5\2025 : Τα πλούσια και πολύτιμα διδάγματα του ρωσοουκρανικού πολέμου, λόγω της χρήσης των drones και το ρωσικό plan B, για έναν “Blitz Krieg”, που υποτίθεται ότι θα τελειώσει την ουκρανική αντίσταση, σε 60 ημέρες. (Οψόμεθα)…

 

Με τα διδάγματα του ρωσοουκρανικού πολέμου ασχολούμαι, στο παρόν δημοσίευμα, όπως, επίσης και με τον ρωσικό σχεδιασμό, έτσι όπως διαρρέεται, από το γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων της Μόσχας, αλλά και από κύκλους του Κρεμλίνου, που μιλούν, για το “σχέδιο Β” οποίο τόμο θα μπορέσουν, από τα τέλη του Μαΐου,  αρχές Ιουνίου 2025 να διεξαγάγουν έναν “blitz krieg”, που υποτίθεται ότι θα σαρώσει την ουκρανική αντίσταση και επίσης υποτίθεται ότι, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα 60 ημερών, θα εξαρθρώσει τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και θα υποτάξει την Ουκρανία εξαφανίζοντας την πολιτικοστρατιωτική ηγεσία και την οικονομική ολιγαρχία του καθεστώτος του Κιέβου.

Όσον αφορά τα διδάγματα του πολέμου πρέπει να ειπωθεί ότι, από τα πρώτα στάδια της διεξαγωγής του,  στην Ουκρανία, η χρήση των drones, μεταμόρφωσε, εντελώς και πλήρως την αρχιτεκτονική των μαχών. Τα μη επανδρωμένα αναγνωριστικά και επιθετικά αεροσκάφη, όπως και τα drones που συντονίζουν πυρά πυροβολικού, κατέστησαν τα πεδία των μαχών, απολύτως, διαφανή, επιτρέποντας τα ακριβή χτυπήματα, σε τακτικό επίπεδο. Τα drones, μάλιστα, επιτυγχάνουν πλήγματα, όχι, μόνον, στα  πεδία των μαχών, αλλά και σε βάθος, καθιστώντας ανέφικτη την απόκρυψη εξοπλισμού, ή εφεδρειών. 

Έτσι, υπάρχει, πλέον,  μια «ζώνη απόλυτου θανάτου» 10–15 χιλιομέτρων, από τη γραμμή του μετώπου, οποία, διαρκώς, επεκτείνεται, ενώ ένα drone δεν στοχεύει, απλώς, τεθωρακισμένα ή συγκεντρωμένα στρατεύματα, αλλά, ακόμη και μεμονωμένους στρατιώτες, καθιστώντας πρωτοφανή την διαφάνεια των πεδίων των μαχών, ως αποτέλεσμα του εκτεταμένου και διαρκώς, αναπτυσσόμενου συστήματος αναγνώρισης και προσδιορισμού των στόχων, κυρίως, μέσω drones και δορυφόρων.

Μάλιστα, η αφθονία μη επανδρωμένων μηχανών και οχημάτων επιτρέπει την, πρακτικά, αδιάκοπη επιτήρηση των πεδίων κάθε μάχης, σε όλα τα επίπεδα, φθάνοντας, ακόμη και σε μεμονωμένους στρατιώτες, γεγονός το οποίο καταργεί, σχεδόν, εντελώς, την αποκαλούμενη, παραδοσιακά, ως “ομίχλη του πολέμου” και επιταχύνει, σε ακραίο βαθμό, την διαδικασία προσδιορισμού και εξουδετέρωσης των στόχων.

Αυτό το φαινόμενο της διαφάνειας δεν περιορίζεται, στο τακτικό πεδίο, αλλά επεκτείνεται και στο επιχειρησιακό και στο στρατηγικό πεδίο, επιτρέποντας καίρια χτυπήματα, σε μεγάλο βάθος, κάτι που οι Ρώσοι στρατηγοί και οι αναλυτές υποτίμησαν, όσον αφορά τον κομβικό ρόλο των drones στον σχεδιασμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων, στην Ουκρανία, αν αυτό ήταν ορατό, ήδη από τον δεύτερο πόλεμο του Ναγκόρνο Καραμπάχ, το 2020.

Έτσι, η διαφάνεια, στα πεδία της μάχης, αναγκάζει τις στρατιωτικές δυνάμεις να αλλάξουν, πλήρως, τις μεθόδους και τα μέσα δράσης, αφού, λόγω της αδυναμίας συγκέντρωσης μεγάλων στρατευμάτων, χωρίς να γίνουν στόχοι, πρέπει να εγκαταλειφθούν όλες οι παραδοσιακές πολεμικές πρακτικές, όπως η μαζική μεταφορά και ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων και αντίθετα, ο πόλεμος, πλέον, πρέπει πλέον να διεξάγεται, από μικρές, ευέλικτες μονάδες, κάτι που απαιτεί πλήρη αναθεώρηση στην οργάνωση, τον εξοπλισμό, την διοικητική μέριμνα και την τεχνολογική υποστήριξη.

Τώρα, πια, τα τανκς, που ήσαν σύμβολο ισχύος, είναι ευάλωτα, εκτός από τις νάρκες και αναγνωρίσιμα από τα drones, με αποτέλεσμα τα πληρώματα να αναγκάζονται να τα χρησιμοποιούν, όπως το πυροβολικό, δηλαδή, από αποστάσεις και σε κλειστή βολή. Έτσι, τα τεθωρακισμένα οχήματα, που αποτελούσαν την ραχοκοκαλιά των επιθετικών επιχειρήσεων, από το 1915, είναι, πια, ανυπεράσπιστα, απέναντι σε πάμφθηνα drones και η χρήση τους καθίσταται αδύνατη στις σύγχρονες συνθήκες πολέμου.

Αλλά δεν είναι, μόνο το πεζικό, που αντιμετωπίζει αυτά τα τεράστια προβλήματα και η πολεμική αεροπορία αντιμετωπίζει νέες, δυσχερείς προκλήσεις, διότι η κλασική χρήση της αεροπορίας, δηλαδή οι μαζικές επιδρομές ή οι επιθετικές επιχειρήσεις, έχουν απολέσει την σημασία τους, λόγω της ισχυρής αντιαεροπορικής άμυνας, που ενισχυεται, απο τα drones. Ο ουρανός, πάνω από το πεδίο της μάχης, είναι, πια, απρόσιτος, για τα επανδρωμένα αεροσκάφη, τα οποία λειτουργούν υποστηρικτικά της αεράμυνας. Αυτό σημαίνει ότι η πολεμική αεροπορία πρέπει να επανασχεδιαστεί, πλήρως, ώστε να μπορεί να επιχειρεί από μακρινές αποστάσεις και με νέες αποστολές. 

Έτσι οι αλλαγές πρέπει να ειδωθούν, όχι μόνο ως τεχνολογικές εξελίξεις, αλλά ως ανάγκη για συνολική αναθεώρηση του στρατιωτικού δόγματος, της δομής των ενόπλων δυνάμεων και του αμυντικού σχεδιασμού των κρατών Και φυσικά, όποιος προχωρήσει πρώτος, στην νέα στρατιωτικοτεχνολογική εποχή, θα αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα και θα επικρατήσει, απέναντι, στον αντίπαλο.

Η Ουκρανία επιτίθεται, με drones, που μπορεί, στην πλειοψηφία τους, να καταρρίπτονται, αλλά κάποια διασπούν την αεράμυνα της Ρωσίας προκαλώντας τοπικές καταστροφές. Σε επίπεδο εδάφους, τα drones μηδενίζουν την πιθανότητα αιφνιδιασμού, αφού, συνεχώς, πετούν και αμέσως, προειδοποιούν. Όμως, η καταστροφικότητα των ρωσικών επιθέσεων είναι μεγαλύτερη, γιατί συνδυάζει drones, πυραύλους, ηλεκτρονικό πόλεμο και βόμβες ολίσθησης, με αποτέλεσμα ένα ουκρανικό κτύπημα μπορεί να καταστρέψει το 20% των στόχων, ενώ ένα ρωσικό κτύπημα μπορεί να καταστρέψει το 80% των στόχων.

Το ερώτημα, που υπάρχει, είναι το, γιατί οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, αφού έχουν τόσο μεγάλη υπεροχή, στο έδαφος, σε στρατό και πυροβολικό, δεν έχουν τελειώσει, με την Ουκρανία. Υπάρχουν κάποιες αποσπασματικές απαντήσεις, οι οποίες εστιάζονται, στα εξής :

1) Τα drones παρακολουθούν όλες τις κινήσεις των αντιπάλων και έτσι, αποτρέπεται ο αιφνιδιασμός. Οι Ρώσοι τελείωσαν το Κουρσκ, όταν μπήκαν 880 Ρώσοι στρατιώτες, σε έναν αγωγό φυσικού αερίου, σε έναν σωλήνα ύψους 1,40 μέτρων και μήκους 15,5 χιλιομέτρων που δεν μπορούσαν να δουν τα drones.

2) Τα drones επιτυγχάνουν το 70% των απωλειών των Ουκρανών και των Ρώσων και μόλις, το 30% των αντίστοιχων απωλειών το πυροβολικό οι βόμβες ολίσθησης και η πολεμική αεροπορία, αφου οι πύραυλοι χτυπούν ειδικούς στόχους όχι τόσο ανθρώπινο δυναμικό, πλην του Iskander Μ, που επιτίθεται και ανθρώπινες συγκεντρώσεις.

3) Τα εδάφη, που διεκδικούν οι Ρώσοι είναι ιστορικά και δεν θέλουν να διαλύσουν τις μεγάλες πόλεις, ενώ ορισμένα χωριά και πόλεις, που θεωρούν ότι δεν έχουν αξία, τα διέλυσαν, αλλά όχι την Οδησσό, ή την Ζαπορίζια, που δεν θέλουν να τις διαλύσουν, αφού τις θέλουν, όσο το δυνατόν, άθικτες

Όλα αυτά επιβραδύνουν την ρωσική προέλαση, η οποία, όμως, εδραιώνεται, αφού οι Ρώσοι δημιουργούν δομημένες γραμμές άμυνας, σε περίπτωση μελλοντικής αντεπίθεσης των Ουκρανών.

Αυτά είναι τα μαθήματα, που βγαίνουν, από τον (υπερ)τρίχρονο ρωσοουκρανικό πόλεμο και τα οποία επιβεβαιώνονται και στις τωρινές ινδοπακιστανικές συγκρούσεις, στο Κασμίρ, όπου τα πολεμικά αεροπλάνα της Ινδίας αντιμετωπίζουν πρόβλημα, καθώς καταρρίπτονται.

Αφού έγραψα, για τα διδάγματα του πολέμου, στην Ουκρανία, ήρθε η ώρα να αναφερθώ και στον υποτιθέμενο ρωσικό σχεδιασμό του ρωσοουκρανικού πολέμου, μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, από τις λεγόμενες διαπραγματεύσεις, που ανέλαβε ο Donald Trump.

Έτσι ο Βλαντιμίρ Πούτιν έχει ελεύθερο το πεδίο να προχωρήσει, στο λεγόμενο «σχέδιο Β», όπως διαδίδουν το ρωσικό γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων και η ηγεσία του Κρεμλίνου.

Η Μόσχα θέλει να παραδοθούν όλα τα ιστορικά εδάφη (Λουγκάνσκ, Ντόνιετσκ, Ζαπορίζια και Χερσώνα και να μειωθεί ο ουκρανικός στρατός, σε 85.000 με 100.000 και την, άνευ όρων, συνθηκολόγηση της Ουκρανίας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα διαρρέει το ρωσικό γενικό επιτελείο ενόπλων δυνάμεων και η ηγεσία της Μόσχας, από τις αρχές του 2025, υπάρχει το λεγόμενο «Σχέδιο Β», που περιμένει, μόνο, την υπογραφή του Βλαντιμίρ Πούτιν κάτι, που υποτίθεται ότι οι μυστικές υπηρεσίες των δυτικών χώρων γνωρίζουν και υποτίθεται ότι το τρέμουν.

Το σχέδιο αυτό υποτίθεται ότι βρίσκεται, σε υψηλό επίπεδο ετοιμότητας και μπορεί να τεθεί, σε εφαρμογή, εντός πέντε εβδομάδων, που εξαντλούνται, στο τέλος του τρέχοντα μήνα και τον Ιούνιο 2025 και αφορά μια εγάλη αντεπίθεση, με 380.000 - 450.000 στρατιώτες,  και τον, έλεγχο, ανατολικά, του Δνείπερου.

Οι σχεδιαστές θέλουν να ξεκαθαρίσουν ότι η Ουκρανία ανήκει, στην Ρωσία και όχι, στην Δύση και η Μόσχα θα υλοποιήσει το τελικό στάδιο του σχεδίου Β, το οποίο περιλαμβάνει ένα γρήγορο τέλος της Ουκρανίας, με ανελέητους βομβαρδισμούς και κυρίως, μια μεγάλη και συντονισμένη επίθεση. 

 

Τα κύρια στοιχεία του σχεδίου περιλαμβάνουν :

1) Μεγάλης κλίμακας επίθεση, που θα ξεκινήσει, με προτεραιότητες το Σούμι, το Ντνιεπροπετρόφσκ, την Χερσώνα και την Ζαπορίζια.

2) Στοχευμένη εξάλειψη της ουκρανικής ηγεσίας, συμπεριλαμβανομένου του Βολοντιμίρ Ζελένσκι, του Κύριλ Μπουντάνωφ και όλων των υψηλόβαθμων στρατιωτικών διοικητών και υπουργών, μέσω συντονισμένων επιθέσεων, με όπλα υψηλής ακρίβειας.

3) Καταστροφή κρίσιμων εγκαταστάσεων υποδομών, με έμφαση, στην πυρηνική ενέργεια, η οποία παραμένει, υπό ουκρανικό έλεγχο, με στόχο την πρόκληση ενεργειακής, ανθρωπιστικής και διοικητικής κατάρρευσης, σε όλη την Ουκρανία.

Υποτίθεται ότι θα χρησιμοποιηθούν όπλα, για πρώτη φορά, σε αυτό το σχέδιο.

4) Καταστροφή όλων των κόμβων λογιστικής υποστήριξης των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων των συνόρων, με την Πολωνία, την Ρουμανία και την Σλοβακία, προκειμένου να σταματήσει η προμήθεια δυτικών όπλων.

5) Την δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας 80 χιλιομέτρων, σε βάθος, επί του ουκρανικού εδάφους, στην βόρεια Ουκρανία, στις περιοχές Σούμι, Χάρκοβο και Ντνιεπροπετρόφσκ, που θα μετατραπούν, σε ουδέτερες ζώνες, όπως, επίσης, οι περιοχές της Οδησσού και του Νικολάγιεφ, γεγονός το οποίο θα καταστήσει την όποια Ουκρανία απομείνει, μια περίκλειστη, από θάλασσα, χώρα.

6) Τελικά, όλα τα εδάφη, δυτικά του Δνείπερου ποταμού θα μείνουν, στην Ουκρανία και όλα τα εδάφη, ανατολικά του Δνείπερου, θα περάσουν, στην Ρωσία, μαζί με τις ουδέτερες ζώνες, ενώ το νέο ουκρανικό καθεστώς θα αποτελεί δορυφόρο της Μόσχας και βέβαια, το Κρεμλίνο υποτίθεται ότι προειδοποίησε τους Δυτικούς ότι, εάν τολμήσουν να στείλουν «ειρηνευτικές δυνάμεις», οι Ρώσοι θα τις εξοντώσουν, καθώς θα είναι νόμιμοι στόχοι.

7) H Μόσχα θα απαιτήσει την συνθηκολόγηση της Ουκρανίας, που θα περιλαμβάνει την παράδοση, άνευ όρων.

Αυτά, εν ολίγοις είναι τα διδάγματα του πολέμου, στην Ουκρανία, τα οποία είναι πάρα πολύ σημαντικά, για όλους τους μελλοντικούς πολέμους, που θα ακολουθήσουν. 

Και αυτός υποτίθεται ότι είναι ο σχεδιασμός· το περίφημο "σχέδιο Β" του Κρεμλίνου, για την Ουκρανία. 

Τα πρώτα, δηλαδή τα διδάγματα, που εξάγονται, από τον πόλεμο αυτόν, είναι δεδομένα και πραγματικά. 

Όσον αφορά τον σχεδιασμό - αυτό το περίφημο "σχέδιο Β" - του Κρεμλίνου, θα πρέπει να περιμένουμε, για να το δούμε, στην εφαρμογή του, εάν και όταν υπάρξει.

Αυτά, επί του παρόντος και δεν χρειάζεται να προχωρήσω περισσότερο το παρόν κείμενο, το οποίο, άλλωστε, είναι αρκετά μεγάλο. Αυτό, που πρέπει να τονίσω, στους αναγνώστες, είναι το να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο του παρόντος δημοσιεύματος, διότι είναι και κατατοπιστικό και αναλυτικό, όσον αφορά το περιεχόμενό του.