2002 - 2025 Ελληνική οικονομία : Με ένα ΑΕΠ 168 δισεκ. €, σε σταθερές τιμές του 2002, η χώρα βουλιάζει. Ή αλλάζουμε, ή συνεχίζουμε να βουλιάζουμε…
Λήψη συνδέσμου
Facebook
X
Pinterest
Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
Άλλες εφαρμογές
Η πορεία της ελληνικής οικονομίας, σε όλη την χρονική περίοδο, από τότε, που εντάχθηκε, στην ευρωζώνη, το 2002, μέχρι και τώρα, απασχολεί το παρόν δημοσίευμα, όπως και το, παραπάνω, βίντεο, που γύρισα, χθες 28 Απριλίου 2025 και το οποίο, με απλά και κατανοητά λόγια περιγράφει και εξηγεί την την καταστροφική αυτή πορεία της ελληνικής οικονομίας, μέσα σε αυτήν την χρονική περίοδο των 23 ετών και είναι πολύ χρήσιμο οι αναγνώστες να το παρακολουθήσουν, σε συνδυασμό με την ανάγνωση του σημερινού δημοσιεύματος.
Είναι προφανές ότι έχει κεφαλαιώδη και τεράστια σημασία το γεγονός της ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη, με την κατάργηση της δραχμής και την αντικατάστασή της, από το ευρώ, που λειτουργεί, ως ξένο νόμισμα, για την ελληνική οικονομία, αφού, όπως διαπιστώνουμε, από τον αρχικό πίνακα, έχουμε φτάσει στο σημείο της ακραίας υπερφορολόγησης, η οποία, κατά την περίοδο της σχεδόν εξαετούς διακυβέρνησης της χώρας, από την Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έχει λάβει μεγάλες διαστάσεις.
Η φορολογία και ως συνολικά χρηματικά ποσά, αλλά και ως ποσοστά των ετήσιων ελληνικών Α.Ε.Π., έχει πάρει την ανηφόρα, παρά την καυχησιολογία του κυβερνητικού επιτελείου οικονομικού επιτελείου ότι το πρωτογενές πλεόνασμα των 11,4 δισεκατομμυρίων ευρώ, στον ελληνικό κρατικό προϋπολογισμό του 2024, δεν είναι προϊόν της αυξημένης φορολογίας, γεγονός το οποίο είναι, απολύτως, ψευδές, αφού οι αριθμοί, όπως προκύπτουν από τον αρχικό πίνακα, διαψεύδουν, με ηχηρό τρόπο, τον παραμυθολογικό αυτόν κυβερνητικό ισχυρισμό, με δεδομένο το γεγονός ότι, από το 2020, μέχρι τώρα, το σύνολο των άμεσων και των έμμεσων φόρων αυξάνεται, διαρκώς και ως προς τα απόλυτα μεγέθη των χρηματικών ποσών, που εισπράττει το ελληνικό Δημόσιο κάθε χρόνο αλλά και ως ποσοστά των ετήσιων Α.Ε.Π., γεγονός που σημαίνει ότι αυτή η διαρκής ποσοστιαία αύξηση μεταφράζεται, σε ουσιαστική και καθοριστική φορολογική επιβάρυνση, στην ελληνική παραγωγή και στην ελληνική κοινωνία.
Αυτό είναι το ένα χονδροειδές ψέμα, που είναι σημαντικό, του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η ελληνική οικονομία και η ελληνική κοινωνία υπερφορολογούνται.
Το δεύτερο ψευδές αφήγημα της κυβέρνησης είναι η ρητορική της, περί της ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, η οποία, όμως, στην πραγματικότητα είναι μια, χρονίως, ασθμαίνουσα ασθενική και καχεκτική μεγέθυνση του ελληνικού Α.Ε.Π. όλα τα χρόνια της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη. αφού το ελληνικό Α.Ε.Π., εκφρασμένο, σε σταθερές τιμές του 2015 και του 2020, όπως συγκλίνουν οι δύο, παρακάτω, πίνακες, έχει διαμορφωθεί, στα, περίπου, 199 δισεκατομμύρια ευρώ, σε σταθερές τιμές του 2020, ενώ, σε σταθερές τιμές του 2002, το πραγματικό ελληνικό Α.Ε.Π., φθάνει, στα 167, με 168 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα, που επικρατεί, σήμερα, στην ελληνική κοινωνία και βασίζεται, στην χειροπιαστή καχεκτική ελληνική παραγωγή, η οποία κατέρρευσε, λόγω της εισαγωγής του ευρώ και της αντικατάστασης του εθνικού νομίσματος της χώρας, από αυτό το ξένο νόμισμα, καθώς και εξαιτίας της ελληνικής κρατικής χρεοκοπίας του Απριλίου του 2010, που είναι αποτέλεσμα της ένταξης της Ελλάδας, στην ευρωζώνη και στην απογύμνωση της ελληνικής παραγωγής, από κάθε προστασία, από τον διεθνή ανταγωνισμό, στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης.
Το τί πρέπει να γίνει είναι σαφές. Το έχω περιγράψει άπειρες φορές, από την έναρξη της ελληνικής οικονομικής κρίσης του 2009, μέχρι και τώρα.
Η ελληνική οικονομία πρέπει, άμεσα, να εξέλθει από τη ζώνη του ευρώ, για να μπορέσει να ορθοποδήσει, μέσα από την προστασία της ελληνικής παραγωγής.
Αυτό είναι το Άλφα και το Ωμέγα, για κάθε για κάθε κίνηση, που θα επαναφέρει την ελληνική οικονομία. σε ταχύρυθμους αναπτυξιακούς ρυθμούς. Άλλη λύση δεν υπάρχει, για να βαδίσει η χώρα, στην πορεία της γοργής οικονομικής ανάπτυξης.
Διαφορετικά, αυτό, που μένει, είναι η συνέχιση του τωρινού δρόμου της απώλειας, δηλαδή του βουλιάγματος της ελληνικής οικονομίας και της ελληνικής κοινωνίας, μέσα στον βάλτο της ουσιαστικής υπαναπτυξιακής πορείας, που ακολουθεί αυτά τα, τουλάχιστον, 15 χρόνια της βαριάς οικονομικής κρίσης, από την οποία δεν έχει και δεν πρόκειται να συνέλθει, στο ορατό μέλλον.
Ή αλλάζουμε, ή συνεχίζουμε να βουλιάζουμε.
Τόσο απλά.
Εδώ, σταματώ το κείμενο του παρόντος δημοσιεύματος και παροτρύνω, για μια ακόμη φορά, τους αναγνώστες να παρακολουθήσουν το αρχικό βίντεο, το οποίο, με απλά λόγια και χωρίς επιτηδευμένα λεκτικά σχήματα, βαρύτατους και δυσνόητους επιστημονικούς όρους, εξηγεί τις αιτίες της ελληνικής οικονομικής και κοινωνικής παρακμής.
Άλλωστε, το βαρύτατο ελληνικό πρόβλημα, που αφορά την οικονομία της χώρας και τις επιπτώσεις της, στην ελληνική κοινωνία, είναι κάτι, που θα τραβήξει, σε μεγάλο μάκρος, ακόμη και πολλών δεκαετιών, εάν δεν θεραπευτούν τα αίτια, που έχουν προξενήσει την βαριά οικονομική και κοινωνική κρίση, που ζούμε από το 2010 και θα συνεχίσουμε να ζούμε όσο αυτά τα αίτια δεν αντιμετωπίζονται.
Βολοντιμίρ Ζελένσκι. Πρόεδρος της Ουκρανίας. Καθώς περνάει ο καιρός και φτάνουμε στον τρίτο μήνα, από την ρωσική εισβολή, στην Ουκρανία και τον πόλεμο που εξακολουθεί να γίνεται, είναι χρήσιμο να κάνουμε έναν απολογισμό αυτού του πολέμου, έχοντας, πάντα, υπόψη μας ότι, όπως έχω γράψει αρκετές φορές, το ρωσικό εκστρατευτικό σώμα είναι μικρό και ανεπαρκές, όσον αφορά τους στόχους, τους οποίους καλείται να διεκπεραιώσει. Αυτή η διαπίστωση, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ρωσία ηττάται, στο ουκρανικό μέτωπο, παρά τα όσα θέλουν να προπαγανδίζουν οι δυτικές κυβερνήσεις και τα ΜΜΕ των χωρών της Δύσης. Αντιθέτως, η αλήθεια είναι ότι αυτό το ανεπαρκές εκστρατευτικό σώμα, που έστειλε η Μόσχα, στην Ουκρανία, έχει καταφέρει πολλά και σημαντικά πράγματα και έχει διεισδύσει, σε ένα μεγάλο τμήμα εδαφών, στα ανατολικά και στα νότια της χώρας αυτής. Είναι γεγονός ότι το Κίεβο ελπίζει, πως η μεγάλη χρονική διάρκεια του πολέμου, την οποία επιδιώκει, θα καταπονήσει και θα εξαντλήσει τις ρ...
Αποτελεί μια πολύ ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι, στις 30 Ιουλίου 2005, ξαφνικά, πραγματοποιήθηκε μία τηλεφωνική επικοινωνία, ανάμεσα στον Βλαντιμίρ Πούτιν και τον Πρόεδρο του γαλλικού κράτους Emmanuel Macron, ύστερα από προσωπικό αίτημα του Γάλλου ηγέτη. Είναι προφανές ότι το τηλεφώνημα αποτελεί προϊόν ενός διπλωματικού παρασκηνίου, που αφορά τον ουκρανικό πόλεμο, μπορεί να αποτελεί έκπληξη - και είναι έκπληξη φυσικά -, αλλά οι αναγκαιότητες, που προκύπτουν, από τις δυσμενείς, για την ευρωπαϊκή ηγεσία και εξ ανάγκης υποχρεώνουν την ευρωπαϊκή ηγεσία να προβαίνει, σε τέτοιου είδους αιφνίδιες κινήσεις, μέσα από έναν μοίρασμα ρόλων, κάτι που αποδεικνύει ότι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών ανακρούουν πρύμνα, στην, έως τώρα, εφαρμοζόμενη πολιτική της απομόνωσης - σε βαθμό πολιτικής και διπλωματικής αποστείρωσης - του Ρώσου προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και της ηγεσίας της Μόσχας. Αυτή η δραματική αλλαγή πολιτικής των μεγάλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, την οποία περιγράφω, α...
Από το βιβλίο του Ιορντάν Μπάεφ : ''Μια ματιά απ' έξω : Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα'' Εκδόσεις ''ΦΙΛΙΣΤΩΡ''. Στο βιβλίο του Ιορντάν Μπάεφ ''Μια ματιά απ' έξω : Ο εμφύλιος πόλεμος στην Ελλάδα'' (Εκδόσεις ΦΙΛΙΣΤΩΡ'') περιέχονται τα ευδιάκριτα ίχνη και η ουσιαστική ομολογία για την ύπαρξη διαρκούς ασύρματης καθοδηγητικής επαφής του ηγέτη του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος, υπεύθυνου του Τμήματος Εξωτερικών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κ.Κ.Σ.Ε. και πρώην Γραμματέα της Κομμουνιστικής Διεθνούς Γκιόργκυ Δημητρώφ με τον Γιώργη Σιάντο, ηγέτη του Κ.Κ.Ε., κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών. Παρά το γεγονός ότι η σύγχρονη ιστοριογραφία δεν έχει αξιολογήσει, όπως πρέπει και με την δέουσα σημασία το τηλεγράφημα αυτό, η ίδια η ύπαρξή του είναι η αδιάψευστη απόδειξη της διαρκούς καθοδήγησης την οποία εδέχετο ο κούτβης Γιώργης Σιάντος (ο οποίος ήταν, επίσης, μέλος του Κ.Κ.Σ.Ε. και υπόλογος στην ηγεσία του, δηλαδή στον Ι...
Σχόλια