10/2021 Ευρώ και ελληνική κοινωνία : Οι αυταπάτες, που ενδυναμώθηκαν, από την απογοήτευση, εξ αιτίας της αποδοχής του 3ου Μνημονίου, το 2015, παραμένουν ενεργές. (Η αλήθεια, όμως, παραμένει σκληρή, αφού η Ελλάδα πρέπει να βγει από την ευρωζώνη).
Οι αυταπάτες της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, όσον αφορά το ευρώ και τα Μνημόνια, δυστυχώς, καλά, κρατούν.
Προφανώς, η αιτία αυτών των αυταπατών βρίσκεται, στην απογοήτευση, που προξένησαν, η έμπρακτη ανατροπή του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος της 5/7/2015 και η ψήφιση και η εφαρμογή του 3ου Μνημονίου, που συνοδεύεται, από το τωρινό ντροπαλό 4ο Μνημόνιο.
Αυτή η διαπίστωση ισχύει και κάνει την πλειοψηφία των πολιτών (67,1%) να θεωρεί ότι η παραμονή της Ελλάδας, στο ευρώ και την ζώνη του, μπορεί να πραγματοποιείται και χωρίς την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών, που απαιτούν οι ευρωθεσμοί, ενώ το 13,1% των πολιτών δηλώνει, ρητά και ανεπιφύλακτα, ότι δεν υπάρχει, για την χώρα, δρόμος έξω από το ευρώ και ότι, ως εκ τούτου, πρέπει να εφαρμόζονται όσα έχουν συμφωνηθεί, από όλες τις κυβερνήσεις της μνημονιακής περιόδου.
Συνολικά, το 80,2% των ερωτηθέντων παραμένει εγκλωβισμένο, στις αυταπάτες, που του έχουν ενσταλαχθεί, γύρω, από το ευρώ και την υποτιθέμενη "αναγκαιότητα" της παραμονής, στην ευρωζώνη, ενώ δεν πρέπει να αγνοηθεί το 12,8% των ερωτηθέντων που θέλει να βγει η χώρα από την ευρωζώνη και να επιστρέψει, στην επαναφορά του εθνικού νομίσματος, παρά τον ορυμαγδό της παραπληροφόρησης, με τον οποίο το κατεστημένο πολιτικό σύστημα και τα συστημικά ΜΜΕ έχουν ποτίσει την κοι η γνώμη.
Υπό τις παρούσες συνθήκες της απογοήτευσης και της άφατης παθητικοποίησης του πληθυσμού αυτό το 12,8% (συνυπολογιζομένου και του 7% των ερωτηθέντων, που λένε ότι δεν γνωρίζουν και δεν απαντούν, στο ερώτημα της δημοσκόπησης), που λέει όχι στο ευρώ, αν και φαίνεται μικρό, στην πραγματικότητα, είναι ένα πολύ καλό ποσοστό, ως βάση εκκίνησης, ως αφετηρία, για την διάρρηξη του κλίματος της απογοήτευσης, εντός του οποίου είναι καθηλωμένο η ελληνική κοινωνία.
Αλλά, για να συμβεί κάτι τέτοιο, χρειάζεται η συσπείρωση του ικανού αυτού χώρου και η μετατροπή του, σε ένα πολιτικό κίνημα, το οποίο να αποκτήσει υπόσταση, προκειμένου, με ένα σαφές μεταβατικό πρόγραμμα, να πείσει ότι το εγχείρημα της επαναφοράς του εθνικού νομίσματος είναι εφικτό και εύκολο, ως προς την υλοποίησή του.
Τέτοιος πολιτικός χώρος, που να υποστηρίζει, πειστικά και πέραν των ανούσιων και απραξιακών διαχωρισμών, ανάμεσα, στην δεξιά, το κέντρο και την αριστερά, την επάνοδο στο εθνικό νόμισμα, δυστυχώς, δεν υπάρχει.
Και φυσικά, δεν είναι εύκολο να υπάρξει, παρά το γεγονός ότι η αλήθεια παραμένει σκληρή και προσδιορίζεται από το ότι η Ελλάδα, για να μπορέσει να μπει, σε μια τροχιά μακρόχρονης και ταχείας οικονομικής ανάπτυξης, πρέπει, απαραίτητα, να βγει από την ευρωζώνη, ύστερα από μια συμφωνία, με τους ευρωζωνίτες, για την ομαλή έξοδο της χώρας μας, από αυτήν.
Με αυτά τα δεδομένα, η εξουθενωτική ελληνική νύχτα πρόκειται να είναι μακρά. Πολύ μακρά.
Θα διαρκέσει πάρα πολύ. Τόσο πολύ, που είναι πολύ πιθανό (το πιθανότερο) η δική μου γενιά, αλλά και οι μεταγενεστερες, να μην δούμε το τέλος της...
Σχόλια
Οι προτάσεις μου αυτές δεν υιοθετήθηκαν, από τον Αλέξη Τσίπρα και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ,που ακολούθησαν τον δρόμο της υποταγής, στους ξένους δανειστές.
Ως εκ τούτου, είναι, πλέον, εδώ και καιρό, ανεπίκαιρες. Ο μόνος δρόμος, πια, είναι η έξοδος από την ευρωζώνη και η επαναφορά του εθνικού νομίσματος.
Όμως, η μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού τρέφει αυταπάτες. Ως εκ τούτου, η ελληνική νύχτα θα διαρκέσει πολύ...
Ζουμε σε μια εποχη ακομα πιο δυστοπικη και σκοτεινη
Τα προβληματα παραμενουν μεν απο την εποχη των μνημονιων αλλα τωρα εχουμε και την ακομα μεγαλυτερη οικονομικη καταστροφη των lockdown και του αποκλεισμου του 20-30% του λαου απο την συμμετοχη σε κοινωνικες και οικονομικες δραστηριοτητες επειδη δεν δεχονται τον εμβολιασμο με τα πειραματικα & τοξικα εμβολια του κοβιντ.
Στην εποχη των μνημονιων οι επιχειρησεις εκλειναν λογω χαμηλου τζιρου και της υψηλης φορολογιας. Τωρα δεν μπορουν καν να λειτουργησουν αφου η κυβερνηση σταματα την οικονομικη δραστηριοτητα οποτε αυθαιρετα κρινει το υπουργειο υγειας και οι διαφοροι γραφειοκρατες
Συντομα θα προστεθει και η ενεργειακη κριση απο τη δεσμευση των εγχωριων ελιτ στη πολιτικη ψευτο οικολογιας του zero carbon. Μια κοινωνια GREAT RESET στα προτυπα του Bill Gates με οικολογικα lockdown, blackout, fake meat, υποχρεωτικους μαζικους εμβολιασμους με τοξικα φαρμακα και καταναλωση βαση οριων στα carbon credits
Τα πραγματα λοιπον πανε απο το κακο στο χειροτερο.
Και δεν ειναι ελληνικο φαινομενο.
Παντου στο δυτικο κοσμο και στις ΗΠΑ βλεπουμε με προσχημα το κοβιντ μια τεραστια επιθεση κατα των κοινωνικων δικαιωματων και ελευθεριων και τεχνητη καταστροφη των οικογενειακων και μικρομεσαιων επιχειρησεων και καταστηματων.
Αν αυτα ηταν εκτος πραγματικοτητας, τοτε δεν ειναι κακο να παραδεχθειτε οτι ειχατε και εσεις αυταπατες.
Αν παλι θεωρειτε οτι αυτες οι προτασεις ηταν ρεαλιστικες, για ποιό λογο ειναι πλεον ανεπικαιρες; Γιατι να μην τις εφαρμοσουμε τωρα; γιατι να μην τραβηξουμε ενα ξεγυρισμενο σέινιορατζ, να τυπωσουμε αβερτα ευρω να λυσουμε το προβλημα μας;
Και αν βγαλει αχνα η μαντάμ Λαγκάρντ και οι ευρωζωνίτες, εκδιδουμε εντάλματα σύλληψης, και η Ιντερπολ αναλαμβανει τα περαιτερω. :-)
Ούτε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ σκοπεύει, σε κάτι τέτοιο, αφού έκανε τις επιλογές της, το 2015.
Για το ΚΙΝΑΛ, δεν το συζητώ καν.
Οι μόνοι, που θα μπορούσαν να το κάνουν, είναι, δυστυχώς, το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25, τα οποία δεν έχουν και δεν προβλέπεται να έχουν την απαραίτητη κοινωνική και κοινοβουλευτική πλειοψηφία - τουλάχιστον, στο ορατό μέλλον.
Από εκεί και πέρα, οι προτάσεις, στις οποίες αναφέρεσαι, ήσαν δικές μου προτάσεις, προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ήσαν, τότε και είναι και σήμερα, τεχνικά και πολιτικά, εφαρμόσιμες. Μπορούν να υλοποιηθούν, εάν η χώρα κηρυχθεί, σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, ή πολιορκίας.
Η ΕΚΤ δεν μπορεί να αρνηθεί την χρηματοδότηση των αναγκών του ελληνικού κράτους, σε μια τέτοια περίπτωση. Και φυσικά, η ΤτΕ θα κόψει νόμισμα (ευρώ).
Βέβαια, υπάρχουν και άλλες λύσεις. Δηλαδή να κοπεί παράλληλο νόμισμα, ή να βγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη.
Αλλά αυτά είναι μια άλλη συζήτηση.