχές και όχι, φυσικά, λύση, στο ζήτημα της διεξαγωγής του πολέμου, στην Ουκρανία. Αυτή είναι η πραγματικότητα, που περιγράφω και στο παραπάνω βίντεο, που δημοσίευσα, χθες, 9 Αυγούστου 2025 και το οποίο βέβαια είναι πολύ χρήσιμο να παρακολουθήσουν οι αναγνώστες του παρόντος δημοσιεύματος.

Και βέβαια δεν πρόκειται αυτές οι συνομιλίες να αφορούν, απλώς και μόνο, την Ουκρανία. Θα επεκταθούν και στο ζήτημα της στρατιωτικής ασφαλείας στην ευρωπαϊκή ήπειρο, όπως ζητεί η Μόσχα, γεγονός, το οποίο, από μόνο του, είναι ένα άλλο ακανθώδες θέμα, το οποίο έχει περισσότερες και μεγαλύτερες δυσχέρειες, από τον ουκρανικό πόλεμο. 

Όπως φαίνεται, λοιπόν, οι ηγέτες των δύο υπερδυνάμεων (διότι αυτό το καθεστώς της υπερδύναμης αναγνωρίζει ο Donald Trump, όσον αφορά την Ρωσία και δεν είναι, βέβαια, ο μόνος, αφού, προηγουμένως, πριν τέσσερα χρόνια, κάτι ανάλογο είχε πράξει και ο Jo Biden, με την συνάντηση του, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, τον Ιούνιο του 2021, μόνο, που, τότε, αυτή η συνάντηση απέβη άκαρπη και καθοριστικά, αποτυχημένη, αφού η τελική της κατάληξη ήταν η έναρξη του πολέμου, στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου 2022) πρόκειται να προβούν, σε γενικές διακηρύξεις και μια αναγγελία γενικών αρχών, οι οποίες, βέβαια, δεν θα τερματίσουν τον ρωσοουκρανικό πόλεμο. 

Αρκεί αυτό, στον Donald Trump; Φαίνεται πως του αρκεί, μαζί, με ό,τι άλλο μπορέσει να αποσπάσει και να εμφανίσει όλα αυτά, ως μια προσωπική του επιτυχία, στον πόλεμο της Ρωσίας, με την Ουκρανία. 

Το ερώτημα είναι, σε ποιο βάθος μπορεί να συζητήσει ο Donald Trump, με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, όσον αφορά τα ζητήματα της στρατιωτικής ασφάλειας, στον ευρωπαϊκό χώρο και τούτο, διότι αυτό το κεφαλαιωδες ζήτημα, αφορά και άλλους, όχι ασήμαντους παίκτες, οι οποίοι δεν έχουν, καν, κληθεί να συμμετάσχουν, στην διαδικασία των αμερικανορωσικών διαπραγματεύσεων και αυτοί, βέβαια, είναι οι ηγέτες των κύριων ευρωπαϊκών πρωτευουσών, δηλαδή του Λονδίνου, του Παρισιού, του Βερολίνου, αλλά και της Βαρσοβίας και των υπόλοιπων νατοϊκών εταίρων των ΗΠΑ. 

Όλοι αυτοί έχουν μείνει, απέξω, σε θέματα, που αφορούν ζωτικά συμφέροντά τους, ενώ το σκηνικό, που διαμορφώνεται, με τις διαπραγματεύσεις Donald Trump και Βλαντίμιρ Πούτιν, καθιστά απροσδιόριστο το μελλοντικό καθεστώς, που θα διαμορφωθεί, στον ευρωπαϊκό χώρο, επάνω σε νέες βάσεις, οι οποίες δεν θα είναι, καθόλου, βολικές και αρεστες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και γενικά, στην δυτική Ευρώπη, όπως και στις χώρες του, τέως, “υπαρκτού σοσιαλισμού”, που προσχώρησαν, στην Δύση, μετά την αυτοδιάλυση την “Σοβιετικής Ένωσης”, το 1991.

Δεν είναι λοιπόν εύκολα τα πράγματα, όσον αφορά τις συνομιλίες και τις διαπραγματεύσεις, ανάμεσα, στους ηγέτες των δύο υπερδυνάμεων, διότι το ευρωπαϊκό σκέλος του ΝΑΤΟ, δια του Emmanuel Macron, υπήρξε σαφές, αφού ο Γάλλος πρόεδρος δήλωσε ότι το Παρίσι το Λονδίνο και το Βερολίνο, θα συνεχίσουν την υποστήριξή τους, στην Ουκρανία, σύμφωνα με όσα έχει έχουν σχεδιάσει, γεγονός, που σημαίνει ότι τάσσονται, υπέρ της συνέχισης του πολέμου, χωρίς να λαμβάνουν, υπόψη, τα όσα ανακοινωθούν, στο Anchorage, από τους προέδρους των ΗΠΑ και της Ρωσίας. 

Βέβαια, στην παρούσα φάση, αυτά είναι λόγια, αφοί οι δυτικοευρωπαϊκές δυνάμεις Εεναι ανεπαρκείς, για να μπορέσουν να στηρίξουν το ουκρανικό καθεστώς που παίζει το κεφάλι του, στα μέτωπα του πολέμου, ώστε να συνεχίσει αυτόν τον πόλεμο. Ως εκ τούτου, όλα αυτά σημαίνουν ότι έχουμε, μπροστά μας, πολλά να δούμε και φυσικά, αυτό, που καθίσταται σαφές, είναι ότι ο πόλεμος, στην Ουκρανία δεν πρόκειται να τελειώσει. 

Δεν χρειάζεται να συνεχίσω το παρόν κείμενο και να το επεκτείνω, αφού του θεωρώ ότι το αναγνωστικό κοινό έχει αντιληφθεί τα όσα, εδώ, παραθέτω. Απλώς, υπενθυμίζω, στους αναγνώστες, ότι είναι απαραίτητο να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, που είναι προσαρτημένο, στο παρόν δημοσίευμα, προκειμένου μέσα, στο ευρύτερο πλαίσιο των εξελίξεων, που αφορούν τον πλανήτη μας και οι οποίες πρόκειται να ακολουθήσουν, να κατασταλάξουν, στην διαπίστωση ότι έχουμε όλους τους κινδύνους να είναι παρόντες.